zondag 13 april 2014

Brevet 300km, + mishandeling

Wie blijft er achter?
Gisteren, 13 april was het 300km brevet vanuit Zwolle aan de beurt om gereden te worden. Ik ben met de auto er heen geweest want de kinderen kwamen thuis en dan is het niet leuk als je bijna midden,  of laat in de avond thuis komt na een lange fietsdag, dat had dan 450km betekend, en waarschijnlijk ben je niet meer in de stemming om leuk te doen, (meestal tenminste).
Het peleton.
Er zijn ongeveer 25 deelnemers en dat is meer als ik gewent ben bij de langere afstanden, zeer leuk voor de organisatie uiteraard, ook zie ik een velomobiel rijder die ik nog niet eerder heb gezien, Jan Herrema, weet niet of zijn achternaam klopt. Jan komt uit Steenwijk en is komen fietsen, kijk, dat zijn de echte, hij vertelde dat als hij door Steenwijk zou rijden en de accu leeg had, hij niet meer naar Zwolle zou rijden voor het laatste stempeltje, ik snap dat wel, want veel heeft hij nog niet gereden verteld hij, en voor de eerste keer is 300km ook al behoorlijk veel. Trouwens als Jan in Steenwijk is heeft hij al 300km gereden, en dan naar Zwolle en terug, komt hij op 380km. Petje af hoor Jan, voor de eerste keer. Trouwens Jan rijdt met een Strada.

Gerrit Schotman stuurt ons om half negen op pad met de woorden, rijdt maar achter Peter aan, hij weet de route. Ja, ja het klopt, de route ken ik voor 90%, en ja, ze hebben achter me aan gereden, maar ze hebben er geen lol van gehad. Bij de start is het mistig, en het tempo te hoog om te volgen, ik heb me voorgenomen om niet harder dan 40 te rijden, en niet te lang te zitten bij de stops, max 20 min. Tussen Kampen en Ramspol, de nieuwe brug, lost de mist op en heb je mooie ver gezichten, het is mooi weer en langzaam steekt er een westen wind op. Vlak voor Kuinre is er weer de geheime controle, zelfde plek als vorig jaar, hoezo geheime controle :-)).
De eerste stop is bij Terherne aan het Sneker meer, er zijn al verschillende bootjes op het water en het bakje koffie en appelpunt smaken goed, maar je moet er toch wel veel geld neerleggen voor zoiets, € 5.20, tjonge ongeveer 11 gulden, toch een heel bedrag. Net als ik instap is Jan er ook al, en het gaat goed verteld hij.
Eerste hulpkist bij Terherne:-))

De rest van de dag zie ik geen fietsers meer en mijn gemiddelde snelheid blijft mooi tussen de 37 en 38km hangen. Zo toer ik mooi op Holwerd aan alwaar ik om 1 uur ben, om een stempel te halen en om ff te zitten, na 10 min ga ik al weer verder want voor de rest is er niet veel te beleven. Ik drink veel en kan goed eten, hierdoor moet ik wel vaak pissen maar het werk goed en dan is het hebben van een goed functionerende maag wel mooi mee genomen.

Door de onbekendheid van de route van Holwerd naar Appelscha toe, weet je niet altijd waar de fietspaden liggen, beginnen en ophouden en hierdoor fiets je meer op de rijbaan. vooral als ze links van de weg liggen.
Dit gaat ook zo vlak voor Marum en nadat ik al geprobeerd heb om over te steken naar het fietspad, rijdt er opeens een Audi achter me en begint me op te drukken met veel kabaal van de claxon, ik gebaar met mijn rechterhand dat hij er makkelijk links voorbij kan, want in de verte komt er een trekker aanrijden.
De bestuurder kiest ervoor om vlak achter me te blijven rijden en met veel kabaal en lichtsignalen aan te geven dat hij niet zo blij met me is op de weg.

Ik reageer door met mijn hand te zwaaien, zoals je "dag" zwaait boven mijn hoofd en denk "doe normaal zeg".
Als de trekker met auto's voorbij is komt hij voorbij en begint gelijk me te snijden en wil me van de weg af drukken. Ik rem en zodra ik achter hem zit, trapt hij vol op de rem, remsporen van 1 mtr stonden er op de weg, waardoor ik op zijn trekhaak beland.
Als we stilstaan klim ik uit mijn fiets, hij staat naast me als ik er half uit ben en op de rand zit, grijpt me bij mijn keel en raast aan een stuk, wat daarna gebeurd ben ik kwijt, is een zwart gat, en wat ik weer weet is dat ik vlak voordat hij wegrijdt in een reactie met mijn rechtervoet zijn rechter achterlicht compleet uit zijn auto trap.
Heb twee gedachten hierbij, "ik schade, jij schade", en "misschien komt hij de auto uit", zodat ik meer tijd heb om het kenteken en zo te zien.

Nou, geen kenteken, tenminste niet bij me, en de toeschouwers en auto die achter me staat ook niet. Ik ben ff helemaal dissie, en te verbouwereerd om helder te denken of te handelen, na een paar minuten met behulp van mensen raap ik de spullen van de fiets van de grond, de fiets heeft inclusief mijzelf, (denk ik) op zijn rechterzij gelegen. maar hoe hij op zijn zij en rechtop gekomen is, ik weet het niet, rechterspiegel is eraf en allemaal krassen. de koplamp is afgebroken en er zit een gat voor in de fiets.
Doordat niemand het kenteken genoteerd heeft is het allemaal mooi niks, je weet niet wie het is. Ja een man met donker. zwart haar met een lichte huidtint. In ieder geval geen originele Nederlander want dat had ik wel door, aan zijn taalgebruik te horen.
Als ik in de berm sta, samen met fiets en mensen die er wonen merk ik dat ik gekneusde rib(ben ) heb, dus die vent heeft me ook nog gestompt, waardoor ik nu niet moet hoesten of lachen, want dat is te gevoelig.

Losse koplamp+gat en scheuren
De buurtbewoners vragen of ze wat voor me kunnen doen, ze hebben het gezien maar ook geen kenteken.
Ik geef aan op hun vragen dat ik daar maar 1 keer per jaar kom en op de weg mag rijden, maar dat niet iedereen dat weet. Ik moet naar Zwolle vertel ik, en dan kan ik naar huis. Heb alles weer op zijn plek, in de fiets en mis niks, alleen mijn halsketting is kapot getrokken en het kruisje wat ik altijd draag is weg, ik vind het terug in mijn fietsbroek, vlak bij mijn eigen kruis :-)).
Nou goed, ik besluit om verder te gaan, eerst wil het fietsen niet erg, maar na een tijdje kom je weer in je ritme en gaat het weer, tijdens het fietsen overdenk ik het geheel, en waarschijnlijk of misschien is hij erg geschrokken van me, maar wat er ook gebeurt is, niks rechtvaardigt zijn reactie. En zoveel agressie, het was net een tornado die over me heen kwam, zoveel bruut geweld, onvoorstelbaar, en omdat je op de rand van de fiets zit met de benen erin, kun je niks doen, dan alleen jezelf vasthouden aan de fiets. Hier en daar wat schrammen en vanmorgen een zere rechterpols waarmee ik waarschijnlijk op de weg gesteund heb toen de fiets omviel/geduwd werd.

In Appelscha ligt ik de familie en Gerrit Schotman in, en na een bak koffie en appelgebak met slagroom fiets ik door naar Zwolle waar ik net na 6 uur terug ben, Gerrit komt naar buiten en we praten erover, ik bind de fiets op de aanhanger en ga naar huis, waar ik een warm onthaal van Grytsje en de kinderen krijg.
Ze willen dat ik aangifte doe, maar tegen wie, een man in een Audi met een kapotte achterlicht? Zoek het maar eens op.
Tijdens de uitleg van het gebeurende komen toch ff de tranen en we praten erover, ik voel me aardig ellendig, Tom belt nog ff en vraagt hoe het is, Tom bedankt.
Nou was me wel weer een ritje, bij het 200km brevet wil er een hond door de fiets lopen, waarnaar de baas en hond het hazenpad kiezen, nu is het een auto die door me heen wil rijden.
Over drie weken het 400km brevet, maar die gaat zonder schade, daar let ik nu wel op.
Saluut.

30 opmerkingen:

  1. Tjonge jonge, wat een verhaal. Rij je lekker, krijg je dit. Veel sterkte met het verwerken van de schrik.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja....zeg het maar,niet best in ieder geval.
    Succes met de reparatie en het geestelijke deel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Peter,

    Sterkte kerel, niet leuk om mee te maken, en inderdaad er is niets dat zoiets rechtvaardigt. Voor sommige mensen werkt een fiets (van wat voor soort dan ook) kennelijk als een rode lap voor een stier. Kozen de omstanders een beetje partij voor jou ?

    Groet
    Rudolf

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ongelofelijk, wat een idioten kom je af en toe toch tegen. Je gaat je bijna genoodzaakt voelen om de hele dag met een camera te rijden...
    Het is al gezegd maar ik sluit me er bij aan; sterkte met het verwerken en succes met repareren.
    Groeten Edwin.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een nachtmerrie voor iedereen die het overkomt. sterkte Peter

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hi Peter,
    Jammer dat je dat miserabele stuk ellende niet kan aanspreken voor je schade.
    Sterkte met de verwerking van dit grote onrecht.
    Groeten,
    Wim

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Opgefokte agressieve mensen genoeg, het heeft zo zijn redenen en daar valt als individu vrijwel niets aan te doen. Maar mensen die de hele tijd zo opgefokt en aggressief zijn, zijn niet te benijden want die hebben zoveel cortisol in hun bloed dat dat hen op langere termijn ten gronde richt.

    Daarom is het bijbelse vergeven van zonden van anderen wel zo goed voor je, en ook het Boeddisme stelt dat je niet gestraft wordt om je woede, maar door je woede.

    Dat kapottrappen van zijn achterlicht was prima, even afreageren. Voor de rest kun je het best je eigen schade repareren en je vooral niet te boos maken :-))

    Het is makkelijk praten als buitenstaander die dit niet meemaakte en wiens velomobiel nog heel is, maar aan de andere kant als ik het was geweest was ik ook razend geweest en zou het mij helpen als mensen mij herinneren wie ik met mij woede schade toebreng.....




    BeantwoordenVerwijderen
  8. Te bizar voor woorden.

    Je moet echter wel aangifte doen. Je weet tenslotte maar nooit. Heb je namen van getuigen? Een iets betere persoonsbeschrijving?
    Gewoon wel doen dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hallo Peter,

    Dat is flink schrikken, een dergelijke aso ontmoeten! Geeft de huidige agressie in het verkeer goed weer, gelukkig kunnen de meeste mensen zich wel inhouden. Weinig aan te doen, je zou inderdaad bijna moeten doen wat Edwin opmerkt, constant met een camera rijden. Dan had je in elk geval een kenteken gehad. Hoewel ik betwijfel of je de schade kan verhalen, jij reed achterop hem, dan word de schuld meestal bij jouw gelegd. Aangifte had je dan wel kunnen doen, mensen zomaar aanvallen kan natuurlijk niet, en hun fiets omgooien en op die manier beschadigen ook niet!
    Sterkte met het verwerken, het repareren zal wel goed komen, dat kan je zelf.

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Sterkte Peter, inderdaad, toch aangifte doen !
    Wellicht zijn er meer van dergelijke gevallen voorgekomen.
    Camera-registratie is misschien toch geen gek idee !

    BeantwoordenVerwijderen
  11. He Peter, mooi kl... zeg maar. Wat sommige mensen bezielt tegenwoordig ?!
    En zeker aangifte doen, zulk gespuis moet je het zeker niet makkelijker maken.
    Sterkte

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo heftig dit. Je moet zeker wel aangifte doen hiervan. Veroorzaken en doorrijden na een aanrijding én mishandeling is niet zomaar iets.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Tjemig. Sprakeloos. Dat zijn van die dingen die je niet wilt meemaken. En dan gebeurt het opeens.

    Sterkte. En inderdaad aangifte doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Heel erg triest dit. Toevallig maakte ik vorige week iets vergelijkbaars mee: net na het afslaan merk ik het fietspad links van de rijbaan op. Ik twijfel even en besluit toch maar de weg over te steken naar het fietspad. Een rijtje auto's zit achter mij en ik blijf langzaam fietsen zodat ze voorbij kunnen zodat ik de rijbaan veilig zonder auto's achter mij kan oversteken. Ik rijd nog binnen de bebouwde kom. De auto die vlak achter mij rijdt raakt schijnbaar geirriteerd dat ik niet op het fietspad rijd en haalt mij langdurig toeterend in. Uit frustratie steek ik mijn middelvinger op wat met een middelvinger beantwoord wordt.

    Gelukkig blijft het daar bij in tegenstelling tot jouw mishandeling. Het is toch niet normaal dat mensen geen inzicht en geduld meer hebben om een ander de ruimte te geven veilig over te steken.

    Ik hoop dat je er snel weer geestelijk van herstelt zodat je weer met plezier kunt fietsen. Soms denk ik namelijk wel eens: moet ik het fietsen niet inruilen voor iets anders zoals wandelen. Want er is toch best regelmatig frustratie en agressie in het verkeer.

    Jeroen - open ligger

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een volwassen kerel die een middenvinger opsteekt is zo aso in 46 jaar nooit in mij opgekomen omdat te doen.
      Je vernederd jezelf daar zo ongelofelijk mee!!!!

      Verwijderen
    2. hoi,

      het was een reactie uit frustratie. De langdurige toeter van de auto die langzaam naast mij reed bezorgde mij een stress reactie. Het is inderdaad een vrij laagwaardige actie om dat te doen, maar ook een reactie uit pure frustratie.

      Zelf probeer ik altijd iedereen veel ruimte te geven, tijd te nemen voor langzamer verkeer, beleefd te zijn. En dan heb ik er veel moeite mee als je zo behandeld wordt. Maar je hebt wel gelijk dat je zoiets beter niet kunt doen.

      Jeroen.

      Verwijderen
    3. Ik begrijp het wel, hoewel je je later vaak reageert dat dat niet nodig was.

      Verwijderen
  15. Zeker aangifte doen! Is zo iemand niet op te sporen door de politie via gegevens van zijn mobiele telefoon? kwestie van enkele gegevens aan elkaar koppelen lijkt me...

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat een rotverhaal! Veel sterkte!
    Ik kan inderdaad alleen maar hard aanbevelen om aangifte te doen. Er is lijkt mij sprake van (poging tot) zware mishandeling (los van stompen en slaan ook opzettelijk veroorzaken ongeluk), doorrijden na een ongeval en geweld tegen personen/goederen. Ook al heb je dan geen kenteken, er zijn wel getuigen als ik het goed begrijp. Met die getuigen kan je ook beroep doen op het waarborgfonds om de schade aan je fiets vergoed te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hallo mannen,
    Bedankt voor alle wijze adviezen, ja ik heb ondertussen aangifte gedaan, en ja waarborgfonds geinformeerd en via contact gezocht en gevonden met de vrouwen waar ik mee gepraat heb. Ik wist de locatie nog precies, dus via internet hun telefoonnummer kunnen vinden.
    Om er over te praten met collega's en bekende is best nog moeilijk.
    Hoe het afloopt schrijf ik nog wel eens een stukje denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn te horen dat je a) aangifte hebt gedaan en b) erover kan praten (stukje bij beetje). Weet uit ervaring dat geweldservaringen alleen weggaan na X keer erover praten, dus hoe eerder je begint.... Sterkte! En veel plezier bij de 400 km, misschien geef ik je wel een knuffel bij de start.

      Kruidig Meisje

      Verwijderen
  18. Wat een verhaal Peter. Wordt altijd een beetje moe van zulk zinloos gedrag. In ieder geval goed dat je aangifte hebt gedaan.

    Goed dat je positief blijft en de 400 gewoon gaat fietsen!

    Groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat een agressie op de weg, zeg! Wat jou betreft, kan je maar hopen dat het waarborgfonds tussenkomt. Minstens even belangrijk is dat de dader gevonden wordt en dat hem duidelijk gemaakt wordt dat dit helemaal niet getolereerd wordt, voor hij nog slachtoffers maakt.
    Succes met de brevetten verder.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik ben afgelopen zomer tijdens de rammadan in Amsterdam-West (provincie Marokko?) ook eens door zo'n licht getint figuur bijna van de weg gereden. Ook erg agressief, alleen hij durfde uiteindelijk bij Centraal Station toch maar niet door te zetten. Wel erg dreigend om zo iemand die eigenlijk dood moet naast je te hebben rijden in een moordwapen (auto) op een weg dat maar net past. Ik heb er beelden van met kenteken en al, maar heb besloten er geen aangifte van te doen, immers, ze hebben vriendjes en weten je te vinden. Op z'n minst zou ik nooit meer woon-werk verkeer kunnen rijden en misschien erger. Natuurlijk, als het in mijn geval tot schade en mishandeling was gekomen, zou het misschien anders zijn, maar ik weet het nog zo net niet, het is echt gevaarlijk volk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sorry, je hebt gelijk, ik was nog een beetje plaatsvervangend boos over het verhaal van Peter. Het grapje over dat Amsterdam-West een provincie is van Morokko gaat misschien wat ver, ik kom er ook wel eens Nederlanders tegen. De figuren waar ik het over had hoeven ook niet dood, alleen zwaar gestraft, dat wel. Ik heb ook Marokkaanse collega's gehad waar ik geen problemen mee had. Helaas zijn de figuren in Amsterdam waar je in de openbare ruimte mee te maken kan krijgen wel vaak gevaarlijk, dat neemt toch de lol in het fietsen weg. Het verhaal wat ik schreef is namelijk maar een van de meerdere 'encounters'.

      Verwijderen
  21. Volgens mij kan je de schade aan je fiets verhalen op het Waarborgfonds Motorverkeer, zeker met zoveel getuigen en een aangifte.
    De potentiele aggresiviteit van de automobilist is 1 van de redenen waarom ik veel minder vaak fiets dan zou kunnen. En dan liefst op tijden dat er geen asomobilisten zijn.
    Het zijn vaak dingen als net ff voor je fiets willen rijden, want hij past net tussen jouw en de auto voor je op remweg afstand. Een beetje afsnijden is ook heel normaal, vooral als ze op het laatst erachter komen dat je mischien ook 50 rijdt.
    Anyway: doe zo goed mogelijk aangifte met zoveel mogelijk getuigen en zet het dan van je af. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. En dan blijkt dat ik ook de reactie van anderen mag lezen :-). De waarborgfonds is al langs gekomen ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hoi Peter,

    Heftig!
    Ik wens je veel sterkte!

    Groet, Richard

    BeantwoordenVerwijderen