woensdag 30 december 2015

The second day after!!

Voorpagina van het regionale nieuws Tubantia.
Het is al weer 2 dagen terug en vanuit de omgeving al verschillende en erg leuke reacties gehad van mensen die al die velomobielen hebben zien rijden.
"Wat een leuke bonte verzameling van aparte fietsen". En dan hebben ze het nog niet eens gehad over de mensen die erin zitten:-))

Ook vanuit de deelnemers veel positieve reactie's gehad over de dag en over de opzet, de praktijk bracht al snel aan het licht dat er 2 grote groepen waren die hun weg vonden door de omgeving. Onderweg ontstonden er weer allerlei kleine groepjes, maar eigenlijk is de makkelijke route en de klim route het meest gebruikt, de ander 2 versie zijn niet veel gebruikt.

Het weer werkte eigenlijk te goed mee, maar voor degene die van echt ver kwamen met de fiets was dit wel een duidelijke meevaller. Enkele reis 150 km is best een redelijke afstand.
Zover ik weet zijn er twee uitvallers geweest, een C alleweder kwam het dorp niet uit vanwege de ketting en een Quest rijder kreeg problemen met zijn knie, die heb ik dus opgehaald met de bezemwagen, was het toch niet voor niks dat ik rond reed met de auto.

Een zonovergoten lunch plekje.
Zelf heb ik niet veel mee gekregen van de rit, maar door de vele foto's en filmpjes krijg ik nu wel een aardige indruk, ook van het modderpad, tja niet berijdbaar kun je wel zeggen. :-((
Je bent de hele dag druk om andere te laten genieten, en als dat lukt geniet je zelf ook. :-))

Al met al vond ik het erg leuk om te doen, en zo promoot je ook het vervoersmiddel hier in de regio, maar zoveel velomobielen als in het westen, tja dat zal wel niet lukken. Ook de overnachting bij de scouting in Rossum was goed geslaagd, ik had maandagavond niet meer de puf om er ff langs te gaan.
Theo nog bedankt voor het op je nemen van het "Huismeesterschap", ook de vier musketiers uit N Holland bedankt voor het bijspringen als verkeersregelaar onder verantwoordelijkheid van Gerrit Schotman, Gerrit ook bedankt voor het plaatsen van de track's op je site. En Peter Beijens en Erik Vos voor het helpen bij de registratietafel.

Rest mij niks meer en minder om iedereen die het leest een goede jaarwisseling te wensen en een gelukkig nieuwjaar, of zoals ze het in Friesland zeggen. "Protte Lok en Seine yn it Nije Jier"

Saluut.

zaterdag 26 december 2015

20ste uitvoering van de Velomobiel Oliebollentocht

ste Velomobiel Oliebollentocht.
Had er zelf geen aandacht aan besteed, maar het is de 20ste editie van deze traditie.
Op dit moment heb ik 105 aanmeldingen via diverse kanalen.
Het is verbazend hoe creatief mensen zijn om buiten het agendapunt om zich aan te melden:-)

Maar goed, alles is bijna geregeld en maandag kunnen we los, het weer zit mee, dubbele getallen, en geen regen. Alleen de oliebollen en snert, daar verwacht je koud weer bij, ja toch.

Ik hoop dat iedereen een veilige rit naar Lattropia heeft, en geen trammelant onderweg, zover ik weet moeten de verste toch een 300 km enkele reis fietsend overbruggen om te komen, toch wel een redelijk getal. Eén uitdaging.

Ook de overnachtings plaats in Rossum is redelijk gevuld met 22 mensen, denk dat het wel een gezellige boel wordt daar, met Theo van Goor als ceremonie meester.

Graag de aanwijzingen van de verkeersregelaars opvolgen bij aankomst, zodat iedereen een plekje krijgt op het parkeerterrein, er moeten toch meer dan 100 fietsen staan, want zo buitengewoon groot is het niet.
Saluut.

dinsdag 22 december 2015

Nog wat laatste meldingen OBT, en een gezegend Kerstfeest alvast.

Volgende week maandag is het de 28ste, zover het nu staat zullen we dicht tegen de 100 deelnemers aan zitten, mooi aantal. De velomobiel dichtheid is hier in het oosten niet zo erg hoog, met andere woorden, de meeste mensen moeten een aardig eindje trappen voor ze in Lattrop zijn.
Belgie en Duitsland zijn ook vertegenwoordigt maar het overgrote deel komt uit Nederland natuurlijk. We maken er een leuke boel van.

Het is de bedoeling dat het parkeerterrein aan de voorkant voor de velomobielen is, en het parkeer terrein aan de achterkant voor de auto's. Graag de velomobielen niet op de straat parkeren, want de rest van het dorp moet wel toegankelijk bereikbaar blijven, er zullen een paar mensen rond lopen die aanwijzingen zullen geven.

De groepsfoto wordt voor de start gemaakt en waarschijnlijk is de plaatselijke media ook aanwezig, maar nog niet toegezegd.
De track's zijn zo gemaakt dat de oneven getallen naar de lunch rijden en de oneven getallen terug naar Lattrop, maar je hoeft ze niet zo te gebruiken.
Ook staan er op de site nu GPX file's, want ook daar was vraag naar.
http://www.lowlands1000.nl/

Als de pech onderweg niet op te lossen is en je  belemmert om verder te rijden, kun je mij bellen, dan zorg ik dat je weer terug komt. Tel. 06-42962915.
De lunch tijd is van 1 tot 2 uur, Hier kun je elkaar ruimschoots ontmoeten, om 4 uur zijn de oliebollen met snert en roggebrood met spek onbeperkt beschikbaar in Lattrop.

Een ieder krijgt bij aankomst/aanmelding 2 muntjes, 1 voor de koffie voor de start en 1 voor de koffie met appelpunt tijdens de lunch, wil je meer, dan graag zelf de portemonnee trekken.

De ingang van het restaurant is aangrenzend aan het voorste parkeerterrein en bij binnenkomst zitten er 2 mensen die de registratie en het uitdelen verzorgen van de munten.

Als je afspreekt met elkaar te rijden, blijf dan ook bij elkaar ook tijdens pech. Enerzijds logisch, anderzijds zie je het wel eens snel verwateren wat afspraken betreft.

Ik zal proberen voor iedereen aanwezig en aanspreekbaar te zijn, uiteraard heb ik een standje binnen in het restaurant voor de verkoop, waar ik spullen neer zal leggen.
De spullen zullen aangeboden worden met een mooie Oliebollentocht korting ;- )

De overnachtingen zijn in Rossum, alwaar Theo van Goor de Septer zal zwaaien over de huishouding. Hij zal ongeveer om 3 uur aanwezig zijn, ben je eerder dan moet je ff geduld hebben. Adres en dergelijke staat op het agendapunt op ligfiets.net.

Er is ook een agendapunt toegevoegd wat het eten betreft zondagavond, dan wordt er gezamenlijk gekookt en gegeten, meldt je aan als je dat wilt.

Ben je helemaal vergeten je aan te melden en wil je toch meedoen, kom dan in Lattrop naar me toe, dan regelen we het ter plekke. De horeca mensen houden rekening met 5 tot 10% extra deelnemers.

Saluut

woensdag 16 december 2015

Nog 1 week om je aan te melden voor de Oliebollentocht 2015.

Zo makkelijk gaat dat.
Nog 1 week om in te schrijven.
De ervaring leert dat er veel mensen de laatste week nog gebruiken om aan te geven dat ze gezellig meedoen vanwege allerlei redenen.
Er staan nu 50 mensen op de lijst, waarvan er nog een stuk of wat moeten betalen, uiteraard gaan we ervan uit dat ze dat doen via de digitale snelweg, want dat maakt het voor de de organisatie makkelijker.

Als we naar de weersverwachtingen kijken wordt het een van de warmste oliebollen van de laatste jaren, dus daar kan het niet aan liggen dat de tocht een barre tocht wordt :-)
Maar uit eigen ervaring wordt een barre tocht niet alleen een barre tocht door het weer alleen.

Voor 11 uur de groepsfoto, en als het lukt zal de plaatselijke pers ook aanwezig zijn, iedereen kan dan op zijn paasbest op de foto, om 11 uur kan iedereen zijn weg gaan, heb je geen GPS, kijk op de formulieren op de tafel bij de ingang wie welke afstand rijdt, zodat je weet bij wie je kunt aanhaken, uiteraard in overleg.

Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen veiligheid onderweg, en uiteraard voor zijn eigen lekke banden, alleen als je echt problemen hebt, kun je me bellen, haal ik je op met de bezemwagen.

Als je je aanmeldt graag gelijk betalen via de website, hiermee maak je het voor mij een stuk makkelijker, anders moet er via een omweg de betaling geregistreerd worden, wil het niet, dan graag ff een mailtje, dan is het niet anders.

Verstandig is het om alle track's te laden, dan kun je nog je keuze aanpassen gelang dat nodig is.
Voor de rest wordt er gezorgd voor de koffie voor, tijdens,en na de tocht oliebollen en snert.
Bij aankomst wel aangeven dat je er bent, want dan krijg je gelijk ook de muntjes die horen bij de koffie en dergelijke.

Theo van Goor is de huismeester tijdens de overnachtingen in Rossum, hij vertelde me dat hij de de 3de kerstdag rond 3 uur er zal zijn, ter plaatse is er een complete keuken met toebehoren, gaspitten en koelkasten, alleen het eten moet je zelf meebrengen, en uiteraard ook je gezelligheid :-)

O, Ja, als er mensen zijn die willen helpen voor 11 uur, ik heb er nog een paar nodig, stuur me een mailtje, dan wel graag om 10 uur aanwezig zijn.
Alvast hartelijk bedank.
Saluut.

woensdag 9 december 2015

Track's Oliebollentocht 2015


Uitvoering 2014, koud en glibberig.
Hallo de track's zijn klaar en via onderstaande link te downloaden, Gerrit bedankt voor het beschikbaar stellen van je site, zodat de deelnemers voortijdig een en ander kunnen bekijken en hun keuze alvast kunnen maken. Of voorpret hebben uiteraard.

Via deze link kun je de track's downloaden http://www.lowlands1000.nl/

De uitleg bij de track's is:
Makkelijk: dit zijn tracks met weinig hoogtemeters, afstand 32 en 38 km
Klimmen: Dit zijn de tracks met aardig wat hoogtemeters, maar ook erg leuke afdalingen, afstanden beide track's 55 km.
Slecht weer route: Dit zijn de track's voor als het bar en boos winterweer is, makkelijk te rijden en goede wegen, afstanden 40 en 38 km
Korte route: Voor als je geen kilometervreter bent, of te laat bij de start bent door omstandigheden, afstanden 22 en 27 km.
Uiteraard mag je ook je eigen plan trekken, ik adviseer iedereen om alle track's te laden, dan kun je ter plekke nog je plan trekken. Je kunt 1 track 2 keer rijden, maar leuker is om 2 verschillende te doen.

Het maakt niet uit welke track je gebruikt, ze hebben allemaal dezelfde begin en/of eindpunt.

Wil je meedoen en heb je geen GPS, bij de ingang leggen we inschrijfformulieren neer waarbij iedereen zijn naam kan invullen met de route die hij gaat rijden, kijk dan wie jouw voorkeur rijdt en regel dan onderling je verzoek/mogelijkheid om samen te rijden.

Zijn er echte problemen onderweg met je velomobiel en kun je het ter plekke niet oplossen, dan kun je mij bellen, dan kom ik je met de auto halen. mijn nr is 06-42962915

We starten om 11 uur vanuit het mooie plaatselijke Lattrop bij het restaurant Gasterij de Smid, Dorpstraat 32,7635 NC Lattrop.

De lunch pauze wordt gehouden van 1 tot 2 uur bij Gasthof-Restaurant "Zum Lönsberg". Hesinger Str. 12 49843 Uelsen-Halle Duitsland. Dit is een mooi hoog punt, ongeveer 80 mtr met een uitkijktoren waaruit je een vreselijk mooi uitzicht hebt over de omgeving. Hopelijk is het mooi weer zodat je dat ook nog kunt meenemen.

De oliebollen staan om 4 uur klaar weer bij het restaurant Gasterij de Smid.

Normaal gesproken of de traditie leert dat de groepsfoto gemaakt wordt tijdens of voor de tocht.
Nu is het de bedoeling dat we dit voor de start doen, wil je er ook op, dan graag op tijd je koffie opdrinken. en voor 11 uur verzamelen op de parkeerplaat bij de Smid.
Er zijn 2 parkeerplaatsen, een aan de voorkant, en een aan de achterkant bereikbaar via de straat Brandkolk.

Degene die met de auto plus fiets komen graag de auto parkeren in een van de straten, in Lattrop, want heel groot zijn de parkeerplaatsen niet,  de ruimte hebben we nodig voor het parkeren van de velomobielen.

Ook is er nog vraag naar aanmeldingen voor vrijwilligers, vooral mensen die willen helpen voor 11 uur zijn nodig. tijdens de lunch pauze en na 4 uur zijn het de horeca mensen die het werk doen, wij hoeven dan alleen te consumeren.

Theo van Goor heeft zich aangemeld als huismeester voor de locatie in Rossum waar mensen kunnen overnachten, meldt je aan via de agenda. Er zijn douches aanwezig en ook een keuken, maar ik moet nog navragen of we daar gebruik van kunnen maken. Nadere info volgt nog.
Vlakbij aan de rand van Oldenzaal kun je goed en uitgebreid eten bij Royal Plaza, lopend buffet van Chinees en Indisch eten.
Saluut.

maandag 23 november 2015

Oliebollentocht en nieuwste ontwikkelingen.

Overnachtings-gebouw Scouting Rossum
Het is gelukt om een locatie te vinden voor mensen die graag voor en/of na de oliebollentocht willen overnachten.
De locatie is bij de scouting vereniging in Rossum, Tramweg 4, 7596 NA Rossum, dat is een klein plaatsje tussen Oldenzaal en Denekamp.

Wel is het nodig om zelf een luchtbed/matje en slaapzak mee te nemen. Want bedden zijn niet aanwezig.
Max. kunnen/mogen er 50 mensen overnachten, dat moet genoeg zijn, lijkt me.

Op de desbetreffende website is te informatie te vinden over de mogelijkheden aldaar.
Graag via agendapunt aangeven hoeveel nachten je wilt overnachten, en gelijk de betaling regelen.

Het is geen 3 sterren overnachting en ook geen B&B, want eten en dergelijke moet met elkaar geregeld worden. Nader info volgt nog via mijn blogspot en ligfiets.net.

Wel zoek ik een vrijwilliger die huismeester wil zijn, dat betekend dat je verantwoordelijk bent voor sleutel ontvangst en afgifte en alles daartussen, ook dat het schoon achter gelaten wordt. Dit omdat ik de dag voor en na de tocht zelf niet beschikbaar ben. 

De groepsfoto is gepland voor de start, dus voor 11 uur, dus wees op tijd en heb je koffie op. anders kom je er niet op:-))
Voor de rest, kijk naar de tracks die beschikbaar komen, welke je het beste past, Het is verstandig om ze allemaal te laden.
Want de dag zelf kan best ander weer vertonen dan ingeschat. (is vaker voorgekomen)

Ook is er nog behoefte aan vrijwilligers,  dus schroom niet.
Alvast bedankt.

Hieronder nog een reactie van een klant die ovale tandwielbladen zelf heeft gemonteerd, na ontvangst van tandwielbladen en afstelgegevens.

Rob 23-11
Afgelopen weekend mijn Quest weer helemaal in elkaar kunnen zetten en dus ben ik vandaag weer sinds tijden weer de 30 km  naar het werk gefietst (en terug).
Ik dacht dat het vier weken stilzitten wel een aanslag op mijn conditie zou hebben gepleegd, maar tot mijn grote verbazing trapte het vandaag heerlijk weg. 
Misschien is eerste gewin kattegespin, maar door jou geleverde tandwielen (inclusief de juiste afstelling) zorgden er voor dat ik lekker kon accelereren en ook de gebruikelijke kruissnelheid nu al prima kon volhouden. 
Misschien dat de nieuwe ketting en cassette ook helpen, maar wat rijdt dat lekker of liever gezegd, wat trapt dat soepel rond! Ik had niet gedacht dat dit zo veel verschil zou maken. Die tandwielen zijn wat mij betreft blijvertjes.
Dank voor de juiste afstelgegevens.

Saluut.

donderdag 19 november 2015

Oliebollentocht en nog wat meer?

Oliebollentocht 2014.
Nog een 6-tal weken en dan is het alweer zover, weer een oliebollentocht:-))
De voorbereidingen schieten lekker op, en waarschijnlijk zullen de meeste aanmeldingen nog wel komen:-))

Ik heb een 7-tal track's voorbereid, voor ieder wat wils, van vlak en kort, tot leuk wat klimwerk en wat langer. De 7de track is eigenlijk een korte route van Lattrop tot lunchplek en terug. In geval van nood of te laat of geen zin om lang te fietsen. De vlakke korte route is ook voor winterse omstandigheden, die is makkelijk te rijden. De langere route met heuvels is wel een hele mooie waarbij je veel facetten van de omgeving ziet.
Een ieder is ook vrij om zelf zijn eigen route te fietsen, mij zul je daar niet over horen.

Het is de bedoeling om de groepsfoto voor 11 uur te maken, dat is eigenlijk het enigste moment dat iedereen bij elkaar is en ook bijna buiten is.

Ik heb de laatste weken een paar verenigingen gevraagd om gebruik te maken van hun faciliteiten, wat overnachting betreft, maar elke keer nul op request, omdat ik zelf geen vereniging ben. Dit vanwege een gemeente verordening,  Ben nu bezig met iets in Duitsland, hopelijk zijn ze daar wat soepeler. Mocht dit lukken dan zet ik dit op ligfiets.net en op mijn eigen blogspot als aankondiging.

Het is leuk om met elkaar in een grote zaal te overnachten, maar het is dan vaak wat sobertjes en niet iedereen houd daarvan. Maar als het lukt, kan ik daar in voorzien.

Uiteraard graag inschrijfgeld van te voren overmaken via internet, zodat ik niet met bakken geld hoef rond te lopen. En ook zeker weet dat ik de rekeningen kan betalen.

Tot nu toe heeft 1 persoon zich aangemeld als vrijwilliger, mijn dank ervoor, maar als er nog een paar zich beschikbaar zouden willen stellen, zou dat erg mooi zijn, alvast bedankt.

Voor de rest de gebruikelijke najaars perikelen tijdens het fietsen, nat, koud, winderig en lekke banden, dus eigenlijk wel lekker rustig.

Een behoorlijk tochtgat erbij, plus meerdere grote scheuren.
Totdat ik gisterenmorgen een fietser vol voor de neus kreeg, kon geen kant op, dan alleen rechtdoor.
Er stond een rij auto's te wachten voor het stoplicht, en tijdens het passeren steekt een fietser tussen de auto's door het fietspad over. Op zich niet erg, als hij dit maar een auto eerder of later gedaan had.
De hele neus in de kreukels, en flink gescheurd, doordat hij naar rechts bewoog, ging de Quest op de linkerkant en daar lig je dan, een rot geluid als je de body hoort kraken en scheuren.

Gelukkig hielp de fietser me om omhoog te komen en was behulpzaam met het afhandelen/uitwisselen van gegevens en alles wat er nodig is om dit te regelen voor de verzekering. Voor hetzelfde geld laten ze je liggen en rijden snel weg, voordat je dan je fiets uit bent en zover bent om de achtervolging in te zetten, is hij 2 hoeken om.

Ik heb hem dan ook bedankt voor zijn bereidheid om het goed af te handelen.
Wel jammer want de Quest was nog krasvrij:-((
Saluut.

dinsdag 27 oktober 2015

Vakantie Zuid Afrika

s'morgens om half zeven op safari, afzien :-))
We zijn alweer 1.5 week terug, maar al de belevenissen zijn nog niet geland:-))
De eerste week namen we deel aan een conferentie van NCMI, dat is de organisatie waarbij we als kerkelijke gemeente aangesloten zijn. Deze organisatie bestaat nu 35 jaar en vandaar de conferentie, een hele belevenis met 4500 mensen en vele goede sprekers. De opening was op maandagavond met een concert van de lead zanger Martin Smit van de groep Delirious.

Wat me erg aansprak was het verhaal/getuigenis van Angus Buchan, hij vertelde wat hij dagelijks beleefde met God en zijn leven is verfilmd met de film "Faith like Potatoes",  Erg indrukwekkend, hij organiseert elk jaar een 3 daagse mannenconferentie op zijn Farm, en daar komen dan meer dan 300.000 mannen bij elkaar. Mega groot.

Veel makke lammeren boven op een jeep.
Na 4 dagen conferentie zijn we 7 dagen op safari geweest in verschillende gebieden ten oosten van Johannesburg, waaronder het Krugerpark. Erg mooi om de big 5 te zien, alleen het luipaard was erg lui, want die hebben we niet gezien:-))

Landhuis waar we gelogeerd hebben voor 2 nachten.
De cultuur, weer en omstandigheden zijn toch heel anders dan hier, ik zou er wel willen wonen, bijna 10 maanden mooi weer, en bijna geen kou in de winter. Alleen dat alle huizen een kasteel muur ter beveiliging moeten hebben, dat is me niks. Het lijkt wel of iedereen zijn eigen concentratiekamp heeft. Tenminste zo lijkt het aan de buitenkant, meters hoge muren met prikkeldraad en pennen.

We hebben erg mooi weer gehad, 2 weken hittegolf, maar door de lage vochtigheidsgraad heb je hier eigenlijk geen last van, alleen na 5 min in de volle zon, dan wil je wel in de schaduw.

Ook het gemak waarmee de mensen leven, en dingen normaal vinden, bijvoorbeeld een volle pick-up back met mensen die naar of van het werk komen, rijden gewoon op de snelweg en zwaaien vriendelijk naar je als je ze passeert. Zou hier niet kunnen.
Eén van de vele vergezichten.
Of een reparatie van een vrachtwagen die half op de snelweg staat, groot kleed ernaast met allerlei spul erop en 5 man eromheen.
Verschil tussen arm en rijk is mega, en je hebt er zowel negers als blanke die bedelen, omdat ze niks meer hebben.

Het tempo waarop een en ander gebeurt en beweegt is ook duidelijk anders dan hier. Wat erg leuk was op een avond uit eten met de hele groep, en ineens wordt er een liedje ingezet en al het personeel begint in polonaise te dansen, we lage in een deuk, geweldig leuk om te zien, en om mee te maken.

Maar goed, nog een keer de vele foto's en filmpjes bekijken en een plekje geven, we zitten weer in het koude kikkerlandje en zijn op zijn holland's druk met de voorbereidingen van de oliebollentocht over 2 maanden.
Saluut.

donderdag 1 oktober 2015

Oliebollentocht 2015, een Ovaal Rondje.


De oliebollentocht 2015 zal verreden worden vanuit Lattropia.

De 4de kerstdag 28 dec. zal de tocht starten in
gasterij "De Smid" in Lattrop, en ons voeren door de omliggende plaatsen in Twente en de Duitse grensstreek aan Duitse zijde.
Tijden zullen als vanouds hetzelfde zijn, start 11 uur, pauze tussen 1 en 2 uur, en oliebollen om 4 uur, en daarmee is ook gelijk de traditie afgewerkt.

Voorgaande jaren was er altijd een voor en achterrijder per groep, zodat de boel een beetje bij elkaar bleef, wat in sommige gevallen handig is, en in sommige gevallen een nadeel. De praktijk heeft geleerd dat door de steeds grotere aantallen deelnemers dit steeds lastiger te organiseren is.

Dus heb ik het voorstel gedaan aan het bestuur van de vereniging om:
A. Het te organiseren met een klein aantal vrijwilligers, wie wil helpen mag dat aangeven.
B. Via internet iedereen een x-aantal track's aan te bieden voor deze dag.
C. Eén vaste locatie voor de pauze, zodat je elkaar meerdere keren per dag ziet.
D. Een tel. nr. voor de echte pech gevallen.
Men vond dit een vernieuwende aanpak, die iedereen de kans geeft om op zijn eigen wijze, of samen, een leuk stukje te fietsen,

Tegenwoordig zijn er veel mensen die toegang hebben tot een gps, en iedereen die een velomobiel rijdt weet wat hij moet doen als zijn band lek is.
Je kan van te voren bepalen welke track je gaat rijden en met wie. Er zal voor iedereen wat zijn, van een korte vlakke route, tot een lange route, met hoogtemeters. Daarnaast kun je zelfstandig van route wisselen als de omstandigheden erg winters zijn,

De pauze zal in Duitsland zijn, en de omgeving hier heeft veel variatie in zich, tot max, bijna 100 mtr boven NAP. Via de agenda op Ligfiets.net kunnen de inschrijvingen gedaan worden, of het allemaal lukt voor het bekende bedrag is nog ff afwachten, dat weet ik half oktober.
Na betaling van inschrijfgeld is de inschrijving definitief, volg de agenda, dan kan er ingeschreven worden als die info bekend is.

Zo nu eerst 2 weken op vakantie in Zuid Afrika. :-))
Saluut.

donderdag 24 september 2015

Hoe/waar monteer je ovalen tandwielbladen

We zijn nu ruim een jaar bezig en mijn bijnaam raakt al aardig ingeburgerd :-))
De laatste tijd krijg ik verschillende vragen van mensen om te helpen bij het juist afstellen van ovale bladen. Men besteld/koopt ze, en dan komt men erachter dat het best nog lastig is om ze correct te monteren. Of ze zijn al gemonteerd en heeft bedenkingen over de montage.

Tja wat doe je dan, dan laat je ze er niet mee zitten, en maak je een afspraak zodat men langs kan komen voor de juiste afstelling. Want blijft men ermee rijden dan loop je de kans op een lastige blessure, of de tandwielbladen gaan eraf, met het idee dat het niet werkt,  hierdoor krijgen ovale tandwielbladen ten onrechte een slechte naam.

Het tegenovergestelde is juist waar, ervaringen van gebruikers met de juiste afstelling geven aan dat men erg tevreden is, ook tijdens PBP vertelde gebruikers me deze ervaringen. Het grote voordeel van Rotor is dat door de veelzijdigheid van montagegaten de bladen in elke gewenste positie gemonteerd kunnen worden. Want geen combinatie mens/ligfiets is gelijk.

Bij racefietsen zijn kettingloop, positie zadel en onderste en bovenste dode punt bekend/hetzelfde.
Dit is bij onze fietsen elke keer anders. Maar niet getreurd, in Lattrop zit de oplossing.

Mijn advies in deze, neem contact op, en kom naar Lattrop, zodat je gelijk kunt profiteren van de voordelen van deze extra's, zoals: meer vermogen, minder verzuring, makkelijker optrekken, sneller op snelheid.
Saluut.

woensdag 2 september 2015

Epiloog PBP 2015.

We zijn 2 weken verder en alles is een beetje geland, de meeste verhalen zijn verteld en ervaringen uitgewisseld. Het is een editie geweest waarbij het weer goed meewerkte, en er eigenlijk voor mij geen problemen zijn geweest, buiten de achillespees en de dove voeten, die nu wat bijtrekken. Als ik terug kijk zijn er twee dingen die opvallen met de vorige editie in 2007.

De totaaltijd is iets meer dan 4 uur korter, precies 72 uur nu,  en de totale fietstijd is ook zoveel korter, dus de tijd die ik genomen heb voor het slapen, eten en andere zaken is net zolang als in 2007. Terwijl ik het gevoel had dat ik minder snel fietste als in 2007, gevoel is dus geen zekerheid geweest in dit geval :-))
Het preventief slapen is me erg goed bevallen, het wachten voor de start echt niet. De heenreis naar Brest koste me 31.5 uur, dus de terugreis koste me 40.5 uur. Dit is wel opmerkzaam, 9 uur langer werk gehad. Met een beetje meer aandacht voor de terugtocht is hier de volgende editie wel een winst te halen. Misschien in 2019 Tom meenemen, die jaagt me altijd op tijdens de controle's. Maar de ervaring is bij iedereen dat de terugtocht langer duurt.

Deze zomer 2 x 1200 km tochten gereden, is het te doen, ja, eigenlijk wel. Welke is het zwaarst, PBP is met stip zwaarder. ongeveer 4000 hoogtemeters meer, en soms best wel korte felle klimmetjes.
PBP is ook veel gezelliger, dus dat vergoed weer veel, volgende editie zal ik zeker aan het eind van de dag starten, dan zit je voor de meute, dit is veel makkelijker op de controle's. Het mooie is dat je dit zelf kunt bepalen. Moet je wel op tijd zijn met inschrijven, want de meeste willen als eerste op pad:-)). 

Heb met bewondering gekeken wat de racefietsers er wel niet voor over hebben, tjonge doe ze het niet na. Deze editie is ook eentje waarbij de snelste rijder het gedaan heeft zonder ondersteuning. Terwijl het altijd zo is dat de snelste altijd complete ondersteuning genieten, ieder heeft dan zelf ondersteuning geregeld, waarbij ze verzorgt worden tijdens de controles en de fiets voorzien wordt van vers drinken en voedsel voor onderweg.
Het enigste probleem van deze snelle jongen is dat hij eigenlijk te snel is geweest en te vroeg terug was, hierdoor riskeert hij disqualificatie. Het is tenslotte geen wedstrijd.
Ben je nieuwsgierig naar zijn verhaal, https://yacf.co.uk/forum/index.php?topic=92653.25

Een van de leden va de Adrian Hands Societey heeft op basis van de nu beschikbare gegevens een overzicht gemaakt van de startgroepen en hun succes bij PBP. De beste startgroepen waren de A en de X groepen met 88,6% succes, de slechtste was de W groep (84 uur specials) met 64,5%. De 90 uurs groep tekende voor de meeste buiten tijd finishers, de S groep had daarvan 7%. 
In totaal 5820 starters, 
4466 binnen de tijd, 
156 buiten de tijd en 
1198 niet gefinisht.

http://shprung.com/pbp/?mode=list&cc=NL
Bovenstaande link geeft inzicht hoe het met alle Nederlandse deelnemers gegaan is.
Saluut.

zondag 30 augustus 2015

Paris Brest Paris 2015, dag 4

6 op één rij.
Het laatste stuk, 145 km nog te gaan, ik wordt wakker voor de afgesproken tijd en besluit om te gaan, het dunne matrasje ligt niet zo lekker en het wordt al aardig drukker en rumoeriger in de sporthal, zo kan ik nog net voor het donker wegfietsen. De eerste 10 min. moet ik echt wakker worden, want ja, dit is de derde keer dat ik genoegen neem met 2 uurtje slaap. Maar na wat rondlopen en water halen voor de bidons ben ik er weer en ga mijn fiets inpakken en klaarmaken, zoals de vorige keer heb je hierbij veel bekijks want ja, velomobielen zijn nog steeds een zeldzaamheid tussen 6000 deelnemers.


Ik neem er de tijd voor en ondertussen kijken de mensen wat je allemaal doet. Eigenlijk mis ik het motorgeluid bij het wegrijden, lijkt me leuk om dat aan boord te hebben, en dan afspelen als je wegrijdt:-))  Als ik weg rij  uit Mortagne wordt het snel donker en verlichting is wel een must, de route terug is anders dan de heenweg, en ik vindt ook dit stuk makkelijker, veel lange heuvels waarbij de snelheid kunt maken om de volgende weer te pakken, dit gaat goed en scheelt een hoop tijd. tijdens een lange klim in het bos wordt ik ingehaald door een groep fietsers waarbij ik in de kop meega met de voorste, het kost moeite en de hartslag gaat aardig omhoog, maar ik besluit om mee te gaan naar de top. Ik zie in de spiegel dat de grote groep achterblijft en dat ik samen met 5 man verder rij, ineens een vraag hoeveel versnellingen de fiets heeft, waarop ik antwoord, maar eigenlijk maakt dat voor de snelheid niet uit hoeveel je er hebt, als je maar de juiste hebt.

Oud en nieuw model bij elkaar.
Vlak voor de top zet ik nog even aan, en laat ze achter, en na de afdaling die volgt, zie ik ze niet meer. Uiteraard lukt dit niet elke klim, maar hier heb ik toch wel van genoten. Het is 80 km naar Dreux en toch wel aardig druk op de weg met fietsers, Het laatste stuk naar Dreux is nagenoeg vlak en lang, en ik merk dat de snelheid goed hoog is, 40+ hiermee gaan we op de laatste controle af, het gaat als een speer. Mijn achillespees voel ik wel steeds meer. In Dreux maar weer naar de massage. Als ik de controle inloop ruik ik weer die aparte lucht van eten en mensen, het gaat wat tegenstaan. Eerst naar de massage, maar dit neemt veel tijd, er ligt iemand op de brancard die piept als of hij het elk moment kan opgeven, hierna komt hij overeind, en klaagt als een oude man over zijn rug en benen, waarna een maat hem pillen geeft. Ik kijk het met verbazing aan. Hierna gaat hij op de massage tafel en hierbij maakt hij geluiden als of hij elk moment een orgasme kan krijgen, tjonge wat een toestand. Na 20 min. wachten is hij weg met veel gedoe en ben ik aan de beurt, waarbij ze ze wat smeren op mijn hak, en ik ga eten.

In de eetzaal zie ik dezelfde persoon zitten met zijn maat, hij zit erbij alsof er niks aan de hand is. Nou voor mijn gevoel duidelijk iemand die om aandacht vraagt. Want ik heb mensen voor half dood zien zitten. En daar had hij geen last van. Na het eten de laatste etappe naar Parijs, er zijn duidelijk minder fietsers op de weg, de meeste slapen tot daglicht en rijden dan het laatste stuk om overdag aan te komen, dat is leuker, meer belangstelling. Ik kies ervoor om door te gaan en nog te slapen in mijn tent voor de terugreis. Doordat ik al preventief geslapen heb, heb ik nu ook geen last van slaapaanvallen, ik zie veel mensen onderweg in de berm liggen of tegen een muurtje zitten. Tjonge dan is slapen zoals ik gedaan heb wel een luxe, zelfs iemand die bijna met zijn voeten op de weg ligt.
Die is dus niet ver gekomen toen hij slapend van de fiets stapte.

Het hele stuk cingle speed, knap hoor.
Vlak voor Parijs nog een steile klim, en dan rustig doorrijden, Op eens zie ik iemand voor me rijden die op de middenstreep rijdt, een beetje zwalkend, een tegemoetkomende vrachtwagen weet hij nog te ontwijken, maar een bestelbusje moet zelf uitwijken want deze fietsers is vastberaden om de middenstreep vast te houden. Hij zit ook nog behoorlijk scheef, dus heeft last van zijn zitvlak, nou hij liever dan ik, Ook heeft hij geen verlichting aan, en op het moment dat ik hem daarover aanspreek rijdt er ineens een motorrijder van de organisatie naast me die me in het Frans verteld dat ik rechts moet rijden. Hij ziet de fietser zonder verlichting niet eens. Ff later als de motor stil staat, ziet hij hem ook niet, want hij rijdt net weer weg als de fietsers hem wil passeren, als ik de fietser rechts passeer rijdt hij als een Engelsman links op de weg met een taxi op zijn kont. Ik zeg tegen hem dat hij rechts moet gaan rijden en zijn verlichting moet aandoen. Ik weet niet of hij het begrijpt, maar ik ben er klaar mee, en rij door. Als ik later de motorrijder zie, vertel ik hem in het Engels dat hij mij niet mij moet hebben maar die fietser die zonder licht rijdt. Maar de arme Fransman verstaat geen Engels en zijn collega ook al niet. Aparte lui die Fransen, geen woord buitenlands.

De laatste etappe is niet mijn snelste en dat vind ik niet erg vanwege mijn achillespees, de laatste 10 min begint het te regenen, ik kom tegen 5 uur over de finish, en er staan een paar mensen te kijken. Tja het regent, dus veel kun je niet verwachten, ik parkeer mijn fiets bij de andere velomobielen die er staan, en ga de hal in voor het afstempelen en dergelijke. Later zie ik dat de totaal tijd precies op 72 uur staat, leuk om te onthouden:-)) Ik krijg wat eten aangeboden, pasta uit de magnetron, nou ik bedank hartelijke voor het gratis eten. Kan het niet aanzien, ik koop wat brood en vraag of ze ook een pot bier kunnen tappen voor me, nee dat hebben ze hier niet, een Engelsman die naast me staat, snapt het ook al niet. Na wat eten en drinken, ga ik terug naar de fiets en op weg naar de camping. Nee aankomen in het donker is niks aan. Dit gaan we niet weer doen.

Als ik op de camping ben en wil slapen na het douchen begint het hard te regenen, hierdoor wordt het slapen ook niet wat. Na een paar uur ga ik maar koffie drinken bij Gerrit Schotman, en samen met 4 andere fietsers sterke verhalen vertellen hoe het allemaal gegaan is bij een ieder, 1 man heeft opgegeven vanwege maagproblemen. En is vroegtijdig terug gefietst, het is erg gezellig bij Gerrit, maar tegen 12 uur wordt het wat droger en ga ik de boel in de auto gooien en op weg naar het thuisfront. Als ik een slaapaanval krijg zet ik de auto op de parking, zodat ik een power napje kan doen.
Om 9 uur s'avonds ben ik thuis en kan genieten van weer een echt bed:-))
Saluut.

donderdag 27 augustus 2015

Paris Brest Paris 2015, dag 3

Controle in Villaines-La-Juhel
Hierna is het weer fietsen en eenmaal in de fiets gaat het weer vanzelf. Volgende halte is Tinteniac, Waar ik net na 6 uur ben, het wordt al wat licht, overal fietsers, op de weg, en bij de controle's, je ziet alle groepsaanduidingen om je heen, elke groep heeft een letter van het alfabet. Ik neem weer een bord pasta, maar dit is niet van de beste kwaliteit, half gaar en er zit volgens mij zand in, mijn buurman (Engelsman) zit ook met lange tanden te eten, tijdens zo'n tocht ben je blij met alles, maar dit slaat alles, dit zet je nog niet je hond voor, denk ik nog. en laat het halve bord staan.

Ik ga verder, snel vergeten want mijn smaak en geur pupillen protesteren onophoudelijk. En ik kan je vertellen dat dat niet leuk is, want je wilt de boel wel binnenhouden, ook al is het niks. De volgende halte is Fougeres en mijn ervaring is dat het eten daar echt goed is, dus dat nodigt uit om wat door te trappen. De sfeer onderweg is goed, en ik voel dat de spierspanning weer helemaal terug is, ik kan goed doorrijden, daar in tegen begint mijn agillespees steeds meer op te spelen. Het is nog niet erg hinderlijk, maar ik voel hem duidelijker dan gisteren. De afstand naar Fougeres is maar 55 km, dus dat duurt niet zo lang, ondertussen bedenk ik me dat de terugweg nu toch wat makkelijker lijkt als de heenweg, net alsof  de heuvels lager zijn of zo, maar ik denk dat het verbeelding is.

Man wil graag in de fiets kijken.
Als ik in Fougeres ben spreek ik Guus weer die ik eerder gesproken heb, en hij heeft weer wat uren gewonnen  ten opzichte van zijn max schema, hij klinkt aardig opgewekt, we eten lekker in Fougeres ik vertel hem van mijn agillespees, O, geeft hij aan, ik heb wel een zalfje tegen ontsteking, oke, gaan we proberen. Ook verteld hij van zijn plannen om volgend jaar weer een Dutch Capitol Toer te organiseren van 1400 km, Mmmmm, eerst deze klus maar afmaken denk ik dan:-))
Het eten is heerlijk, en ik geniet er echt ff van, hierna lopen we naar Guus zijn fiets en ik smeer mijn hak goed in. Tijdens het fietsen merk ik wel verschil en de pijn trekt wat weg. Volgende halte is weer Villanines-La-Juhel ik ben daar om half 3, en daar is het altijd een feest, met publiek, een echte omroeper die alles aan elkaar praat en honderden mensen die staan te kijken en alles mooi vinden, zelfs een dansgroep geeft acte de presens. Echt een volkfeest maken ze er hiervan.

Overal toeschouwers, ook op de muur.
Na de controle ga ik bij de massage langs voor de pees, en ze masseren gelijk ook ff mijn kuiten. Tjonge dat voelt goed. Na het eten is het weer fietsen, ik merk wel dat de controle's allemaal wat meer tijd kosten dan de 45 min die ik met mezelf afgesproken heb, maar er is niemand die me op de vingers kijkt, dus wie doet me wat. Als ik weer rijdt lijkt het net of de masseurs een startknop ingedrukt hebben of zoiets want voor mijn gevoel vlieg ik bijna over de weg, zo hard gaat het, de volgende halte/controle is 81 km verder, maar ik ben er al om kwart voor 7. En dan heb ik een half uurt je voor Mortagne nog 15 min bij mensen langs de kant gezeten vanwege brandende voeten die ik heerlijk kon afkoelen met een tuinslang, tjonge wat is dat lekker, en de mensen vonden het geweldig dat ik ff stopte, zeker toen ik de tuinslang in mijn schoenen stopte. Dat hadden ze nog niet eerder gezien.

Slaapt hij nu wel of niet.
Op het overzicht van de site PBP is het ook van de snellere etapes, Ik ben weer in Mortagne, het is nog 145 km naar de finisch. Maar ik heb besloten om hier een paar uur te gaan slapen en dan tegen 10 uur verder te rijden. Enerzijds vanwege de agillespees, anderzijds omdat het elke keer preventief slapen me goed bevallen is. 8 jaar terug heb ik 2 keer een slaappauze onderweg moeten inlassen vanwege slaapaanvallen en met elke nacht 2 uur preventief, heb ik daar nu geen last van. Wel zo'n veilig gevoel. Ik tref Guus weer bij het eten en Leo zit er ook met nog een Nederlander maar daar ben ik de naam van kwijt. We praten gezellig bij en Guus zit het helemaal zitten om deze keer wel binnen de tijd te finishen. De 2 eerdere pogingen mislukte om verschillende redenen. Dan begrijp ik wel dat hij blij is en vol goede moed verder gaat.

Gezellig langs de weg bij een familie met tuinslang.
Wat ik ook regelmatig zie is ovale tandwielen op racefietsen, je zit lekker laag en dan is het goed te zien. Uiteraard ga ik er dan naast rijden :-)) en vraag degene naar hun ervaringen met het toepassen hiervan. Ik krijg duidelijke positieve reactie's, het grappige is natuurlijk dat ze niet kunnen zien dat ik ze ook heb. En er was er eentje, die voor wat hem betreft ze het gewicht in goud waard zijn.

Ik ga ff lekker slapen, en daarna het laatste stukje terug naar Parijs.




dinsdag 25 augustus 2015

Paris Brest Paris 2015, dag 2.

Hier valt weinig aan te plakken.
Doordat ik pas maandagmorgen gestart ben, en al een slaappauze heb gehad, is het nu erg rustig op de weg met fietsers, sterker nog, toen ik om half 10 zat te eten, kwam de eerste fietser binnen die op weg was naar Parijs, hij lag 20 min voorop een grote groep die achter hem aanzat, moet je nagaan 850 km gefietst in 29 uur. Petje af hoor. Maar goed ik ben niet voor een snelle tijd gekomen en ik besef dat ik nog steeds redelijk op schema lig, en door de rust bijna 24 uur vooruit kan (hoop ik). Eens kijken waar we dan zijn.

De volgende halte is Loudeac, eens kijken of ik daar voor het licht kan komen. Al de eerste kilometers merk ik dat die racefietsers machtig veel licht hebben, als je ze tegenkomt, de hedendaagse techniek is een stuk beter dan 8 jaar terug. Tjonge het zijn net autokop lampen waar je in kijkt. Niet zo prettig, maar ze zullen hetzelfde van mij denken. Het wegdek gaat regelmatig omhoog en omlaag en we knorren lekker door. Het zijn kleine groepjes die ik inhaal en veel eenzame fietsers. Ik merk dat ik nu in de staart van het peloton zit, maar dat zal snel veranderen denk ik.

Koud en mistig.
In een afdaling zie ik dat de route een klein beetje naar links gaat en dan naar rechts. Er rijdt een fietser voor me die ik nog wil inhalen voor de bochten. Maar de bochten blijken een bocht naar links en dan een afslag naar rechts te zijn. Ik rem zo hard mogelijk om de afslag te kunnen nemen maar doordat de fiets op rechts leunt, doet links niks meer en ik knijp harder, waardoor recht blokkeert en door het ruwe asfalt is het loopvlak van de F-lite in no-time weg en dan is met een luide knal de binnenband aan de beurt. Met wat kunst en vliegwerk krijg ik de fiets door de afslag en sta stil.

Tjonge, dat was dus niet de bedoeling, maar hoort erbij. Ik vervang het materiaal, controleer de velg op scherpe randen, en monteer een nieuw setje. 10 min later rijden we weer en ik neem me voor om wat voorzichtiger te zijn, maar ik ken mezelf goed genoeg dat ik niet als een "Old Wife" afdaal. :-))
Om haf 4 ben ik in Loudeac, en hier is het al aardig druk en ik hoor dat de slaapzaal ook aardig vol ligt, net als de vorige keer nemen veel fietsers hun rust.
Het gebruikelijke ritueel volgt en ik ga weer verder, als ik door een dorpje rijdt zie ik een soort "bag" liggen met een fiets ernaast, ik heb met een deelneemsters gesproken, die vertelde dat ze altijd in een soort "bag" slaapt die helemaal dicht is en vocht bestendig is. Indien nodig gaat ze in het bos liggen, ik vermoed dat ik haar daar heb zien liggen, je ziet geen kop of kont aan de "bag", Tja zo kant het ook, maar dan lig ik liever op een bed.

De bekende brug in Brest.
Ik ben op weg naar Carhaix en kom daar om 8 uur binnen, hier is het echt druk omdat je ook al veel tegenliggers tegenkomt die op de terugweg zijn. Het is mistig en koud, in het restaurant is het druk en de mensen liggen overal te slapen. De prijzen voor het eten zijn heel wisselend, van 6 tot 14 euro. Ik verheug met al op de afdaling van de enige berg die de route bevat, nou ja berg, 350 mtr hoog. De vorige keer zat er tijdens de klim een racefietser achter me aan, die ik voor kon blijven, kijken wat er nu gebeurt.

Ook hier vertrek ik weer en moet nog naar Brest voordat ik terug naar huis kan. Het is al aardig wat drukker en regelmatig passeer ik fietsers, vooral tijdens het afdalen. Opeens zie ik de zendmast boven op de berg en ik zie ook in mijn spiegeltje dat er een racefieter aan probeert te pikkenen, het zelfde spelletje als de vorige keer, ik versnel en hij gaat mee, boven ronden we de rotonde en dan is het kilometers lang 70/80 km rijden en zien dat je iedereen op een veilige manier passeert, ook zijn er hele groepen tegenliggers en ik merk dat ik nu in de meute terecht kom. De laatste 30 km naar Brest zijn erg heuvelig en vragen veel energie, opeens is daar de bekende brug en we nemen de tijd voor een foto schoot. Om bij de controle te komen moeten we nog een heuvelrug over van 125 mtr hoog, maar dan is daar de controle, het is er smoordruk, deze controle kost dan ook veel tijd, het is half 1 en dat is 31,5 uur na de start. De vorige keer ben ik hier gaan slapen, maar dat hoeft nu niet. Dit is het nadeel van laat starten, je gaat veel mensen inhalen, maar aan de andere kant maak je wel de gezelligheid mee, en zie je ook de dramatiek van zo'n tocht.

FF poseren. 
Mensen die halverwege al scheef op de fiets zitten, niet meer kunnen zitten, of langs de weg liggen, ik zag er eentje die stopte, 2 stappen liep, en plof daar lag hij, ogen dicht en bijkomen. Of fietsers die voor dood op de fiets zitten, geen enkel contact hebben met de wereld om hun heen. Alleen maar voor de gps en de 2 meter voor de fiets. Tjonge dat is echt afzien, en dan moet je nog weet ik hoeveel 100 km. Hoe kom je terug in zo'n situatie.

Ik begin om 2 uur aan de terugtocht en we moeten eerst nog een heleboel kleine klimmetjes over voordat we weer de enige berg beklimmen die de route rijk is. Daarna is het weer genieten, maar eerst bovenop een paar foto's. Hierna is het bijna tot aan de controle post in Carhaix afdalen over een ruime 2 baansweg. Het gaat hard, de teller geeft 99.49 als hoogste snelheid aan, en we hoeven bijna niet te trappen, alleen als het weer wat omhoog gaat. Tijdens deze afdalingen is het goed uitrusten, en net na 5 uur ben ik weer in Carhaix. Ik neem me voor om tot Loudeac te fietsen en dan te gaan slapen. Zo besloten zo gedaan.

Tijdens de laatste uren begin ik iets te voelen in mijn linkerhak, heel langzaam aan wordt dit erger, probeer dit wat weg te masseren maar dit lukt niet echt. Om half 11 ben ik in Loudeac en ik zoek snel de sporthal op om te slapen, ik vraag of ze me willen wekken om 2 uur. Er wordt er stevig op los gesnurkt en het is er ook niet echt stil of warm, ik lig te schudden van de kou en trek na een half uur snel zoveel mogelijk spul aan. Om 1 wordt ik wakker, maar besluit om te blijven liggen tot 2 uur.
Hoogste punt en omgeving daarvan uit.
Als het zover is moet ik echt ff wakker worden, en ga naar de eetzaal voor het standaard portie pasta, maar dit ziet er zo raar uit, dat ik maar iets kies wat op aardappel puree lijkt.

De tweede dag zit erop, nog 450 km te gaan.





zondag 23 augustus 2015

Paris Brest Paris 2015, dag 1.

Groepsfoto bij de start
Omdat ik op maandagmorgen start heb ik besloten om zaterdag's aan te reizen. In Oosterhout pik ik T. Raemakers nog op, want die wou graag meerijden naar Parijs. We zijn tegen 3 uur bij de startlokatie en hierna gaan Tonny en ik elk huns weeg, hij naar de fietscontrole en hotel en ik wil graag alvast wat rondlopen op de startlocatie om te zien hoe een en ander werkt en erbij staat.
Al snel loop ik verschillende bekende tegen het lijf en al pratend lopen we rond en genieten alvast van het randoneurswereltje.

Hierna is het naar de camping en zoeken of de route die ik gemaakt heb klopt, samen met Gert Lunenborg heb ik een veldje waar we kunnen staan met onze tentjes en auto, als ik zie hoe het veldje erbij ligt en bedenk wat je ervoor betaald dan klopt er iets niet in mijn ogen. :-(( Maar goed, Gert komt er net aan en we rijden de auto ernaar toe en ik kan de boel opzetten. Hierna eten en daarna gezellig Gerrit en Inneke Schotman opzoeken en op het plaatselijk terras van de camping een pot bier en sterke verhalen vertellen.

De nacht kom ik redelijk door en de zondagmorgen gebruik ik voor de fietskeuring, die niet veel voorstelt en hierna de gezamenlijke foto sessie waar niet iedereen bij is. Ik ga terug naar de camping en besluit om niet meer naar de start te gaan kijken van de eerste groepen want ik heb nog genoeg pasta in de koelbox om op de camping te eten. S'avond nog ff bij Gerrit en Inneke langs, om vroeg in bed te duiken, want de wekker staat voor kwart over 3. In de middag is een Italiaans fam. naast me komen staan met een grote camper, en die maken op zijn Italiaans geluid.
Slapen wordt dus niks, en ik ben blij dat de wekker gaat,"It giet oan", Eindelijk we kunnen los. het voelt als een bevrijding. Het wachten heeft te lang geduurd, is bijna net zo zwaar als de tocht zelf.

Die gaat ook weer leeg
Ik rijd naar de start en ben half 5 daar waarnaar we om kwart voor 5 starten, mooi detail, de stempelaar gebruikt de muts van een manga als steun. Er staan ongeveer 30 speciale fietsen klaar, en we lopen een voor een bij haar langs. De eerste kilometers rijden we achter een auto aan die als voorrijder fungeert, en buiten de stad, 10 km verderop is hij ineens ervan door en rijden we alleen.
Het veld slaat al snel uit elkaar en ieder fietst voor zich zelf. De eerste post is 140 km in Mortagne-Au-Persche en daar krijgen we nog geen stempel, dat is bij 220 km in Villaines-La-Juhel.

Ik bemerk al snel dat mijn benen wat sponzig zijn/aanvoelen. Echte spierspanning ervaar ik niet en als ik wat aanzet dan schiet mijn hartslag gelijk naar 160. Knieën voelen ook niet lekker, dus ik neem me voor om bij hartslag 150 terug te schakelen, ik kom voor de lol/plezier en niet voor een snelle tijd.
Tijdens de morgen ervaar ik dat ik al die klimmetjes vergeten ben na 8 jaar. Tjonge we moeten nog aardig wat bulten op en af, en zo vlak zijn ze ook niet en mooie rechte wegen zijn het ook niet. Als de snelle rijders langskomen die 15 later gestart zijn, ga ik mee in de move, kan het niet laten.

Maar al snel laat ik ze lopen want de benen lopen gelijk vol met melkzuur. Ook als de cadans lager als 90 komt schakel ik terug, eerst maar wat spierspanning terug anders blaas ik me al in een vroeg stadium op, en dat ben ik niet van plan. Ondanks dat ik dus behoudend fiets ben ik toch redelijk snel in Mortagne-Au-Persche, het is tegen 10 uur. en ben 5 uur onderweg, en 140 km verder, met een schema van 5 uur per 100 km zit ik hier nu al 2 uur op voorop. Maar ik moet eerst nog eten. Het landschap lijkt op Zuid-Limburg, korte, felle klimmetjes. Benen voelen nog niet goed.

Hier zal vast een bemoediging staan :-))
Ik heb me voorgenomen om op elke controlepost 45 min te gebruiken voor eten, stempelen en alle andere zaken, en dit lukt aardig, het is ook nog niet druk want de meute zit voor me. Wel heb ik de eerste mensen al terug zien fietsen, en dan denk ik wel, op basis van wat zijn ze dan begonnen aan deze tocht. Vaak zijn het Aziaten. Nu komt er om de 80 km een controle post en kunnen we een regelmaat opbouwen. Stempelen, eten, bijvullen, en weer fietsen. Om kwart voor 2 heb ik het eerste stempeltje te pakken, na 220 km zwoegen bult op bult af, tjonge in mijn herinnering ging het 8 jaar terug zo makkelijk, en nu moet ik er voor werken. Maar aan de andere kant zit ik nog steeds onder de 60 uur. en echt vermoeid voel ik me niet. Wel ben ik elke keer aan het eten toe, want de maag is wel leeg.

Eerst weer stempelen, bord pasta, de boel aanvullen, naar de wc en weer karren. In de namiddag komt er weer wat spierspanning terug, heb dit eigenlijk niet eerder meegemaakt. Maar goed, het gaat redelijk, kan goed doorrijden en de wegen zijn ook niet bar slecht, eigenlijk wel goed. Herentals, 6 weken eerder was bar en boos. Soms zie ik racefietsers al half dood op de fiets zitten, die zijn gisteren gestart en hebben al bijna 20 uur erop zitten, kijken niet op of om en je hoort ze hijgen, tjonge en dan moet je nog 900 km of zo, niet best. Het regent wat en is koud, maar is voor een velomobiel geen punt.

Tegen 6 uur ben ik in Fougeres en zitten er 310 km erop, het gaat best wel redelijk goed, en denk erover om in Tinteniac te gaan slapen, is eigenlijk helemaal niet mijn gewoonte> Maar is goed bevallen tijdens de tocht van Herentals. Het stukje naar Tinteniac is maar 55 km, en ik ben daar om kwart over 9. Ik loop naar het gebouw en kan gelijk terecht, wat eten, lekkere douche en ik kruip tegen 10 uur in bed, alleen op een kamer, met bedlampje, bijna een hotel waardig. Heb gevraagd om me om 12 uur wakker te maken, maar om kwart over 11 wordt ik wakker en besluit eruit te gaan, eerst nog een bord pasta en dan klokslag 12 uur zit ik weer in de fiets, en ik besef dat ik nog steeds op een schema van 60 zit. :-))  ondanks het feit dat ik al geslapen heb.

Dat geeft de burger moed voor de 850 km die nog moeten komen.

zaterdag 22 augustus 2015

Weer thuis.

Nog wat rust nemen.
Hallo, na een dagje rust thuis en bezoek aan huisarts en fysio, weer wat opgeknapt en de data bekeken van de fietscomputer.
Donderdag morgen reed ik precies 72 uur na de start over de finish, :-))
Na een poging om  te slapen in de tent, wat niet lukte vanwege de regen ben ik naar huis gereden waar ik tegen het donker aankwam.
Onderweg een paar keer een power napje gedaan.

Totale afstand volgens mijn teller 1263 km, wat een groot verschil is met  datgene wat de organisatie opgeeft.
Heb 48.33 uur gefietst en de rest van de tijd andere dingen gedaan. max. snelheid is 99.45 km, en mijn gereden gemiddelde is 26.02 km.
Vind dit soort data altijd makkelijk om later te vergelijken.
In 2007 heb ik totaal 76 uur bezig geweest met 52 uur fietsen, dus daar zit dan de winst in dit geval.

Terugkijkend, heb ik ZWAAR bewondering voor degene die het op een racefiets doen.
Wat zeg nou zelf, eigenlijk is dat een martelwerktuig vergeleken met een ligfiets, dan zijn wij de watjes, en de racefietsers de bikkels.

Wat zou ik de volgende keer anders doen.
Dag voor de start aan reizen, vlak voor Parijs overnachten in een hotel, camping is zwaar rumoerig, dan in de ochtend fietscontrole, en dan in de namiddag starten, dan kom je overdag aan, in het donker is er niks aan om binnen te komen. Erg ongezellig.
En op de terugweg alerter op de rustpauze zijn, want daar is nog veel winst te boeken, want als je op de heenweg 31 uur kwijt bent, en dan voor de terugweg, die in mijn beleving makkelijker is, 10 uur langer bezig bent, dan is een 60+ tijd mogelijk.

Iedereen die fietsend terug gekomen is, gefeliciteerd. Of het nu wel of niet binnen de tijd is.

Van de week zal ik op mijn blogspot, per dag een verslag schrijven.
Saluut
.

woensdag 19 augustus 2015

de rest van het avontuur..

Gisterenavond was er geen internet , dus nu de rest van het verhaal....
We waren bij 18 Augustus...

22.32 uur 800 gehad.  Sta in de wachtrij om te slapen :)
Dikke teen links doet zeer.  ( als dat alles is Peter,dan valt het mee haha)

 19 Augustus

06.39 uur 865 gehad. De nachten zijn koud. 3 uur gelegen.
10.01 uur 919 gehad.  Op naar de duizend. Altijd een mooi moment. Toen ik in de rij stond voor een bedje, ging er iemand op mijn linker dikke teen staan.  :(
14,52 geen tijd . Net massage van 2 kerels gehad, kuiten en achillespees. Nog een elfsteden tocht te gaan. ( oh dus nog 230 te gaan) Volgende controle effe pitten.  en dan door naar Parijs.
21,06 uur nog 144 km.Net geslapen. Nog een klein stukje.

20 Augustus

01.24 uur nog 66 km.
05.12 uur ben binnen. Hoera.
06.50 ik ga nu slapen. ( kijk, dat mag ik graag horen..hihi)

(Peter , goed gedaan. Morgen heb ik een afspraak voor je gemaakt bij de fysiotherapeut. En Welkom Thuis lieve schat. )

dinsdag 18 augustus 2015

Dag 2 18-8

08.16 uur  525 km gehad. Nog 1 etappe en dan terug naar Parijs. Buiten en binnen band aan gort gereden door een rem actie. Gaat goed verder. Maag is wat lastig, heb 2 1/2 uur geslapen afgelopen nacht, toen werd ik wakker. Benen doen het nu goed, kan weer doorzetten. Wat het geweest is weet ik niet.
13.01 uur 614 km gehad, Ben in Brest. Op de helft. Nu terug. Haal nu de meute in die zondag gestart is. Vanavond weer slapen, lijk wel een oude vent:)  ( Inderdaad dat zijn we niet gewend van hem ..hihi)
17.36 uur 710 gehad. Brest was zwaar. Veel klimmen in de stad .  Als het donker wordt bij de volgende controle slapen. Wat langer als gisteren. ( keurig Peter)
Begin  de vermoeidheid wel te voelen.
Bij elke controle eet ik een warme maaltijd.

Tot zover eerst... het gaat dus goed met Peter. Als je over de helft bent, dan wordt het aftellen geblazen, en dat werkt ook altijd motiverend. Vanavond en morgen het laatste stuk.

Ajuuu

Afdeling Lattropia gaat nu  genieten van het mooie weer. Het heeft hier dagen achter elkaar geregend.
Als Peter thuis komt  kan hij lekker buiten liggen uitrusten. :)

maandag 17 augustus 2015

Dag 1 17-8

Hieronder de berichten van Peter:
09.58 uur  140 km gehad.  Al veel geklommen. Lijkt op Zuid -Limburg. Korte felle klimmen. Zit 2 te vroeg op schema 60. Ga wat rustiger aan doen. Eerste uitvallers al gezien die terug fietsen. Problemen met cadans meter tijdens fietsen opgelost.
13.44 uur 220 km gehad. Benen voelen raar. Zwaar. Nog niet eerder gehad. Ga wat rustiger rijden, tijd zat.  Moet nog duizend. Geen problemen met de maag. Beter.
17.56 uur 310 km gehad.  Spierspanning is wat terug. Benen voelen beter. Denk erover om over 50 km te gaan slapen voor een paar uur. Nu regen gehad. Best wel koud dan.
20.28 uur  370 km gehad. Ga hier slapen. Benen doen het beter nu. Langs de weg bij een vrouw en kinderen koffie gedronken. Gratis. Ze wou alleen mijn naam hebben en land. Houd ze bij.
Tot zover, voor deze dag. Morgen meer... hij doet het goed. :)

zondag 16 augustus 2015

Wachten .......

Wachten....
 Wat is het nut van wachten...? Peter is zaterdagmiddag om 16.00 uur gearriveerd op de camping in Parijs. Heeft een goede reis gehad en in Belgie veel regen. Nu (zondagmiddag, regent het hier al uren en uren en uren.....heb snel een paar kamerplanten buiten gezet :)  
Na een redelijke nacht, zonder slaappil (hihi) , is rond het middaguur vandaag de fiets goedgekeurd. Gelukkig!!
Ze keken alleen naar de verlichting. Aangezien Peter nog een extra "gevarendriehoek" vlak achter zijn hoofd op de fiets heeft geplaatst, wordt hij sowieso gezien. Ik noem het een gevarendriehoek omdat ik het een echt komisch flikkerend gevaarte vond achter zijn skedel, het leek op een kermis attractie. haha...dit hield mij echter niet tegen om er zelf ook maar eentje aan te schaffen, want je valt goed op hoor!!!   :)
Deze, net aangeschafte verlichting, heet officieel: HeadLux, Je kunt dit 6,5 bij 3.5 cm licht op je helm klemmen, maar ook ergens anders bevestigen. Het witte en rode led licht zorgt ervoor dat je meer zichtbaar bent in het verkeer.
Ja, en nu is het dus wachten....nog 13 uur te gaan voordat Peter gaat fietsen. De rest gaat eerder weg, maar omdat Peter gekozen heeft voor een paar uren slaap, mag hij om 17-08 om 05.00 uur de uitdaging aangaan. We zullen zien wat de dag van morgen brengt. Het is weer een avontuur!
Vooreerst nog de rest uitzwaaien,een pot bier, een paar uur slapen, en hopen dat meneer "adrenaline " buiten de tent blijft wachten, want een goede nachtrust is een must.
De eerste controles volgens de franse lijst zijn morgen: Villaines-la-juhel 220 km gehad,
                                                                                         Fougeres              309
                                                                                         Tinteniac              363
                                                                                         Loudeac               448
We wachten....

Biss Morgen.

Ajuu

Het thuisfront.


maandag 10 augustus 2015

Parijs Brest Parijs 2015, de voorbereidingen.

Zo is het een klein stukje.
Nog een kleine week en we staan na 8 jaar weer eens aan de start van PBP. Voor mij toch wel een tocht waar ik al zeker na DCT 2012 naar uit heb gekeken. Wat trekt me zo aan, want de aantal kilometers heb ik al vaker gereden.
Ik vergelijk hem met de Friese Elfstedentocht op de schaats. Ongeveer dezelfde sfeer. De aantal deelnemers, 6000, soms lastig, maar vreselijk gezellig. De betrokkenheid van de mensen langs de route. Allemaal enthousiast, en erg betrokken. In de dorpen is het 24 uur feest en gezellig. Met andere woorden, je verveelt je niet.

Ik start maandagmorgen om 5 uur, en heb 84 uur de tijd, dit is 6 uur korter dan de rest. Waarom maandagmorgen, je hoeft niet lang te wachten voor de start, op zondag kun je soms 2 uur wachten voor je aan de buurt bent, en omdat ik dan nog een nacht rust heb, terwijl de rest al aan het fietsen is.
Als ik door de eerste nacht fiets, is de rest al met de tweede nacht bezig en liggen er velen te slapen. In 2007 had ik 76 uur werk, en deed ik het rustig aan. De tocht HCH een paar weken terug, deden Tom en ik in 84 uur en toen reden we van hotel naar hotel:-))

Dit is ook PBP.
Wat betreft tracking, via de site van de organisatie http://suivi.paris-brest-paris.org/W004.html kun je zien hoever ik ben, waar ik ben.
Uiteraard zal het thuisfront als vanouds weer de persoonlijke verslaglegging verzorgen:-)).

Zaterdag eerst naar de camping, bivak maken en dan op zondagmorgen de fiets laten keuren, volgens mij meer traditie dan noodzaak, maar goed, hoort bij het feest. Zondagavond gezellig pasta eten met zijn allen, en dan de 80 uur en 90 uur rijders uitzwaaien, en dan op de camping hopen dat het rustig is om nog de nodige uren slaap te pakken. En anders er maar een pot bier in, dan slaap ik ook beter:-))

Ik heb nog een beetje het tijdschema van 2007 in mijn hoofd en als ik zorg dat ik overal wat eerder ben, ben ik mooi op tijd terug.
Ik was zover ik nog weet in:

Villaines-La-Juhel s'middags rond 4 uur eerste dag
Fougeres rond 7 uur eerste dag.
Tinteniac om half 10 eerste dag.
Loudeac rond half 3 eerste nacht.
Carhaix-Plouguer in de morgen tweede dag.
Brest, rond 1 uur tweede dag, 2 uur geslapen.
Carhaix-Plouguer, voor het donker tweede dag.
Loudeac, tijdens de tweede nacht, tijdstip weet ik niet meer.
Tinteniac, 8 uur s'morgens derde dag.
Fougeres,  en Villaines-La-Juhel weet ik niet meer.
Mortagne-Au-Perche rond 8 uur s'avonds derde dag.
Dreux, rond 4 uur derde nacht.
Finisch s'morgens om 9 uur vierde dag.

Volgens Tom en mezelf moet met zo'n tocht 100 km in 5 uur gereden kunnen worden, all-in, dus 1200 moet dan in 60 uur kunnen, tijdens HCH 5 weken terug deden we er 4,5 uur over, maar daar zat geen slaap bij in, dus meer dan 60 uur werk is geen ramp.
Aan de andere kant reed ik vorig jaar Zoetermeer Parijs Zoutermeer 1000 km binnen 48 uur, dus dan gaat 100 km in 5 uur wel weer op. Veel zal van het weer afhangen.

Als ik zo naar de weerkaarten kijk, wordt het mooi redelijk zonnig weer, dus dat is mooi, want de twee laatste uitvoeringen waren aardig voorzien van het hemelse natuurvocht.
Saluut.