Eindelijk is het zover en we gaan los als gezin, bijna iedereen doet mee, kinderen en schoonzonen.
Vorig jaar hadden we in een gesprek elkaar beloofd, ik zorg voor de extra kaart en jullie fietsen me Rond door Friesland tijdens de 40ste editie.
Met enig gelach werd de uitdaging aanvaard. Alleen de vraag was hoe gaan we het doen, we waren het al snel eens dat het een tandem moest zijn, en dat ik de hele rit zou doen, en de rest zou wisselen bij elke stempelpost. Dan was het niet zo zwaar voor me, bij elke stempel een verse erbij. Nou wat wil je nog meer.
Alleen wat voor een tandem, we hebben een ligfiets tandem geprobeerd rug aan rug, maar dat vond ik wat een erg onzekere, want daar is enige ervaring wel bij gewenst, en ik zag het niet gebeuren dat we veel zouden oefenen voor die tijd. Maar we hebben zelf een Pino tandem van Hase, waarbij de voorste alleen hoef te trappen. Mooi toch, ik voorop en de verse achterop.
Aldus gedaan, schema gemaakt en de week voor de tocht de Pino uit de stalling gehaald en nog ff geoefend of alles ook werkte. Mooi. Op naar Friesland, in de auto paste hij niet, dus op de aanhanger, slapen in Tjerkgaast en zorgen dat we op tijd bij de start staan. Dirk Jan trapt af als verse en neemt ook de honneurs waar voor Tirza want die is herstellende van een vette griep, dus hij gaat 130km doen.
Knap van hem want hij heeft niet echt geoefend, maar ik ook niet, veel gelopen de laatste maanden.
Als we de startstempel hebben doet het freewheel het niet van de voorste aandrijving, grrr, zul je beleven, we krijgen hem weer aan de praat, oorzaak te lang stilgestaan. We trappen goed door en krijgen veel leuke reacties, want zo vaak zien ze dit soort tandems niet.
Dirk Jan krijgt na 100km toch wel wat problemen met spieren en zitvlak, dus is blij als hij in Nijland het bijltje kan overgeven. Net voor Nijland breekt de derailleur kabel achter, dus we kunnen alleen voor bij de trippel schakelen, grrrrrr. Oke, dan maar op het kleine blad tegen wind, en op het middenblad voor de wind, zo komen we er ook.
Nu is het elke keer wisselen bij de stempelposten, of er vlak erna. In Tjerkgaast nog een bord macaroni naar binnen en het loopt soepel, gelukkig gaan de stortbuien van die dag langs ons heen, dus alleen grote plassen gezien. De kids en aanhang genieten met teugen en ik met volle teugen. We trappen lekker door en hebben veel kopwerk gedaan, wat ik niet verwacht had, vaak boven de 30km.
Dat er regelmatig een ander achter het stuur zit van de Pino valt op en er worden opmerkingen geplaatst en na uitleg, "want ik hoef alleen maar te trappen" snappen ze het en vinden het geweldig dat het zo kan en gedaan wordt. In Workum wordt er zelf gevraagd hoeveel kinderen heb je wel niet, want dit is al de 6de die ik achterop zie :-)
Al met al is het een hele bijzondere dag voor me en de laatste 12 kilometer doe ik samen met Grytsje. We zijn mooi op tijd in Bolsward alwaar we de beloning ophalen en ons nog op de foto laten zetten met de mooie beloning.
Er zijn er een paar die zeiden, "volgend jaar weer".
We zien wel.
Saluut.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten