De winter fiets Elfstedentocht 2015.

Op het bekende bruggetje.

Al gelijk bij de eerste aankondigingen van deze tocht zit Tom Hospes erboven op om kaarten te krijgen, nou, en hij was er snel bij. Volgens mij een van de eerste aanmeldingen. Tom nog bedankt.
De weken voor de tijd worden er regelmatig onderling mailtjes over verstuurd en het weer in de gaten houden, leek aardig winters te worden. Gelukkig, de dag ervoor was het bar in Friesland, je kon bijna schaatsen op straat maar op de zondag redelijk winters weer met een echt stevige bries, net zoals in 1997, rond windkracht 6.



Ik ben de zaterdag al naar Tom gereden omdat zijn remmen bleven hangen, die nog eerst voorzien van nieuwe binnen en buitenkabels en daarna voetballen kijken, potje bier drinken, zeuren over fietsen en hoe laat staan we op en zo, en sterke verhalen vertellen. Beetje zoals mannen doen die een beetje zenuwachtig zijn voor de tocht die bekend is, maar ook weer onbekend.
Het aantrekkelijke voor mij, was toch heel duidelijk de route en het kruisje, wat je kreeg bij het volbrengen van de tocht. Ik heb hem in 1985 en 1997 geschaatst en de herinneringen gaan nog regelmatig door mijn hoofd, het zijn van die momenten/gebeurtenissen die je niet snel meer vergeet.

Goed, om half 6 staat Tom aan de deur en we gaan ervoor. De start is om half 8 en we moeten 17km naar de start fietsen. Zeg nog tegen Tom dat we veel te vroeg zijn, en zowaar we staan bij de start bijna vooraan, ach het heeft zijn voordelen uiteraard. Maar we moeten redelijk lang wachten voordat we los mogen, vraagt er iemand met zijn racefiets of ik een echte fietser ben, ach zeg ik tegen hem, "vorig jaar in 2 dagen heen en weer gefietst naar Parijs, ik weet het niet, wat vind jij",
Hij keek me met een blik aan van, Oeps verkeerde vraag. :-))

Opeens wordt er een microfoon onder mijn neus gedrukt en wat vragen gesteld over de fiets, altijd leuk om wat uitleg te geven. Na half 8 kunnen we los en we rijden achter de eerste groep aan. Op mijn GPS zie ik dat de route anders loopt maar al snel rijden we naar de route toe en blijven maar achter de groep rijden. als we Leeuwarden uitgaan zijn we ze snel kwijt, we hebben wind mee, en we doen niet te gek, vlak voor Sneek fietst Ymte ineens voor ons, kwam uit een zijweg weg, en al kletsend rijden we Sneek binnen waar ook een startpunt is voor de kleine ronde.
Na Sneek is IJlst aan de beurt en we komen langs Jutrijp, waar we goed kunnen zien wat de gevolgen zijn van de aldaar heersende muizenplaag, bijna geen grassprietje meer te bekennen daar. Tjonge dat wordt nog een echte strop voor de boeren.

We gaan snel door met de wind in de rug en Sloten is de volgende post, er staan meisjes in het restaurant die naar de kleding te zien, denken dat het hoogzomer is. Vraag als ik dit zie of ze niet wat warms in de kast hebben, wij zitten redelijk ingepakt en ze hebben alleen maar een T-shirt aan met korte mouwen. Maar het zal wel voorschrift van de baas zijn, Na Sloten door Gaasterland naar de dijk waar we bijna afwaaien, zoveel wind staat er. Er rijden nog 2 arme steppers op de dijk, die vol in de wind naar Stavoren moeten.

Dit zijn de echte in mijn bezit.

In Stavoren koffie met de bekende appelpunt met slagroom en we zitten lekker komen de eerste achtervolgers de hoek om zetten, die gelijk stempelen en doorrijden. Tja hallo, nu moeten wij ook snel. Het inpakken en wegrijden gaat uiteraard wat langzamer en de aansluiting is helemaal naar de knoppen. In de haven van Stavoren rijden we nog faliekant verkeerd en dan als we de route hebben moeten we nog 2 keer door een schapenhek bij de dijk. Al met al zijn we ver achterop geraakt.
In Hindelopen staat er een auto voor de vlag van de controlepost dus die rijden we ook voorbij en moeten terug. En dan gaan we de bocht om, staat er een auto midden in de steeg geparkeerd waar we maar net langs kunnen, Ik zeg tegen Tom, nu zijn we zoveel tijd kwijt dat we ze nooit meer inhalen. :-((

Na Hindelopen volgt Workum waar we koude Red Bull krijgen en zowaar vlak voor Bolsward halen we weer een racefietser in, en de groep verlaat de stempelpost als wij eraan komen. In Bolsward krijgen we warme soep, dit gaat er wel in. Als we verder rijden tegen de wind in naar Harlingen krijgen we ze in het vizier, en dan is het erop en erover. In Harlingen zien we net Ymte en Jos de bocht om gaan, dus gaan we snel door, bij de stempelpost in Franeker zien we Jos en praten ff, Ymte is doorgereden. Nu volgt het kale stuk naar Dokkum wat onder schaatsenrijders altijd gevreesd wordt. En nu ook, de wind is pal tegen rond windkracht 6, en zorgt ervoor dat 33, 34 een hele klus is. Jos laat al snel los als we Franeker uit zijn, en we zien Leeuwarden langzaam aan onze rechterkant voorbij glijden.

Stempelboekje in het Fries.

Als we in Bartlehiem zijn, en op het bruggetje staan, Ja dan moet er ff om je heen gekeken worden en een foto gemaakt worden, toch wel een bekend bruggetje, en alwaar ik 2 keer onderdoor geschaatst ben. Tjonge ik denk ff aan de opluchting elke keer als je de Dockumer Ee opdraait, zo van hehe, nu nog ff naar Dokkum en dan terug naar Leeuwarden, dit nemen ze je niet meer af, denk je dan. Tenminste zo ging het bij mij. :-))

Vlak voor Dokkum een snelle leegloper, en dan in Dokkum het laatste stempeltje voor Leeuwarden.
Ze zijn al een aardig feestje aan het bouwen in het stempelhoekje en als straks de grote groepen komen dan zal het wel gezellig worden. Tom en ik gaan door, want Leeuwarden is de volgende halte.
Om half 3 zijn we terug en Ymte zit eral. Gemiddelde snelheid staat op 32,3 km per uur. Toch niet slecht met al die dikke wind op de kop. Wel merken we dat het laatste stuk de wind is gaan liggen.
Mooi voor de racefietsers, want die hebben het niet makkelijk met deze dikke dichte wind op die kale stukken bovenin Friesland.

We drinken en eten wat, praten na met de organisatie die goed geregeld is, nemen dankbaar het kruisje in ontvangst en gaan al snel op huis aan. De eerste racefietsers blijken niet eens zover achter ons te zitten. alleen is de groep wel flink uitgedund, en ze druppelen hierna gestaag binnen.
Saluut.