Ex wiebbelkont

Dit blijft wel zitten!

De laatste tijd begon de Quest toch aardig wat ouderdom verschijnselen te vertonen zoals wiebelen om zijn lengteas. Waarschijnlijk hebben de mensen er achter wel eens gedacht, het lijkt wel een lopende eend. Ook begon het achterwiel aan te lopen in de bochten. Maar zoals wel vaker, zolang het geen echte problemen oplevert zie je het eerst nog ff aan.

Bij controle zie ik dat de bus in de carbon achterbrug los zit en ook de bevestiging van de steun van de achterbrug aan de body zit los. Nou was de achterbrug al een keer vervangen na de eerste 6 maanden. En nu is na 45.000 km de bus weer los. Ik heb een vriend die werkzaam is in de windmolen bouw, hij ontwerpt de wieken van de windmolens, dus aardig wat kennis van hoe maak je verbinding tussen 2 verschillende materialen, in dit geval ijzer/aluminium en carbon.

Materiaal wat we gebruikt hebben is een 2 componenten, in dit geval Plexus MA8120, wat na uitharding, iets minder bikkelhard is, zodat het bij top belasting niet gelijk los scheurt, en ook is het wat agressief bij uitharding zodat het zich zelf vast pakt aan/in het materiaal.

De datascheet geeft het volgende aan.
An advanced direct-to-metal, low halogen two-part methacrylate structural adhesive, Is is designed for the structural boding of various metal, plastic, and composite assemblies.
Super job of bonding of metals without primers to other metals or engineered thermoplastic, and composite assemblies. Required little to no surfase preparation.

De boel zit nu weer lekker vast, en zoals wel meer mensen doen voor de zekerheid een beetje extra materiaal toegepast, zodat er wat zekerheid is.
De bus van de achterbrug hebben we aan een kant in zijn geheel ingepakt, want je kunt er niet bij aan de voorkant, om daar materiaal aan te brengen.
Ook het uiteinde van de achterbrug wat aangepast dat we er nog een beetje bij konden aan de voorkant. Al met al is de achterbrug niet zwaarder geworden.

Zo zit hij weer vast.

Wat betreft de steun aan de body hebben we de smalle ruimte tussen steun body en verstevigingsrib gebruikt om de steun extra steun te geven van de rib, zodat de steun daar ook steun van heeft. De steun is gemaakt van een L profiel wat met het lange stuk onder de rib zit/ligt, nu is hij in zijn geheel ondersteund.

Alleen waar de moeren zitten moest er wel voldoende ruimte gefreesd worden, zodat de boel demontabel blijft.
Om dan de moeren te bevestigen is er weer een handigheidje nodig met wat plakband.

We hebben gekozen voor deze componentenlijm die iets van flexibiliteit heeft bij hoge belasting, omdat carbon niet de eigenschap heeft om energie te absorberen. Vandaar waarschijnlijk ook dat de bus en steun los zijn gaan zitten.

Van de week even kijken hoe het fiets, zodat we het volgende weekend voor de 6de keer, strak de Winter Fiets Elfstedentocht kunnen rijden.
Saluut.

Van 2019, naar 2020.

Sprong naar het nieuwe jaar.

Iedereen van harte een heel gezegend en goed 2020 toegewenst vanuit Lattropia.
We hebben 2019 achter de rug en gaan kijken wat dit jaar brengt.

De bedoeling is om dit jaar een velomobiel te kiezen/kopen die onder de 25 kg zit wat totaal gewicht betreft. Tja, naarmate de jaren toenemen, moet het gewicht, om de balans in evenwicht te houden, omlaag. Want inleveren in snelheid willen we natuurlijk niet :-))

Op dit moment is er relatief best veel keuze, ook al lijken ze veel op elkaar.  O.a. DF, Alpha 7,Evo K, Milan, weet niet wat het gewicht Quest 3.0 is. (waarschijnlijk ben ik er wel eentje vergeten, die in het rijtje hoort).
De laatste glasvezel Quest die ik gehad heb, had een eigen gewicht van 38 kg.
Alleen jammer dat de lichte velomobielen geen gesloten wielkasten hebben. of je moet ze er los bijkopen.

Voor de rest, lekker blijven fietsen naar het werk, met de jeugd Amstel Gold. en de Elfstedentocht rijden op de racefiets, blijft leuk. En nog wat brevetten, om de verslaving in toom te houden.
Saluut.

OBT Utrecht 2019.

Klaar voor de start.

Oliebollentocht 2019 in Utrecht, deze keer gaan we er weer naar toe, alleen niet per fiets maar per auto. Afstand is toch wel redelijk ver vanuit Lattrop, en we moeten dezelfde avond ook weer redelijk op tijd thuis zijn.
Ook met de auto is het nog bijna 2 uur rijden, maar we zijn mooi op tijd om de Quest te lossen, en Allert die vlak bij staat is zo allert om even te helpen de Quest van de auto te tillen, Allert bedankt.

Tijdens de pauze voor de start kunnen we lekker contact leggen met de andere, en redelijk wat mensen zijn ook al een keer bij mij thuis geweest, zodat deze gelegenheid zich mooi laat gebruiken om ook zakelijk dingen te regelen.

De organisatie is goed geregeld en we krijgen een soort strippenkaart waarmee je de consumpties kunt krijgen, bij aanmelding was het minimale inschrijfgeld 30 euro voor alles, waarmee je recht op 8 consumpties had, 3 bakken koffie, bij pauze 1 koffie met appelgebak, bij de finish 1 bakje soep en 2 oliebollen. Redelijk aan de prijs, was mijn eerste gedachte.
Nou bleek de erwtensoep, een vegetarische variant te zijn, die in mijn ogen de naam erwtensoep niet mocht dragen. Emancipatie is hier wat te ver doorgeschoten.

Poseren bij de Dom.

De groep van 150 mensen is mooi verdeelt over een 14 tal groepen en gaat om de 2 min. op pad, hierdoor een mooie spreiding van al die velomobielen. Tot de lunch was het door de stad en na de lunch meer buitenom. De filmpjes tonen een mooi beeld van het gebeuren. Het weer was mooi en gezond met een frisse temperatuur.

We waren als een van de eerste bij de lunch en bij de finish, waardoor je mooi de gelegenheid hebt om rustig je ding te doen, geen opstoppingen en lang in de rij staan.
Vooral het rondrijden op de vliegbasis was erg leuk, sommige konden er geen genoeg van krijgen.
Al met al een geslaagde uitvoering, mede vanwege het mooie weer, want dat hebben we niet in de hand.
Saluut.

Hoe belangrijk is sporing voor een velomobieler.

Beetje overdreven voor de duidelijkheid.

 Als we een velomobiel kopen is een van de redenen om met zo weinig mogelijk inspanning zover mogelijk te komen. Dat dit veel geld kost, nemen we op de koop toe. Uiteraard zijn er ook nog andere redenen.  Maar ik ben vaak verbaasd als ik een velomobiel voor onderhoud aangeboden krijg en vraag hoe het met de sporing is, dan men vaak zegt, ik denk, wel goed.

Goed voorbeeld hoe verstelling werkt.

Nadat het werk gedaan is meet ik dan voor de aardigheid nog even de sporing op, en in meer dan 80% van de gevallen klopt het niet, vaak zie je het al aan de banden.
De huidige velomobielen hebben voor afstelling geen linkse en rechtse schroefdraad in één van de stuurstangen, en dit is essentieel als je wilt rijden met een juiste afstelling.
Elk ander voertuig wat rondrijdt heeft een stuurstang met linkse en rechtse draad of een inrichting waarbij je zonder de stuurkogel los te halen, de lengte van de stuurstang kunt aanpassen.

Vanwege de achterwielaandrijving heb je toespoor nodig, omdat het achterwiel tussen de voorwielen door wil rijden, met andere woorden de voorwielen worden aan de voorkant naar buiten gedrukt.
Door de sporing af te stellen met een klein beetje toespoor, rijdt je met voorwielen die parallel aan elkaar staan tijdens het fietsen.

Stuurstang met oude stuurkogel met nieuwe ernaast.

Door de stuurkogel los te halen en één slag in of uit te draaien, ga je vaak van toespoor naar uitspoor of andersom, als je de stuurkogel één slag verdraaid, dan maakt dat 3 tot 4 mm verschil in afstand tussen voorkant wielen  en achterkant wielen, terwijl de juiste toespoor maar tienden van een mm moet zijn.

Met teveel toespoor of uitspoor, heb je wrijving met het wegdek. Dit betekend slijtage aan je banden en energie die je niet omzet in snelheid, oeps verkeerde opmerking.
Ook kan een verkeerde afstelling juist gevaarlijk zijn tijdens een afdaling omdat je voorwielen kunnen gaan zwabberen, (shimmyen in het Engels) waardoor je de controle over de velomobiel verliest, met alle vervelende gevolgen van dien.

Veel wrijving kost veel energie, en veel banden, die toch ook niet goedkoop zijn.

Nadat ik 2002 mijn eerste Quest had gekost, heb ik al vrij snel één stuurstang aangepast, met linkse en rechtse schroefdraad, later ben ik de onderdelen hiervoor gaan monteren of verkopen aan mensen die erom vroegen.
Eigenlijk staat de investering hierin in geen verhouding tot datgene wat het voor je doet, je fietst makkelijker en je kunt wel tot 10.000 km of langer met je banden doen, ik gebruik F-lite's, die maar weinig rubber op het loopvlak hebben.

Ook dat de velomobiel rechtuit rijdt met de handen los is wel grappig.
Ook maak ik passende stelbokken waarmee je de sporing zelf kunt opmeten, Een setje kan ik leveren voor 41,50 euro netto, exl. verzendkosten, of kom langs voor montage en afstelling.
Saluut.

"Waar" of "Niet waar".

Is een televisie programma en soms wel leuk om te zien.

Waarom een veersysteem modificeren, hoofdreden is omdat de standaard teveel uit veert bij een grote belasting, en dit kan gevaarlijke situaties veroorzaken, en de veerweg is te lang, waardoor je contact verliest met het wegdek.

Waarom heb je een veersysteem nodig, omdat we vanwege de rolweerstand de banden hard oppompen, hierdoor maken we geen gebruik van de natuurlijke werking van de luchtkamer die in de band aanwezig is. Luchtvering werkt goed. Kijk maar naar vrachtwagens en auto’s, zelfs de Quattro heeft tegenwoordig luchtbalgen voor het veersysteem.

Een veersysteem met 2 veren, die elkaar tegenwerken en onder voorspanning gemonteerd zijn, voorkomen het teveel uit veren, en geven een snelle reactie als de condities van het wegdek hierom vragen. Doordat ze elkaar tegenwerken is het evenwicht weer snel in balans voor de volgende reactie.

Is het het ideale veersysteem, nee, het is een compromis. Vaak hebben we het over prijs/kwaliteit verhoudingen, dit een compromis, waarbij je met een relatieve kleine aanpassing een veiliger veersysteem hebt, die weinig tot geen onderhoud nodig heeft en bestaat uit weinig componenten die stuk kunnen gaan. Dus voor weinig geld, een stuk veiligheid en comfort erbij.

Is een brede band een demper op zich, ja, vooral als je de bandenspanning laag is. Geeft dit meer rolweerstand, ja. Willen we dat, nee.

Dus we hebben systeem nodig om de schokken door de harde band op te vangen, want dit vinden we comfortabel.

Zelf jaren gereden met de Swalbe Super Moto, een snelle band met een grote luchtkamer, vaak de bandenspanning boven de 5 bar gehad, want dat rijdt snel en sportief, alleen voel je goed hoe de weg conditie is. Deze week de Swalbe Almotion gemonteerd, want de oude is versleten en niet meer verkrijgbaar. Op 4 bar gezet, want de testresultaten van Wim geven aan dat hij dan de minste rolweerstand heeft. (Wim bedankt voor al je werk op dit gebied) Ik merk nu dat de band meer absorbeert dan de Super Moto, hierdoor heeft de vering minder te doen.

Is het Risse systeem het ideale? Ik weet het niet, voor mij is de prijs/kwaliteit verhouding niet goed. Hij is duurder en geeft niet veel meer veiligheid, daarnaast onderhoudt gevoeliger, en bij problemen heb je de luchtpomp nodig.

Slijt de ketting bij gebruik van het Risse systeem, ik denk van wel, levensduur van een ketting wordt bepaald door goede smering/onderhoud en een schone ruimte. Ook bij velomobielen die geen achtervering hebben slijt de ketting.

Is het handig om een mening van een ander “onzin” te noemen, met alle respect, vind het kras. Een band met een te lage bandenspanning geeft meer rolweerstand, zie bandentesten van Wim, maar volgt wel goed de weg conditie.  

Het grappige is dat alle systemen die de "Rotte Rijders" gebruiken in de youtube filmpjes bij mij uit de garage komen. (ook de Risse, is te koop) Ik had ze liggen, en ze wouden ze graag meenemen om uit te proberen, nou wie ben ik om dat tegen te houden.

Ik heb een ruilsysteem, na bestelling stuur ik je een gemodificeerde, en je stuurt je eigen veerpoot retour, die ik weer modificeer, weer klaar voor de volgende klant. Simpel als wat.

Saluut.

25 jaar velomobiel rijden.

November 1994 de Klassieker.

November 1994, de Alleweder is klaar voor gebruik en we laten hem trots aan de familie en omgeving zien. De eerste kilometers worden gereden en nu terug kijkend zijn het er aardig wat geworden.
Overzicht:
Alleweder, 8 jaar,          -/- 50.000 km
Quest 69, 5 jaar                  86.545 km
Quest 208, 1,5 jaar             16.435 km
Quest 327, 2 jaar                29.874 km
Quest 497, 4 jaar                44.298 km
Quest 755, nu                     43.334 km
Totaal nu                           270.486 km

Achterband verwisselen in Kallenbach Duitsland 2003

De eerste 8 jaar met de Alleweder, kwam ik niet aan dat gemiddelde, misschien 6.000 km per jaar, maar na de aanschaf van de 1ste Quest, ging het gemiddelde rap omhoog met als piek 24.000 km in 2007.

Dagelijks 85 km, met Parijs Brest Parijs als hoogtepunt.

Londen Edingburgh Londen 2013.

Parijs Brest Parijs 2015.

Altijd makkelijk, De Rond Velomobiel Service "Twente".

Start DCT 2012

Mijn eerste Quest (september 2002)  heb ik 5 jaar gehad, 86.545 mee gereden,  daarna heb ik regelmatig een nieuwe gehad, en degene die ik nu heb is van 2015.

Ben op zoek naar een vervanger en ik denk dat het niet weer een Quest zal zijn, er is tegenwoordig genoeg keus met aantrekkelijke voordelen,zeker met een lager eigen gewicht.

Een van de redenen om een velomobiel aan te schaffen is om geen 2de auto nodig te zijn, en omdat ik fietsen leuk vind, vooral hard fietsen.

In die 25 jaar is er veel gebeurd, de eerste keer op
de kant, kerst 2002, heeft me een paar tranen
gekost, maar voordeel was dat ik de Quest een mooie blauwe kleur kon geven.

Ik had de eerste winter gelijk al knipperlichten
gemonteerd ivm de veiligheid, handen zie je niet
in het donker was mijn devies.

Later kwamen daar de remlichten bij, dit gaf me
een veilig gevoel omdat men ziet wat je doet.
Tochten die me bij staan:
De jaarlijkse velomobiel tocht naar Giessen, vond ik erg gezellig, heb ik veel van geleerd, hoe je
lange tochten onderneemt.

De eerste keer dat ik 2 keer de Elfstedentocht heb gereden op 1 dag, en vanaf 2006 de randoneurstochten, sommige met succes, andere met voortijdige opgave of opgave  tijdens de tocht.

Het laat me nog steeds niet los, het is als een soort verslaving.

Wat zijn de plannen, zolang ik kan blijven fietsen wat woon werk verkeer betreft, jazeker, wat tochten betreft "ook", Grytsje gebruikt sinds 2015 ook een Quest, en vind het rijden samen met "mooi Twente" erg leuk.

Gezellig rustig tempo, en men wacht op elkaar.

Bedoeling is om De Rond Velomobiel Service "Twente", uit te breiden in activiteiten.

Zeker nu we over een 5tal jaren met pensioen gaan. 

Lekker op afspraak klussen aan Velomobielen.

Saluut.

Quest 327, 497 en 755 bij elkaar in de garage, van alle drie eigenaar.

Wordt ook wel Peter Ovaal genoemd.

Waar ik regelmatig mee gesproken heb.

Bijspijkerdag bij Velomobiel.nl.

Onder toeziend oog van Paulus.

Als hersteller van Velomobielen moet je af en toe zien dat je je kennis en kunde bijspijkert bij mensen die dit in overvloed hebben. Ben ook niet te beroerd om toe te geven dat we elke dag weer kunnen bijleren.

Deze keer wou ik graag een dagje meelopen bij Paulus om een paar dingen met hem te bespreken waar je als hersteller tegen aan loopt.

Paulus laat veel van zijn werk zien via internet, maar de dagelijkse praktijk verteld je net wat meer. Dus afspraak gemaakt en met goede moed richting Dronten vertrokken.
De hele dag bezig geweest met lamineren, plamuren en schuren en zoals Paulus het mooi uitdrukte, "je moet de bult en deuk begrijpen, lezen", zodat je de beste kuur kiest om hem te herstellen.

Al met al veel opgestoken, en een hele leuke leerzame dag gehad. Paulus en Velomobiel, bedankt voor deze mogelijkheid.
Saluut.