zaterdag 25 januari 2020

Ex wiebbelkont

Dit blijft wel zitten!
De laatste tijd begon de Quest toch aardig wat ouderdom verschijnselen te vertonen zoals wiebelen om zijn lengteas. Waarschijnlijk hebben de mensen er achter wel eens gedacht, het lijkt wel een lopende eend. Ook begon het achterwiel aan te lopen in de bochten. Maar zoals wel vaker, zolang het geen echte problemen oplevert zie je het eerst nog ff aan.

Bij controle zie ik dat de bus in de carbon achterbrug los zit en ook de bevestiging van de steun van de achterbrug aan de body zit los. Nou was de achterbrug al een keer vervangen na de eerste 6 maanden. En nu is na 45.000 km de bus weer los. Ik heb een vriend die werkzaam is in de windmolen bouw, hij ontwerpt de wieken van de windmolens, dus aardig wat kennis van hoe maak je verbinding tussen 2 verschillende materialen, in dit geval ijzer/aluminium en carbon.

Materiaal wat we gebruikt hebben is een 2 componenten, in dit geval Plexus MA8120, wat na uitharding, iets minder bikkelhard is, zodat het bij top belasting niet gelijk los scheurt, en ook is het wat agressief bij uitharding zodat het zich zelf vast pakt aan/in het materiaal.

De datascheet geeft het volgende aan.
An advanced direct-to-metal, low halogen two-part methacrylate structural adhesive, Is is designed for the structural boding of various metal, plastic, and composite assemblies.
Super job of bonding of metals without primers to other metals or engineered thermoplastic, and composite assemblies. Required little to no surfase preparation.

De boel zit nu weer lekker vast, en zoals wel meer mensen doen voor de zekerheid een beetje extra materiaal toegepast, zodat er wat zekerheid is.
De bus van de achterbrug hebben we aan een kant in zijn geheel ingepakt, want je kunt er niet bij aan de voorkant, om daar materiaal aan te brengen.
Ook het uiteinde van de achterbrug wat aangepast dat we er nog een beetje bij konden aan de voorkant. Al met al is de achterbrug niet zwaarder geworden.

Zo zit hij weer vast.
Wat betreft de steun aan de body hebben we de smalle ruimte tussen steun body en verstevigingsrib gebruikt om de steun extra steun te geven van de rib, zodat de steun daar ook steun van heeft. De steun is gemaakt van een L profiel wat met het lange stuk onder de rib zit/ligt, nu is hij in zijn geheel ondersteund.

Alleen waar de moeren zitten moest er wel voldoende ruimte gefreesd worden, zodat de boel demontabel blijft.
Om dan de moeren te bevestigen is er weer een handigheidje nodig met wat plakband.

We hebben gekozen voor deze componentenlijm die iets van flexibiliteit heeft bij hoge belasting, omdat carbon niet de eigenschap heeft om energie te absorberen. Vandaar waarschijnlijk ook dat de bus en steun los zijn gaan zitten.

Van de week even kijken hoe het fiets, zodat we het volgende weekend voor de 6de keer, strak de Winter Fiets Elfstedentocht kunnen rijden.
Saluut.

zaterdag 4 januari 2020

Van 2019, naar 2020.

Sprong naar het nieuwe jaar.
Iedereen van harte een heel gezegend en goed 2020 toegewenst vanuit Lattropia.
We hebben 2019 achter de rug en gaan kijken wat dit jaar brengt.

De bedoeling is om dit jaar een velomobiel te kiezen/kopen die onder de 25 kg zit wat totaal gewicht betreft. Tja, naarmate de jaren toenemen, moet het gewicht, om de balans in evenwicht te houden, omlaag. Want inleveren in snelheid willen we natuurlijk niet :-))

Op dit moment is er relatief best veel keuze, ook al lijken ze veel op elkaar.  O.a. DF, Alpha 7,Evo K, Milan, weet niet wat het gewicht Quest 3.0 is. (waarschijnlijk ben ik er wel eentje vergeten, die in het rijtje hoort).
De laatste glasvezel Quest die ik gehad heb, had een eigen gewicht van 38 kg.
Alleen jammer dat de lichte velomobielen geen gesloten wielkasten hebben. of je moet ze er los bijkopen.

Voor de rest, lekker blijven fietsen naar het werk, met de jeugd Amstel Gold. en de Elfstedentocht rijden op de racefiets, blijft leuk. En nog wat brevetten, om de verslaving in toom te houden.
Saluut.