300 km brevet vanuit Boekelo.

Afgelopen zaterdag weer eens een brevet vanuit Boekelo gereden. Bleek ook een jubileum tocht te zijn met een speciale medaille. Precies 100 jaar terug werd het eerste 300km brevet gereden in Frankrijk. Nou een ding weet ik zeker, ik was er niet bij. :-)

De route.

De start is om 9 uur, en er zijn ongeveer 50 deelnemers, waaronder 2 velomobielen bleek achteraf.
Het is mooi weer, met zon en een redelijke wind, vanuit het Zuid Westen. Ik heb besloten vanwege het weer om zonder de kappen te rijden, maar niet gedacht aan zonnebrand, beetje dom, want al snel worden de knieën al wat rood. Want die komen elke keer net boven de rand van de Milan uit.

In Vierhouten duik ik een plaatselijke supermarkt in, zonder resultaat, later in Harskamp kan ik wel scoren, maar dan zijn ze na 200km al aardig verkleurt. Maar het voelt wel goed als ik ze insmeer met factor 50.

Controle Haye.

Het eerste stuk via Deventer en over de Veluwe trapt lekker weg, wel tegenwind, maar door alle bossen en begroeiing heb je daar weinig last van. De racefietsers was ik al snel kwijt, maar later is er eentje die net zo snel is. Het is de 3de keer dat ik dit brevet fiets, en Gerd heeft de route hier en daar aangepast, zodat we wat meer door de natuur rijden, voor een velomobiel is dat wat lastiger omdat je minder gezien wordt door het bermgras wat hoger staat dan je zelf bent. Dus extra waakzaamheid is geboden, vooral waar het slingerpaadjes betreft.

Controle Otterlo.

Daar in tegen is de Flevopolder met recht, recht toe, recht aan. Kilometer na kilometer is het 1 streep. Weinig variatie en nul beschutting, dus de kleur van de bewegende knieën zie je bijna veranderen.
Maar goed bij de snelweg Almere Lelystad is het bij Haye goed toeven en een broodje gezond gaat er goed in, als ik verder ga, zijn de eerste racefietsers er ook al.

Nu nog een stukje op de dijk tegen de wind in naar Almere en daarna is het hup terug naar Boekelo. Ergens in de Flevopolder gaat de drinkzak los van de binnenkant Milan, en gaat op de trekkende ketting liggen, ik heb dat niet zo in de gaten, maar na Nijkerk moet je veel meer optrekken en afremmen, en ik vind dat het wat zwaarder gaat. Ik kan er ook niet meer uit drinken, dus stoppen en kijken wat er aan de hand is. Tja, denk ik, dus dat is de boosdoener, klittenband is losgegaan.

Hierna gaat het weer zoals ik gewend ben en kan ook weer uit de drinkzak drinken. Als ik in Harskamp uit de supermarkt komt met zonnebrandolie, komen de eerste racefietsers al voorbij, tjonge die rijden strak door. Als ik bij ze ben blijf ik er een tijdje achter hangen en daarna ervoor bij. We moeten ook nog over de postbank, een mooi natuurgebied.

Op de Postbank

Na de postbank is het eigenlijk uitrijden naar Boekelo toe, in Vorden nog een stempel regelen. Wat opvalt is dat als je een restaurant binnen loopt en aan het jonge personeel vraagt om een stempel of handtekening met tijd, dat ze heel verbaasd kijken, en eerst de baas erbij roepen. Ze vinden het maar vreemd, staat er ineens een fietser met een kaartje. lijkt haast of de verantwoordelijkheid te zwaar is voor ze.

Redelijk kleurverschil.

De baas is niet zo benauwd en na een kriebel ben ik weer op pad, heb de baas wel appasant verteld dat er nog 50 stuks komen voor een kriebel, dus hou de pen maar bij de hand.

Om kwart over 7 ben ik terug in Boekelo, en de eerste was om kwart voor 7 al terug. Snelle racefietser hoor, mijn gemiddelde stond op 32,9. over 306km.

De beloning.

Na bijgepraat te hebben met Gerd weer op huis aan, waardoor het totaal op 375km kwam voor de dag.
Binnenkort een 400km brevet vanuit Boekelo, kijken hoe dat gaat.
Saluut.

Elfstedentocht, 2022.

Na 2 jaar is het weer zover dat we de reguliere Elfstedentocht kunnen fietsen vanuit Bolsward. Via de voorinschrijving heb ik een startkaart groep 5, dus kan mooi op tijd weg, half 6 in dit geval. De jeugd laat het afweten, dus dit keer in mijn uppie.

Start Bolsward.

Nu 1 dochter in Tjerkgaast woont, kan ik mooi daar slapen en hoef ik niet zo vroeg op om vanuit Lattrop naar Bolsward te rijden.  De weerverwachting zijn voor zondag slecht en de maandag wat beter. Nou mooi niet dus, de zondag was nog redelijk, maar de maandag spande de natte/winderige kroon.

De hele nacht hoorde je het gekletter op het dakraam van de regenbui die om 7 uur s'avonds was begonnen, en de wind deed ook aardig zijn best. Dit beloofd wat voor de tocht. Om half 6 staan we bij de start en gaan we ervoor, vlak ernaar gaat het regenen en dit duurt tot aan Dokkum, er staat een straffe windkracht 6 uit zuid/west, dus maak je borst maar nat voor het stuk naar Stavoren.

Het regent zo hard dat het water met stralen van de ketting afschiet als die bij het derailleur wieltje omhoog moet, wat een water, je wordt net zo nat van onder als van boven. Gelukkig heb ik voldoende lagen kleren met een regenjackje, waardoor ik niet koud wordt. Maar ik zie genoeg andere die hebben gerekend met droger en warmer weer.

Dokkum tijdens regenbui.

De eerste controle bij Harlingen is nog redelijk druk en moet je lopen naar de stempelaar, maar bij al de andere controles kon je zo doorrijden tot aan de stempelaar, in Stavoren en de rest was ik bijna de enige die om een stempel kwam vragen. De tegenwind zorgde er soms voor dat de teller niet meer dan 18km aangaf als snelheid, en doordat de wind erg wisselend was, was het in de groep ook de hele tijd onrustig. Zelf fiets ik alleen de Elfstedentocht op de racefiets, en dan merk je hoe makkelijk het is als je met een driewieler rijdt, wat stabiliteit betreft.

Tijdens de rit herken ik nog een oud klasgenoot, Yep K. en we kunnen ff bijpraten, vaak treffen we elkaar tijdens de Elfstedentochten, hij rijdt stevig door zodat we nog redelijk tempo hebben. In Sneek heb ik het rijk alleen, geen fietser te bekennen, en op weg naar IJlst komen er weer een paar voorbij, zodat we weer ff uit de wind kunnen rijden.

Droog Bolsward, maar erg winderig.

Na IJlst ga ik koffie drinken bij mijn dochter en schoonzoon, een andere dochter wil juist aan de weg gaan zitten om mij aan te zien komen, maar zijn net een paar minuten te laat, "ben je er nu al", is de verbaasde uitspraak. Ze heeft wat droge fietskleren bij haar, die ik dankbaar aan trek. Na een klein uurtje ga ik weer verder, het is wat drukker met de aantallen fietsers, maar niet zoals bij normaal weer.

Door Gaasterland fiets ik veel alleen met soms iemand achter me. In het bos naar Oudemirdum komt er een randonneur naast me fietsen en we kletsen wat over de tocht. In Oudemirdum staan een paar fietsers langs de kant, waarschijnlijk wachten op een groep om aan te haken.

Leeg Stavoren.

In Stavoren zie je bijna geen kip, ook geen publiek wat er normaal wel staat, wat we ook niet krijgen is de traditionele karnemelk, drink het nooit, alleen in Stavoren tijdens de Elfstedentocht. Had me er zo op verheugd. Van Stavoren naar Bolsward is 30km wind mee. En dat is erg lekker, een Duitser komt naast me rijden, en zo gaan we via Hindelopen en Workum terug naar Bolsward. Lekker wind mee, maar wel weer in de regen, bar en boos.

Om half 4 ben ik binnen, moe maar voldaan, dat het gelukt is. Kijk ik naar het gemiddelde, dat is nog nooit zo slecht geweest, maar de omstandigheden zijn idem dito.

Later hoor ik dat er maar 11.700 deelnemers van de 15.000 gestart zijn, en vandaag dat er meer dan 1800 afgestapt zijn. Dus maar 2/3 van de deelnemers komt over de finish.

Ook wordt er gesproken over de "hel van 22" met verwijzing naar de "hel van 63" tijdens de schaatstocht.

ff kijken bij de finish of alles het nog doet!

Al met al een tocht die gezien wordt als de zwaarste tot nu toe. Er zijn veel uitvallers door de combinatie, wind, regen en te lage temperatuur, waardoor mensen onderkoeld raken. Ook nog nooit meegemaakt dat de stempelposten zo leeg zijn, en dat je zoveel alleen rijdt.

Gelukkig viel de hoeveelheid zadelpijn mee :-)

Saluut.