500 km in 24 uur

Tja, nu weer iets over fietsen. Ik had me opgegeven voor een brevet in Boekelo ter voorbereiding op DCT in augustus. Niet dat dit nodig was in de zin van homolongatie, maar meer voor training en het nachtrijden.
De laatste lange tocht was met Pinksteren, en deze paste er mooi tussen. Tom Hospes de Friese Hulk ging niet mee, had een activiteit met zijn zoon, en dat is ook belangrijk nu hij nog jong is. Tom hoeft ook niet te trainen, die is sterk genoeg.

De avonden voor de start waren erg laat geworden, dus vrijdagmiddag voor de start nog maar ff voorslapen, nou ja rusten meer, maar goed. Om half 8 naar Boekelo gefietst alwaar ik om half negen was, om nog ff koffie te drinken en kennis te maken. In totaal waren er 11 deelnemers en zowaar ook pers van de Twente krant die best wel geïnteresseerd  was, er komt nog een stuk in de krant.
De organisatoren Gerrit Beumer en Arvid de Jong hebben er veel tijd in gestopt om de route te beschrijven en een track te maken voor de GPS mensen, tjonge wat een werk, heb bewondering voor de mannen, mijn complimenten hoor.

Om 9 uur klonk het startschot (denkbeeldig) en gingen we op pad, voor de geïnteresseerde lezer, eerst 150km naar het oosten, daarna 100km naar het zuiden en toen weer 150km naar het westen. De plaatsen waar een controle was zijn Neuenhaus, Vechta, Melle, Oelde en Buldern.
Er waren 3 Questen onder de deelnemers waar Jos Hendriks eentje van was en de andere ben ik de naam van kwijt, Al vrij vlot na de start waren Jos en ik de boel vooruit en zijn we samen Duitsland in gefietst. Jos vond het tempo 35/37 een mooi tempo, en we schoten dan ook lekker op. Je denkt dat je Duitsland veel hoogteverschillen hebt maar tot aan km 200 bleef het opmerkelijk vlak vond ik, af en toe wat omhoog en omlaag maar dat merkte je nauwelijks, omdat de GPS het aangeeft weet je dat het stijgt of daalt.
Het weer was goed, weinig wind, bijna geen wolken en een nog heldere maan, wel afnemend maar nog groot genoeg, zodat het niet echt donker werd, In Neuenhaus na de stempel gelijk doorgereden, want we waren nog maar net de Duitse grens gepasseerd. De volgende controle in Vechta zou bij 150km zijn en dat is nog een heel stuk tussen 2 posten in, bij 130km gaf Jos aan dat hij veel last van slaap had en eerst 1 uurtje ging slapen in de fiets, wel jammer, want ik vind het niet zo leuk om alleen te fietsen, het is geen probleem, maar je bent ook tijdens de posten alleen en je hebt geen aanspraak. Maar goed, veiligheid voor alles.
Jos haakte af en ik zette er een tandje bij, nu met tempo 40/42 schoot het lekker op, o ja dat had ik al gezegd, en al gauw was ik in Vechta, alwaar we moesten stempelen bij een tankstation, nou niet erg vriendelijk daar, je kon via een nachtloket een stempel krijgen, wat drinken kopen en voor de rest mooi buiten blijven, de dame in kwestie had van die plastic handschoenen aan, ze waren nog net niet groen :-((

Na Vechta was de volgende post in Melle op 217km, na 200km bijna vlak rijden begonnen de eerste heuvels naar 200 mtr hoogte en dat waren nog beste klimmen in de zin van percentage, vlak voor Melle begon ik een flinke dip te ontwikkelen, maar voordat ik er last van kreeg was de stempelpost daar al. precies op tijd. Er stonden een paar jongens die de Quest prachtig vonden en er graag een rondje in wouden fietsen, nou mooi niet dus. De pompbediende wou 3 euro hebben voor een stempel, ik denk "krijg nou wat", dit heb ik nog nooit meegemaakt, nou wat gebrabbel van mijn kant en wat Duits van zijn kant bleef de portemonnee dicht, tjonge jonge, dat is ook wat, 3 euro voor een stempel, daarom gaat het zeker beter in Duitsland, ze vragen overal geld voor :-))

In ieder geval was de dip weg, en ik kon verder, mooi over de helft en op weg naar Oelde, de heuvels bleven komen en het was steeds klimmen en dalen, maar niet zwaar meer wat percentage's betreft.
In Oelde ben ik vaker geweest, met het 600km brevet van Zwolle stempel je daar ook, dus ik kende het daar, ondertussen was het weer dag geworden en dan herken je de omgeving ook meer, na Oelde fietste ik ook over wegen die we gebruikten als we naar Giessen fietsten. Ondertussen begon het ook weer warm te worden en kreeg ik in de gaten dat de totaal tijd sneller zou kunnen zijn als het brevet vanuit Zoetermeer.
In Buldern nog ff koffie drinken en Tom pesten via een SMS, moesten er nog 70 km gereden worden naar Boekelo, gestadig aan daal je ook af naar Nederland wat het gemiddelde ook goed doet.

Na 13 uur en 50 min was ik dan ook terug in Boekelo en had ik een gemiddelde van 34,7 staan op de teller.
Geen last van slaap gehad. Geen echte dip, wel een gerommel in de maag, maar niet ernstig, en een goed gevoel over de tocht, een beetje van, na 3 x recht kom je weer op hetzelfde punt uit.
Omdat ik met de Quest was gekomen, moest ik ook weer terug, uiteraard met de Quest, logisch, en omdat ik dezelfde avond nog een buurtfeest had, die met een toertocht begon van 1,5 uur, kwam mijn 24 uurs totaal uit op de eerder genoemde 500 km, nou zowaar een hele prestatie vond ik van mezelf.
Saluut.