Steeds alrounder, en thuiswerker.

GreenMachine in de touwen.

Niet alleen driewielers, maar nu ook tweewielers en vierwielers in de werkplaats.
En allemaal ligfietsen.

Een Greenmachine en een Quattrovelo, allebei voor een jaarlijkse onderhoudsbeurt.

Net binnen.

Bij beide machines moet het nodige gebeuren, maar dat is niet zo lastig, informatie navragen en met de juiste delen die passen is het goed te doen.

Techniek is vaak eerst goed kijken en dan rustig loshalen en vastleggen hoe het vastzit voor je het los haalt, zodat je bij het monteren weer rustig naar het beginpunt werkt.

Nu ik bij het thuiswerk leger hoor, valt het woon werk verkeer per fiets in het water, dus daar maar een andere invulling aan geven.
Toen we nog in Friesland woonde en in Oldenzaal werkte, ging ik een paar keer per week s'avonds een rondje rijden.


Dus jong geleerd, oud gedaan, die routine weer opgepakt, en het lijkt erop dat het wel juni kan worden voor we weer op kantoor zitten, dus om zolang niet te fietsen, nee dat wordt hem niet.
Vanavond weer de nodige gereden, 75 km in 1 uur, 3 kwartier, via Nederland naar Hardenberg en dan via Duitsland weer terug naar Lattrop.
Bij de grensovergang nog even vriendelijk gezwaaid naar 2 Duitse politieagenten :-)

Wat wel jammer, maar begrijpelijk is, dat de tochten "de Amstel Gold Toertocht" en het brevet "Bordeaux - Dordrecht" niet doorgaan, en waarschijnlijk zal de Elfstedentocht met Pinksteren ook wel afgelast worden.
Saluut.

Een natte Noordelijke VelomobielTocht

Hier wordt je warm bij.

Van de winter het plan opgevat om weer een keer de Noordelijke VelomobielTocht te rijden. Alleen het duurde wel ff voordat het zover was, in totaal is de datum 3 keer verzet, de 1ste keer vanwege de Fiets Elfstedentocht, en 2 keer vanwege teveel wind.

Dan denk je dat het wel rustig zal zijn, maar verre van dat. Er stond weer VEEL wind maar geen storm. De afstand naar de start is 81km, en de tocht 55 km en ook weer terug, maakt toch samen 216 km. Maar goed het is nog winter, dus zomerse temperaturen en een mild windje kun je dan ook niet verwachten.

Aardig deelnemersveld.

De heenreis is hoofdzakelijk wind mee, dus dat gaat lekker. Ben 2 dagen actief geweest met 8 ton eikenhout voor de kachel, dus veel extra energie zit er niet in :-). Ben mooi op tijd voor de start en heb 3 kwartier tijd om warm te worden en koffie te drinken, lekker bijkletsen en dan gaan we om 11 uur los.

Anton Luitink is de voorrijder met zijn Speed-bike, dus goed zichtbaar voor ons. Hij kent de omgeving toch niet helemaal op zijn duimpje, want de kaart komt er zelfs bij, maar voor de rest reed hij mooi strak voor. Ook de bekende smalle onverharde paadjes kwamen aan de beurt dus erg afwisselend. Drente is mooi, en ook de heide is erg goed nat. Er waren zelf deelnemers die bijna het water, of zelfs het water dik in de fiets hadden staan, tja varen doen ze echt niet die karretje van ons.

ff bijkletsen.

Al met al waren we om half 4 weer terug in Hooghalen waar de snert en spek klaar stonden voor ons, erg goed verzorgt en het was in no-time op. Om half 5 op huis aan, en dat zou 25 km zijwind en 56 km tegenwind worden, maar dit keer geluk, de wind was sterk afgenomen. Dus dat was een meevaller voor de velomobilist die uitzag naar een warm bad, warme kachel en een heerlijk bed.
De heenreis duurde 2 uur en 1 kwartier en de terugreis lukte in 2 en half uur.
Na 216 km was het goed thuiskomen in het donker en een warm welkom was mijn deel.
Saluut.

Mannen verzamelen.

Hennig an, anders wordt je binnenin nat.

Handige extra verlichting.

Ledlicht verlichting voor, voor overdag.

Tijdens de wintermaanden is het erg handig als je goed gezien wordt overdag. En dan zijn leds erg opvallend en energie zuinig.
Bert wil graag dat hij goed gezien wordt in zijn Strada tijdens het beoefenen van zijn hobby.
Op zijn vraag of we wat kunnen aanpassen hebben we besloten om aan de voorkant 4 witte leds te monteren en om achter 3 extra rode leds verticaal te monteren. Voor zitten de leds op de ronding van de voorkant, hierdoor zijn ze ook van de zijkant te zien.

led verlichting achter

 Standaard is de Strada voorzien van 1 led achterop voor verlichting en 2 leds voor het remlicht, naast elkaar, dit is op zich niet erg veel. Bert wil graag meer, dus we gaan voor 4 leds verticaal voor de rij verlichting, en als het remlicht erbij komt, dan zie je opeens een T.

Afgelopen weekend tijdens de maandelijkse tocht met "Mooi Twente" heb ik uiteraard achter Bert gereden om te kijken hoe dit eruit ziet.

En het valt op, maar ook al let je er niet goed op, opeens zie je een T voor je en je zintuigen vertellen je dat er iets verandert is in het zichtveld.

Sowieso is naar mijn mening 4 leds voor verlichting beter dan 1 led. En om het stroomverbruik hoef je het niet te laten.
Saluut.

Led verlichting incl remlicht

Maandelijkse tocht "Mooi Twente" deze keer Tubbig.

Nou daar staan ze

15 febr, en de ligfietsclub "Mooi Twente" heeft een route uitgestippeld genaamd "Tubbig".
Het is redelijk weer voor februari dus we hebben besloten om weer mee te gaan.
De Quest van Grytsje op de auto en ik erachteraan, het is 30 km naar Delden, dus dat is te doen.

Er zijn redelijk deelnemers, ongeveer 9 stuks, allemaal velomobielen want in de winter zijn de open ligfietsers niet zo actief, hoe zou dat nou komen??

De routes zijn meestal 60 km lang met halverwege een stop, gezelligheid is belangrijk dus we kruizen rustig door "Mooi Twente",  en het klopt ook wel de omgeving is mooi om te zien, en de route is zeer gevarieerd, van 2-baans tot smalle paadjes naast een ruiterpad.

Het bleef ook nog mooi droog met een straf windje deze keer, maar niet over komenlijk.
Er is alle tijd om tijdens het fietsen en de lunch om met elkaar te keuvelen over van alles en nog wat, echt leuk om te doen, en Grytsje kon het goed bijhouden samen met de hond.

Na de tocht zijn er altijd weer behulpzame mannen om de Quest op de auto te zetten en we spreken af dat Grytsje mij 10 min voorsprong geeft, en dan kijken wie er het eerst thuis is.
Nou met 43 min was ik thuis maar de auto stond er al :-(
Maar het was een leuke dag zo :-)
Saluut,

Winter Fiets Elfstedentocht 2020.

Alweer voor de 6de keer, waar blijft de tijd. Deze keer thuis overnacht en om 4 uur het bed uit om op tijd in Leeuwarden te zijn. Het is toch bijna 2 uur rijden vanuit het mooie Lattrop. 

In Leeuwarden zijn er 2 mede fietsers die graag ff mee tillen, zodat de Quest in no-time met alle wielen weer op de grond staat.

Omdat Tom aangegeven heeft dat lange tochten wandelen nu zijn doel is, moet ook het afhalen van de kaart nog gebeuren, maar we zijn mooi op tijd om dit alles te regelen. Leuk feitje dit keer is dat ik een oud dorpsgenoot uit Jutrijp tegenkom die na het verhuizen zelf ook een Quest XS gekocht heeft, ze zegt tegen mij, jij bent degene die me de kop gek gemaakt heeft. En ze is hartstikke tevreden met de QuestXS geeft ze aan.
Nou ik glunder natuurlijk van oor tot oor en praat honderd uit met haar in het Fries, zodat de toehoorders uit Noord Holland er niks van meekrijgen :-)

Dit keer worden we door Erben Wennemars toegesproken en dan kunnen we los, dit is de 6de uitvoering en elke keer is de route anders, maar in hoofdlijnen hetzelfde. Het weer is winderig en koud met van 9 tot 12 uur een fikse regenbui die voor veel water zorgt. Tot aan Bolsward fiets ik samen met Ymte en ene Johan, en na Bolsward gaan ze verder terwijl ik aan de koffie ga. In Workum nog een kop staart botsing, ivm een auto die doorkomt waardoor ik goed de rem moet gebruiken. Tja en dan is het snel boem.

Na Bolsward rijden Martin de Haan en ik een beetje gelijk op, maar na Franeker rijdt hij verkeerd en verliezen we elkaar wat uit het oog. Er rijdt een stel racefietsers voor ons die er goed de sokken in hebben, vanaf Stavoren is het ook wind mee, en daar hebben ze goed voordeel van, maar na Dokkum is het ploeteren terug naar Leeuwarden, In Oudkerk gooien ze dan ook de handdoek in de ring, want de accu's zijn leeg.

Kwart voor 2 ben ik terug met een gemiddelde van 35 km, want de snert in Stiens kon ik niet weerstaan, lekker warm en goed gevuld.
Saluut.

Ex wiebbelkont

Dit blijft wel zitten!

De laatste tijd begon de Quest toch aardig wat ouderdom verschijnselen te vertonen zoals wiebelen om zijn lengteas. Waarschijnlijk hebben de mensen er achter wel eens gedacht, het lijkt wel een lopende eend. Ook begon het achterwiel aan te lopen in de bochten. Maar zoals wel vaker, zolang het geen echte problemen oplevert zie je het eerst nog ff aan.

Bij controle zie ik dat de bus in de carbon achterbrug los zit en ook de bevestiging van de steun van de achterbrug aan de body zit los. Nou was de achterbrug al een keer vervangen na de eerste 6 maanden. En nu is na 45.000 km de bus weer los. Ik heb een vriend die werkzaam is in de windmolen bouw, hij ontwerpt de wieken van de windmolens, dus aardig wat kennis van hoe maak je verbinding tussen 2 verschillende materialen, in dit geval ijzer/aluminium en carbon.

Materiaal wat we gebruikt hebben is een 2 componenten, in dit geval Plexus MA8120, wat na uitharding, iets minder bikkelhard is, zodat het bij top belasting niet gelijk los scheurt, en ook is het wat agressief bij uitharding zodat het zich zelf vast pakt aan/in het materiaal.

De datascheet geeft het volgende aan.
An advanced direct-to-metal, low halogen two-part methacrylate structural adhesive, Is is designed for the structural boding of various metal, plastic, and composite assemblies.
Super job of bonding of metals without primers to other metals or engineered thermoplastic, and composite assemblies. Required little to no surfase preparation.

De boel zit nu weer lekker vast, en zoals wel meer mensen doen voor de zekerheid een beetje extra materiaal toegepast, zodat er wat zekerheid is.
De bus van de achterbrug hebben we aan een kant in zijn geheel ingepakt, want je kunt er niet bij aan de voorkant, om daar materiaal aan te brengen.
Ook het uiteinde van de achterbrug wat aangepast dat we er nog een beetje bij konden aan de voorkant. Al met al is de achterbrug niet zwaarder geworden.

Zo zit hij weer vast.

Wat betreft de steun aan de body hebben we de smalle ruimte tussen steun body en verstevigingsrib gebruikt om de steun extra steun te geven van de rib, zodat de steun daar ook steun van heeft. De steun is gemaakt van een L profiel wat met het lange stuk onder de rib zit/ligt, nu is hij in zijn geheel ondersteund.

Alleen waar de moeren zitten moest er wel voldoende ruimte gefreesd worden, zodat de boel demontabel blijft.
Om dan de moeren te bevestigen is er weer een handigheidje nodig met wat plakband.

We hebben gekozen voor deze componentenlijm die iets van flexibiliteit heeft bij hoge belasting, omdat carbon niet de eigenschap heeft om energie te absorberen. Vandaar waarschijnlijk ook dat de bus en steun los zijn gaan zitten.

Van de week even kijken hoe het fiets, zodat we het volgende weekend voor de 6de keer, strak de Winter Fiets Elfstedentocht kunnen rijden.
Saluut.

Van 2019, naar 2020.

Sprong naar het nieuwe jaar.

Iedereen van harte een heel gezegend en goed 2020 toegewenst vanuit Lattropia.
We hebben 2019 achter de rug en gaan kijken wat dit jaar brengt.

De bedoeling is om dit jaar een velomobiel te kiezen/kopen die onder de 25 kg zit wat totaal gewicht betreft. Tja, naarmate de jaren toenemen, moet het gewicht, om de balans in evenwicht te houden, omlaag. Want inleveren in snelheid willen we natuurlijk niet :-))

Op dit moment is er relatief best veel keuze, ook al lijken ze veel op elkaar.  O.a. DF, Alpha 7,Evo K, Milan, weet niet wat het gewicht Quest 3.0 is. (waarschijnlijk ben ik er wel eentje vergeten, die in het rijtje hoort).
De laatste glasvezel Quest die ik gehad heb, had een eigen gewicht van 38 kg.
Alleen jammer dat de lichte velomobielen geen gesloten wielkasten hebben. of je moet ze er los bijkopen.

Voor de rest, lekker blijven fietsen naar het werk, met de jeugd Amstel Gold. en de Elfstedentocht rijden op de racefiets, blijft leuk. En nog wat brevetten, om de verslaving in toom te houden.
Saluut.