donderdag 6 september 2012

Eraf gefietst.

Ja, je leest het goed, gisterenavond met 4 mannen uit het dorp wezen mountainbiken.
Het was de 2de keer dat ik ging mountainbiken, de eerste keer met collega's en nu kwam ik een van de vier tegen bij de plaatselijke aannemer, we kregen het over het fietsen en toen vertelde hij dat ze elke woensdagavond gaan mountainbiken. "Je kunt wel mee als je wilt".
Deze omgeving leent zich daar erg goed voor, veel bossen en  heuvels, vooral als je gelijk Duitsland in gaat naar Uelsen, dat ligt op 100mtr hoogte bijna.

Dus om half 7 stond ik klaar om mee te gaan, ff kennismaken en hup daar gaan we.
Ik had er wel zin in, met de collega's was het goed gegaan en na bijna 3 weken rust moet het wel weer kunnen, ja toch.
Nou ik heb het geweten, in het begin ging het nog wel, maar toen het bult op moest in het rulle zand, het leek net of ik stilstond. Ze reden zo bij me weg, tjonge wat heb ik afgezien.
Bovenaan bleven ze wel ff wachten elke keer, want ja, alles is vreemd in die bossen voor me, maar dan gingen ze weer vlot door.

Van de 2 uur dat we gefietst hebben, zat mijn hartslag 1,5 uur in de verzuringsgraad. En dat voelde ik ook goed toen ik thuis was.
Gingen zo doodleuk op het laatst op de weg over de 40 rijden, hallo dacht ik, dit is geen Quest waar ik nu op zit.
Al met al een hele goede training voor me, en ook goed voor mijn ego, dat ik op sportief gebied eens onder uit de kan krijg.

Volgende week weer, want moet toch zien dat ik ze kan bijhouden volgend jaar.
Dat moet lukken, als ik wat meer vertrouwd ben met de fiets en omgeving, en klikpedalen heb, en als de spieren gewend zijn, en o ja, dat verrekte zadel, dat doet ook zeer :-))
Saluut.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten