zondag 24 september 2017

Oproep "Welke teller is de beste"?

Ik rijd al jaren met een extra draadloze teller in de carbon Quest, voor cadans en hartslag, maar met wisselend succes. Regelmatig storing en een gedoe met de batterijtjes.

Ik ben op zoek naar een teller die snelheid, cadans en hartslag weergeeft. Heb er een paar gehad die draadloos zijn, maar dat geeft zoals bovenstaande vaak gedoe.
Het liefst vind ik een teller met cadans en snelheid via draadje en hartslag draadloos. Het signaal hoeft dan niet door carbon heen.

Nou kan ik weer een nieuwe kopen en proberen, maar ik kan ook vragen naar ervaringen van mede ligfietsers, dus vandaar deze oproep.

Wie gebruikt een goed werkend setje in een carbon velomobiel.
Ben benieuwd naar de reactie's.

zaterdag 16 september 2017

Canada.


Laatste weken geen meter gefietst, niet erg want we waren op vakantie in Canada, na Rusland het grootste land van de wereld. Iets van 260 keer groter dan Nederland.
Om een en ander te bekijken toch maar een auto gehuurd. :-))

Op een van de vele rotsen
Verscheidenheid is groot, we zijn in de provincie Ontario geweest en dan vanaf Toronto, naar het noorden via de oostkant van lake Huron naar het noorden en via lake Superior weer terug naar de bekende watervallen, de Niagara watervallen.

Al met al een mooie reis, met veel indrukken van hoe de Canadese bevolking leeft in Canada. We zijn regelmatig Canadese tegengekomen die Nederlandse ouders of voorouders hebben. Er werd zelf verteld door een geïmmigreerde boer uit Friesland dat 50% van de melk in Canada geproduceerd wordt door boeren die van Nederlandse komaf zijn.

Als je door de glazen vloer kijkt.
In Toronto is de CN Tower een belevenis met zijn 450 mtr hoogte waar je als bezoeker kunt komen.
De auto's zijn dan net dinky toys op de snelweg.
In het noorden veel natuurschoon met heel veeeeeeel bos en stenen/rotsen. Uiteraard lopen hier ook de nodige wilde dieren, overdag niet veel last van maar in het donker moet je niet de wildernis in hebben we begrepen van de plaatselijke bevolking.


Een van de honden.
Ook een indianen reservaat Wikwemikong bezocht, waar we tijdens een wandeling begeleid werden door honden die getraind waren om mensen te beschermen tegen beren tijdens hun wandeling, die honden bleven de hele tijd bij je en zochten de hele omgeving af waar je liep, heel apart.

Ook zijn we nog met een veerpont geweest, de afstanden zijn groot daar, dus het duurde 2 uur voor we aan de overkant waren. :-))

We hebben de reis zelf geregeld en geboekt en zo kwamen we van 4 sterren hotel. Tot motel, waar veel werkverkeer overnacht, tot aan bed en breakfast.
Aparte was dat juist dat bed and breakfast de mooiste en meest luxe overnachting was.
Zo'n overnachtings- motel moet je ook een keer mee gemaakt hebben, simpel, sober en functioneel, niet al te schoon, maar het kon ermee door.



Links de USA kant en rechts de Canadese versie.
Na al dat moois gingen we naar de watervallen van Niagara, een hele belevenis met al dat water wat daar over de rand valt. Op de boot kregen we regenkleding aan want vlak bij is het een groot waterfestijn, zoals je op de foto kunt zien.
Onvoorstelbaar, al dat water en het gaat de hele dag door. Informatie leerde ons dat tot 1950 de erosie van de waterval 3 meter was per jaar, hierna hebben ze veel water omgeleid via kanalen en hierdoor is het gelukt dat de erosie terug ging naar 30 cm per 10 jaar.


Kun je je voorstellen hoeveel water er toen erdoor ging, dat moet verschillende keren meer zijn geweest dan wat je nu ziet.
Al met een hele reis en de jet lag ervaring heb ik nu ook.
Saluut.