donderdag 26 juli 2012

ff mountainbike met collega's

Er zijn er 4 overgebleven, Wilbert, Marleen, Peter en Erik die de  foto neemt.
Nu we in het mooie Twente met al zijn bossen en hoogteverschillen wonen, tenminste hier in Lattrop. Kwam het idee om een mountainbike te kopen, mede doordat collega's wel eens met elkaar gaan fietsen.
Nou zo gezegd en gedaan, een gebruikte mountainbike gekocht en hup gisterenavond mee met het spul.
Ik heb nog nooit aan deze sport gedaan, en dit uitvoerig aangegeven aan de collega's.
Ik ging mee op mijn oude gympies, want fietsschoenen voor de mountainbike heb ik nog niet, en de fiets heeft gewone trappers. We zijn met 6 man en 1 vrouw begonnen en al vanaf het begin de gang erin, "kom op Peter wel aansluiten jongen", ja, ja, zit er voor het eerst op hoor.
Ze dachten, ff testen natuurlijk, tjonge wat een gedraai en gekeer, steeds remmen, schakelen, sturen, aanzetten en proberen de grootste obstakels te ontwijken op de smalle paadjes.

Wat is de natuur mooi hier, ongerept en veelvuldig aanwezig, maar door de onbekendheid van parcours en snelheid die opgelegd word is van het genieten niet veel gekomen op dat gebied.
Maar goed, na een tijdje duiken we ineens een groot gat in waar je ook weer uit springt en gelijk een bocht moet nemen, jemig, nu moet het niet gekker worden schiet er nog door mijn hoofd. De laatste in de rij, moet het bekopen met een val, en houd het voor gezien, wat krassen op het gezicht en vandaag bleek ook nog een rib gekneusd.

We gaan met zij'n zessen verder, de smalle paadjes worden afgewisseld met brede asfalt wegen en weer bochtige smalle steile paadjes omhoog en omlaag. sterk wisselend parcours waarbij zelf over omgevallen bomen gesprongen moet worden. Na veel bos volgt op het laatst nog een 8km rechte parallel weg van Denekamp naar Oldenzaal, waar ik het gas erop zet, eerst volgen er nog 3 collega's maar na een paar keer kop wisselen blijft Erik nog over. Met de Quest rijd ik hier s'morgens ook altijd en we benaderen bijna dezelfde snelheid, we jagen elkaar behoorlijk op en geven ook gelijktijdig op.

Al met al een hele leuke avond om zo met collega's door de bossen te raggen, we spreken af om het vaker te doen. Het is erg intensief op deze manier fietsen en ik voel me na het douchen ook anders moe dan als ik met de Quest gereden heb. Een goede training, geen last van spieren gehad, alleen het smalle zadel is weer terug, na een groot aantal jaren. PIJNLIJK.
Saluut.

vrijdag 20 juli 2012

Sponsortocht DCT 2012

15 augustus gaat de toertocht DCT van start deze gaat via de hoofdsteden van onze provincies in Nederland.  De tocht is 1425km lang en moet binnen 110 uur gereden worden.
Hoe vaak je of hoe lang je slaapt is iets wat je zelf moet regelen, wel zijn er 3 plaatsen waar je kunt slapen, maar dat hoeft niet, ook het eten regel je zelf.
Het is nog net geen survival tocht, maar zo voelt het soms wel, want bij problemen moet je jezelf redden, tenzij je vlak bij huis of bekenden bent, dan vraag je vanzelf die om hulp.

Omdat ik deel uitmaak van de Pinkstergemeente "de Banier" in Almelo heb ik besloten om deze tocht te gebruiken om me te laten sponsoren, de opbrengst komt ten goede van de zendelingen van deze gemeente.
Deze mensen hebben huis en haart verlaten in Nederland om  zending in het buitenland te bedrijven en zijn voor inkomsten vaak aangewezen op fam en vrienden.
Dit doen ze uit liefde voor Jezus Christus, die zonder terughoudendheid zijn leven gegeven heeft op het kruishout van Golgotha, omdat een ieder die in Hem gelooft, toegang heeft tot het eeuwige leven.

Dit is mijn 5de grote tocht, en niet altijd lukt het om dit tot een geslaagd einde te brengen. 2006 en 2007 gingen goed, maar 2009 en 2010 waren minder geslaagd. Conditioneel is niet het probleem, maar mentaal is vaak het struikelblok. Het meerdere dagen constant fietsen, zonder veel slaap is iets wat je moet ervaren om te zeggen wat het probleem op een gegeven moment wordt.

In ieder geval, als je dit een goed doel vindt en je wilt mij sponsoren dan kun je het volgende doen.
Stuur een email naar pgdrond@gmail.com en geef het volgende aan:
A. Je sponsort de zendelingen door een bedrag per gereden km te geven.
B. Je sponsort de zendelingen door een vast bedrag toe te zeggen, na het uitrijden van de tocht.
C. Je sponsort de zendelingen door een vast bedrag toe te zeggen, ondanks afloop.
Na afloop van de tocht krijg je bericht hoe de afloop is en waar je toezegging op gestort kan worden.

De vorderingen van de tocht zullen uiteraard via mijn blogspot te volgen zijn. Ik zal mijn fam. vragen om elke doorkomst in de hoofdsteden hierop te vermelden, zodat je kunt zien waar ik me op dat moment bevindt en hoe het gaat.

Het aantal deelnemers is bijna 40 man, waaronder 1 vrouw, deelnemers komen uit Nederland, Belgie, Duitsland, Frankrijk, Engeland, Italie, Israel, en Amerika.
Saluut

donderdag 12 juli 2012

De Rond Velomobiel Service "Twente"




Zoals al een paar keer vermeld heb op mijn blogspot, repareer ik voor derden, dit is eigenlijk gegroeid doordat in Friesland steeds meer mensen in de buurt een velomobiel kochten die het makkelijk vonden om het onderhoud door mij te laten uitvoeren.
Hierdoor bestelde ik regelmatig onderdelen bij Velomobiel en afgelopen winter vroeg Ymte of ik voor hun een servicepunt wilde worden. Nou dat wil ik wel, maar dat wordt dan servicepunt "Twente"  antwoordde ik omdat we gaan verhuizen, nou ook goed, ook daar rijden ze, was het antwoord.

Kees van Hattem is vorig jaar ook een service punt begonnen, nu helaas gestopt, maar goed, er komen steeds meer velomobielen op de weg.
Zie daar, de behoefte voor meer servicepunten voor onderhoud.
We zijn nu een paar maanden na de uittocht uit Friesland en de boel is een beetje op regel, dus tijd om een en ander bekend te maken.

Ik heb een mooi logo laten maken, zoals jullie zien, wat uiteraard niet gebruikt mag worden door derden. Mensen die een velomobiel hebben met achterstallig onderhoud kunnen hem in overleg hier brengen. Dit geldt niet alleen voor de Quest, maar voor alle velomobielen, ook de oude type's want ik heb eerst 8 jaar met een Allweder rond gereden. Ik gebruik onderdelen en prijzen van Velomobiel.
Niet alleen onderhoud, maar ook schadegevallen neem ik in behandeling, ik ben een samenwerking met een autospuitbedrijf uit de omgeving aan gegaan.

Wat betreft mijn achtergrond, ik heb een technische opleiding genoten, eerst in de automobielsector en later in de landbouwsector, nu ben ik werkzaam in de hydraulische markt als binnendienst verkoop en technische ondersteuning. Dus met kennis van technische zaken zit het wel snor.
Ik richt me in eerste instantie op onderhoud en herstel van velomobielen. Wat er later eventueel bijkomt zien we dan wel.
Ik heb een ruime garage waar ik meerdere velomobielen in onder kan brengen.

Via mijn weblog zal ik ook een aantal aanpassingen die ik zelf toepas toelichten.

De Rond Velomobiel Service "Twente".
Brandkolk 14, 7635 LZ Lattrop.
Tel. 0541-856929

zondag 8 juli 2012

500 km in 24 uur

Tja, nu weer iets over fietsen. Ik had me opgegeven voor een brevet in Boekelo ter voorbereiding op DCT in augustus. Niet dat dit nodig was in de zin van homolongatie, maar meer voor training en het nachtrijden.
De laatste lange tocht was met Pinksteren, en deze paste er mooi tussen. Tom Hospes de Friese Hulk ging niet mee, had een activiteit met zijn zoon, en dat is ook belangrijk nu hij nog jong is. Tom hoeft ook niet te trainen, die is sterk genoeg.

De avonden voor de start waren erg laat geworden, dus vrijdagmiddag voor de start nog maar ff voorslapen, nou ja rusten meer, maar goed. Om half 8 naar Boekelo gefietst alwaar ik om half negen was, om nog ff koffie te drinken en kennis te maken. In totaal waren er 11 deelnemers en zowaar ook pers van de Twente krant die best wel geïnteresseerd  was, er komt nog een stuk in de krant.
De organisatoren Gerrit Beumer en Arvid de Jong hebben er veel tijd in gestopt om de route te beschrijven en een track te maken voor de GPS mensen, tjonge wat een werk, heb bewondering voor de mannen, mijn complimenten hoor.

Om 9 uur klonk het startschot (denkbeeldig) en gingen we op pad, voor de geïnteresseerde lezer, eerst 150km naar het oosten, daarna 100km naar het zuiden en toen weer 150km naar het westen. De plaatsen waar een controle was zijn Neuenhaus, Vechta, Melle, Oelde en Buldern.
Er waren 3 Questen onder de deelnemers waar Jos Hendriks eentje van was en de andere ben ik de naam van kwijt, Al vrij vlot na de start waren Jos en ik de boel vooruit en zijn we samen Duitsland in gefietst. Jos vond het tempo 35/37 een mooi tempo, en we schoten dan ook lekker op. Je denkt dat je Duitsland veel hoogteverschillen hebt maar tot aan km 200 bleef het opmerkelijk vlak vond ik, af en toe wat omhoog en omlaag maar dat merkte je nauwelijks, omdat de GPS het aangeeft weet je dat het stijgt of daalt.
Het weer was goed, weinig wind, bijna geen wolken en een nog heldere maan, wel afnemend maar nog groot genoeg, zodat het niet echt donker werd, In Neuenhaus na de stempel gelijk doorgereden, want we waren nog maar net de Duitse grens gepasseerd. De volgende controle in Vechta zou bij 150km zijn en dat is nog een heel stuk tussen 2 posten in, bij 130km gaf Jos aan dat hij veel last van slaap had en eerst 1 uurtje ging slapen in de fiets, wel jammer, want ik vind het niet zo leuk om alleen te fietsen, het is geen probleem, maar je bent ook tijdens de posten alleen en je hebt geen aanspraak. Maar goed, veiligheid voor alles.
Jos haakte af en ik zette er een tandje bij, nu met tempo 40/42 schoot het lekker op, o ja dat had ik al gezegd, en al gauw was ik in Vechta, alwaar we moesten stempelen bij een tankstation, nou niet erg vriendelijk daar, je kon via een nachtloket een stempel krijgen, wat drinken kopen en voor de rest mooi buiten blijven, de dame in kwestie had van die plastic handschoenen aan, ze waren nog net niet groen :-((

Na Vechta was de volgende post in Melle op 217km, na 200km bijna vlak rijden begonnen de eerste heuvels naar 200 mtr hoogte en dat waren nog beste klimmen in de zin van percentage, vlak voor Melle begon ik een flinke dip te ontwikkelen, maar voordat ik er last van kreeg was de stempelpost daar al. precies op tijd. Er stonden een paar jongens die de Quest prachtig vonden en er graag een rondje in wouden fietsen, nou mooi niet dus. De pompbediende wou 3 euro hebben voor een stempel, ik denk "krijg nou wat", dit heb ik nog nooit meegemaakt, nou wat gebrabbel van mijn kant en wat Duits van zijn kant bleef de portemonnee dicht, tjonge jonge, dat is ook wat, 3 euro voor een stempel, daarom gaat het zeker beter in Duitsland, ze vragen overal geld voor :-))

In ieder geval was de dip weg, en ik kon verder, mooi over de helft en op weg naar Oelde, de heuvels bleven komen en het was steeds klimmen en dalen, maar niet zwaar meer wat percentage's betreft.
In Oelde ben ik vaker geweest, met het 600km brevet van Zwolle stempel je daar ook, dus ik kende het daar, ondertussen was het weer dag geworden en dan herken je de omgeving ook meer, na Oelde fietste ik ook over wegen die we gebruikten als we naar Giessen fietsten. Ondertussen begon het ook weer warm te worden en kreeg ik in de gaten dat de totaal tijd sneller zou kunnen zijn als het brevet vanuit Zoetermeer.
In Buldern nog ff koffie drinken en Tom pesten via een SMS, moesten er nog 70 km gereden worden naar Boekelo, gestadig aan daal je ook af naar Nederland wat het gemiddelde ook goed doet.

Na 13 uur en 50 min was ik dan ook terug in Boekelo en had ik een gemiddelde van 34,7 staan op de teller.
Geen last van slaap gehad. Geen echte dip, wel een gerommel in de maag, maar niet ernstig, en een goed gevoel over de tocht, een beetje van, na 3 x recht kom je weer op hetzelfde punt uit.
Omdat ik met de Quest was gekomen, moest ik ook weer terug, uiteraard met de Quest, logisch, en omdat ik dezelfde avond nog een buurtfeest had, die met een toertocht begon van 1,5 uur, kwam mijn 24 uurs totaal uit op de eerder genoemde 500 km, nou zowaar een hele prestatie vond ik van mezelf.
Saluut.

vrijdag 6 juli 2012

Geslaagd en afscheid

Ja. dan wil je wel lachen!
Ja alweer eentje die een handtekening onder haar diploma kon zetten, dit keer is het de jongste "Johanna", ze heeft haar opleiding SPW afgerond in Sneek, en heeft ook al een baan.

Nou dan kun je met recht zeggen dat je als ouders trots bent.
En ze is niet de laatste dit jaar, want gisteren hoorde we dat er weer eentje geslaagd is, dus wordt vervolgt.:-))

Johanna werkt nu via een gastouderbureau bij een tweetal gezinnen en zorgt ervoor dat alles een beetje doordraait daar.
Ze vindt het een geweldig beroep en hoopt er nog veel jaren plezier ervan te beleven.

Nou prachtig toch.
Johanna, van harte gefeliciteerd meid.



Afscheid.
Van de week de fiets op de kant gehad om een en ander te controleren voor een brevet van 400km waar je toch goed beslagen ten tonele wil verschijnen.
Wat bleek, mijn rechtervoorband, een Go-Cycle was na 12.000 trouwe km tot op de draad versleten.
De eerste van het setje was met 8000 versleten, toen hingen de vellen eraan vanwege een acute remactie met  blokkade. Hier kon hij toen niet tegen, nu is de tweede ook versleten, hij had 5 plekken waar hij tot op het canvas versleten was, met recht kun je dan zeggen dat hij tot op de draad versleten was. :-))
En als je dan nagaat dat ik niet de langzaamste rijder ben, en ook in de winter met deze banden rij, wat is dan het geheim, nou ik let altijd goed op de sporing, vind ik erg belangrijk en mijn bandenspanning staat tussen de 5,5 en 6 bar. Lekke banden? nou niet meer als bij andere banden, de laatste lekke banden, 4 keer zijn van het achterwiel, laatste lekke voorband is meer dan 4 maanden geleden.
Saluut.

dinsdag 3 juli 2012

Lekker vissen, en barbecueen.

Wim Benerink met 66cm snoek
Afgelopen week hoorde ik dat de mannen van de buurt zouden gaan vissen, leuk maar ik ben geen visser.
Maakt niet uit zei Grytsje, lekker gezellig meedoen, ja waarom niet. Dus erheen en op de vraag of ik ook spul had, nee dus, nooit gevist en geen spul, maakt niet uit. Ik kreeg materiaal van een andere visser die een extra  hengel bij zich had.
Nou daar sta je dan met een pier aan je haak en te kijken naar een klein dobbertje, oeps dobber weg, ophalen die hap, ja een vis eraan, 5 min later weer dobber weg, weer een visje eraan, allemaal van 18 cm lengte. Ja, ja wordt er al geroepen, meneer heeft nooit gevist.
Maar goed, nu bleef het rustig en ik had ff rust, na weer wat vreten aan de pier had ik weer beet, maar  nu viel de vis net voor de wal weer in het water, later nog 2 keer beet gehad waarbij een de haak zover achter in de keel zat, dat we hem moesten uitgraven :-))
Tijdens de barbecue later op de avond kreeg ik de tweede prijs mee en de melding dat ik het volgend jaar mag organiseren samen met een buurman.
Al met al een leuke avond waarbij ik dus heb mogen proeven van het vissersleven.

Het was in ieder geval mooi weer.
Dag erna de verjaardag van vrouwlief waarbij we weer zouden gaan barbecueën, Mooi wat spul ingekocht en met elkaar afgesproken dat we wat langer bezig zouden zijn, anders was het barbecueen met 1 uur voorbij, nu zouden we gezellig lang genieten, en dat lukte mooi, na 3 uur ging hij uit, en hadden we onze magen gevuld en lekker gekletst met elkaar en Grytsje haar verjaardag gevierd.
Het weer was geweldig mooi en we konden tot na 10 uur buiten zitten en genieten van het uitzicht, verhalen en streken die we uithaalde met elkaar, nog een kleine foto sessie gedaan bij de houtbult waarbij de echte houtzagers boven kwamen drijven. Details zal ik jullie besparen. :-))