Al meer dan 100 stuks.

Ben ik net voor de jaarwisseling dealer geworden van Rotor, nu is het zover dat ik het predicaat Premium dealer Rotor, specifiek voor de ligfietsmarkt, verworven heb.
Al met al niet slecht.


2 weken terug voor de aardigheid maar eens de hoeveelheid geteld die vanaf mei 2014 al door de handen gegaan zijn, in 9 maanden tijd 105 stuks. Een mooi aantal.
En zeker niet alleen op ligfietsen gemonteerd, ook al verschillende racefietsen gehad, en uiteraard mijn eigen mountainbike.



Volgende week zal ik een prijslijst publiceren waarin alle prijzen staan van datgene wat men hier kan halen, niet alleen de tandwielen maar ook de aanpassingen die ik toepas en aanbreng op de velomobielen en het dakframe met oprijgoten.
Hierdoor kunnen de mensen zien wat het kost, men geeft aan dat men dit graag ziet.

Heb nu de nieuwe Quest één week in gebruik en van lieverlee pas ik hem aan naar mijn eigen wensen, doordat het een standaard Quest is, ben ik daar wat langer mee bezig, want als je 4 mnd de tijd hebt dan bestel je hem custom-made, dan zijn de wensen verwerkt in de fiets.
Doordat ik de oude ook in de garage heb staan, kan ik mooi vergelijken, en dan draai je aan het voorwiel van de oude, daar zitten de specifieke keramische lagers in, en al bij het optillen begint het wiel vanzelf te draaien, vanwege het ventiel wat bovenin staat, en naar beneden wil, omdat het het zwaarste punt is. Doe je dit bij de nieuwe met standaard lagers, dan a, beweegt het niet, en b, als je hem een drukker geeft staat hij na 1 omw. stil. Tja, denk je dan, moet nog inlopen dus.

Deze week met zijn tweeën in het donker gefietst en dan geeft de oude lamp op dim stand meer licht dan de lamp die er nu inzit. Tja, voor brevetten rijden niet handig. Misschien één gaan gebruiken op een spiegelsteun.
Wel kun je merken dat de body veel stijver is en strakker rijdt, ook het voorframe wat altijd tijdens het klimmen bewoog, doet dit bijna niet meer, alle beweging eruit halen zal niet lukken, omdat de trappers ook rond moeten draaien, misschien een steun naar boven zou dit kunnen verhelpen, maar is optisch niet zo'n leuke oplossing als er 2 bouten door de kap steken. Nu zit er wel een steun naar onderen.

Heb nu een cassette 11-32, maar dat is duidelijk een andere dan die ik had, ik mis de 13 in het setje en dan bij 45 een stapje maken met 2 tanden verschil, van 14 naar 12, is net teveel van het goede, vroeger kon je je eigen cassette samenstellen met losse kransjes,
Nu kan dat bijna niet meer, misschien naar een 10 speed, maar dan is de 14 weer gevlogen in dat setje, Het mooist zou ik 11,12,13,14,16,18,21,24,28,32 willen hebben, loopt lekker strak op. Nog maar eens zoeken.
Saluut.

Vers van de bakker, krakend Vers.

Zo heb je er een, zo heb je er twee.

Vandaag bij Velomobiel geweest om mijn 5de Quest op te halen. Ja je leest het goed. en voor de verandering een blauwe. Beetje standaard, ja, de kleur wel, de rest niet :-))

Het ging allemaal wat snel, een paar weken geleden op een zondagmorgen was Grytsje al eerder op haar ligfiets (tweewieler) op pad gegaan naar de kerkdienst in Nordhorn, het had de zaterdag gesneeuwd en je had dezelfde situatie als met de oliebollentocht in Nijmegen.

Spekglad en bevroren sneeuwrichels. Al snel had ik haar ingehaald, want ze durfde niet echt te fietsen met de tweewieler, en wat doe je dan als bezorgde man, je raadt het al, je staat mannelijk je mooie driewieler af. (slijmbal denken jullie nu:-))

Manmoedig ga ik fietsen op een tweewieler ligfiets, je raadt het al, op mijn kont natuurlijk, maar je moet er wat voor over hebben.
Grytsje reed trots rond, en vond het heel stabiel en makkelijk fietsen, tjonge dit wil ik wel vaker doen, zegt ze.
Al 20 jaar geef ik het voorbeeld, en nu valt het kwartje ;-)), maar goed, elke zaterdag erna, ik mijn fiets  op haar maten zetten en dan ging ze weer een rondje, hier in de buurt rijden.
Afgelopen zaterdag, Theo aan de bel en terloops gevraagd naar de levertijd, O, ik heb een blauwe Carbon staan, net uit de fabriek. Oke, zeg ik dat is wel de goede kleur in ieder geval.

Kort gezegd, dinsdag besteld en vandaag de Quest opgehaald in Dronten.
Waarom een Quest, Ik gebruik hem voor woon werk, voor brevetten en ultra lange tochten.
Hij is snel, je kunt er veel in kwijt, hij is breed en hoog genoeg en comfortabel.
Ik vind het een goede mix van bovenstaande aandachtspunten.

Ik heb hem nog niet gewogen, maar wat ik voelde met het in de aanhanger zetten is dat hij lichter is dan die ik nu heb, achterbrug is van carbon, voorframe is steviger/stijver, en de body heeft de laatste aanpassingen wat ribben betreft. Dus ook minder beweging. Ik heb er nog niet in gereden, maar dat komt van het weekend wel.
Daarnaast is hij nu ook gespoten in autolak en dat zit er toch strakker uit.

Al met al, blij met de aankoop, en we kunnen nu gezamelijk velomobielen, Als Grytsje hem aanhoudt na een paar maanden dan gaan we hem opknappen (body) en spuiten in een kleur die bij haar past:-)).
Saluut.

De winter fiets Elfstedentocht 2015.

Op het bekende bruggetje.

Al gelijk bij de eerste aankondigingen van deze tocht zit Tom Hospes erboven op om kaarten te krijgen, nou, en hij was er snel bij. Volgens mij een van de eerste aanmeldingen. Tom nog bedankt.
De weken voor de tijd worden er regelmatig onderling mailtjes over verstuurd en het weer in de gaten houden, leek aardig winters te worden. Gelukkig, de dag ervoor was het bar in Friesland, je kon bijna schaatsen op straat maar op de zondag redelijk winters weer met een echt stevige bries, net zoals in 1997, rond windkracht 6.



Ik ben de zaterdag al naar Tom gereden omdat zijn remmen bleven hangen, die nog eerst voorzien van nieuwe binnen en buitenkabels en daarna voetballen kijken, potje bier drinken, zeuren over fietsen en hoe laat staan we op en zo, en sterke verhalen vertellen. Beetje zoals mannen doen die een beetje zenuwachtig zijn voor de tocht die bekend is, maar ook weer onbekend.
Het aantrekkelijke voor mij, was toch heel duidelijk de route en het kruisje, wat je kreeg bij het volbrengen van de tocht. Ik heb hem in 1985 en 1997 geschaatst en de herinneringen gaan nog regelmatig door mijn hoofd, het zijn van die momenten/gebeurtenissen die je niet snel meer vergeet.

Goed, om half 6 staat Tom aan de deur en we gaan ervoor. De start is om half 8 en we moeten 17km naar de start fietsen. Zeg nog tegen Tom dat we veel te vroeg zijn, en zowaar we staan bij de start bijna vooraan, ach het heeft zijn voordelen uiteraard. Maar we moeten redelijk lang wachten voordat we los mogen, vraagt er iemand met zijn racefiets of ik een echte fietser ben, ach zeg ik tegen hem, "vorig jaar in 2 dagen heen en weer gefietst naar Parijs, ik weet het niet, wat vind jij",
Hij keek me met een blik aan van, Oeps verkeerde vraag. :-))

Opeens wordt er een microfoon onder mijn neus gedrukt en wat vragen gesteld over de fiets, altijd leuk om wat uitleg te geven. Na half 8 kunnen we los en we rijden achter de eerste groep aan. Op mijn GPS zie ik dat de route anders loopt maar al snel rijden we naar de route toe en blijven maar achter de groep rijden. als we Leeuwarden uitgaan zijn we ze snel kwijt, we hebben wind mee, en we doen niet te gek, vlak voor Sneek fietst Ymte ineens voor ons, kwam uit een zijweg weg, en al kletsend rijden we Sneek binnen waar ook een startpunt is voor de kleine ronde.
Na Sneek is IJlst aan de beurt en we komen langs Jutrijp, waar we goed kunnen zien wat de gevolgen zijn van de aldaar heersende muizenplaag, bijna geen grassprietje meer te bekennen daar. Tjonge dat wordt nog een echte strop voor de boeren.

We gaan snel door met de wind in de rug en Sloten is de volgende post, er staan meisjes in het restaurant die naar de kleding te zien, denken dat het hoogzomer is. Vraag als ik dit zie of ze niet wat warms in de kast hebben, wij zitten redelijk ingepakt en ze hebben alleen maar een T-shirt aan met korte mouwen. Maar het zal wel voorschrift van de baas zijn, Na Sloten door Gaasterland naar de dijk waar we bijna afwaaien, zoveel wind staat er. Er rijden nog 2 arme steppers op de dijk, die vol in de wind naar Stavoren moeten.

Dit zijn de echte in mijn bezit.

In Stavoren koffie met de bekende appelpunt met slagroom en we zitten lekker komen de eerste achtervolgers de hoek om zetten, die gelijk stempelen en doorrijden. Tja hallo, nu moeten wij ook snel. Het inpakken en wegrijden gaat uiteraard wat langzamer en de aansluiting is helemaal naar de knoppen. In de haven van Stavoren rijden we nog faliekant verkeerd en dan als we de route hebben moeten we nog 2 keer door een schapenhek bij de dijk. Al met al zijn we ver achterop geraakt.
In Hindelopen staat er een auto voor de vlag van de controlepost dus die rijden we ook voorbij en moeten terug. En dan gaan we de bocht om, staat er een auto midden in de steeg geparkeerd waar we maar net langs kunnen, Ik zeg tegen Tom, nu zijn we zoveel tijd kwijt dat we ze nooit meer inhalen. :-((

Na Hindelopen volgt Workum waar we koude Red Bull krijgen en zowaar vlak voor Bolsward halen we weer een racefietser in, en de groep verlaat de stempelpost als wij eraan komen. In Bolsward krijgen we warme soep, dit gaat er wel in. Als we verder rijden tegen de wind in naar Harlingen krijgen we ze in het vizier, en dan is het erop en erover. In Harlingen zien we net Ymte en Jos de bocht om gaan, dus gaan we snel door, bij de stempelpost in Franeker zien we Jos en praten ff, Ymte is doorgereden. Nu volgt het kale stuk naar Dokkum wat onder schaatsenrijders altijd gevreesd wordt. En nu ook, de wind is pal tegen rond windkracht 6, en zorgt ervoor dat 33, 34 een hele klus is. Jos laat al snel los als we Franeker uit zijn, en we zien Leeuwarden langzaam aan onze rechterkant voorbij glijden.

Stempelboekje in het Fries.

Als we in Bartlehiem zijn, en op het bruggetje staan, Ja dan moet er ff om je heen gekeken worden en een foto gemaakt worden, toch wel een bekend bruggetje, en alwaar ik 2 keer onderdoor geschaatst ben. Tjonge ik denk ff aan de opluchting elke keer als je de Dockumer Ee opdraait, zo van hehe, nu nog ff naar Dokkum en dan terug naar Leeuwarden, dit nemen ze je niet meer af, denk je dan. Tenminste zo ging het bij mij. :-))

Vlak voor Dokkum een snelle leegloper, en dan in Dokkum het laatste stempeltje voor Leeuwarden.
Ze zijn al een aardig feestje aan het bouwen in het stempelhoekje en als straks de grote groepen komen dan zal het wel gezellig worden. Tom en ik gaan door, want Leeuwarden is de volgende halte.
Om half 3 zijn we terug en Ymte zit eral. Gemiddelde snelheid staat op 32,3 km per uur. Toch niet slecht met al die dikke wind op de kop. Wel merken we dat het laatste stuk de wind is gaan liggen.
Mooi voor de racefietsers, want die hebben het niet makkelijk met deze dikke dichte wind op die kale stukken bovenin Friesland.

We drinken en eten wat, praten na met de organisatie die goed geregeld is, nemen dankbaar het kruisje in ontvangst en gaan al snel op huis aan. De eerste racefietsers blijken niet eens zover achter ons te zitten. alleen is de groep wel flink uitgedund, en ze druppelen hierna gestaag binnen.
Saluut.

Het derde kruisje :-))

De derde, maar dan iets anders.

Ervaringen van Rotor gebruikers.

Tot nu toe voeg ik ervaringen van Rotor gebruikers toe aan de verhalen of belevenissen die ik beschrijf via mijn blogspot.
Dit zijn elke keer momenten, die een keer gelezen worden en dan vaak niet weer. Gelukkig heb ik de laatste tijd veel berichten van mensen die ze hebben gemonteerd of laten monteren.
Maar ik zit al een tijdje te broeden op een lijst of link of pagina waar ik ze kan verzamelen en waar ze voor die wil, in een keer gelezen kunnen worden.
Iemand die dan op zoek is naar gebruikservaringen kan ze in een keer lezen.

Nu heb ik ook weer 2 mailtje met ervaringen die ik wil laten zien/lezen, alleen moet mijn blog ook weer niet een lang verhaal van Rotor verhalen worden. ;-))

Ik heb nu een pagina toegevoegd met als titel "Ervaringen van Rotor gebruikers". En ben bezig om dit te laden, weet eigenlijk nog niet eens of het gaat lukken, misschien heeft een van jullie wel een handige tip, schroom dan niet om het te melden.

29 jan, Elmi.

Tot nu ben ik zeer content met de rotor Q-XL bladen, mijn gemiddelde bewogen snelheid was zomaar 2,5 km sneller dan een normaal WW ritje in de winter. De eerste paar dagen voelden ik mijn bovenbenen wel 's avonds maar dan weet je tenminste dat je iets gedaan hebt.

05 febr. Mark.

De ovale tandwielen maken hun belofte naar mijn mening meer dan waar. Ik heb die keuze gemaakt zodat je meer spiergroepen gebruikt

en dat merk je in het begin heel goed, als je te hard van stappel fietst. De ovaale tandwielen zitten er nu twee maanden op en ik ben nu bijna 4000 km veder.

Mijn benen voelen met name in het weekend  goed .Je snelheid gaat inderdaad omhoog, is leuk voor mij maar minder van belang.

Als je dagelijks over de Hondsrug fietst  merk je gewoon dat klimmen beter gaat . Acceleratie is verrassend snel. Ook de sporing stellen is nu heel simpel!!

De andere tips heb ik ook goed in mijn oren geknooptJ

Na het schrijven van Adri zijn er ook al Velomobiel gebruikers uit andere Scandinavische landen die informatie opvragen en orders plaatsen.
Al met al mooie ontwikkelingen, het eerste negatieve bericht van een gebruiker moet ik nog krijgen. Uiteraard zit ik daar niet op te wachten. :-))

Zondag de Friese Elfstedentocht, het lijkt dat de winterse omstandigheden dan net vertrokken zijn, ben benieuwd hoe het gaat worden.
Er zijn berichten dat het wel snel kan gaan. in ieder geval doen er zover ik weet 6 velomobielrijders eraan mee.
Saluut.

Stapel aluminium, en ervaring van een gebruiker.

Aardig stapeltje wat nog bewerkt moet worden.

Een mooie stapel aluminium ligt er in de garage, het lijkt ook niet zoveel omdat je de U-goten mooi in elkaar kunt passen en dan lijken het kokers. Heb een leuke voorraad besteld zodat ik de eerste orders kan verwerken. Het systeem wat ik nu zover heb, bestaat uit stukken alum, die mooi aansluiten op elkaar met een minimale hoeveelheid losse delen. Vandaag een frame gemonteerd met 2 goten op de dakdragers en met oprijgoten van 4.5mtr, die bestaan uit stukken van 1.5 mtr.
Al met zijn 8 stukken van 1,7mtr lang en 8 bouten van M8, meer is het niet. De goten zet je in elkaar met 2 bouten en moeren die je handvast zet, en de goten op de dakdrager zet je vast met 2 bouten per goot. Alles netjes vast zonder trekstangen of beugels.

Voorzichtig met de eerste keer.

De oprijgoten zitten met een haak vast en zitten stabiel vast aan de goot doordat de zijkanten doorlopen en steun hebben aan de dakgoot.

Al met al. Kun je in 5 min de fiets op en van de auto halen, en dat is incl montage en demontage van de oprijgoten. Op de foto kun je mooi zien hoeveel ruimte het complete setje in neemt in de auto, dus ook in de garage als je het niet gebruikt.
Ik ben dan ook erg tevreden met het behaalde resultaat, en H. Bruinsma was er ook erg over te spreken. Hij heeft ook een paar keer mijn fiets op en af geladen en vond het allemaal erg stabiel en handig.







Kreeg deze week een verslag van de ervaringen met Rotor tandwielen in een Quest-XS.
Ze heeft de tandwielen nu vanaf augustus in de fiets en is een regelmatige fietser die ook wel wedstrijden rijdt. Marloes geeft hierin netjes haar ervaringen weer.

Zo, die staat, 

Eind augustus zijn de Q-rings door Peter in mijn Quest-XS gezet. Standaard zitten er al korte 155 mm cranks in. Ik heb de dag erna een klein rondje van zo'n 50 km gereden om er aan te wennen. Maar het voelde meteen heel gewoon, dus van wennen was eigenlijk geen sprake. Een paar dagen later heb ik een rit naar Bant gemaakt. Dat betekent veel lange rechte wegen waar je goed door kunt rijden door de Flevopolder en Noord-Oostpolder met af en toe een kort klimmetje bij een aquaduct en wat viaducten, maar ook een paar dorpen waar je dwars doorheen moet, met vooral in Emmeloord veel stoplichten. De kruissnelheid was een paar km hoger dan normaal op deze route en zowel het klimmen als het optrekken ging makkelijker. Het dode punt waar je met ronde bladen doorheen moet duwen is duidelijk weg en ik kan zonder er moeite voor te doen mooi 'rond' trappen. Mijn cadans is trouwens niet heel anders, met de korte cranks maakte ik altijd al tussen 90 en 100 toeren/minuut en dat is nog steeds zo. Na een kort ziekenbezoek weer terug de polder in. Omdat het zo makkelijk ging ben ik naar huis nog een stukje om gereden zodat ik die dag net boven de 200 km uit kwam. 's Avonds had ik veel minder last van vermoeide benen dan met de normale ronde bladen. De gemiddelde snelheid over de rit was ongeveer 2 km/u hoger dan op eerdere ritten over hetzelfde traject. Ik kan dus niet anders dan concluderen dat de ovale bladen voor mij een blijvertje zijn!
Inmiddels rijd ik er nu ruim vier maanden mee en ik vind het nog         steeds de aanschaf meer dan waard.

                                                                   Groeten, Marloes.

Mooi gelukt :-))

Ook het verslag van Adri op zijn weblog, die ze al bijna een jaar toepast, en nu in de juiste afstelling, geeft duidelijk aan dat deze type tandwielen een toevoeging zijn op je fiets die je een voorsprong geeft op de rest, of anders gezegd een besparing met dezelfde snelheid op je inspanning, of slijtage van je spieren en gewrichten. We weten dat over het algemeen ligfietsers sneller last van hun knieën en dergelijke hebben dan racefietsers. We trappen over het algemeen snel te zwaar.

Meer is het niet.

Volgende week de Friese Fiets Elfstedentocht, en naar het weerbericht kijkende wordt het ook wat een winters tochtje.
Heb er zin in. :-))
Saluut.

Noordelijke Velomobieltocht vanuit Assen.

Klaarmaken voor de aftrap.

Het is alweer 5 jaar terug dat we ook in Assen te gast waren voor een Noordelijke Velomobieltocht. Het is nog niet de tocht der tochten, maar koud was het wel. Is het de dag ervoor nog schitterend winterweer, mooie blauwe luchten, nu is het dik bewolkt en regenachtig, al vanaf het begin miezert het, en een klein beetje regen, de start staat voor 11 uur, en ik ben iets voor 7 uur mijn bed uit om die kant op te fietsen.
Wat eten mee, banden op druk en hup de Quest in, tot aan Schoonebeek weet ik de weg en daarna is het op de gps naar Assen, ik doe rustig aan en ben om 10 uur in Assen, alwaar de koffie net warm is en er ook al meerdere deelnemers zijn.

Het huis zit al gauw vol en de grappen en grollen zijn niet van de lucht, de ovale tandwielen gaan van hand tot hand, want Martin de Haan had een setje besteld en gevraagd of ik ze mee wou nemen. Ook had Wilfred om uitleg gevraagd, dus dat kon mooi gelijktijdig. Er zijn verschillende klanten van me aanwezig die al een setje hebben, dus die kunnen gelijk hun ervaringen delen. Ook het smaldeel uit N-Holland is aanwezig in aantal en in volume. :-))

Om 11 uur gaan we op pad en ik ben blij met mijn kap, tijdens zo'n tocht met 25 deelnemers is het meer stilstaan dan hollen, en dan wordt er niet veel lichaamstemperatuur geproduceerd. De kleding moet je warm houden. We rijden door veel afwisselende gebieden in Drente, en het stukje over een soort steiger over een plas water vond ik nog wel het grappigst. Maar om nou een redelijk groot gedeelte van de tocht door bos te knorren, wat in de winter allemaal op elkaar lijkt en vol ligt met zaaghout en blubber, wat de paden betreft, tja die logica ontgaat me altijd, daar kun je beter doorheen rijden met een mountainbike.

En hier zijn we weer terug.

Maar goed, gewoon aansluiten en blijven lachen. De gezelligheid voor de tijd, tijdens de pauze en daarna. Daarvoor ga ik erheen, het langzame fietsen neem je dan op de koop toe.
Na de pauze loopt mijn achterband leeg en moet er een andere binnenband in, de nieuwe die ik net gekocht heb heeft de maat van een racefiets band wat breedte betreft, dus dat wordt hem niet, dan maar een andere erin met de juiste breedte. Een tijdje later heeft W. Schermer ook een lekke band en zover ik weet waren we de enige twee die lek reden, en gezien de bospaden die vol liggen met van alles en nog wat, viel dat nog reuze mee.

Om 4 uur terug in Assen en dan gaat de warme soep er wel in, dan nog wat boterhammen en dan weer terug. Al snel blijkt dat ik linksvoor een langzame leegloper heb, maar het sneeuwt natte sneeuw, dus ik heb er geen zin in om daar iets aan te doen. Dan maar wat meer werken, Is ook een goede training.
Na 1 uur zwoegen ben ik het zat, en bij een pompstation pomp ik snel de band weer op druk, tjonge dat rijdt toch wel beter, maar na een half uurtje begin ik toch te merken dat hij weer zacht wordt. Het is koud, donker, nat en guur. Dus nog steeds geen zin om er iets aan te doen, en na nog wat extra zwoegen ben ik dan ook om iets na 7 uur thuis.

Tjonge koste wat meer kracht als normaal, maar is goed voor de conditie.

De zaterdag ervoor heb ik een klant voorzien van een setje Rotor Q-XL tandwielen en onderstaande reactie kreeg ik afgelopen woensdag op de mail, hij kwam voor onderhoud aan zijn Strada maar na de conclusie dat zijn ketting versleten was, toch maar ovaal in de fiets.

Bart schreef:
De ovalen bevallen erg goed. Al tijdens het proefrondje voelde het vertrouwd en comfortabel. Het versnellen was sensationeel.

Na een snelle rit naar huis voelde mijn benen anders aan dan na een snelle rit met ronde tandwielen. Het leek net alsof ik minder energie had verbruikt en ik 's avonds was ik minder moe dan anders. Bovendien heb ik het gevoel dat ik een tempo makkelijker kan vasthouden.

Zondag heb ik nog even een rondje gefietst van ruim 100 km. Dat ging ook erg makkelijk. Geen centje pijn.

Kortom: ik ben zeer tevreden! Het was best wel een dure investering, maar het is het meer dan waard.

Dus je kunt dan terecht zeggen:
En weer verliet een tevreden klant het pand. :-))
Saluut.

P.s.
Over 2 weken de Friese Winter Fiets Elfstedentocht, met op het eind een Elfsteden Kruisje.
Dat wordt mijn derde, en met 500 deelnemers zullen er niet veel in omloop komen, want deze tocht wordt maar 1 keer gereden op deze wijze, heb er zin in.
Zover ik weet doen er 6 velomobielen eraan mee.