Hieronder een paar reacties na montage.
Rob:
Alles is goed gegaan.
Roef is in Doesburg achter gebleven en het laatste stuk naar huis heb ik alleen gereden.
Maar het lijkt allemaal soepeler te lopen.
Terug hebben we wat harder gereden dan de heenweg maar mijn cadans was hetzelfde als op de heenweg, of te wel, ik rij gewoon harder zonder dat het me extra kracht lijkt te kosten.
De laatste 50km naar huis heb ik gewoon lekker doorgetrapt, voor zo ver dat nog ging en haalde ik toch nog een aardige snelheid met een beperkte cadans.
Voor echt vergelijkingsmateriaal moet ik even wachten op het woon-werk verkeer.
Maar met rustig fietsen gaat het veel makkelijker om op snelheid te komen.
Het fietst zo licht dat ik soms vergat terug te schakelen bij een kruising...maar dan kom je bijna niet meer weg.
Het tandwiel bevalt me goed.
Van de week even de ketting gereinigd en ingevet en nu loopt hij ook weer geruisloos...
Mijn cadans is niet omhoog gegaan met wel de versnelling waar ik in fiets.
Ik merk dat ik nu "cruise" op blad 8 van 9 en als ik lekker op snelheid rij ook vrij regelmatig op blad 9.
Mijn gemiddelde snelheid ligt iets hoger net als de cruisesnelheid.
Ik merk dat de acceleratie sneller gaat en klimmen lijkt makkelijker te gaan.
Jaap:
METEN IS WETEN: het effect van ovale tandbladen.
Zoals de meesten van jullie weten, zie ik het als een sportieve uitdaging te
blijven randonneren, juist bij het ouder worden(nu 77). In 2007 en 2009 reed ik
PBP en LEL binnen de limiet uit. In 2011 en 2015 lukte dat niet. Voor 2019 sta ik
opnieuw ingeschreven bij PBP met 90 uur voor “vélos spéciaux” (waaronder
mijn ligfiets M5-CHR). Eerder schreef ik over conditieverbetering en hoger
gemiddelde dankzij interval- en harttraining o.l.v. Robert Carlier (fysiotherapeut
en randonneur).
Deze winter rees bij mij twijfel of mijn ovale tandbladen wel goed stonden
afgesteld (knieklachten). Mijn kennis van mechanica is 60 jaar na de hbs
behoorlijk weggezakt en het kostte mij enkele dagen studeren om mijn
vermoeden te doen groeien, dat ze verkeerd stonden. Kort na het juist
bevestigen (4 jaar geleden door Peter de Rond) had ik een carbon
beschermring laten monteren en helaas níet opgemerkt dat het ovale tandblad
daarbij 72º gedraaid was (1/5 van 360º).
Dus 4 jaar later en 30.000 km verder en 2 jaar knieklachten Rechts leek de
oplossing nabij! Vlak voor de start van Zwolle 200 bevestigde Peter met één
blik op mijn ovale tandblad dat mijn vermoeden juist was. De volgende
zaterdag zat ik vanuit Zeeland met een “vrij-reizen-dag” en met ligfiets om 6
uur in de trein op weg naar Almelo. Daar was het nog een uurtje fietsen naar
Lattrop aan de Duitse grens. Peter stelde de tandbladen juist af en een uur later
reed ik blijmoedig terug naar Almelo. Het voelde “anders” en het leek wel of ik
sneller reed…. Verbeelding? Volgens Peter de Rond is dat een bekend
fenomeen na overstappen op ovale bladen. In een schriftje houd ik al mijn
gereden tochten bij. In mijn enthousiasme wilde ik niet over één nacht ijs gaan
en besloot ik om ruim één maand vóór en ruim één maand ná het correct
plaatsen de totalen te vergelijken:
Vóór: 900 km (afgerond) met 22,8 km/uur (over heel 2018 22,7 km/uur)
Ná : 900 km (afgerond) met 23,9 km/uur. Tel uit je winst!
Bovendien zijn de klachten en het dik worden van mijn rechter knie
verminderd. Maar de GROTE VERRASSING kwam pas, toen ik het aantal
verbruikte Kcal ging vergelijken. Ik rijd altijd met hartslagmeter (en op advies
van Robert Carlier op gewenste hartslag i.p.v. gewenste km/uur) die
automatisch het verbruikte aantal Kcal berekent:
Vóór: 13.400 Kcal
Ná : 12.200 Kcal (afgerond)
Dus globaal rijd ik 1 km/uur sneller en verbruik ik 1000 Kcal minder over 900
km. Vergelijk dat met het brandstofverbruik van een auto als je 130 of 100
km/uur rijdt! Nu begrijp ik dat Chris Froome en Marianne Vos (beiden rijden
“ovaal”) aan het eind van de rit meer energie over hebben dan hun
concurrenten!
Jaap.
ps. Peter de Rond bedankt!
Bert:
Zoals beloofd onderstaand mijn ervaringen met de ovale bladen.
Op dit moment heb ik ze 1 ½ maand en heb er 1000 km mee gefietst.
Van alle voordelen die eerder zijn benoemd was voor mij het belangrijkst dat het beter voor mijn knieën zou zijn.
Wat mij is opgevallen in de afgelopen 1½ maand is dat de trapfrequentie omhoog is gegaan en dat die hogere frequentie beter vol te houden is. Vroeger schakelde ik vrij snel door naar een hogere versnelling maar nu doe ik dat niet meer.
Daarnaast is de gemiddelde snelheid ongeveer 1 tot 2 km hoger dan voorheen. In hoeverre dit te maken heeft met de q-rings of met het feit dat mijn conditie beter is geworden omdat ik meer fiets kan ik niet goed bepalen maar de snelheid ging eigenlijk direct na monteren omhoog dus wat mij betreft is dat een direct gevolg van de q-rings.
Maar wat voor mij uiteindelijk de belangrijkste reden was om over te stappen op ovaal is dat ik geen of nauwelijks pijnklachten meer heb in mijn knie. Dus wat dat betreft ben ik zeer tevreden met de aankoop.
Overigens heb ik (nog) niks gemerkt van spierpijn omdat er andere spiergroepen worden gebruikt.
Met vriendelijke groet,
Bert.
Ondertussen is Rotor jammer genoeg gestopt met de productie van 130bcd tandwielbladen. Het blijkt dat de maat 130bcd alleen in Nederland gebruikt werd, en dit is te weinig om rendabel te blijven produceren voor een kleine fabrikant als Rotor.
De 110bcd is nu de standaard, maar gelukkig de meeste velomobielen worden nu ook standaard uitgeleverd met 110bcd.
Wel heb ik nog een paar setjes 130bcd liggen voor degene die graag met Ovale tandwielbladen willen rijden, want ombouwen naar 110bcd is niet een probleem, alleen wat duurder.
Wil je gebruik maken van een van de laatste setjes, bel of mail me.
Saluut
