vrijdag 27 februari 2015

Al meer dan 100 stuks.

Ben ik net voor de jaarwisseling dealer geworden van Rotor, nu is het zover dat ik het predicaat Premium dealer Rotor, specifiek voor de ligfietsmarkt, verworven heb.
Al met al niet slecht.


2 weken terug voor de aardigheid maar eens de hoeveelheid geteld die vanaf mei 2014 al door de handen gegaan zijn, in 9 maanden tijd 105 stuks. Een mooi aantal.
En zeker niet alleen op ligfietsen gemonteerd, ook al verschillende racefietsen gehad, en uiteraard mijn eigen mountainbike.



Volgende week zal ik een prijslijst publiceren waarin alle prijzen staan van datgene wat men hier kan halen, niet alleen de tandwielen maar ook de aanpassingen die ik toepas en aanbreng op de velomobielen en het dakframe met oprijgoten.
Hierdoor kunnen de mensen zien wat het kost, men geeft aan dat men dit graag ziet.

Heb nu de nieuwe Quest één week in gebruik en van lieverlee pas ik hem aan naar mijn eigen wensen, doordat het een standaard Quest is, ben ik daar wat langer mee bezig, want als je 4 mnd de tijd hebt dan bestel je hem custom-made, dan zijn de wensen verwerkt in de fiets.
Doordat ik de oude ook in de garage heb staan, kan ik mooi vergelijken, en dan draai je aan het voorwiel van de oude, daar zitten de specifieke keramische lagers in, en al bij het optillen begint het wiel vanzelf te draaien, vanwege het ventiel wat bovenin staat, en naar beneden wil, omdat het het zwaarste punt is. Doe je dit bij de nieuwe met standaard lagers, dan a, beweegt het niet, en b, als je hem een drukker geeft staat hij na 1 omw. stil. Tja, denk je dan, moet nog inlopen dus.

Deze week met zijn tweeën in het donker gefietst en dan geeft de oude lamp op dim stand meer licht dan de lamp die er nu inzit. Tja, voor brevetten rijden niet handig. Misschien één gaan gebruiken op een spiegelsteun.
Wel kun je merken dat de body veel stijver is en strakker rijdt, ook het voorframe wat altijd tijdens het klimmen bewoog, doet dit bijna niet meer, alle beweging eruit halen zal niet lukken, omdat de trappers ook rond moeten draaien, misschien een steun naar boven zou dit kunnen verhelpen, maar is optisch niet zo'n leuke oplossing als er 2 bouten door de kap steken. Nu zit er wel een steun naar onderen.

Heb nu een cassette 11-32, maar dat is duidelijk een andere dan die ik had, ik mis de 13 in het setje en dan bij 45 een stapje maken met 2 tanden verschil, van 14 naar 12, is net teveel van het goede, vroeger kon je je eigen cassette samenstellen met losse kransjes,
Nu kan dat bijna niet meer, misschien naar een 10 speed, maar dan is de 14 weer gevlogen in dat setje, Het mooist zou ik 11,12,13,14,16,18,21,24,28,32 willen hebben, loopt lekker strak op. Nog maar eens zoeken.
Saluut.

vrijdag 20 februari 2015

Vers van de bakker, krakend Vers.

Zo heb je er een, zo heb je er twee.
Vandaag bij Velomobiel geweest om mijn 5de Quest op te halen. Ja je leest het goed. en voor de verandering een blauwe. Beetje standaard, ja, de kleur wel, de rest niet :-))

Het ging allemaal wat snel, een paar weken geleden op een zondagmorgen was Grytsje al eerder op haar ligfiets (tweewieler) op pad gegaan naar de kerkdienst in Nordhorn, het had de zaterdag gesneeuwd en je had dezelfde situatie als met de oliebollentocht in Nijmegen.

Spekglad en bevroren sneeuwrichels. Al snel had ik haar ingehaald, want ze durfde niet echt te fietsen met de tweewieler, en wat doe je dan als bezorgde man, je raadt het al, je staat mannelijk je mooie driewieler af. (slijmbal denken jullie nu:-))

Manmoedig ga ik fietsen op een tweewieler ligfiets, je raadt het al, op mijn kont natuurlijk, maar je moet er wat voor over hebben.
Grytsje reed trots rond, en vond het heel stabiel en makkelijk fietsen, tjonge dit wil ik wel vaker doen, zegt ze.
Al 20 jaar geef ik het voorbeeld, en nu valt het kwartje ;-)), maar goed, elke zaterdag erna, ik mijn fiets  op haar maten zetten en dan ging ze weer een rondje, hier in de buurt rijden.
Afgelopen zaterdag, Theo aan de bel en terloops gevraagd naar de levertijd, O, ik heb een blauwe Carbon staan, net uit de fabriek. Oke, zeg ik dat is wel de goede kleur in ieder geval.

Kort gezegd, dinsdag besteld en vandaag de Quest opgehaald in Dronten.
Waarom een Quest, Ik gebruik hem voor woon werk, voor brevetten en ultra lange tochten.
Hij is snel, je kunt er veel in kwijt, hij is breed en hoog genoeg en comfortabel.
Ik vind het een goede mix van bovenstaande aandachtspunten.

Ik heb hem nog niet gewogen, maar wat ik voelde met het in de aanhanger zetten is dat hij lichter is dan die ik nu heb, achterbrug is van carbon, voorframe is steviger/stijver, en de body heeft de laatste aanpassingen wat ribben betreft. Dus ook minder beweging. Ik heb er nog niet in gereden, maar dat komt van het weekend wel.
Daarnaast is hij nu ook gespoten in autolak en dat zit er toch strakker uit.

Al met al, blij met de aankoop, en we kunnen nu gezamelijk velomobielen, Als Grytsje hem aanhoudt na een paar maanden dan gaan we hem opknappen (body) en spuiten in een kleur die bij haar past:-)).
Saluut.



woensdag 11 februari 2015

De winter fiets Elfstedentocht 2015.

Op het bekende bruggetje.
Al gelijk bij de eerste aankondigingen van deze tocht zit Tom Hospes erboven op om kaarten te krijgen, nou, en hij was er snel bij. Volgens mij een van de eerste aanmeldingen. Tom nog bedankt.
De weken voor de tijd worden er regelmatig onderling mailtjes over verstuurd en het weer in de gaten houden, leek aardig winters te worden. Gelukkig, de dag ervoor was het bar in Friesland, je kon bijna schaatsen op straat maar op de zondag redelijk winters weer met een echt stevige bries, net zoals in 1997, rond windkracht 6.



Ik ben de zaterdag al naar Tom gereden omdat zijn remmen bleven hangen, die nog eerst voorzien van nieuwe binnen en buitenkabels en daarna voetballen kijken, potje bier drinken, zeuren over fietsen en hoe laat staan we op en zo, en sterke verhalen vertellen. Beetje zoals mannen doen die een beetje zenuwachtig zijn voor de tocht die bekend is, maar ook weer onbekend.
Het aantrekkelijke voor mij, was toch heel duidelijk de route en het kruisje, wat je kreeg bij het volbrengen van de tocht. Ik heb hem in 1985 en 1997 geschaatst en de herinneringen gaan nog regelmatig door mijn hoofd, het zijn van die momenten/gebeurtenissen die je niet snel meer vergeet.

Goed, om half 6 staat Tom aan de deur en we gaan ervoor. De start is om half 8 en we moeten 17km naar de start fietsen. Zeg nog tegen Tom dat we veel te vroeg zijn, en zowaar we staan bij de start bijna vooraan, ach het heeft zijn voordelen uiteraard. Maar we moeten redelijk lang wachten voordat we los mogen, vraagt er iemand met zijn racefiets of ik een echte fietser ben, ach zeg ik tegen hem, "vorig jaar in 2 dagen heen en weer gefietst naar Parijs, ik weet het niet, wat vind jij",
Hij keek me met een blik aan van, Oeps verkeerde vraag. :-))

Opeens wordt er een microfoon onder mijn neus gedrukt en wat vragen gesteld over de fiets, altijd leuk om wat uitleg te geven. Na half 8 kunnen we los en we rijden achter de eerste groep aan. Op mijn GPS zie ik dat de route anders loopt maar al snel rijden we naar de route toe en blijven maar achter de groep rijden. als we Leeuwarden uitgaan zijn we ze snel kwijt, we hebben wind mee, en we doen niet te gek, vlak voor Sneek fietst Ymte ineens voor ons, kwam uit een zijweg weg, en al kletsend rijden we Sneek binnen waar ook een startpunt is voor de kleine ronde.
Na Sneek is IJlst aan de beurt en we komen langs Jutrijp, waar we goed kunnen zien wat de gevolgen zijn van de aldaar heersende muizenplaag, bijna geen grassprietje meer te bekennen daar. Tjonge dat wordt nog een echte strop voor de boeren.

We gaan snel door met de wind in de rug en Sloten is de volgende post, er staan meisjes in het restaurant die naar de kleding te zien, denken dat het hoogzomer is. Vraag als ik dit zie of ze niet wat warms in de kast hebben, wij zitten redelijk ingepakt en ze hebben alleen maar een T-shirt aan met korte mouwen. Maar het zal wel voorschrift van de baas zijn, Na Sloten door Gaasterland naar de dijk waar we bijna afwaaien, zoveel wind staat er. Er rijden nog 2 arme steppers op de dijk, die vol in de wind naar Stavoren moeten.

Dit zijn de echte in mijn bezit.
In Stavoren koffie met de bekende appelpunt met slagroom en we zitten lekker komen de eerste achtervolgers de hoek om zetten, die gelijk stempelen en doorrijden. Tja hallo, nu moeten wij ook snel. Het inpakken en wegrijden gaat uiteraard wat langzamer en de aansluiting is helemaal naar de knoppen. In de haven van Stavoren rijden we nog faliekant verkeerd en dan als we de route hebben moeten we nog 2 keer door een schapenhek bij de dijk. Al met al zijn we ver achterop geraakt.
In Hindelopen staat er een auto voor de vlag van de controlepost dus die rijden we ook voorbij en moeten terug. En dan gaan we de bocht om, staat er een auto midden in de steeg geparkeerd waar we maar net langs kunnen, Ik zeg tegen Tom, nu zijn we zoveel tijd kwijt dat we ze nooit meer inhalen. :-((

Na Hindelopen volgt Workum waar we koude Red Bull krijgen en zowaar vlak voor Bolsward halen we weer een racefietser in, en de groep verlaat de stempelpost als wij eraan komen. In Bolsward krijgen we warme soep, dit gaat er wel in. Als we verder rijden tegen de wind in naar Harlingen krijgen we ze in het vizier, en dan is het erop en erover. In Harlingen zien we net Ymte en Jos de bocht om gaan, dus gaan we snel door, bij de stempelpost in Franeker zien we Jos en praten ff, Ymte is doorgereden. Nu volgt het kale stuk naar Dokkum wat onder schaatsenrijders altijd gevreesd wordt. En nu ook, de wind is pal tegen rond windkracht 6, en zorgt ervoor dat 33, 34 een hele klus is. Jos laat al snel los als we Franeker uit zijn, en we zien Leeuwarden langzaam aan onze rechterkant voorbij glijden.

Stempelboekje in het Fries.
Als we in Bartlehiem zijn, en op het bruggetje staan, Ja dan moet er ff om je heen gekeken worden en een foto gemaakt worden, toch wel een bekend bruggetje, en alwaar ik 2 keer onderdoor geschaatst ben. Tjonge ik denk ff aan de opluchting elke keer als je de Dockumer Ee opdraait, zo van hehe, nu nog ff naar Dokkum en dan terug naar Leeuwarden, dit nemen ze je niet meer af, denk je dan. Tenminste zo ging het bij mij. :-))

Vlak voor Dokkum een snelle leegloper, en dan in Dokkum het laatste stempeltje voor Leeuwarden.
Ze zijn al een aardig feestje aan het bouwen in het stempelhoekje en als straks de grote groepen komen dan zal het wel gezellig worden. Tom en ik gaan door, want Leeuwarden is de volgende halte.
Om half 3 zijn we terug en Ymte zit eral. Gemiddelde snelheid staat op 32,3 km per uur. Toch niet slecht met al die dikke wind op de kop. Wel merken we dat het laatste stuk de wind is gaan liggen.
Mooi voor de racefietsers, want die hebben het niet makkelijk met deze dikke dichte wind op die kale stukken bovenin Friesland.

We drinken en eten wat, praten na met de organisatie die goed geregeld is, nemen dankbaar het kruisje in ontvangst en gaan al snel op huis aan. De eerste racefietsers blijken niet eens zover achter ons te zitten. alleen is de groep wel flink uitgedund, en ze druppelen hierna gestaag binnen.
Saluut.

donderdag 5 februari 2015

Ervaringen van Rotor gebruikers.

03 Okt. Benny

Ik had al ovaal van het begin af aan in de DF. Deze bleken niet goed afgesteld, maar van blessures of zoiets geen last gehad. Na 3000 km naar Lattrop gefietst, om een specialist er naar te laten kijken.
Dat had zeker effect: de tandwielen zijn nu goed afgesteld. 
Je merkt gewoon dat je een hogere trapfrequentie kan aanhouden omdat je door de dode punten heen "geholpen" wordt. Daardoor verzuur je minder snel en kun je een hogere snelheid bereiken/vasthouden. 
Van belang is dus inderdaad dat de afstelling goed is. En die afstelling is per ligfiets/persoon verschillend, hangt af van de kettingloop en de plaats van het dode punt. Het zal altijd een vraag blijven wat ik in Maasmechelen had gedaan met de juiste afstelling, jammer dat ik vanwege privé omstandigheden niet eerder kon komen.

53T QXL is in combinatie met de DF echt te klein. Door Peter meteen een groter tandwiel laten monteren, (61). En daar haal ik nu 60+ mee (niet lang, maar het lukt toch...) Dus als je op ovaal overgaat, moet je de afstelling laten controleren. Anders is het zonde van het overgaan. En ja, ik geloof nu ook in ovaal.



27 sept. Kevin Chempagne,

After reading your blog before I decided to try them. It took a little adjustment but I love them. I do find now I pull a higher cadence. I would recommend them for any Velomoble to try.

02 augustus Peter.

Afgelopen vrijdag naar De Ovale meester in Lattrop getogen. Inmiddels 750 km op de teller van de DF-XL23 en al genoeg te vertellen. In ieder geval ook ervaringen waar ik de laatste 7 jaar geen ervaringen mee heb opgedaan en dus voor mij weer echt nieuw zijn. Later in de week zal ik proberen deze ervaringen op de blog te gaan zetten.
In ieder geval bleek al wat ik verwachte dat het afstellen van ovalen een specialisme is wat niet een ieder beheerst. In de Quest had ik ovalen zitten sinds 28 augustus 2014 met een totaal van  14584 kilometer tot 4 juli 2015. De eerste paar honderd kilometer moest ik toen erg wennen maar daarna ging het vlot beter. Ik reed altijd in een erg lage cadans maar door de ovalen kwam deze een 10 omwentelingen hoger te liggen. Al met al was ik er erg positief over. Later spreek ik mensen die er niet over te spreken zijn en ze er zelfs weer hebben afgegooid. Zo krijg je voor en tegenstanders van de ovale theorie en wordt er gewezen op Froome die ze ook rijd maar dat uit commerciële overwegingen zou doen. Komt op mij over als dat er in een dergelijk miljoenen industrie er iets amateuristisch wordt bewerkstelligd zonder wetenschappelijke onderbouwing. Maar genoeg daarover. Zelf had ik goede ervaringen en inmiddels ook een groter aantal kilometers ermee gereden. In de DF voelde dat niet goed. Na de eerste grote rit had ik het idee in een spons te trappen en soms in het luchtledige. Nu was de fiets nog niet lekker pas op dat moment dus is het een optel som van wat er allemaal niet goed staat. Na het bezoek aan Peter de Rond werd het duidelijk. De rotor bladen stonden ruim een kwart slag verkeerd gemonteerd. De werking is dan zelfs het omgekeerde  dan wat het beoogd. Het verschil van montage kan nog gezet worden op snelheid en klimmen. Hierin zit maar een verschil van 1 of 2 gr. Geeft aan wat er gebeurt als een kwart slag verdraaid gemonteerd zit. Op de foto van het ovale blad is goed te zien dat een kwart slag verder de werking dan omgekeerd is als wat wordt beoogd. Op de terug reis duidelijk merkbaar dat ze nu goed gemonteerd waren en het rond  (of moet ik zeggen ovale draaien?)draaien weer natuurlijk aanvoelde.
Ben heel benieuwd of er mensen zijn die ze eraf hebben gegooid deze ook in Lattrop goed willen laten positioneren om daarna te horen of hun ervaringen anders zijn geworden. Zou mooie test case zijn in mijn ogen.

21 april Peter

Nou eerste ervaring is dat het geweldig rond loopt, geen horten en stoten meer!
Snelheid: tja spelenderwijs boven de 50 km/h (vlakke weg met wel heel goed glad asfalt), de DF is supersnel met dit tandwiel, ik zou wel graag een groter willen hebben. Voor wedstrijden is de 53 tands echt te klein.
Optrekken gaat trouwens ook beter.
Wordt vervolgd.


9 april Hilbert.

Al een tijdje volg ik de blogs die over Q-rings gaan.  Zelf rijdt ik een Alligt alleweder 3 met een 3x7 naaf, 26" achterwiel. 1 voorblad.
De 3e naafversnelling heb ik geblokkeerd, alleen de 2e is een directe aandrijving, dus geen verlies.
Ik hikte een beetje tegen de hoge prijs aan maar,
Via marktplaats kon ik van een particulier een bijna nieuwe Q-ring bemachtigen 130bcd 52-tands voor weinig.
De Q-ring heb ik naast het normale 52-tands blad op de crank gemonteerd. Zodoende kan ik goed uittesten tijdens een rit wat het verschil is.
Door met de linkerschoen tegen de ketting te duwen en met de rechter rond te trappen zet ik de ketting over.
Het wennen aan de Q-ring ging heel snel. Toen ik de eerste keer wegreed bij huis, voelde het vreemd aan maar meer ook niet.
Ik was de straat nog niet uit of had meteen al het gevoel dat het veel soepeler rond gaat.
Als ik het vergelijk met het ronde blad is het verschil letterlijk schokkend. Als ik weer overschakel op het ronde blad, is het net of de benen schokken bij het passeren van het dode punt. 
Rond voelt ineens heel onnatuurlijk aan. Accelereren gaat makkelijker en een hoge frequentie aanhouden ook.
Ik ben om en ga voor ovaal.
Peter, wordt het niet tijd om je achternaam aan te passen. dat kan echt niet meer....Knipogende emoticon Emoticon
Groet  Hilbert,  IJsselmuiden.


Hallo Peter de Rond,

Schon seit eine weile folge ich Weblogs über Q-rings. Persönlich fahre ich ein Alligt Alleweder 3 mit 3x7 Nabe, 26" Hinterrad.1 Blatt vorne. 
Der 3. Nabengang habe ich blockiert, nur der 2. ist ein direkter Antrieb, also ohne Verluss.
Bloß den hohen Preis hatte mich davon weggehalten, aber über Marktplaats.nl konnte ich preisgünstig einen fast neuen Q-Ring (130bcd 52-Zähne) kaufen von einen Privatperson.

Der Q-Ring habe ich neben den normalen Blatt mit 52 Zähne auf den Trettkurbel montiert. Auf diese Weise kann ich während des Fahren der Unterschied ausprobieren. Ich schalte die Kette um durch mit den Linkenfüß gegen die Kette zu drücken en mit Rechtenfuß normal weiter zu treten.

Am Q-Ring habe ich mich sehr schnell gewöhnt. Als ich zum ersten mal ab zu Hause losgefahren bin hat es sich bloß ein wenig fremd angefült. Schon am ende der Straße hatte ich bereits das Gefühl viel gleichmäßicher zu treten.
Wenn ich es mit den runden Blatt vergleiche ist der Unterschied Enorm. Wenn ich zurück auf das runde Blatt schalte, ist es als ob die Beine aufprallen beim passieren des totes Punktes.
Rund fült sich plötzlich sehr unnatürlich ann. Beschleunigen geht einfacher genauso wie das Behalten eine eine hohe Frequenz. 
Ich bin überzeugt und steige auf Oval um.

mfg,
Hilbert, IJsselmuiden


14 febr. Douwe.
Wat merkt ik van de ovale bladen? In willekeurige volgorde:
* het lijkt inderdaad dat ik een hogere cadans kan trappen. Wel is er een punt dat ik denk dat het niet sneller kan, maar daar moet ik even doorheen. Ik denk dat dat vooral meer oefenen is
* soms heb ik het gevoel dat er elastiek in de ketting zit. Dat gebeurt bij wegrijden bij een verkeerslicht als ik op het zwaarste punt van het blad begin en dan nog het 'oude' beeld in mijn hoofd heb dat het daarna zwaarder wordt, alleen wordt het lichter!
* klimmen heb ik, afgezien van het incidentele viaduct, niet gedaan. Tot de Oliebollentocht. Om de een of andere reden zat ik in een groepje dat de rest kwijtraakte. Gelukkig war er iemand bij met GPS en de route, maar we zegen kans om de route verkeerom te rijden. Dus niet na de koffiestop de afdaling van Berg naar Dal, maar voor de koffiestop de klim van Dal naar Berg. En die klim ging verrassend goed. En dat schrijf ik geheel op het conto van de ovale bladen!

13 febr. Martin,
Ik rij nu een tijdje met de Rotor tandwielen rond.
Wat ik vooral merk is dat ik minder last van mijn benen/knieen krijg. En ook de dag na een langere tocht (winter11steden) heb ik geen/minder last van spierpijn in de benen. Ik ga nog niet sneller en de trapfrequentie is ook nog niet echt anders geworden.

05 febr. Mark.
De ovale tandwielen maken hun belofte naar mijn mening meer dan waar. Ik heb die keuze gemaakt zodat je meer spiergroepen gebruikt
en dat merk je in het begin heel goed, als je te hard van stappel fietst. De ovaale tandwielen zitten er nu twee maanden op en ik ben nu bijna 4000 km veder.
Mijn benen voelen met name in het weekend  goed .Je snelheid gaat inderdaad omhoog, is leuk voor mij maar minder van belang.
Als je dagelijks over de Hondsrug fietst  merk je gewoon dat klimmen beter gaat . Acceleratie is verrassend snel. Ook de sporing stellen is nu heel simpel!!
De andere tips heb ik ook goed in mijn oren geknooptJ

31 jan Marloes
Eind augustus zijn de Q-rings door Peter in mijn Quest-XS gezet. Standaard zitten er al korte 155 mm cranks in. Ik heb de dag erna een klein rondje van zo'n 50 km gereden om er aan te wennen. Maar het voelde meteen heel gewoon, dus van wennen was eigenlijk geen sprake. Een paar dagen later heb ik een rit naar Bant gemaakt. Dat betekent veel lange rechte wegen waar je goed door kunt rijden door de Flevopolder en Noord-Oostpolder met af en toe een kort klimmetje bij een aquaduct en wat viaducten, maar ook een paar dorpen waar je dwars doorheen moet, met vooral in Emmeloord veel stoplichten. De kruissnelheid was een paar km hoger dan normaal op deze route en zowel het klimmen als het optrekken ging makkelijker. Het dode punt waar je met ronde bladen doorheen moet duwen is duidelijk weg en ik kan zonder er moeite voor te doen mooi 'rond' trappen. Mijn cadans is trouwens niet heel anders, met de korte cranks maakte ik altijd al tussen 90 en 100 toeren/minuut en dat is nog steeds zo. Na een kort ziekenbezoek weer terug de polder in. Omdat het zo makkelijk ging ben ik naar huis nog een stukje om gereden zodat ik die dag net boven de 200 km uit kwam. 's Avonds had ik veel minder last van vermoeide benen dan met de normale ronde bladen. De gemiddelde snelheid over de rit was ongeveer 2 km/u hoger dan op eerdere ritten over hetzelfde traject. Ik kan dus niet anders dan concluderen dat de ovale bladen voor mij een blijvertje zijn!
Inmiddels rijd ik er nu ruim vier maanden mee en ik vind het nog steeds de aanschaf meer dan waard

29 jan, Elmi.
Tot nu ben ik zeer content met de rotor Q-XL bladen, mijn gemiddelde bewogen snelheid was zomaar 2,5 km sneller dan een normaal WW ritje in de winter. De eerste paar dagen voelden ik mijn bovenbenen wel 's avonds maar dan weet je tenminste dat je iets gedaan hebt.

23 jan. Bart
De ovalen bevallen erg goed. Al tijdens het proefrondje voelde het vertrouwd en comfortabel. Het versnellen was sensationeel.

Na een snelle rit naar huis voelde mijn benen anders aan dan na een snelle rit met ronde tandwielen. Het leek net alsof ik minder energie had verbruikt en ik 's avonds was ik minder moe dan anders. Bovendien heb ik het gevoel dat ik een tempo makkelijker kan vasthouden.

Zondag heb ik nog even een rondje gefietst van ruim 100 km. Dat ging ook erg makkelijk. Geen centje pijn.

Kortom: ik ben zeer tevreden! Het was best wel een dure investering, maar het is het meer dan waard.

01-12
Hallo Peter

Het ging goed, het is net of je de wind in de rug hebt, de cadans ligt hoger en is goed vol te houden.
Ik heb er een goed gevoel bij ,de weg naar huis ging een stuk sneller .


22-11 Rob
In kort mijn ervaring. Duurt inderdaad ruim een maand voordat de minder gebruikte spiergroepen op sterkte zijn. Ik merk duidelijk dat vanuit stilstand optrekken gemakkelijker gaat. Ik heb niet echt een snelheidstoename gemerkt. Maar naarmate ik meer getraind raakte, werd het buiten al kouder en ik heb er nu ook 3 wat zwaarder lopende banden omleggen voor de winter. 

15-10 Ben,
Niet eerder zo heerlijk gefietst, en later geen last van de spieren, SUPER. 

01-10 Tom,
Ik merk een duidelijk verschil bij de lange afstanden en bij alle dagen woon werk verkeer, het is niet zo vermoeiend. Ik verwacht er volgend jaar tijdens de brevetten er echt voordeel van te hebben.

29-08, Theo
Afgelopen week wat (ca. 500) kilometers onder de wielen laten draaien van de Raptobike.
Omdat het relatief bijzondere (veel en extreem zwaar klimmen) km's zijn een verslag.
Zonder infietsen en ervaring opdoen met de Q-rings direct afgereisd naar Besancon in Frankrijk. Het was een gok hoe dat zou aflopen.
Al gelijk bij het eerste onderdeel: de heuvelklim ondervond ik mijn manco, maar werd ik ook gered door de Q-ring.
Simpelweg vergeten dat een helling daar gewoon richting 20% kan gaan voor langere tijd. Ik had ook een bergverzet nodig! Stom!
Desondanks er gewoon voor gegaan. Bij het parcoursverkennen 's middags stierf ik nog duizend keer. Afstappen en diverse pauzes waren noodzakelijk om bij te komen. Dit bleek achteraf gewenning aan het klimmen te zijn. Gaandeweg de week ging het steeds makkelijker.
Eenmaal boven op de top van 690 meter (30 graden in de schaduw!) had iemand wat twijfels over het nut van de Q-rings. Toch koste het mij weinig moeite hem een proefritje te laten maken met mijn fiets op de heuvel. Ik noemde het feit dat jij het e.e.a. had uitgevogeld over de afstelling en dat deze Q-ring mogelijkheden heeft aanpassingen te maken in de afstelling voor de ligfiets. (o.a. door de vele bevestigingsgaten)
Hij kwam verrast terug van zijn klim. Hij stelde vast dat het draaien inderdaad erg soepel ging nu. (Hou dat in gedachte)

Ik was in elk geval erg blij met het kleinere verzet, maar ook het heerlijk soepel draaien. Een enorme besparing op mijn spierbelasting en knieën.
Ik ben er nog niet uit hoeveel verschil het maakt met 155 mm cranks en hoe de combinatie 155 cranks met Q-rings zal uitpakken. Makkelijker toeren maken doen ze allebei, maar de Q-rings doen dat nog soepeler en merkbaar minder belastend. Zeker als er veel (zeer veel) kracht gevraagd wordt zoals bij het klimmen is het ontbreken van een dood punt zeer waardevol voor mij.

De echte heuvelklim verliep, ondanks het ontberen van een bergverzet, veel beter dan de training. 20 km/u gemiddeld lijkt niet snel, maar de echte klimgeiten gingen maar nauwelijks harder. 
Het 100 km criterium daar en tegen zag ik tegen op na verkenning. Ik dacht voor de vorm 1 rondje te rijden en dan de handdoek in de ring te gooien.
Er zaten diverse (super gevaarlijke) hairpins en stevige klimmen in. Een rondje was maar liefst 10 km lang!
Voor de start bleek iemand slecht voorbereid. Geen eten en geen drinken. Hij had meer te verliezen dan ik dus gaf ik hem een van mijn bananen, flesje sportdrank en mijn 2 liter Camelbag.
Dat bleek voor mij uiteindelijk nadelig, maar was geen probleem. Na de eerste ronde kreeg ik er lol in en besloot door te gaan. Heuvel af 50+. Voor dat parcours en mijn fiets best wel snel. Ik genoot ervan. De Q-rings konden die snelheid net aan. Tot 45 km/u kon ik nog bijtrappen met een mooi toertal (120?) zonder dat de fiets instabiel stuurgedrag gaf. (voorwiel aandrijver)
Bij de klim en hairpins was het telkens hard werken, maar de soepele tred bij een relatief laag toerental (80?) was voldoende om mij telkens met 8 km/u omhoog te helpen. Slingerend als een dronkeman. Uiteindelijk was het gebrek aan water en energie wat mij de das om ging doen. Ik kreeg kramp. Gewoon stoppen bij de start/finish en mijn vrouw eten en drinken voor mij laten regelen hielp mij net voldoende vooruit op met 2 ronde achterstand op de winnaar te finishen.
Ik was zeer blij.
De week erna zijn we gebleven voor diverse toertochten. De Q-rings hielpen mij nu weer overal de heuvels over. Nergens is het vlak. Sommige heuvelruggen die we over moesten waren stevig klimmen maar het beschikbare verzet was genoeg. Met de Quest zou ik toch het kleine blad voor gebruiken, nu bleek de soepele tred door de Q-rings mij met een zwaarder verzet mij omhoog te brengen. Nu er geen druk van een wedstrijd was kon ik dit klimmen lang volhouden zonder buitenadem te raken.
Wat mij uiteindelijk ook opviel was dat ik geen pijnlijke of koude voetzolen heb gehad. Ondanks soms hoge snelheden en inspanningen. Het hoge toerental en constant lichte tred voorkomen zware druk op de pedalen en toch leveren van het benodigde vermogen. Dat is voor mij een grote winst.

Met de wedstrijden en het treffen erna heb ik meer mensen met een Q-ring achtig voortandblad gezien. Geen van allen hadden niet die mogelijkheid  van verstellen zoals de Q-ring dat heeft. Ik denk zelfs dat ze verkeerd afgesteld stonden voor een ligfiets. Een blad was zelfs extreem puntig op het hoogste punt en kende een voelbaar drukpunt(!). De ketting bleef ook niet altijd er op liggen tijdens het schakelen. Daar heb ik geen een keer last van gehad. Schakelen gaat soepel en kan zelfs nog tijdens het zwaar klimmen onder enige belasting.
Wel is de ketting er twee keer afgestuiterd toen ik terug schakelde maar niet verder trapte. Op de hobbelige weg viel hij er toen spontaan af. Dat is echter iets wat hij ook al deed met het 60 tands blad. Nu is het blad nog kleiner en kan er misschien nog wat schakels tussenuit. Een dubbele kettingrand zal dat beter oplossen denk ik. Of een simpele omgebogen spaak over de ketting. Lig ik niet wakker van.
Tot slot nog wat over de 'gewenningspijn'. Ik denk dat ik er geen last van heb gehad. Moeilijk te beoordelen.
Vooral met het 100-km criterium ben ik tegen of over een grens gegaan van mijn lichamelijk kunnen. Daar kwam na 2-3 dagen wel wat ongemak uit voort denk ik. Tijdens de dagelijkse toerritten van 60-80 km met uitsluitend klimwerk in die dagen had ik er nauwelijks of geen hinder van. Ik herstelde gewoon. Ook hier denk ik dat de bescherming van de Q-ring mij geholpen heeft. Je spieren worden gewoon merkbaar minder belast bij een kalme toerrit na een uitputtend hoge belasting. Positief herstel hiervan is dan mogelijk onder inspanning. Heerlijk!

Kortom een zeer positieve ervaring uit de harde praktijk. Op een plek waar ze het beste tot hun recht komen, klimwerk. Maar ook op het vlakke zijn ze volgens mij spierbelasting besparend. Beter voor de knieën en alle spieren. Maar ook voetzolen. Daarnaast is het gewoon lekker fietsen met zo'n soepele tred.

Peter, bedankt:-)

08-07 Peter,
Heb nu de ovale tandwielen al meer dan een maand in de Quest en ben nog steeds positief over mijn ervaringen. De spieren zijn er nu goed aan gewend en het verschil in trapbeweging merk ik niet meer, dat was na een paar dagen al zo.

Cadans is nu structureel hoger en dat voelt goed, dit betekend een lagere belasting voor het onderstel, omdat je minder torque/kracht hoeft over te brengen per omwenteling, dit is beter voor de gewrichten, pezen en spieren, zelf heb ik het vermoeden dat dit voor de langere termijn ook beter is, dan het trappen met een lagere cadans. Het middenblad heeft nu 2 tandjes meer,  van 42 naar 44 en ik heb een hogere cadans, maar ik rijd in dezelfde versnelling achter, dus dan kun je je voorstellen dat dit een boost is voor mijn kruissnelheid.

23-11. Beste Peter,

Door omstandigheden heb ik afgelopen weekend mijn vers gespoten Quest pas weer helemaal in elkaar kunnen zetten en dus ben ik vandaag weer sinds tijden weer de 30 km  naar het werk gefietst (en terug).
Ik dacht dat het vier weken stilzitten wel een aanslag op mijn conditie zou hebben gepleegd, maar tot mijn grote verbazing trapte het vandaag heerlijk weg. 
Misschien is eerste gewin kattegespin, maar door jou geleverde tandwielen (inclusief de juiste afstelling) zorgden er voor dat ik lekker kon accelereren en ook de gebruikelijke kruissnelheid nu al prima kon volhouden. 
Misschien dat de nieuwe ketting en cassette ook helpen, maar wat rijdt dat lekker of liever gezegd, wat trapt dat soepel rond! Ik had niet gedacht dat dit zo veel verschil zou maken. Die tandwielen zijn wat mij betreft blijvertjes.
Dank voor de juiste afstelgegevens.