vrijdag 29 augustus 2014

Reactie van één tevreden gebruiker ovale tandwielen.

Ik vraag iedereen die een setje gemonteerd krijgt om hun eerste reactie's, en tot nu toe allemaal positief.
Onderstaande verslag/reactie kreeg ik via de mail. Het is een beetje uitgebreid, maar geeft goed weer het effect van de Rotor ovale tandwielen.
De reactie's die ik steeds krijg zijn:
* Soepeler draaien.
* Geen dode punten meer.
* Makkelijker optrekken en klimmen.
* Hoger cadans.
* Minder vermoeid na het fietsen.
* Hogere max. snelheid.
                                                                        * Minder last van knieën en voetzolen.
                                                                        * instelbaar voor elk type ligfiets.

Verslag:
Afgelopen week wat (ca. 500) kilometers onder de wielen laten draaien van de Raptobike.
Omdat het relatief bijzondere (veel en extreem zwaar klimmen) km's zijn een verslag.
Zonder infietsen en ervaring opdoen met de Q-rings direct afgereisd naar Besancon in Frankrijk. Het was een gok hoe dat zou aflopen.
Al gelijk bij het eerste onderdeel: de heuvelklim ondervond ik mijn manco, maar werd ik ook gered door de Q-ring.
Simpelweg vergeten dat een helling daar gewoon richting 20% kan gaan voor langere tijd. Ik had ook een bergverzet nodig! Stom!
Desondanks er gewoon voor gegaan. Bij het parcoursverkennen 's middags stierf ik nog duizend keer. Afstappen en diverse pauzes waren noodzakelijk om bij te komen. Dit bleek achteraf gewenning aan het klimmen te zijn. Gaandeweg de week ging het steeds makkelijker.
Eenmaal boven op de top van 690 meter (30 graden in de schaduw!) had iemand wat twijfels over het nut van de Q-rings. Toch koste het mij weinig moeite hem een proefritje te laten maken met mijn fiets op de heuvel. Ik noemde het feit dat jij het e.e.a. had uitgevogeld over de afstelling en dat deze Q-ring mogelijkheden heeft aanpassingen te maken in de afstelling voor de ligfiets. (o.a. door de vele bevestigingsgaten)
Hij kwam verrast terug van zijn klim. Hij stelde vast dat het draaien inderdaad erg soepel ging nu. (Hou dat in gedachte)


Ik was in elk geval erg blij met het kleinere verzet, maar ook het heerlijk soepel draaien. Een enorme besparing op mijn spierbelasting en knieën.
Ik ben er nog niet uit hoeveel verschil het maakt met 155 mm cranks en hoe de combinatie 155 cranks met Q-rings zal uitpakken. Makkelijker toeren maken doen ze allebei, maar de Q-rings doen dat nog soepeler en merkbaar minder belastend. Zeker als er veel (zeer veel) kracht gevraagd wordt zoals bij het klimmen is het ontbreken van een dood punt zeer waardevol voor mij.

De echte heuvelklim verliep, ondanks het ontberen van een bergverzet, veel beter dan de training. 20 km/u gemiddeld lijkt niet snel, maar de echte klimgeiten gingen maar nauwelijks harder. 
Het 100 km criterium daar en tegen zag ik tegen op na verkenning. Ik dacht voor de vorm 1 rondje te rijden en dan de handdoek in de ring te gooien.
Er zaten diverse (super gevaarlijke) hairpins en stevige klimmen in. Een rondje was maar liefst 10 km lang!
Voor de start bleek iemand slecht voorbereid. Geen eten en geen drinken. Hij had meer te verliezen dan ik dus gaf ik hem een van mijn bananen, flesje sportdrank en mijn 2 liter Camelbag.
Dat bleek voor mij uiteindelijk nadelig, maar was geen probleem. Na de eerste ronde kreeg ik er lol in en besloot door te gaan. Heuvel af 50+. Voor dat parcours en mijn fiets best wel snel. Ik genoot ervan. De Q-rings konden die snelheid net aan. Tot 45 km/u kon ik nog bijtrappen met een mooi toertal (120?) zonder dat de fiets instabiel stuurgedrag gaf. (voorwiel aandrijver)
Bij de klim en hairpins was het telkens hard werken, maar de soepele tred bij een relatief laag toerental (80?) was voldoende om mij telkens met 8 km/u omhoog te helpen. Slingerend als een dronkeman. Uiteindelijk was het gebrek aan water en energie wat mij de das om ging doen. Ik kreeg kramp. Gewoon stoppen bij de start/finish en mijn vrouw eten en drinken voor mij laten regelen hielp mij net voldoende vooruit op met 2 ronde achterstand op de winnaar te finishen.
Ik was zeer blij.

De week erna zijn we gebleven voor diverse toertochten. De Q-rings hielpen mij nu weer overal de heuvels over. Nergens is het vlak. Sommige heuvelruggen die we over moesten waren stevig klimmen maar het beschikbare verzet was genoeg. Met de Quest zou ik toch het kleine blad voor gebruiken, nu bleek de soepele tred door de Q-rings mij met een zwaarder verzet mij omhoog te brengen. Nu er geen druk van een wedstrijd was kon ik dit klimmen lang volhouden zonder buitenadem te raken.
Wat mij uiteindelijk ook opviel was dat ik geen pijnlijke of koude voetzolen heb gehad. Ondanks soms hoge snelheden en inspanningen. Het hoge toerental en constant lichte tred voorkomen zware druk op de pedalen en toch leveren van het benodigde vermogen. Dat is voor mij een grote winst.

Met de wedstrijden en het treffen erna heb ik meer mensen met een Q-ring achtig voortandblad gezien. Geen van allen hadden niet die mogelijkheid  van verstellen zoals de Q-ring dat heeft. Ik denk zelfs dat ze verkeerd afgesteld stonden voor een ligfiets. Een blad was zelfs extreem puntig op het hoogste punt en kende een voelbaar drukpunt(!). De ketting bleef ook niet altijd er op liggen tijdens het schakelen. Daar heb ik geen een keer last van gehad. Schakelen gaat soepel en kan zelfs nog tijdens het zwaar klimmen onder enige belasting.
Wel is de ketting er twee keer afgestuiterd toen ik terug schakelde maar niet verder trapte. Op de hobbelige weg viel hij er toen spontaan af. Dat is echter iets wat hij ook al deed met het 60 tands blad. Nu is het blad nog kleiner en kan er misschien nog wat schakels tussenuit. Een dubbele kettingrand zal dat beter oplossen denk ik. Of een simpele omgebogen spaak over de ketting. Lig ik niet wakker van.

Tot slot nog wat over de 'gewenningspijn'. Ik denk dat ik er geen last van heb gehad. Moeilijk te beoordelen.
Vooral met het 100-km criterium ben ik tegen of over een grens gegaan van mijn lichamelijk kunnen. Daar kwam na 2-3 dagen wel wat ongemak uit voort denk ik. Tijdens de dagelijkse toerritten van 60-80 km met uitsluitend klimwerk in die dagen had ik er nauwelijks of geen hinder van. Ik herstelde gewoon. Ook hier denk ik dat de bescherming van de Q-ring mij geholpen heeft. Je spieren worden gewoon merkbaar minder belast bij een kalme toerrit na een uitputtend hoge belasting. Positief herstel hiervan is dan mogelijk onder inspanning. Heerlijk!


Kortom een zeer positieve ervaring uit de harde praktijk. Op een plek waar ze het beste tot hun recht komen, klimwerk. Maar ook op het vlakke zijn ze volgens mij spierbelasting besparend. Beter voor de knieën en alle spieren. Maar ook voetzolen. Daarnaast is het gewoon lekker fietsen met zo'n soepele tred.

Peter, bedankt:-)

Uiteraard bovenstaand geplaatst na toestemming van auteur. 
Ik heb eerder al reactie's geplaatst in berichten op mijn blog-spot.
De ontwikkelingen lijken erop dat deze tandwielen echt een toevoeging gaan geven aan het maximaliseren van de mogelijkheden die een ligfiets geeft. 
Veel ligfietsers geven aan dat ze wel eens of vaak knieklachten hebben, dit doordat je met een ligfiets meer vermogen kwijt kunt, je drukt jezelf in de kuip waar je in zit.
Waarschuwing die je vaak hoort is, trap niet met een te lage cadans, denk om je knieën. Doordat je haast vanzelf een hogere cadans gaat trappen met deze tandwielen, vermijd je dat probleem. Sterke opmerking laatst van Eduard Botter met normale tandwielen vaak last van knie of beide knieën, nadat er ovaal in zit op de terugtocht (euuuh 230 km) geen enkele last meer van zijn knieën.
Betere reclame kun je niet krijgen.
Ondertussen heb ik bijna alle velomobielen op tekening staan wat het voorframe betreft.
Ik kan voor de Quest, Quest XS, Strada en Mango op afstand nu bepalen wat de beste afstelling is.

Dit is een stukje van de Rotor site

Uw ‘altijd sceptische en oneindig veel wijzere’ ligfietsvrienden zullen niet geloven dat u uw ongelofelijke sprints en krachtige beklimmingen te danken hebt aan uw Q-Rings. 
Q-Rings verhogen uw vermogen doordat ze tijdens het trappen een Rotorsysteemcrankset nabootsen in de krachtoverbrengingsfase en de ‘dead spot-zones’ minimaliseren. Door de tijd in de krachtoverbrengingsfase te verlengen (waar 90% van alle kracht wordt gegenereerd) en uw benen soepeltjes door de kritieke ‘dode punten’ te bewegen,  waarbij tegelijkertijd de zwakke pedaalinput in deze zones wordt vergroot, geven de Q-Rings u net dat extra voordeeltje om vooraan te rijden. 

Heb er weinig aan toe te voegen.
Saluut. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten