1ste x Elfstedenwandeltocht 2024.

 

Nu heb ik al vele Elfstedentochten gedaan, maar nog niet de wandel versie.

Ik heb mijn zinnen gezet op het Elfsteden brevet, dit krijg je als je de tocht geschaatst, gefietst en gewandeld hebt.

Dus de schoenen aangetrokken en me voorbereid en aangemeld.

In 2017 heb ik het ook geprobeerd maar later bleek dat ik te laat ben begonnen met de voorbereiding.

Dus met dit gegeven en dat men wel zegt dat 1 jaar voorbereiding nodig is. In september 2023 begonnen met wandelen.

Eerste maanden kleine tochten, tussen 5 en 10km, in december een paar keer 10km en meer, maar man wat moet dat wennen, wandelen lijkt makkelijk, maar afstanden boven 10km doen gewoon zeer in de benen. Je motoriek en spieren zijn er niet aangewend.

In januari de eerste keer boven de 20km, tjonge wat een eind. Dan in febr. op 1 dag, 2x 20km+ wat een overwinning. De laatste 2 maanden protesteerde mijn spieren niet meer, lopen werd bijna leuk, nou ja leuk. Kost wel veel tijd hoor, als je 6,5km per uur loopt. Al met al 1025km gelopen tijdens de voorbereiding.

Maar goed 7 mei staan we samen aan de start, Tom en ik. "It giet oan", zeggen we dan. we staan in de Frieslandhal en het startschot klinkt.

Zo staan we weer eens naast elkaar bij een start, maar dan de eerste keer dat we samen een wandeltocht lopen, zelf heb ik wel eens in de weken gedacht. In 1985 wisten we ook niet waar we aan begonnen. Als we eerst maar eens in Bolsward zijn, dan zien we wel weer verder. 

Nu heb ik hetzelfde idee, als ik eerst de 1ste dag maar door kom. Tom is een snellere loper, en bij het fietsen ben ik altijd sneller, dus ik hoop dat ik hem bij kan houden.

Maar al met al, de eerste dag ging goed, alleen wat tintelen je voeten na de eerste dag, tjonge als dat maar goed gaat.

Na de 2de dag hetzelfde gevoel, alleen knieholte doet moeilijk. Maar we komen in Workum aan. Weer die tintelingen, het aparte dat het de volgende dag bij de start weg is, en pas na 20km terug komt, nou dat is te doen.

De 3de dag naar Franeker, het begint te wennen, elke morgen om 7 uur aan de start, en dan weer los, boven Harlingen is het wel erg open en saai lopen hoor, maar bij Franeker door het Elfsteden tunneltje doet het weer goed.

Als ik bij de finisch merk ik dat ik de eerste blaar heb, grrr.

Hier staan we links bij de start in Franeker, vandaag naar Dokkum en dan is het alweer klaar. Heb ondertussen gemerkt dat mijn passen te groot zijn, Tom heeft langere benen, maar loopt korter met een hoger beenritme, het is best wel lastig om dit over te nemen. 

Als ik goed kijk naar zijn benen dan lukt het, zodra ik weer om me heen kijk, ga ik toch weer in mijn eigen ritme lopen.

Als we langs de Dokkumer Ee lopen, moet ik Tom laten gaan, mijn scheenbenen beginnen te steken en de laatste 10km van die dag doen me echt zeer.

Als Tom langs me loopt na een plaspauze geef ik aan dat hij zijn eigen tempo maar moet lopen, langzaam verdwijnt hij uit het zicht. Als ik bij de finish ben, ga ik gelijk door naar de massage. Waar ze mijn kuiten goed aanpakken. De etappe Franeker / Dokkum blijkt de snelste etappe te zijn op Strava. 

Ondanks het lopen van eigen tempo langs de Dokkumer Ee.

Het afhalen kan beginnen, ik ben blijven slapen vlakbij Dokkum, en heb ik goed geslapen. De laatste etappe loop ik mijn eigen tempo, ik wil niet meer dat mijn scheenbenen gaan protesteren met gevolg een vervelende blessure eraan.

Ik loop met andere mensen en we praten wat en zien al snel Leeuwarden liggen. Het is maar een kleine 29km naar Leeuwarden waar we kwart voor 12 aankomen en gelijk het begeerde kruisje mogen afhalen.

Nu nog het Brevet aanvragen en dan is dat ook weer klaar, weer een vinkje in de bucketlist gedaan.

Op naar de volgende Elfstedentocht 2de Pinksterdag, en dan gaan we los voor de 40ste keer.

Saluut.