OBT Utrecht 2019.

Klaar voor de start.

Oliebollentocht 2019 in Utrecht, deze keer gaan we er weer naar toe, alleen niet per fiets maar per auto. Afstand is toch wel redelijk ver vanuit Lattrop, en we moeten dezelfde avond ook weer redelijk op tijd thuis zijn.
Ook met de auto is het nog bijna 2 uur rijden, maar we zijn mooi op tijd om de Quest te lossen, en Allert die vlak bij staat is zo allert om even te helpen de Quest van de auto te tillen, Allert bedankt.

Tijdens de pauze voor de start kunnen we lekker contact leggen met de andere, en redelijk wat mensen zijn ook al een keer bij mij thuis geweest, zodat deze gelegenheid zich mooi laat gebruiken om ook zakelijk dingen te regelen.

De organisatie is goed geregeld en we krijgen een soort strippenkaart waarmee je de consumpties kunt krijgen, bij aanmelding was het minimale inschrijfgeld 30 euro voor alles, waarmee je recht op 8 consumpties had, 3 bakken koffie, bij pauze 1 koffie met appelgebak, bij de finish 1 bakje soep en 2 oliebollen. Redelijk aan de prijs, was mijn eerste gedachte.
Nou bleek de erwtensoep, een vegetarische variant te zijn, die in mijn ogen de naam erwtensoep niet mocht dragen. Emancipatie is hier wat te ver doorgeschoten.

Poseren bij de Dom.

De groep van 150 mensen is mooi verdeelt over een 14 tal groepen en gaat om de 2 min. op pad, hierdoor een mooie spreiding van al die velomobielen. Tot de lunch was het door de stad en na de lunch meer buitenom. De filmpjes tonen een mooi beeld van het gebeuren. Het weer was mooi en gezond met een frisse temperatuur.

We waren als een van de eerste bij de lunch en bij de finish, waardoor je mooi de gelegenheid hebt om rustig je ding te doen, geen opstoppingen en lang in de rij staan.
Vooral het rondrijden op de vliegbasis was erg leuk, sommige konden er geen genoeg van krijgen.
Al met al een geslaagde uitvoering, mede vanwege het mooie weer, want dat hebben we niet in de hand.
Saluut.

Hoe belangrijk is sporing voor een velomobieler.

Beetje overdreven voor de duidelijkheid.

 Als we een velomobiel kopen is een van de redenen om met zo weinig mogelijk inspanning zover mogelijk te komen. Dat dit veel geld kost, nemen we op de koop toe. Uiteraard zijn er ook nog andere redenen.  Maar ik ben vaak verbaasd als ik een velomobiel voor onderhoud aangeboden krijg en vraag hoe het met de sporing is, dan men vaak zegt, ik denk, wel goed.

Goed voorbeeld hoe verstelling werkt.

Nadat het werk gedaan is meet ik dan voor de aardigheid nog even de sporing op, en in meer dan 80% van de gevallen klopt het niet, vaak zie je het al aan de banden.
De huidige velomobielen hebben voor afstelling geen linkse en rechtse schroefdraad in één van de stuurstangen, en dit is essentieel als je wilt rijden met een juiste afstelling.
Elk ander voertuig wat rondrijdt heeft een stuurstang met linkse en rechtse draad of een inrichting waarbij je zonder de stuurkogel los te halen, de lengte van de stuurstang kunt aanpassen.

Vanwege de achterwielaandrijving heb je toespoor nodig, omdat het achterwiel tussen de voorwielen door wil rijden, met andere woorden de voorwielen worden aan de voorkant naar buiten gedrukt.
Door de sporing af te stellen met een klein beetje toespoor, rijdt je met voorwielen die parallel aan elkaar staan tijdens het fietsen.

Stuurstang met oude stuurkogel met nieuwe ernaast.

Door de stuurkogel los te halen en één slag in of uit te draaien, ga je vaak van toespoor naar uitspoor of andersom, als je de stuurkogel één slag verdraaid, dan maakt dat 3 tot 4 mm verschil in afstand tussen voorkant wielen  en achterkant wielen, terwijl de juiste toespoor maar tienden van een mm moet zijn.

Met teveel toespoor of uitspoor, heb je wrijving met het wegdek. Dit betekend slijtage aan je banden en energie die je niet omzet in snelheid, oeps verkeerde opmerking.
Ook kan een verkeerde afstelling juist gevaarlijk zijn tijdens een afdaling omdat je voorwielen kunnen gaan zwabberen, (shimmyen in het Engels) waardoor je de controle over de velomobiel verliest, met alle vervelende gevolgen van dien.

Veel wrijving kost veel energie, en veel banden, die toch ook niet goedkoop zijn.

Nadat ik 2002 mijn eerste Quest had gekost, heb ik al vrij snel één stuurstang aangepast, met linkse en rechtse schroefdraad, later ben ik de onderdelen hiervoor gaan monteren of verkopen aan mensen die erom vroegen.
Eigenlijk staat de investering hierin in geen verhouding tot datgene wat het voor je doet, je fietst makkelijker en je kunt wel tot 10.000 km of langer met je banden doen, ik gebruik F-lite's, die maar weinig rubber op het loopvlak hebben.

Ook dat de velomobiel rechtuit rijdt met de handen los is wel grappig.
Ook maak ik passende stelbokken waarmee je de sporing zelf kunt opmeten, Een setje kan ik leveren voor 41,50 euro netto, exl. verzendkosten, of kom langs voor montage en afstelling.
Saluut.

"Waar" of "Niet waar".

Is een televisie programma en soms wel leuk om te zien.

Waarom een veersysteem modificeren, hoofdreden is omdat de standaard teveel uit veert bij een grote belasting, en dit kan gevaarlijke situaties veroorzaken, en de veerweg is te lang, waardoor je contact verliest met het wegdek.

Waarom heb je een veersysteem nodig, omdat we vanwege de rolweerstand de banden hard oppompen, hierdoor maken we geen gebruik van de natuurlijke werking van de luchtkamer die in de band aanwezig is. Luchtvering werkt goed. Kijk maar naar vrachtwagens en auto’s, zelfs de Quattro heeft tegenwoordig luchtbalgen voor het veersysteem.

Een veersysteem met 2 veren, die elkaar tegenwerken en onder voorspanning gemonteerd zijn, voorkomen het teveel uit veren, en geven een snelle reactie als de condities van het wegdek hierom vragen. Doordat ze elkaar tegenwerken is het evenwicht weer snel in balans voor de volgende reactie.

Is het het ideale veersysteem, nee, het is een compromis. Vaak hebben we het over prijs/kwaliteit verhoudingen, dit een compromis, waarbij je met een relatieve kleine aanpassing een veiliger veersysteem hebt, die weinig tot geen onderhoud nodig heeft en bestaat uit weinig componenten die stuk kunnen gaan. Dus voor weinig geld, een stuk veiligheid en comfort erbij.

Is een brede band een demper op zich, ja, vooral als je de bandenspanning laag is. Geeft dit meer rolweerstand, ja. Willen we dat, nee.

Dus we hebben systeem nodig om de schokken door de harde band op te vangen, want dit vinden we comfortabel.

Zelf jaren gereden met de Swalbe Super Moto, een snelle band met een grote luchtkamer, vaak de bandenspanning boven de 5 bar gehad, want dat rijdt snel en sportief, alleen voel je goed hoe de weg conditie is. Deze week de Swalbe Almotion gemonteerd, want de oude is versleten en niet meer verkrijgbaar. Op 4 bar gezet, want de testresultaten van Wim geven aan dat hij dan de minste rolweerstand heeft. (Wim bedankt voor al je werk op dit gebied) Ik merk nu dat de band meer absorbeert dan de Super Moto, hierdoor heeft de vering minder te doen.

Is het Risse systeem het ideale? Ik weet het niet, voor mij is de prijs/kwaliteit verhouding niet goed. Hij is duurder en geeft niet veel meer veiligheid, daarnaast onderhoudt gevoeliger, en bij problemen heb je de luchtpomp nodig.

Slijt de ketting bij gebruik van het Risse systeem, ik denk van wel, levensduur van een ketting wordt bepaald door goede smering/onderhoud en een schone ruimte. Ook bij velomobielen die geen achtervering hebben slijt de ketting.

Is het handig om een mening van een ander “onzin” te noemen, met alle respect, vind het kras. Een band met een te lage bandenspanning geeft meer rolweerstand, zie bandentesten van Wim, maar volgt wel goed de weg conditie.  

Het grappige is dat alle systemen die de "Rotte Rijders" gebruiken in de youtube filmpjes bij mij uit de garage komen. (ook de Risse, is te koop) Ik had ze liggen, en ze wouden ze graag meenemen om uit te proberen, nou wie ben ik om dat tegen te houden.

Ik heb een ruilsysteem, na bestelling stuur ik je een gemodificeerde, en je stuurt je eigen veerpoot retour, die ik weer modificeer, weer klaar voor de volgende klant. Simpel als wat.

Saluut.