zondag 30 december 2012

Oliebollentocht 2012 Zwolle

ff bij ome Gerrit op schoot
Op de pont overvaren
2012 de 2de keer dat Paulus de Boer de oliebollentocht organiseert in Zwolle, een tocht die steeds meer een befaamde naam krijgt ontmoetingspunt voor de velomobierijder.
Paulus bedankt voor deze al bijna monsterlijke klus, want je had, heb ik begrepen aan bijna alles gedacht.
Was de vorige keer in 2003 erg koud, nu was het bijna voorjaarsweer. Toch zag je een behoorlijk aantal mensen met een kap rijden, zelf had ik hem thuisgelaten want eigenlijk was het te mooi weer voor een kap.

Voor mij was het de eerste keer na september dat ik een tocht ging rijden langer dan 20km.
Volgens de routeplanner ligt Zwolle 75 km van Lattrop, dus dat is te doen met de fiets, net tegen 8 uur ben ik weggereden, en gaf mezelf er 2 uur voor om in Zwolle te komen, nou dit lukte aardig, een paar minuten na 10 uur was ik op de plek van bestemming, waar al veel velomobielen stonden.
Eerst ff aanmelden en betalen en dan aan de koffie en sterke verhalen, veel bekende gezichten, maar ook veel onbekende gezichten. Leuk is het om nieuwtjes uit te wisselen en te horen wat andere allemaal doen en de plannen die ze hebben voor 2013.

Om 11 uur was het verzamelen, en de vrijwillige verkeersregelaars van Toerclub Swolland (mannen bedankt voor jullie inzet) stond ik mooi geparkeerd  bij de snelle groep, dus kon ik mooi op tijd weg, de voorrijders hielden een leuk strak tempo aan, zodat we niet bevroren in de fiets van het niks doen. :-))
Bijkomend voordeel was dat we elke keer als eerste bij het uitdeelpunt stonden van de koffie en gebak :-))

Bij tegenwind bleef de kruissnelheid gewoon gehandhaafd, een velomobiel waardig.
Er stond de hele dag al een straffe zuidenwind, die je wel merkte in het open landschap tussen Zwolle, Hasselt Zwartsluis, Genemuiden en Zwolle. Tegen 3 uur waren we weer terug in Zwolle alwaar we snel bedient werden met de soep en oliebollen.
Na de nodige gesprekken met deze en gene afscheid genomen en kwart over 4 weer in de fiets om naar huis te rijden. Ondertussen kon ik wel merken dat dit meer dan 20km was dus ik begon het goed te merken in de spieren en knieën, vooral de laatste 25km waren zwaarder dan ik zou verwachten, ook de Kuiperberg zat in dit stuk, dus dan moet er extra getrapt worden, maar goed om half 7 was ik thuis en ben eerst in bad gekropen, heerlijk zo'n warm bad, lekker bijkomen na een dikke 200km.
De vermoeidheid had me meer te pakken dan ik had verwacht.
Maar goed, een leuke tocht, die goed georganiseerd was en voor 2013 voor herhaling vatbaar.
Degene die het volgend jaar doet kan weer meer mensen verwachten, dus dit wordt steeds lastiger vanwege de toeloop.
Alvast succes aan degene die de uitdaging op zich neemt.
Saluut

maandag 24 december 2012

Halve waarheid!

Tjonge hier zakt je broek toch wel van af.
Vanmorgen naar de politie gebeld en gevraagd naar de bijgeschreven argumentatie van de dienstdoende agent die me staande gehouden heeft.
Meneer fietste op de openbare weg waar men verplicht is het fietspad te volgen, gevraagde naar zijn argumentatie vertelde de fietser dat hij het veiliger vond met zijn snelheid van 40km om op de weg te fietsen.

Tja wat moet je daar nu mee, dit gaat naar de officier van justitie, dus ik moet bewijzen dat ik:
A. Een velomobiel als fiets gebruik. 3 wielen en breder dan 75cm.
B. Dat ik hem als hoofdargumentatie gewezen heb op RVV, H2 paragraaf 1 art. 5 lid 4.
C. Dat ik daarom de vrijheid heb om zelf de keuze te maken tussen openbare weg of fietspad.
D. Dat ik., als ik 50km rijd, het veiliger vind op de openbare weg dan op het fiestpad, wat vol ligt met bladeren en regelmatig bereden en belopen wordt door fietsers/wandelaars die onverlicht zijn.

Nadat ik de argumentatie hoorde die de agent opgeschreven heeft, heb ik het bureau gebeld van de dienstdoende agent en gevraagd of ik een klacht kan deponeren, de telefoniste vroeg of ik niet eerst een gesprek wou met de agent.
Prima, ik zal hem vragen na zijn beweegredenen om dit zo te spelen en alsnog een en ander in werking stellen tenzij hij het hele boeltje terugdraait.
Maar dat zal hij waarschijnlijk in dit stadium niet meer kunnen.
Saluut.

P.s.
Heb met veel plezier het stukje van Pe Koomen gelezen en ben het helemaal met de stelling eens dat onze Politie, brandweer en hulpverleners een bijzonder stukje werk verrichten, en hierbij het lang niet altijd makkelijk hebben.

Ik heb de betrokken agent (vanmiddag) aan de bel gehad en hij gaf aan dat het feit dat ik met een oude beschikking zwaaide, hem ertoe aangezet had om mij een bekeuring te geven.
Op de vraag om te seponeren, daar wou hij niet in meegaan, heb naar zijn leidinggevende gevraagd en daar zal ik volgend jaar in ieder geval een klacht neerleggen vanwege de handelswijze van de man en voor de rest een brief schijven naar de officier van justitie.
Saluut.


zaterdag 22 december 2012

Toch boete!

Een paar weken terug werd ik aan gehouden door de politie op de weg van Denekamp naar Tilligte.
Een twee baans weg met fietspad ernaast. De geijkte vraag en antwoord volgt dan, waarom fietst u hier en na uitleg en het laten zien wat er in de verkeerswet staat volgt er meestal een vermaning en kun je verder.
Ook deze keer alleen met het verschil dat deze agent al mijn gegevens noteerde.

Prima, geen probleem, heb niks te verbergen. Hij nam afscheid, dat als ik geen gelijk zou hebben hij contact zou leggen, nou dus niet dus. Van de week viel er een boete op de deurmat, 52 euro's incl adm. kosten.
Omschrijving overtreding:
Als (snor) fietser niet het verplichte fietspad of fiets/bromfietspad volgen.
Dan staat er nog een feitcode, maar dat zal wel hetzelfde betekenen.

Het wegvak waar ik aangehouden ben, heeft geen verbodsborden, borden met zo'n rode rand. Dus mag ik daar met een velomobiel rijden. Ja toch, niet dan!
Het vreemde met deze weg is dat als je van Denekamp naar Tilligte rijdt, de eerste 400 mtr wel zo'n verbodsbord heeft, met een brommer en fiets erop, maar dan wordt het na de eerst volgende kruizing niet meer herhaald, dus is het niet meer geldig.
Als je van Tilligte naar Denekamp rijdt staat er helemaal geen verbodsbord.

Normaal gesproken wordt een verbod na elke kruizing herhaald om van kracht te zijn, anders weet je niet dat er een verbod geldt als je de weg oprijdt.

Maar goed, zoals je bij elke bekeuring beroep kunt aantekenen, zullen we dit dus gaan doen.
Ik heb een vermoeden dat ze dit willen gebruiken als een testcase, kijken wat de officier van justitie hiervan vindt.
Saluut.

donderdag 6 december 2012

Back on track

Links is van vandaag, rechts 6 weken terug.
Vandaag weer naar het ziekenhuis voor een controle en foto van het sleutelbeen.
En ja, er is weer groei, de gaatjes, scheuren en openingen zijn gevuld met bot. Maar het is nog niet op sterkte.
De komende 4 weken mag ik de boel gaan belasten en opbouwen naar 100%.
Voorzichtigheid is geboden, maar een duidelijk begin is er. De spieren geven me veel beperkingen, vooral de arm achter het lichaam en dan de hand naar je schouderblad, ik kom niet hoger dan mijn broeksband.
Tjonge wat is de conditie van de spieren achteruit gegaan.
De fysio zag ook dat de spiermassa van de rechterschouder stukken minder is dan bij de linkerschouder.
Dus genoeg werk aan de winkel. Maar ben blij met het goede nieuws.
Afgelopen maandag schoten de linkerspieren in mijn rug in de stress, 12 weken alles over links gedaan, en rechts rust gegeven, maar dat ging dus maandag niet helemaal goed.
Gelukkig is dat nu weer bijna hersteld, na 2 dagen rust.
Al met al een najaar met veel klachten, pijn en gedoe, maar als het voorjaar straks begint ben ik er weer :-))
Saluut.

maandag 26 november 2012

Beter lachen dan huilen?

Ze kunnen beter om je lachen dan om je huilen.
Afgelopen vrijdag werd ik staande gehouden door een bezorgde automobilist die vertelde dat ik slecht zichtbaar was van de zijkant. Hij had al een paar keer meegemaakt dat hij dacht van "Shit, daar heb je hem weer".
Hier in Twente zijn er veel zijweggetje's en overal komt verkeer weg, dus veel kans dat er een auto van de zijkant komt. Ik heb de man vriendelijk bedankt voor zijn opmerking en daar eens over nagedacht, het mooiste zou zijn, van die oranje ledjes die je ook voor de knipperlichten gebruikt in de zijkant wegwerken, en die constant branden, net als bij vrachtwagens.
Al zou je er 2 aan elke kant apart erbij zetten, net voor het voorwiel en zeg maar bij de stoel.
Ik vond dat de man een punt had, en gelijk van die hardloop bandjes op mijn helm geplakt, ze zijn niet duur, en werken perfect.
Als ik nu fiets lijkt het net of je een kroon op je hoofd hebt. Wel grappig, de jeugd vind het om te gillen, maar ze kunnen beter om je lachen dan om je huilen, nadat ze je plat gereden hebben.

Vanavond op weg naar huis rijdt ik op de openbare weg waar ook een fietspad naast ligt, waarop het niet veilig rijden is met 50 km, want strepen zie je niet meer met al die bladeren en onverlichte voetgangers en fietsers ook niet.
Er reden een paar auto's achter me en daar waar ze passeren konden, kwamen ze langs, en ja hoor de derde  een politieauto, STOP POLITIE.
Hij aan de kant, ik er netjes naast op de kant van het fietspad. Of ik kon uitleggen waarom ik op de weg reed. Ja, meneer dat kan ik, maar eerst ff de fiets uit. Heb hem de verkeerswet laten lezen en uitgelegd dat de weg met 50 km voor mij veiliger is dan het fietspad. U reed 40 meneer zegt de agent, nee hoor, ik reed 50, mijn teller is gecontroleerd en met de GPS vergeleken, antwoordde ik.
Nou ik reed 40 volgens hem, en ik was gevaarlijk bezig, ben er niet verder op in gegaan, hij heeft alles genoteerd, id kaart, tel nr. en de hele klimbim, en ik zou er nog van horen.
O, ja de fiets was slecht verlicht, nou ik heb hem alle toeters en bellen laten zien en horen, en ook de helm laten zien met verlichting, nou dat werkte verwarring, dus het was niet verstandig om extra lichten te voeren.
Nou ja, het is altijd wat.

De vrouwelijke agente vertrouwde me wel toe dat ze het een futuristisch ding vond :-)), toch nog eentje die onder de indruk was.
Saluut.

zaterdag 17 november 2012

Gezocht: 2-wielige velomobiel :-))

Tja, mensen je leest het goed.
Dit is de uitkomst na telefonisch overleg met de voorzitter van de Friese fiets Elfstedentocht.
Ik ben als ligfietser welkom als mijn velomobiel voorzien is van 2 wielen.
De voorzitter heeft uitgelegd waarom de huidige velomobielen uitgesloten worden van deelname, omdat ze voorzien zijn van 3 wielen.
In de statuten en reglement wordt gesproken over het feit dat ze een fietstocht organiseren voor fietsers met een fiets met 2 wielen en een ketting als aandrijving.
Daarnaast vertelde hij dat ze graag ongelukken willen voorkomen, maar hij geeft ook toe dat tot op heden nog nooit een velomobiel bij een ongeluk betrokken is geweest, zelf niet van horen zeggen.
En ze krijgen steeds veel klachten over deze fiets, maar hij kan niet zeggen of ze gegrond zijn, want controleren of de klacht gegrond is, is ondoenlijk.

Andere argumenten zijn al toegelicht via mijn blog, en weerlegt in het bezwaarschrift wat opgestuurd is naar het bestuur.
Mooi is dat ze in ieder een reactie gegeven hebben na het bezwaarschrift.
We hebben een goed gesprek gehad, maar dit heeft niet geresulteerd in een verandering van het standpunt.
Al met al kwamen we tot de conclusie dat we het eens waren over het feit dat we het niet eens waren.:-))

Op mijn vraag of ik ook toegelaten wordt op een lage tweewielige ligfiets/racer met staartpunt, geen probleem is het antwoor.
Ook niet als ik aangeef dat ik dezelfde snelheid kan ontwikkelen met een tweewielige ligfiets, die ook nog eens lager is dan een velomobiel, die ook gestroomlijnd is.
Geen probleem meneer de Rond, u bent van harte welkom met 2 wielen onder uw kont.

Al met al een zeer bijzondere beslissing van een organisatie die in mijn ogen toch wel een bijzondere tocht organiseert.
De Friese fiets Elfstedentocht is zover ik weet ook de enige toertocht in Nederland waar velomobielen niet meer gewenst worden.

Hieronder nog een stukje informatie van de website van de Friese fiets Elfstedentocht.

Fietselfstedentocht: prestatie, cultuur, folklore en traditie.De Fietselfstedentocht wordt sinds 1912 georganiseerd. Prestatie, cultuur, folklore en traditie zijn de eigen items van deze 235 tot 240 km. lange toertocht langs de 11 Friese steden.
Prestatie omdat er sprake is van een 235 km. lange fietstocht op één dag. Cultuur en folklore omdat het om een Elfstedentocht gaat. Traditie omdat het een jaarlijks terugkerend evenement is met een eigen entourage.
Aan de tocht nemen diverse categorieën fietsers deel. Snelle "wedstrijd"-rijders, sportieve rijders en echte toerfietsers, maar ook mensen op dagelijkse fietsen, transportfietsen, tandems en ligfietsen. Ze bewegen zich allemaal fietsend voort op hetzelfde traject van 235 km.. Daarbij zijn meerderen soms hilarisch en kleurrijk uitgedost.
Een peleton van 15.000 fietsers dat zich van 's morgens 5 uur tot 's avonds 10 uur voortbeweegt door Fryslân. Maar niet allemaal met dezelfde snelheid. Dat vraagt de nodige discipline van de deelnemers. Men zal elkaar de ruimte moeten geven en begrip moeten hebben voor de lagere snelheid van anderen. Blijf "heer in het verkeer" in woord en daad.

Vandaag verscheen er dit bericht in de Leeuwarden Courant als persbericht.
Saluut.

zondag 11 november 2012

CT scan

Afgelopen week de uitslag gekregen van de CT scan, we hadden afgesproken dat de arts zou bellen. En dat heeft hij dus gedaan, nou netjes.
De scan liet alleen oude beschadigingen zien van een klaplong en van een longontsteking en wat verkalkingen.
Niet ernstigs om je druk over te maken.
Pffff dat was een opluchting, de arts had al gezegd, waarschijnlijk niks ernstig, ik bel de uitslag wel door, want hoogstwaarschijnlijk is er niks aan de hand, maar toch, komt het wel binnen als een voorhamer.

Heb gelijk de Ossatec site bekeken die Willem aangaf en met het bedrijf gebeld.
Dit ook besproken met de arts en we wachten nog fff op de volgende foto, en als daar geen verbetering uit volgt dan gaan we de botaangroei stimuleren via deze methode.
Al met al duurt het wel, en ik merk ook wel dat de spieren in de schouder nu problemen gaan geven omdat je ze te weinig gebruikt. Ga ervan uit dat alles met een 6 mnd wel achter de rug is, maar zekerheid heb ik niet.

Het fietsen gaat goed en kan nu aardig goed en snel in en uit de Quest komen, je moet wat handigheid krijgen, hoe je de voeten, benen, rug en arm moet gebruiken om nog een beetje soepel uit de fiets te kunnen komen.
Conditioneel heb ik niet zoveel snelheid verloren, als je kijkt naar de lagere temperatuur en weersomstandigheden en dan naar de snelheden die ik nog kan halen, dan valt dat allemaal nog mee.
Maar al die jaren fietsen ben je zo maar niet kwijt.

Het slapen op mijn rechterkant kan ik echt nog wel schudden, terwijl dit mijn lievelingskant is om op te liggen, maar ook dat went, slaap gelukkig goed.

Tot zover,
Saluut.

vrijdag 2 november 2012

Mannen bedankt.

Mannen bedankt voor alle steunbetuigingen.
Het is goed en hartverwarmend als je de reactie's leest en dat iedereen het goed me je voor heeft.
Gisteren is de CT scan gemaakt en nu is het wachten op de uitslag, waar we positief tegenover staan.

Graag wil ik Willem vragen welke medicatie/medicijnen hij bedoelt in zijn reactie, zodat ik daar achter aan kan gaan, kun je je antwoord in een reactie plaatsen of me ff bellen. Alvast bedankt.

Deze week weer gefietst, ja ik kan met 1 hand in en uit de Quest komen. Wat klittenband onder mijn schoenen geplakt en op de tunnel, zodat bij het afzetten, mijn voeten niet wegglijden bij het opdrukken.
De kracht moet nu uit de benen komen om mezelf omhoog te werken, lijk net een rups die eruit komt.
Instappen gaat het makkelijkst, je laat je een beetje glijden. Heb het matje extra stevig vastgemaakt op de stoel zodat hij blijft zitten.
De eerste keren in de fiets kon ik de spieren goed merken, maar woensdag zat de gang er al weer aardig in, (vond ik zelf.)
Bij linkse bochten ben ik extra voorzichtig omdat dan de rechter schouder tegen het steunblok aankomt.
Ben blij dat ik weer kon fietsen, lekker de kop leegmaken en je bent toch lekker ff bezig.

Al hoewel je laten halen en brengen voor het werk ook wel luxe is :-))


Ook de Eflsteden fiets vereniging melde zich van de week, ze willen telefonisch contact met me.
Ben benieuwd.
Nou tot zover, Saluut

zaterdag 27 oktober 2012

Herstel sleutelbeen??

Donderdag voor controle naar het ziekenhuis en een foto om te kijken hoe het ervoor staat.
De arts vroeg hoe het ging, en ik zij, "niet", dat klopt was zijn reactie want er is geen aangroei van bot.
Tja, daar zit je dan. Op de foto is geen aangroei te zien, foto van donderdag ziet er hetzelfde eruit als de eerder genomen foto's van na de operatie en van 3 weken terug.
De arts legde uit dat dit voorkomt, een paar procent van de mensheid heeft hier problemen mee, waarbij het bot langzaam, erg langzaam of helemaal niet aangroeit.
Vervolg traject wordt, over 6 weken weer een foto maken, en dan kijken wat er verandert is.
Ik mag de arm wel gebruiken zolang het geen pijn doet, dus wel bewegen, maar zoveel mogelijk pijnvrij bewegen, dragen van mutella alleen als het nodig is.
De plaat en schroeven zitten goed vast, dus dat geeft stevigheid aan het geheel.
Op mijn vraag of er geen stimulerings middelen zijn voor bot aangroei, antwoordde hij , "nee die zijn er niet".

Daarnaast is er tijdens de operatie een longfoto gemaakt die hij ter voorbereiding van de afspraak bekeken heeft en daar ziet hij een vlekje op, daarom wordt er donderdag een CT scan gemaakt, het vlekje kan van alles zijn, maar leuk is anders om te horen.
Hij vindt het vlekje belangrijk genoeg om het nader te bekijken, wat via die CT scan gedaan kan worden, ze zien dan via 2d en 3d mogelijkheden wat het precies is en wat ze ermee moeten.

Al met al ben ik behoorlijk geschrokken naar huis gegaan, want het zin in werken was ff helemaal weg.
Nu is het wachten op donderdag en de uitslag van de scan.

Kan ik fietsen, ga het wel proberen, gisteren zelfstandig 2x in en uit de Quest kunnen komen,  achter elkaar en natuurlijk handig is het niet, maar het is te doen, en oefening baart kunst.
Is het verstandig, tja dat is een goeie vraag, maar het geeft voor mij wat te doen, en afleiding, als ik niet ga fietsen omdat ik mijn rechterarm niet mag gebruiken bij het in en uitstappen, dan kan ik hem beter maar verkopen.
Ik gebruik de arm niet tijdens het fietsen, alleen voor het remmen en schakelen, en het stuur zit aan een staaldraad, dus hij kan liggen op het stuur, bij wijze van spreken :-)), dus waarom niet eigenlijk.
De benen markeren niks.

Al met al een hele verandering van de situatie, je verwacht met 6 weken klaar te zijn.
Maar in plaats van een hersteld sleutelbeen zit je met 2 problemen die aardig invloed hebben op je situatie.
Eerst afwachten op de uitslag en via internet kijken of er mogelijkheden zijn voor bot aangroei.
Saluut.



zaterdag 20 oktober 2012

Herstel sleutelbeen

Er vragen mensen hoe het gaat met het herstel, want ja fietsen lukt niet dus, niet dat de benen niet willen, maar ik wil mijn schouder voldoende herstel geven, en met een Quest moet je eigenlijk wel twee gezonde schouder hebben, dus hierdoor heb ik de laatste weken ook niet veel te vertellen :-))

Ben de eerste 2 weken thuis gebleven, en daarna weer aan het werk gegaan, in overleg met bedrijfsarts en het bedrijf. Ze hebben geregeld dat ik gehaald en thuisgebracht wordt.
Op het werk allerlei hand en spandiensten verrichten, en een nieuwe collega inwerken.
Dus genoeg te doen in de eerste weken, nu 5 weken na dato, zit ik weer lekker ouderwets aan mijn eigen bureau en zo.

Na 3 weken mitella kreeg ik er nog 1 weekje bij van de chirurg want vertelde hij, het is een gecompliceerde breuk met meerdere fragmenten, en hij keek er erg serieus bij. Dus dan luister je naar de baas, ja toch, niet dan.
Komende donderdag weer voor controle en dan moet het in principe weer aan elkaar zitten.
Ik hoop het van ganse harte, want dan kan ik meer gaan belasten en kijken of ik de Quest in en uit kan komen. Trouwens dat laten halen en brengen is ook wel erg lekker ontspannen :-))
Ik hoop dat ik over 1 week in de fiets kan komen, zodat ik weer kan fietsen, want ik heb na DCT eigenlijk nog niet veel gefietst, eigenlijk niks, en dat is ook niks.

Nou meer niet dus.
Saluut.

maandag 8 oktober 2012

Bezwaar tegen uitsluiting


Naar aanleiding van het uitsluiten van de velomobielen heb ik na overleg met een paar mensen onderstaande reactie verstuurd  naar het Elfstedenbestuur.
Of het zin heeft, weet het niet. niet reageren heeft in ieder geval geen invloed, ergens hoop ik dat het terug gedraaid wordt want het fietsen van de Elfstendentocht is toch iets aparts.

Een ieder die het bestuur op de hoogte wil brengen van zijn of haar gedachten over de gang van zaken wil ik aanmoedigen om zelf de pen te hanteren en een mailtje te sturen naar Bolsward.
Want zeg nou zelf, je kunt als reactie op deze blog je mening geven, maar stuur het naar onderstaand mail adres, dan heeft het ook nog een doel :-))
Het email adres is info@fietselfstedentocht.nl 


Geacht Elfstedenbestuur,

Naar aanleiding van uw emailbericht d.d. 19-09-2012 waarin u meedeelt dat vanaf 2013 velomobiel voertuigen uitgesloten zijn van deelname aan de Elfstedentocht, maak ik hierbij bezwaar tegen dit besluit.  

Het is bijzonder jammer dat uw organisatie zich niet aan de eerder gemaakte afspraak heeft gehouden om met een aantal velomobielrijders in gesprek te gaan met betrekking tot de deelname aan de Elfstedentocht. Per mail d.d. 07-06-2012 is dit voorstel door de heer Franzen gedaan. Een weinig koninklijke gang van zaken. Graag zou ik van uw vernemen wat de reden is, dat deze toezegging niet is nagekomen.

Had het overleg wel plaats gevonden, dan hadden wij (als ligfietsers die gebruik maken van een velomobiel) het bestuur onderstaande punten persoonlijk en in discussie onder de aandacht kunnen brengen.

* Er rijden al jaren driewielers mee tijdens de Elfstedentocht en die hebben hiervoor (zoals het bestuur aangeeft) vooroverleg. Vanwege een veel lagere kruissnelheid starten deze rijders eerder dan de rest omdat ze anders kans lopen om niet op tijd terug te zijn. We vinden dit een mooie oplossing, afgezien of dit veilig is of niet, want ook langzame deelnemers zorgen vaak voor vervelende situatie.

* In uw schrijven geeft u aan, dat de Elfstedentocht zich richt op de recreatieve fietsers. Velomobielrijders zijn in principe ook recreatieve fietsers en beslist geen wedstrijdrijders! Tijdens een speciaal ligfietsevenement “Cycle Vision” kunnen we ons eventueel in een wedstrijd meten.

* Aangezien de deelnemers allemaal dezelfde kant op rijden is het laag zijn geen probleem; we rijden allemaal dezelfde kant op. Wanneer de een de ander wil passeren is het geen probleem dat je laag bent, want je hoort degene roepen dat hij er graag langs wilt. Vergeet niet dat ligfietsers met 2 wielen lager kunnen zijn dan een velomobiel.

* De deelnemers mogen zelf kiezen wat voor fiets ze gebruiken, ook al is het een bakfiets. Een bakfiets is aanzienlijk breder dan een velomobiel, en helemaal wanneer de bakfiets in originele staat is.

* U schrijft dat een velomobiel snel is. Dat klopt, als er een getrainde sporter erin zit. Een recreatieve fietser in een velomobiel is niet veel sneller dan de gemiddelde racefietser.
Als snelheidsverschil het probleem is, zult u moeten overwegen om ook de  amateur racefietsers van deelneming uitsluiten: zij rijden net zo hard.

* Wanneer u ongelukken wilt voorkomen, moet u de tocht niet organiseren. De oud-voorzitter heb ik onlangs (avond tweede pinksterdag) nog op tv gezien; hij vond het vanzelfsprekend dat er met 15000 deelnemers wel eens iets gebeurt waarbij een ambulance nodig is.
Een paar jaar geleden is er vlak na de start een gepensioneerde deelnemer overleden aan een hartaanval, maar daarom worden de overige, gepensioneerden toch niet uitgesloten!

Al met al rammelt uw argumentatie aan alle kanten en is deze niet erg steekhoudend.
Jammer genoeg is de groep velomobielrijders die meedoet niet groot.

Toch willen we graag met u het democratische proces en overleg in gaan.
Er zijn genoeg mogelijkheden om alle fietsers deel te laten nemen aan de mooie Friese Elfstedentocht. Zo kunnen alle velomobielrijders in de eerste 3 tot 4 groepen starten; ze rijden dan mee met de snelle rijders, zijn andere langzamere fietsers niet tot last en kunnen ook genieten van uw mooie tocht. Een andere optie zou kunnen zijn om de velomobielrijders tegelijk met de vrijwilligers te laten rijden die een dag eerder de tocht rijden. En wellicht zijn er nog andere opties waar nog niet aan gedacht is.

Het is niet voor te stellen dat de Stichting Friese Rijwiel Elfstedentocht, die al 150 jaar met zijn tijd is meegegaan, met het voorgenomen besluit tot uitsluiting, nu stilstand predikt. De ontwikkeling in rijwielland gaat alsmaar door en met onderwerpen als duurzaamheid en crisis zullen steeds meer mensen voor de velomobiel kiezen als vervoermiddel. Want voordelen heeft deze fiets voorzeker.

Wij hopen op een positieve reactie en een uitnodiging om alsnog met elkaar in gesprek te gaan. 


Met vriendelijke groet,
Peter de Rond
Saluut

zaterdag 6 oktober 2012

Geen velomobielen meer bij Fietselfstedentocht.

Van de zomer heb ik  Geachte-elfstedenbestuur. een schrijven gericht aan de Friese fiets Elfsteden bestuur ivm met de afgelopen tocht.
Als reactie kreeg ik onderstaande:


Hartelijk dank voor uw reactie. Wij komen hier zeker nader op terug. Wij waarderen het dat u contact hebt gezocht. Wellicht dat we een keer om tafel kunnen gaan zitten. We kunnen dan in het algemeen praten over onze doelgroep en onze organisatie en kunnen details waarover u valt toelichten. We kunnen dan duidelijk maken dat het allemaal toch even anders ligt dan u denkt, schrijft en via de media verspreidt.
En mogelijk hebt u ideeën over hoe velomobielen kunnen worden ingepast als deelnemer aan de fietselfstedentocht. Wat de handbikes betreft: met die bikers is ieder jaar vooraf overleg.
We hopen in het nieuwe seizoen een keer om tafel te gaan met de velomobielers.
Wytze Franzen, secr.

Stichting de Friese Elfsteden Rijwieltocht.

Oke, mooi dat ze reageren, en dat we van het najaar over dit gebeuren overleg kunnen plegen.
Zodat we ergernissen kunnen wegnemen.

Tussentijds kreeg ik nog deze mail 
Ik draag deze berichten over aan mijn opvolger. Na afwikkeling van de tocht 2012 zit mijn lidmaatschap van het bestuur er op.
Mijn opvolger is Marco Bos. Ik zal hem vragen bij de start van de voorbereidingen voor de nieuwe tocht contact op te nemen.
Bestuurlijk starten de activiteiten in september weer. 
Wytze Franzen, secr.

Stichting de Friese Elfsteden Rijwieltocht


Ik was dan ook behoorlijk verbaasd dat ik eind september deze email ineens binnen kreeg.

Beste Peter,

Tijdens de afgelopen vergadering is het onderwerp velomobielen aan de orde gekomen. We hebben besloten om met ingang van de tocht van 2013 de velomobielen uit te sluiten van deelname. In het bijgevoegde bestandje vind je de argumentatie. 
We begrijpen dat jullie teleurgesteld zijn, maar voor ons staat de veiligheid van de deelnemers voorop. Uiteraard zijn jullie op een "gewone" fiets van harte welkom in 2013.

Met vriendelijke groet,
Marco Bos

Stichting de Friese Elfsteden Rijwieltocht

Hieronder genoemde bestandje met argumentatie

Geen velomobielen meer bij Fietselfstedentocht.

Het bestuur van de fietselfstedentocht heeft besloten om met ingang van de tocht van 2013 velomobielen uit te sluiten van deelname.

Onze doelgroep is de sportieve fietser. Volgens het reglement wordt de fiets gedefinieerd als een voertuig met twee wielen dat wordt voortbewogen door menselijke spierkracht middels een trapsysteem. Het type fiets is een keuze van de deelnemer zelf. Een racefiets, een toerfiets, een sportieve fiets, een dagelijkse fiets of een transportfiets, zolang de deelnemer verantwoord bezig is en de eigen veiligheid en die van anderen niet in gevaar brengt, is het zijn eigen keuze.

De afgelopen jaren zien we tussen de deelnemers in een toenemend aantal een ander type fietsvoertuig rijden: de velomobiel. Het is een driewielige fiets met een aerodynamische vorm waardoor hoge snelheden kunnen worden bereikt. Ondanks het feit dat een velomobiel niet aan de gestelde vereisten voldoet hebben we de deelname de afgelopen jaren gedoogd.

Op basis van de ervaring van de afgelopen jaren hebben we echter besloten om met ingang van de tocht van 2013 velomobielen uit te sluiten van deelname. Het snelheidsverschil in combinatie met de mindere zichtbaarheid, als gevolg van de lage ligging, blijken in de praktijk toch tot gevaarlijke situaties te kunnen leiden. Dit wordt ook door de andere deelnemers aangegeven. Om mogelijke toekomstige ongelukken te voorkomen zijn we genoodzaakt dit besluit te nemen.

Ligfietsen met twee wielen mogen wel deelnemen.

Tja, dat is balen man.
Ik heb de tocht nu 30 keer gefiets, waarbij ik ongeveer de helft ervan gereden heb met een velomobiel.
Ondertussen heb ik met een paar mensen overleg gehad en een ook al een reactie gestuurd op dit bericht.
Dit zal ik in de komende dagen op de blogspot zetten.
Iedereen mag natuurlijk denken en handelen zoals het haar of hem behaagd/uitkomt, en een organisatie mag omwille van de veiligheid deelnemers uitsluiten. 
Maar of ze hier een scheve schaats aan het rijden zijn, de toekomst zal het ons vertellen.
Saluut.

P.s. het voltallige oude Elfstedenbestuur is afgelopen zomer afgetreden en het huidige bestuur is nieuw.
Zover ik weet. 

woensdag 3 oktober 2012

Geslaagd!

Is het niet een poppie:-))
Ja, dit is al de derde dochter die dit jaar een diploma uitgereikt krijgt en aan het werk gaat.
Rachel is het, 21 lengtes jong, ze haalde haar HBOV diploma en is nu een gediplomeerd verpleegkundige.

We moesten in dit geval naar Leeuwarden voor de uitreiking en ze heeft ook al een baan in Harlingen.
Wat wil je nog meer.

Ze heeft de opleiding in de 4 jaar gedaan die ervoor staan, en dat was lang niet altijd makkelijk voor haar, vooral het het ministerie van onderwijs elke keer de manier van lesgeven over de kop gooit, net zoals ze dit van het voorjaar gedaan hebben.
Hup, krijgt ze zo opeens de mededeling dat het opeens halverwege haar scriptie het heel anders moet.
Lekker bezig daar.
Maar goed, ze heeft het afgerond, plan was om het voor de vakantie af te ronden en dat is haar ook gelukt, en dan nu de uitreiking met een vet diploma, zo zei ze, daar ben ik van af :-)).  Eerst niet weer.

Nou meid van harte en geniet ervan nu je de boeken ff met rust kunt laten.
Gefeliciteerd en een dikke tuut van heit en mem.
Saluut.

vrijdag 14 september 2012

Na operatie

Iedereen bedankt voor de reacties. Lig nog wat bij bij te komen.
Drietal  kinderen zijn al geweest en zijn nu met Grytsje mee naar huis.
De schouder staat nu weer goed. Dus nu kan het gaan herstellen.
Ben alweer uit bed geweest. Zuster vond dat erg vlug.
Maar ik niet. Grote jongen. Hup naar de wc.
Nou zo maar eerst.
Saluut.

donderdag 13 september 2012

Sleutelbeen.

Verschil goed te zien.
Ben wel eens knapper geweest.
Gisterenavond tijdens het mountianbiken heb ik mijn rechter sleutelbeen gebroken.
Na het passeren van een richel, van zandpad naar fietspad (scheef oversteken dus) ben ik in onbelans geraakt en toen niet op tijd weg kunnen draaien voor een toch wel dikke boom.
Mijn rechter schouder heeft de klap volledig opgevangen, waarbij ik terug gestuiterd ben.
De fiets lag voorbij de boom, en ik lag ervoor.

Volgens de laatste man was het een erg harde klap. Ik voelde ook gelijk bij de klap dat er iets knapte.
Na overleg een auto laten komen, en naar het ziekenhuis in Oldenzaal, die stuurde ons naar Enschede omdat ze dachten dat de schouder uit de kom lag,
Na foto's bleek dat niet zo te zijn, maar de breuk is zodanig dat er een operatie nodig is om de boel weer in lijn te krijgen.
Sleutelbeen staat 2 tot 3 cm te hoog, dat moet weer op zijn plaats gezet worden, ze gaan hiervoor een plaatje gebruiken.
Operatie is morgen, waarna ik een nachtje moet blijven.
Verwachting is dat de schouder na 3 maanden weer volledig ingezet/belast mag worden, ook omdat de breuk niet mooi is.

Dus fietsen dit najaar is denk ik over en uit, in en uitstappen in een Quest, daar heb je gezonde schouders bij nodig. Dus Wim als je nu wat opschiet met je VeloTilt, dan kan ik weer verder :-))

Mountianbiken wordt hem eerst ook niet, dus wordt dit een rustig najaar, een geluk, heb niks in de planning staan voor dit najaar op fietsgebied, dus heb alle tijd.
O, ja, de oliebollentocht, dat zal wel lukken om naar Paulus te gaan. Altijd goeie verzorging daar.
Tjonge, typen met een hand is ook niks.
Saluut.

zaterdag 8 september 2012

Velomobile seminar en toertocht

Wim geeft uitleg
Ik had me opgegeven en ben vrijdagmorgen die kant opgegaan met de fiets in de aanhanger.
Ja, ik had geen zin om er per fiets heen te gaan. Vanwege de animo was het seminar van 2 dagen terug gebracht naar 1 dag. Er waren 8 sprekers die dag en ze kregen elk 30 min. om hun verhaal te doen.
De sprekers waren afwisselend en van goed voorbereid en onderhoudend tot wetenschappelijk en soms erg saai.
Hier moet alleen de body nog omheen
Maar ja, ik ben meer een praktische man, dus ik hou meer van duidelijkheid en techniek.
75 velomobielen op een rij?
Vooral de laatste 2 sprekers gebruikten hun tijd ruimschoots en zodoende liep het toch nog 30min. uit.
Maar goed er zijn ergere dingen.
Theo van Andel vertelde iets over 20 jaar velomobiel bouwen, en Wim Schermer vertelde over zijn nieuwe project de VeloTilt, die volgend jaar in de zomer rond moet rijden als proto type, de reactie waren gemengd, ben benieuwd, ziet er erg strak uit, maar er zullen nog veel hobbels genomen moeten worden voordat hij productie rijp is. Ik ben in ieder geval positief over wat ik gezien heb.
Ook de producent van de Risse demper was er en uiteraard had hij ook de tijd om ons meer te vertellen over de functie en werking van de demper's, want hij had ook de dempers voor de voorwielen bij zich.
Ook de ontwikkelingen voor een hydr. bediening van de remtrommel werd uit de doeken gedaan met een nieuw ontwerp, zag er erg gelikt uit, maar of het ook onderhoudsvrij en makkelijk is als de bestaande bediening met remkabel, dat zal de toekomst ons vertellen.
Ook de grote zelfbouwer uit Engeland Miles Kingsbury is aanwezig met zijn 4 wielige velomobiel, een heel aardig karretje en doorspekt met allemaal technische foefjes, er werd me verteld dat hij er ook nog akelig hard mee fietst.
De andere sprekers waren meer gericht op theorie, over mobiliteit, ontwikkelingen op gebied van infrastructuur specifiek voor fietsers en het gebruik van bamboe als grondstof voor het bouwen van een velomobiel.

De vrijdagavond was gereserveerd voor een barbecue en een feest van Velomobiel.nl, hier konden we onze sterke verhalen weer kwijt aan elkaar, en je komt weer veel oude bekende gezichten tegen met hier en daar een nieuw gezicht.
Dat gaat er wel in, op Urk
Na een redelijk nacht in de tent vandaag de toer gefietst van 75 hele kilometers met een gemiddelde van net 18 km, hier wordt je dus erg hongerig van :-))
Maar het was mooi weer, erg gezellig met elkaar, zo'n 75 deelnemers en goed eten op Schokland en op Urk.
Paulus was de grote organisator voor vandaag, en ook bij het seminar heeft hij dingen gedaan, Paulus bedankt, en in december de oliebollen weer in Zwolle. Bedankt.
Saluut

donderdag 6 september 2012

Eraf gefietst.

Ja, je leest het goed, gisterenavond met 4 mannen uit het dorp wezen mountainbiken.
Het was de 2de keer dat ik ging mountainbiken, de eerste keer met collega's en nu kwam ik een van de vier tegen bij de plaatselijke aannemer, we kregen het over het fietsen en toen vertelde hij dat ze elke woensdagavond gaan mountainbiken. "Je kunt wel mee als je wilt".
Deze omgeving leent zich daar erg goed voor, veel bossen en  heuvels, vooral als je gelijk Duitsland in gaat naar Uelsen, dat ligt op 100mtr hoogte bijna.

Dus om half 7 stond ik klaar om mee te gaan, ff kennismaken en hup daar gaan we.
Ik had er wel zin in, met de collega's was het goed gegaan en na bijna 3 weken rust moet het wel weer kunnen, ja toch.
Nou ik heb het geweten, in het begin ging het nog wel, maar toen het bult op moest in het rulle zand, het leek net of ik stilstond. Ze reden zo bij me weg, tjonge wat heb ik afgezien.
Bovenaan bleven ze wel ff wachten elke keer, want ja, alles is vreemd in die bossen voor me, maar dan gingen ze weer vlot door.

Van de 2 uur dat we gefietst hebben, zat mijn hartslag 1,5 uur in de verzuringsgraad. En dat voelde ik ook goed toen ik thuis was.
Gingen zo doodleuk op het laatst op de weg over de 40 rijden, hallo dacht ik, dit is geen Quest waar ik nu op zit.
Al met al een hele goede training voor me, en ook goed voor mijn ego, dat ik op sportief gebied eens onder uit de kan krijg.

Volgende week weer, want moet toch zien dat ik ze kan bijhouden volgend jaar.
Dat moet lukken, als ik wat meer vertrouwd ben met de fiets en omgeving, en klikpedalen heb, en als de spieren gewend zijn, en o ja, dat verrekte zadel, dat doet ook zeer :-))
Saluut.

zaterdag 1 september 2012

Groot onderhoud.

Ook de top had scheuren.
Tja wat doe je als je na een grote tocht nog 3 weken vakantie hebt waarin je de fiets niet nodig hebt.

Onderhoud, zoals.
Kleine scheuren plakken van ongeluk begin mei.
Een groter voorblad 57 tanden
Voor derailleur aanpassen, ivm voorblad
Rubber tussen body en kap.
Een betere kettingloop van de retour ketting.
Nieuw dashboard in body plakken.
Zo kun je er beter bij.
Ketting schoonmaken en opnieuw in vet zetten.
Door steuntje onder buisje, loopt de ketting beter
Achterdemper aanpassen en extra borging monteren.


Achtervering:
Ik heb al eerder geschreven dat ik mijn vering zodanig aangepast heb dat hij A niet meer springt bij indrukken en B bij passeren van drempel niet zo springt.
Hiervoor heb ik een standaard veer doormidden geslepen en deze boven de zuiger gemonteerd.
Door extra boutje onder geen risico dat demper uit elkaar springt
Om dit goed te doen, heb ik eerst de nylonbus ingekort tot 2.5 cm en het stuk wat ik eraf gezaagd in de demper onderin gedaan, daarna de standaard veren erin, dan de zuiger gemonteerd met stift, daarboven op de halve veer en dan de ingekorte nylonbus.
De totale lengte is dan wel 3 cm te lang, maar met behulp van een buisje en lijmtang kun je het spul onder voorspanning monteren, daarna een extra borgboutje monteren zodat alles erin blijft.
Door het stukje nylonbus onderin de veerbuis te doen voorkom ik dat de totale lengte van de veerpoot te kort wordt.
Door de extra tegenveer springt de fiets veel minder bij passeren van een drempel. Extra veer vangt hem op.
En door mijn eigen gewicht wordt de veerpoot dusdanig ingedrukt dat tijdens het rijden de vering niet anders is omdat de fiets ongeveer 3 cm inzakt als je instapt.
Ik heb de Risse dempers (beide) in de fiets gehad, en ik vond de verschillen dusdanig klein dat dit niet opweegt tegen de kosten van de Risse dempers.

Aan rechterkant zit verdikking onder.


De voorderailleur:
Deze heb ik zodanig aangepast dat het terug schakelen naar het kleine voorblad niet afhankelijk is van de hoogte van de derailleur.
Probleem is met een groter voorblad dat de derailleur omhoog moet en hierdoor lukt het terug schakelen niet zo, omdat de onderkant van de derailleur breder is. (binnenmaat)
Dit komt omdat hij daar plat is en geen verdikking heeft, nu heb ik daar een verdikking gemaakt waardoor de derailleur overal even breed is. (binnenmaat)
Hierdoor schakelt hij ook, zonder problemen,  naar het kleinste blad met een 57 tand voorblad, sterker nog, na testrit vanmorgen denk ik dat je nu ook met een 60 of 61 tand voorblad kunt rijden.
Dus Wim, als je vandaag hard gereden hebt met veel toeren, is dit misschien een oplossing voor je!


Al met al de hele boel weer afgemonteerd, Quest gewassen en in de was gezet en dan kan hij erweer tegen als het werk over een week weer begint.
Saluut.

zondag 26 augustus 2012

18-08-12 DCT 2012, Resume.

Zo, nu eerst een bak koffie
We zijn weer terug in Zoetermeer, de laatste dag is het toch gelukt om weer 500km te rijden, als is dat in 25 uur gegaan:-))
Terugkijkend hebben we dus in drie dagen de 1425 gereden waarbij de 1ste dag 500km, de 2de dag 425km en de 3de dag 500km gereden.
Enkele algemene dingen is dat de organisatoren een geweldige berg werk verzet hebben, Leo en Guus en de andere bedankt voor het organiseren  van deze tocht, en ook de vrijwilligers die in Vijlen, Zwolle en Hoorn aanwezig waren om ons te helpen en te voorzien van eten van harte bedankt.
Van te voren had ik niet verwacht dat het persoonlijk zo makkelijk zou gaan, heb wel last gehad van mijn maag maar dat was alleen de eerste dag, daarna niet meer. Voor de rest geen problemen gehad, niet lichamelijk en niet met het materiaal.
Waar heb ik het nu gelaten.
Gelukkig kwam Grytsje die het thuisfront bemande, me ophalen, ze werd gebracht door mijn jongste dochter Johanna, want de auto met aanhanger stond al in Zoetermeer. Eerst dachten we in de nacht van vrijdag op zaterdag klaar te zijn, en dan eerste slapen en dan naar huis te rijden, maar in de loop van vrijdag bleek dit niet haalbaar, ik heb toen Tirza gevraagd om te kijken of er iemand was die mij thuis wou brengen. Want auto rijden na zo'n tocht leek me niet verstandig.
En het is wel leuk om Fam. te treffen als je binnen rolt. :-0))
Heb begrepen dat van de 42 aanmeldingen er 27 geëindigd zijn, niet iedereen is gestart om uiteen lopende redenen.
Al met al door de warmte een toch wel zware rit, ik denk vooral voor de racefietsers, want we zijn heel wat kilometers over klinkerwegen gerammeld, moet er niet aan denken om dit zelf te doen.
Voor de toekomst, ga ik wat brevetten en tochten toch duidelijker kijken naar wie het organiseert, want met een Quest is het niet altijd even makkelijk om overal te fietsen.
ff de blogspot bijwerken voor de volgers.
Dit voorjaar een 200km brevet gereden over de veluwe, nou niet echt geschikt voor een Quest, allemaal bospaadjes, en veel kruipdoor, sluipdoor paadjes, voor een racefiets/mountainbike leuk, maar niet voor een Quest. Ook een 400km brevet vanuit Boekelo gereden, dat was veel beter, maar deze was dan ook uitgezet door een velomobiel rijder.
Gerrit Schotman heeft volgend jaar een nieuwe serie brevetten klaar, dus dat word dan mijn uitgangspunt samen met Boekelo
Nu een paar keer een tocht vanuit Zoetermeer gereden, als alternatief kan het, maar heeft duidelijk niet mijn voorkeur.

Enkele gegevens voor de statistieken:
Afstand: 1425km
Totaal tijd: 73.05 uur
Gereden tijd: 51.15 uur
Geslapen: 2 uur.
Totaal gem. 19.52km per uur.
Gereden gem. 27.9 km
Weer: droog met temp tussen de 25 en 30 gr. weinig wind.

zaterdag 25 augustus 2012

17-08-12 DCT 2012

Zo sta je dan, 20 keer bij een pompstation.
In Emmen staat de volger van de twee racefietsers te wachten, hij was er ook in Vijlen en in Zwolle, het valt me nu pas op, hij zal in de rest van de hoofdsteden in het noorden er ook steeds staan.
We zijn aardig wakker in Emmen, en nadat we weer bijgetankt hebben gaan we door, tijdens elke stop informeer ik het thuisfront die dan de info op mijn blogspot zet, zodat men kan zien waar we zitten en hoe het gaat. Brandweer Quest voorziet dit weer van commentaar of info en Grytsje geeft aan dat ze daar veel aan gehad heeft, Theo nogmaals bedankt hiervoor.
Om 5 voor 11 zijn we in Assen en ik vraag Tom en Eduard wat ze doen in Groningen omdat ik daar bij Tirza mijn dochter ga eten, ze geven aan hiervan geen gebruik te maken dus ik geeft dit door, beetje jammer maar het is niet anders, tijdens zo'n lange tocht moet je ieders zijn weg laten gaan.
ff bijpraten met Helma
Om kwart over 12 stempel ik af in Groningen nadat ik mijn dochter Helma gesproken heb die in Groningen aan de andere kant van een kruising stond, net klaar met werken, ik hoorde ineens iemand keihard "HEIT" roepen en dan ben je gelijk wakker.
Helma staat aan de andere kant en ik sta gelijk stil, luisteren naar de baas noemen ze dat :-))
Ff bijpraten en fotootje maken, leuk om op zo'n tocht je dochter tegen te komen. Als ik bij het pompstation ben geeft Eduard aan dat hij in Garijp zijn vriendin zal zien en daar zal eten, ik geeft aan dat ik 1 uur lang bij Tirza zal zijn, en dan weer ga rijden, dus je hebt 1 uur voor je pauze. Tom zegt dat hij bij Zurich een tukje zal pakken en als ik langs kom, ik hem wakker moet maken,

Ik kan heerlijk eten bij Tirza en zelfs nog ff tukken, om half 2 neem ik afscheid en ga op pad.
Leo heeft een stukje pad, onverhard, 80cm breed, en voorzien van beide kanten van hoog struikgewas uitgezocht om Groningen uit te rijden. Tjonge jonge denk ik, moet dit nu zo, er zijn betere wegen om Groningen uit te rijden.
Dit smaak goed Tirza
Het stuk naar Leeuwarden vind ik een lang saai stuk, kilometers schoten voor mijn gevoel ook niet op, toch is het wel bekend terrein voor me, maar het was het eerste stuk alleen en dat is toch ook wel weer anders.
Wel passeer ik in dit stuk de 1000ste kilometer, het is kwart over 2 als de teller weer op 0 springt en opnieuw begint, het gemiddelde springt ook op 0. In Garijp goed opgelet maar geen Eduard, ik had me voorgenomen om niet te gaan zoeken, Eduard heeft ook GPS aan boord, dus hij redt zich wel. Ik ben om 4 uur in Leeuwarden en de volger staat er ook weer, ook hier weer een vette wegopbreking. Als ik klaar ben, zie ik dat Eduard gebeld heeft, hij neemt op en heeft niet in de gaten dat het half 5 is en wil net een tukje gaan doen, ik geef aan dat ik doorrij en hem misschien nog in Hoorn zal treffen. Leeuwarden ben ik snel uit en dan is naar Zurich maar een klein eindje voor mijn gevoel. Het tempo zit er goed in met kruissnelheid 37, en mijn maag is wonderlijk stil en werkt prima. de kilometers vliegen onder de wielen door. In Zurich geen slapende Tom, dus door, en op de afsluitdijk is het eenvoudig rechtdoor rijden met een vast tempo, bijna met een oog dicht rij ik in een soort roes/cadans naar Den Oever, waar ik voor mijn gevoel snel ben. Hier stop ik om een halve boterham te eten en wat te drinken, dit bevalt goed, want hierna kan ik strak door naar Medemblik en Hoorn waar ik om kwart voor negen aankom. Tom zijn fiets staat er weer, tjonge denk ik, dus hij kan het wel, ik rij sneller, maar hij is er eerder. Maar bij zulke tochten gaat het altijd anders.
ff een klein tukje op de bank
Tom heeft net zijn bord leeg en vraagt wat mijn plannen zijn, ik wil voor de hitte en drukte van zaterdag de kustlijn voorbij zijn, dus ik ga door, eten en dan weer verder, oke, zegt hij ik ga mee.
Het eten smaakt geweldig, goed op smaak en gewoon lekkere bami, heel anders dan in Vijlen en Zwolle, daar zat geen smaak aan. Begrijp me goed, ik was beide keren blij met het eten, maar dit smaakt gewoon veel beter, dat ligt ook voor een gedeelte aan mij denk ik.
Als we om kwart voor 10 weg willen rijden, is Eduard daar ineens, hij wil graag met ons mee, maar wij willen weg, als hij aangeeft dat hij met 5 min. het eten opheeft, geven we toe dat we wachten, het lukt hem wonderwel om met 6 min klaar te zijn.
We gaan naar de tweede lange dijk in de route, die veel saaier en ongemakkelijker is.(vind ik).
Eduard heeft weer veel problemen met zijn verlichting, wat nogal storend werkt op het tempo en door de vermoeidheid wordt er onderling ook niet goed gecommuniceerd.  Als we de dijk achter ons laten moeten we over een heel vervelend stuk klinkers rijden. Maar vlak langs de kant rijd dit nog het best, dan volgt er nog de dijk langs het IJsselmeer naar Almere, allemaal saai en lang. In Almere rijden we voor ons gevoel een klein rondje om bij het pompstation te komen, vlak hiervoor heb ik een kleine slaapaanval, maar door het stoppen, koffie drinken en afleiding herstel ik hier snel van. Eduard heeft veel last van zijn voeten en Tom geeft aan dat maximaal 30km nog net lukt. Maar goed het is tegen 2 uur in de morgen en we moeten nog 260km voordat we klaar zijn, ik denk nou dat is een Elfstedentocht en die kan ik dromen, dus ik weet ongeveer hoever het is. We moeten nu eerst naar Utrecht voordat we naar Amsterdam kunnen, het is 40km maar dit worden nog lastige kilometers, eerst om Almere uit te komen en daarna krijgen we een stuk bos waarbij we eindeloos over een bospad moeten rijden wat onverhard is, en maar 80cm breed waarbij aan de ene kant palen staan en aan de andere kant bos. Aan de andere kant van de palen is het pad afgegraven, dus  lager, nou denk ik, nu moet je ophouden Leo.
Opeens moeten we een paardenpad op waar de bulten stront Quest hoog liggen, het komt bijna door de voetgaten omhoog, niet te filmen.
1425km fietsen is tot daar aan toe, maar ga dan niet de route over bospaadjes laten lopen, en dan ook nog ruiterpaden. Nee dit is de laatste keer denk ik, Leo voor mij geen DCT meer. Ik begrijp van Eduard dat dit de Utrechtse heuvelrug is, nou ze kunnen men rug op. #^&)#.
Je zult hier maar langs moeten na een dag met regen en lek rijden.
Om  4 uur zijn we in Utrecht en zijn blij dat we weer asfalt zien, na de nodige inkopen, moeten we ook nog langs de hoerenbuurt van Utrecht fietsen, net of je daar nog zin in hebt.
Vlak voor Amsterdam tegen 5 uur hebben we alle drie last van slaap en gaan 15min rusten, Tom en Eduard hebben de gave om dan ook echt te slapen, ik heb mijn ogen dicht maar hoor alles en neem het ook werkelijk op. Maar wonderwel hierna heb ik geen last meer van slaapaanvallen, Eduard heeft hierna tot aan Amsterdam nog 2 lekke banden. Dus al met al is de nacht met al zijn problemen een nacht van rustig fietsen geworden want we moeten nog 160km. we hebben na Hoorn 160km gereden in bijna 9 uur, en dat is niet veel.
Als we in Amsterdam zijn om 06.40 ben ik het gelummel dan ook goed zat en geef aan dat er weer gefietst moet worden, en dat mijn kruissnelheid naar 30+ gaat en wie volgt, volgt, en de rest komt later.
Dit helpt wonderlijk want de heren kunnen ineens weer fietsen en blijven mooi in het spoor, we zijn om kwart voor 8 in Haarlem, en hierna gaat het op weg naar Den Haag door de duinen, alwaar spontaan een wedstrijdje onstaat wie kan het hardst door de duinen, we ruiken de stal en ineens is 40+ geen probleem meer. Tom vind het maar niks en doet het wat rustiger aan.
Zoetermeer, hier zijn we dan weer.
Eduard steld een kortere route voor, oke, ga maar voor, maar hij rijdt precies de route, nou ja laat maar.
In Den Haag heb ik 500mtr, voor de controlepost een lekke band, een metaalsplinter die ervoor zorgt dat hij in een keer leeg is, dus de stand is Peter 3 lek, en Tom en Eduard elk 2 lek tijdens de tocht.
Het is half 11 en we gaan voor de laatste 12km waar we om 5 over 11 klaar mee zijn en terug zijn in Zoetermeer.

vrijdag 24 augustus 2012

16-08-12 DCT2012

Dag 2 van de DCT door Nederland, we hebben net Vijlen achter ons gelaten en het is ons gelukt om in de eerste 24 uur 500km te rijden. Het heeft wat gekost maar de beloning voelt goed. Volgens Leo moeten we nog 1 echte beklimming doen, het is de beklimming die steeds steiler wordt en ja hij heeft gelijk, nog een stevige en het echte klimwerk is gedaan deze tocht.
Tom rijdt nog voorop, maar in de loop naar Roermond merken we dat het steeds langzamer met hem gaat.
We rijden steeds over een fietspad met tegels, tjonge wat een zooi is dat, en wat rijdt dat lastig, het hobbelt de hele tijd, Limburg is erg vol gebouwd en steeds weer rotonde's en kruizingen, van echt doorfietsen is geen sprake. Ook het feit dat er meer fietsers onderweg zijn, maakt dat het tempo niet hoog ligt en het gemiddelde zakt dan ook steeds gestaag, over de 60km naar Roermond doen we dan ook 2.5 uur wat normaal gesproken binnen 2 uur klaar moet zijn, we merken dat Tom steeds langzamer optrekt.
Toch wel makkelijk als je monteur meefietst :-))
Om half 12 zijn we in Roermond waar we ff lekker kunnen zitten, nadat we verder gaan is het moeilijk om het begin van de track te vinden, en als we bijna Roermond uit zijn geeft Tom aan dat hij een dip heeft die om rust vraagt, oke, 15 min, we gaan in de schaduw zitten, ik zie een bankje en ligt gelijk op mijn rug, als ik na 15 min op sta zie ik Tom en Eduard in diepe slaap, Eduard ligt op een deken naast zijn fiets en Tom zit in de fiets te slapen, hij snurkt bijna :-))
 Had eigenlijk een foto moeten maken, ik besluit om ze nog ff te laten slapen, 25min later maak ik ze wakker en geef aan dat het tijd is. Eduard kijkt me aan alsof ik van Mars kom. Tom kijkt ook niet fris, nadat we Roermond uit zijn heeft Tom ineens 2 lekke banden, achter en voor, ik help hem omdat hij last van zijn rug heeft, en vervang beide, wel laat ik merken dat ook nieuwe banden lek kunnen gaan. Nadat we verder zijn gereden stopt hij weer en geeft aan dat het niet wil, ga maar verder zonder mij, ik pak eerst voldoende rust.
Zo gezegd zo gedaan, Eduard neemt de kop over en we gaan op Arnhem aan. In Nijmegen is een over ijverige verkeersregelaar die Eduard tot stoppen dwingt, door bijna door zijn kap heen te drukken, Eduard is laaiend en grijpt de man bij zijn keel. Ineens zegt hij dat hij de Quest niet aangeraakt heeft, maar omstanders willen wel getuigen dat hij dat wel gedaan heeft. Na veel gepraat en gefotografeer gaan we verder om te proberen Nijmegen uit te komen.
Wat een verkeersregelaar al niet kan!
Dat is nog niet makkelijk omdat de fietsbrug aan het eind geblokkeerd is zodat we de Questen via een trap naar beneden moeten dragen, nou ja dat kan er ook nog wel bij.
Als we Nijmegen bijna uit zijn, rijdt Eduard ineens naar een pompstation als zijnde een stempelplaats, nou mooi niet dus. We drinken wat en ik zeg dat we in Arnhem moeten stempelen, tjonge wat heb ik er het smoor in zeg, het is bijna 6 uur en we hebben nog geen 160km gefietst die dag.
Ik ben een beetje opgefokt hierdoor. Maar goed om half 7 zijn we in Arnhem en ook daar nemen we wat tijd, na de pauze zeg ik tegen Eduard dat ik het roer overneem en we gaan op weg naar Hengelo, wat 100km verderop ligt, er zijn veel lange etappes in deze tocht en dat is minder, liever heb ik etappes van 70 tot 80km, dan is veel afwisselender. Maar goed we gaan de achterhoek in, en daar is veel meer ruimte om te fietsen, ik zet de kruissnelheid op 37km en we gaan op Hengelo aan, tjonge ik heb de hele dag nog niet echt gefietst en wat is dit weer lekker. Door al dat rustig aan doen is mijn maag tot rust gekomen en kan ik normaal eten. Dat is wel zo leuk, en fietst veel mooier, ook het weer is lekker en weinig wind. Eduard volgt goed en om kwart over 10 zijn we dan ook in Hengelo. hehe, ik ben wat extra energie kwijt.
De pompbediende verteld ons dat er al 3 fietsers geweest zijn, nou dat kan ik me voorstellen want in mijn beleving hebben we een slechte dag wat kilometers betreft. Het normale ritueel volgen we en gaan vlot verder. Ook in Almelo volgt weer een wegopbreking die weer de nodige hoofdbrekens geeft om te passeren, als we Almelo uit fietsen krijgt Eduard problemen met zijn verlichting die ook weer het nodige oponthoud geeft, ik sta een paar keer 5 min stil, terwijl hij het probleem aan het verhelpen is, ik geef aan bij Eduard dat  Paulus de Boer in Zwolle hem vast kan helpen om het te repareren omdat die veel met elektronica doet.
Maar goed, we gaan verder, maar het blijft problemen geven, dit schiet niet op, In Heino kunnen we niet door het centrum vanwege een groot feest en na enige uitleg gaan we weer omfietsen, hierbij geeft Eduard geen voorrang aan een politiewagen die ons later dan ook staande houdt, het bekende vragen/antwoord spelletje, waarom geen gebruik maken van fietspad en dergelijke, ook moet Eduard door het stof vanwege het niet verlenen van voorrang.
Zie hier, 4 vermoeide fietsers
We komen eraf zonder boete, en gaan op Zwolle aan, alwaar we weer een wegopbreking moeten passeren, tjonge, we zitten toch in een crisis, waarom dan zoveel onderhoud, kost zeker niks, maar goed om kwart over 2 zijn we bij Paulus, en zowaar Tom zijn fietst staat er ook, nou ja hoe kan dat nu weer????
Hij is er net 10min, en wil tot 6 uur slapen, wij gaan eten, zover dat lukt en geven aan dat we om half 5 gewekt willen worden, ik lig erom half 3 in, en als ze me wekken, voel ik me niet zoals ik me anders voel als ik mijn bed uitga, en dan formuleer ik het netjes, het kost 15 min om mijn draai te vinden en ondertussen probeer ik iets zinnigs op mijn blogspot te zetten :-0))
Dat valt nog niet mee, ondertussen is Tom ook binnen gekomen en mompelt dat we hem wakker gemaakt hebben.
Na het eten gaan we om half 6 fietsen, Tom gaat weer mee en zo is het trio weer compleet. Ik geef aan dat we eerst niet harder dan 25km gaan rijden om wakker te worden, en warm, we moeten naar Emmen, alwaar we om 20 voor 9 aankomen, het noorden geeft meer ruimte om te fietsen en is niet zo volgebouwd wat een verschil met het westen en zuiden van het land. Echt merkbaar.
In ieder geval hebben we de 2de 24uur 425km gefietst. de schade is beperkt gebleven. maar ik ben benieuwd hoe de 3de 24 uur zal gaan verlopen, omdat het gebrek aan slaap meestal gaat bepalen hoe ver je komt.
P.s deze drie foto's zijn door E. Botter genomen.

donderdag 23 augustus 2012

15-08-12 DCT2012

Wel ff op een lijn heren.
Dag 1 van de DCT vanaf Zoetermeer 1425km lang. Na lang wachten is het dan zover, om 6 uur s'morgens gaat de wekker en ik ga met de auto naar Zoetermeer met de Quest op de aanhanger want 200km aanfietsen is me toch net iets te ver :-))
Om iets voor 9 uur ben ik er en na het uitladen en inschrijven wacht me een kop koffie en het kennis maken met onbekende en bekende randonneurs. Tom is er allang en Eduard Botter zie ik ook en Robbert Lamberts is er ook met zijn Quest waarin hij 100km ter voorbereiding in heeft gefietst, heb zo mijn bedenkingen, maar Robbert zegt dat het mentale gedeelte belangrijk is en dat zit snor. Maar later blijkt dat hij de eerste 500 niet vol gemaakt heeft vanwege de warmte, en warm is het zeker de eerste dag.
Er worden 2 mensen gehuldigd, de oudste deelnemer en de enigste vrouw onder de 42 inschrijvers.
Zover ik weet hebben beide het uitgereden. Om 10 uur is het verzamelen en gaan we los. Tom is onze voorrijder, met ons bedoel ik Tom, Eduard en ik. In de voorbereiding heeft Tom het al helemaal voor elkaar en wil graag 4 uur per 100km doen, incl rust en eten, dit vind ik te veel, maar Tom ga je gang, en ik volg wel.
Bij de brevetten lukt het om 3,5 uur per 100km te doen, en bij BPB weet ik dat 5 uur per 100km een mooi tempo is. Nou is DCT voor 90% vlak, maar 4 uur per 100km is snel.
De geheime controle.
Maar goed we zien wel, Tom is jong en mag het proberen, we rijden dan ook met een kruissnelheid van 35/37km en zijn snel weg, maar rijden verkeert en gelijk zijn we de laatste:-)), maar goed zijn we tijdens de tocht ook ff de laatste geweest.
Als we in het buitengebied komen halen we de boel snel in en gaan we los, het is warm maar te doen, wel veel drinken, maar wat is veel, ik heb 2,5 ltr bij me en kan hiermee 150km fietsen, Eduard heeft aan 5 ltr niet genoeg, dus tja wat is genoeg. Na 60km de geheime controle, Leo zit te wachten, we stempelen en eten wat, en gaan door, hierna komen de Delta werken waar ik nooit geweest ben, een beetje afsluitdijk, dus goed te doen. Tom gaat voorop en Eduard en ik erachter aan, waarbij Eduard altijd op 50 tot 100 mtr achter me rijdt. Dat is voor hem wel makkelijk, zo weet hij altijd waar we heen gaan en verliest geen overbodige snelheid als Tom twijfelt wat hij moet doen bij een afslag of splitsing. voorrijden is niet altijd makkelijk en vraagt extra energie omdat je vaak teveel remt, vanwege onzekerheid, onbekendheid en vreemde situaties.
Je moet altijd extra alert zijn, en op je GPS lette, terwijl de mensen erachter alleen maar hoeven te volgen.
Maar goed, Tom brengt het er goed af, totdat er opeens een klein meisje uit een tunnel van links rechtdoor rijdt en bijna door Tom zijn Quest heen rijdt, ze vliegt over Tom heen en met een salto ligt ze in de rechterberm.
Ik schrik me rot en stop, de familie komt ook terug rijden na het geschreeuw van het meisje en begint in het Frans te praten tegen ons. De Quest van Tom is echt gehavend en behoorlijk gescheurd van voren. Het meisje heeft niks en Tom een kras op zijn neus, waarschijnlijk tijdens het vliegen over de Quest, heeft ze  Tom zijn neus geraakt. Het meisje blijkt voor de eerste keer op deze fietst te rijden en niet goed overweg te kunnen met de terugtrap rem en de fam. was de tunnel al uit en linksaf geslagen, het meisje wou ze natuurlijk inhalen maar reed doordat ze daalde veel te hard om de bocht te halen.
Een gehavende Quest.
Als ze niet tegen Tom aangereden was had ze in de struiken gelegen. Maar goed na het afhandelen van de schade en uitwisselen van de gegevens gaan we verder naar de controle in Middelburg alwaar we de boel kunnen plakken en stempelen, de oudste broer van Grytsje staat klaar met een rol tape voor het betere plakwerk.
Na deze controle nemen we weer de draad op en gaan we in de achtervolging van de rest, want dit heeft met elkaar wel 3 kwartier extra gekost, Tom is van de spanning een hoop lol kwijt geraakt en is aardig gespannen. We rijden strak door en zijn tegen 7 uur bij de controlepost in Ossendrecht, ik had verwacht dat we daar een warme maaltijd konden gebruiken, nou mooi niet dus, soep en een broodje gezond konden we kopen, tjonge een tegenvaller, zonder warme hap de nacht in, balen man.
We rijden verder na deze kleine maaltijd en gaan richting 's-Hertogenbosch, vlak voordat het echt donker wordt stoppen we bij een snackbar, omdat Tom zijn drinken op is, nou ik lust wel patat, dus zogezegd zo gedaan, Tom en Eduard gaan ook aan de patat.
Nadat we weer verder gaan zien we een hoop gebliksem in de lucht voor ons en het blijft zo de hele nacht doorgaan, de buien blijven ons voor en de regen ook, mooi, dan heb je er geen last van.
Na 300km en 350km heb ik een lekke band, eerst voor en dan achter, ik heb geen nieuwe banden gemonteerd en Tom en Eduard wel, nou dat krijg ik lekker op mijn brood, moet je ook nieuwe banden monteren man, heb dit ook niet.
Ondertussen heb ik aardig last van mijn maag gekregen en besluit om 150 km niet te eten om mijn maag leeg te krijgen, alleen maar drinken en ik ga wat extra drinken om de boel goed te verdunnen, tijdens het verwisselen blijven de heren mooi toekijken, en nemen wat rust. Terwijl ik me uitsloof om zo snel mogelijk weer te rijden. Ik eet alleen nog wat apenkoppen, en probeer mijn maag onder controle te krijgen.
Na wat lange stukken langs de Maas komen we bij het controle punt bij Eijsel, nou dus niet echt een Quest vriendelijke controle, het hek is dicht vanaf de plaatselijke weg en met een racefiets kun je over het lagere gedeelte naast het hek maar niet met een Quest, Leo, dit is niet handig.
Tom neemt onze controle kaarten mee en Eduard en ik wachten, hierna is het nog 30km naar het drielandenpunt op 320mtr hoogte, maar hier doen we 2 uur over, want de Limburgse hellingen zijn steil, regelmatig 10%, en dat schiet niet op. Door het werken gaat de maag wel normaal werken en wordt de overlast steeds minder, als we eindelijk op het drielandenpunt zijn, staat Leo daar om te stempelen om 07.25, nu is het nog 7 kilometer naar Vijlen waar warm eten klaar staat en ook een warme douche, waar ik dankbaar gebruik van maak.
Ik probeer zoveel mogelijk de pasta naar binnen te werken, maar ik weet ook dat ik dit niet moet forceren, anders gaat het helemaal mis. Het lukt aardig en door het eten en de warme douche, de frisse kleren die ik aangetrokken heb, heb ik er weer zin in als we om 9 uur in de Quest stappen om naar Roermond te rijden wat 60km verderop ligt.
Nou dit is dag 1, morgen verder.

woensdag 22 augustus 2012

3 dagen rechtop fietsen

Lekker eten na een dag fietsen
Tja het is vakantie en wat doe je dan.
Vrienden van het voorjaar gevraagd of ze hier kwamen om gezellig samen hier de boel fietsend te verkennen.
Bij het prikken van de datum bleek al snel dat het na DCT zou zijn, maar als je DCT kunt fietsen moet je ook rechtop 50km per dag kunnen fietsen was het antwoord.
Dus na 1 dag rust op de rechtop fiets die ik niet heb maar bij de buurman geleend, op weg samen met zijn vieren, wat kleren mee, en daar gaan we.
Boukje, Ben en Grytsje op een bankje
Via "vrienden van de fiets" adressen gereden, maandag eerst naar Ommen, dinsdag naar Schoonebeek en vandaag weer naar huis.

Het is weer eens wat anders en om de 12km nodig aan de koffie, want hier wordt je wel moe van zeg.
En dan s'avonds op tijd naar bed, al met al een heel andere ervaring en manier van fietsen als met de DCT tocht.
Via knooppunten zijn we de route gevolgd, en zo kom je door bossen en mooie punten die je kunt bekijken hier in de buurt, want eigenlijk zijn we niet ver weg geweest. Als je dan door Ommen en Hardenberg en zo fiets, denk je O, ja hier ben ik vorige week ook geweest, grappig.
We hebben veel lol gehad en gezellig gepraat, en bij de adressen van vrienden van de fiets weet je eigenlijk nooit wat je aantreft, alleen dat het een vaste overnachtingsprijs is en dat je een bed en ontbijt krijgt, voor de rest is het afwachten hoeveel luxe er is, maandagavond was prima, dinsdagavond was erg sober in een boerderij. Maar goed je hebt onderdak en je kunt na het ontbijt weer lekker verder.


Gelukkig geen malleur gehad, alleen vlak voor Lattrop reed Baukje tegen een paaltje aan, klets was het, daar lag ze. Maar we waren vlakbij huis, dus gelijk de wonden verzorgt en de zere knie omhoog.

Al met al drie leuke dagen gehad met elkaar en uiteraard mooi weer.
Nu nadenken welke verhalen ik allemaal ga schrijven over DCT, want dat moet ook nog even.
Saluut.