Meten is weten, gissen is missen, jammer maar waar!

Hieronder het verhaal van Jaap Bouwman, jammer maar waar gebeurd, na verkeerde her montage van de fietsdealer, gelukkig heeft Jaap de handdoek niet in de ring gegooid maar gekeken wat er fout zou kunnen zijn.

METEN IS WETEN: het effect van ovale tandbladen.

Door Jaap Bouman.

Zoals de meesten van jullie weten, zie ik het als een sportieve uitdaging te

blijven randonneren, juist bij het ouder worden(nu 77). In 2007 en 2009 reed ik

PBP en LEL binnen de limiet uit. In 2011 en 2015 lukte dat niet. Voor 2019 sta ik

opnieuw ingeschreven bij PBP met 90 uur voor “vélos spéciaux” (waaronder

mijn ligfiets M5-CHR). 

Deze winter rees bij mij twijfel of mijn ovale tandbladen wel goed stonden

afgesteld (knieklachten). Mijn kennis van mechanica is 60 jaar na de hbs

behoorlijk weggezakt en het kostte mij enkele dagen studeren om mijn

vermoeden te doen groeien, dat ze verkeerd stonden. 

Kort na het juist bevestigen (4 jaar geleden door Peter de Rond) had ik een carbon

beschermring laten monteren en helaas níet opgemerkt dat het ovale tandblad

daarbij 72º gedraaid was (1/5 van 360º).

Dus 4 jaar later en 30.000 km verder en 2 jaar knieklachten.

Rechts leek de oplossing nabij! Vlak voor de start van Zwolle 200 bevestigde 

Peter met één blik op mijn ovale tandblad dat mijn vermoeden juist was. 

De volgende zaterdag zat ik vanuit Zeeland met een “vrij-reizen-dag” en met 

ligfiets om 6 uur in de trein op weg naar Almelo. 

Daar was het nog een uurtje fietsen naar Lattrop aan de Duitse grens. 

Peter stelde de tandbladen juist af en een uur later

reed ik blijmoedig terug naar Almelo. Het voelde “anders” en het leek wel of ik

sneller reed…. Verbeelding? Volgens Peter de Rond is dat een bekend

fenomeen na overstappen op ovale bladen. In een schriftje houd ik al mijn

gereden tochten bij. In mijn enthousiasme wilde ik niet over één nacht ijs gaan

en besloot ik om ruim één maand vóór en ruim één maand ná het correct

plaatsen de totalen te vergelijken:

Vóór: 900 km (afgerond) met 22,8 km/uur (over heel 2018 22,7 km/uur)

Ná : 900 km (afgerond) met 23,9 km/uur. Tel uit je winst!

Bovendien zijn de klachten en het dik worden van mijn rechter knie

verminderd. Maar de GROTE VERRASSING kwam pas, toen ik het aantal 

verbruikte Kcal ging vergelijken. Ik rijd altijd met hartslagmeter (en op advies

van Robert Carlier op gewenste hartslag i.p.v. gewenste km/uur) die

automatisch het verbruikte aantal Kcal berekent:

Vóór: 13.400 Kcal

Ná : 12.200 Kcal (afgerond)

Dus globaal rijd ik 1 km/uur sneller en verbruik ik 1000 Kcal minder over 900

km. Vergelijk dat met het brandstofverbruik van een auto als je 130 of 100

km/uur rijdt! Nu begrijp ik dat Chris Froome en Marianne Vos (beiden rijden

“ovaal”) aan het eind van de rit meer energie over hebben dan hun

concurrenten!

Jaap Bouman.

ps. Peter de Rond bedankt!

Naschrift, uitleg

Met een juiste afstelling heb je niet alleen 4 %meer vermogen op de ketting, maar ook 9% minder melkzuur in je lichaam, en daarnaast ga je gebruik maken van een derde spiergroep, dus de belasting verdeelt zich ook beter over de spieren. Al met al verbeteringen, en minder belasting. 

Veel gebruikers geven aan dat het natuurlijker aanvoelt, dit komt doordat je op de dode punten (onder en bovenin) een kleinere radius hebt, afstand ketting trapas is kleiner, hierdoor ga daar veel makkelijker doorheen. en wanneer je verticaal beweegt met je trapper, je de grootste radius, afstand ketting, trapas is groter, je juist sterker bent en veel vermogen kwijt kunt. 

Dit geeft een hogere cadans en hierdoor lagere belasting van je gewrichten, vooral mensen met gewricht klachten geven later aan dat dit alleen al veel meer fietsplezier geeft, dus als je het gedoe over vermogen, snelheid en melkzuur je niet interesseert, dan kun je langer doorgaan met fietsen omdat je bewegingsapparaat minder slijt door de jaren, en dat is ook een zeer waardevol pluspunt.

Jaap schrijft over 1,1 km verschil in gem. snelheid, moet je eens bedenken wat dat betekend, dat is 5% sneller. Lijkt zo weinig, maar als ik 40km gem. rij, wat geen probleem is, ga ik 2 km sneller. Dat zijn heel wat rondjes op een wielerbaan. Of ik kies ervoor om met dezelfde snelheid te rijden maar veel frisser uit de fiets te komen.
Voor Jaap is die 1,1 km snelheid bij PBP gewoon 3 uur minder fietsen.

Saluut.

Bemiddeling in verkoop van uw Velomobiel! Vermittlung beim verkauf von Velomobil!

Heb je een velomobiel staan die je wilt verkopen  maar de stap ernaar toe is moeilijk te zetten?

Ik kan je helpen…

Hoe ga ik te werk:

Ik maak  in overleg met jou je velomobiel verkoop gereed van begin tot eind. Dit houdt in dat ik ervoor zorg draag dat de fiets technisch goed is gekeurd en bemiddel in de verkoop.

Bij verkoop zal ik de fiets afstellen op de nieuwe eigenaar.  Op deze manier verkopen geeft dit de koper het vertrouwen dat hij een velomobiel koopt die hem nog vele plezierige kilometers verschaft.

Voor verdere informatie stuur me een email of geef een belletje.

Saluut.

Haben Sie ein Velomobil, das Sie verkaugen möchten, aber der Schritt dahin ist schwer su setzen?

Ich kann Ihnen helfen…

Ich werde Ihren Velomobilverkauf in Absprache mit Ihnen vorbereiten. Das heißt, ich versichere, dass das Fahrrad Verkauf technisch geprüft ist und vermittele bei der Verkauf..

Beim Verkauf werde ich das Fahrrad an den neuen Besitzer anpassen. Der Verkauf auf diese Weise gibt dem KÁufer das Vertrauen, dass er ein Velomobil kauft, das ihm viele angenehme Kilometer bietet..

Für weitere Informationen senden Sie mi reine E-Mail oder rufen Sie an.

Gruß.

Brevet Boekelo 300 km, gejaagd door de wind.

Na aanmelding voor PBP 2019 moet er nog het nodige gedaan worden en dat betekend dat er minimaal 4 brevetten gereden moeten worden om te laten zien dat je het aankunt.
200 km, 300 km, 400 km en een 600 km brevet, afgelopen weekend was het 300 km brevet aan de buurt.

Was het 1ste brevet een winderige rit met veel nieuwe ervaringen, nou deze was er ook eentje, niet vanwege de kilometers maar ook door de verscheidenheid aan weertypes. En andere extra's.
Ook heb ik nu de actie camera gebruikt en de filmpjes aan elkaar geplakt. Het is nog niet subliem wat het geworden is, maar een eerste begin. Lopen leer je ook door vallen en opstaan.

Dit is de link naar Youtube voor de lange versie van de bewegende beelden. 
Het blijkt zo te zijn dat blogspot maar tot 100MB gaat wat video betreft, dus ik heb de korte versie flink moeten bijsnijden. :-(

De weersverwachtingen zijn niet geweldig maar redelijk veel wind uit het westen en af en toe een bui, ach denk je dan, moet lukken. Erger dan bij de 200 km zal het vast niet zijn. Doordat ik naar de start fiets en terug, is de totale afstand toch een 385 km geworden, bijna een verdubbeling van de het 200 km brevet.

Om 9 uur is de start en het wemelt er al vroeg van de fietsers, wel 109 vertelde Gert later. Grote opkomst, 10 jaar terug wel eens met 3 deelnemers een brevet gereden. De wind is guur, maar droog, we gaan los en al snel zie ik alleen maar fietsers in mijn spiegel en niemand voor me, dit blijft zo de rest van de tocht. Door Deventer en over de Veluwe rijdt het wel lekker door en de wind zorgt ervoor dat de snelheid rond de 36 blijft hangen, maar schiet toch lekker op. In Harderwijk wordt er gelukkig net op tijd een automobilist wakker, en stopt nog voordat we elkaar raken.

Ik heb al menig stukje gefilmd, en ga proberen om een indruk van de route te geven. Als de route de Flevopolder ingaat komt het echte werk aan de beurt, eerste stuk geen probleem, maar de Knardijk geeft toch de nodige problemen om de fiets op de dijk te houden, weer zoveel mogelijk links zitten en het zwaartepunt verleggen. Het is een hoge dijk, en het lokt me niet om eraf te rollen. Na 120 km is daar Haje, controlepunt, bakje koffie en appelgebak, lekker. 10 min. na binnenkomst komt Peter Coppens uit België ook binnen en verteld dat hij 20 min. te laat gestart is, hij wil voor donker terug zijn, dus gaat snel weer door.

Als ik verder ga, zijn er nog 2 andere DF rijders binnengekomen, het zijn de laatste mede deelnemers die ik zie, op de knardijk staat weer veel wind van links, en als ik bij Lelystad linksaf  de IJsselmeerdijk op wil draaien, wil de Quest bijna niet draaien, wat een wind. Met hartslag rond de 160 gaat het op Almere aan, en het lukt om boven de 30 te rijden, het schommelt tussen 30 en 33 km afhankelijk van de windkracht, tjonge, dit is echt werken om vooruit te komen. De buien worden ook talrijker, en ik kan nog een beetje schuilen achter mijn XXXL windscherm. Menigmaal wordt hij plat geblazen door de sterke tegenwind.

Vlak voor Almere gaan we linksaf de dijk af en geloof me, ik vind het niet erg. Door de bossen van Almere merk ik dat de fiets steeds slechter door de bocht wil, dus een leegloper. Daar is dus de traditionele lekke band, tot mijn schrik krijg ik het Franse ventieldopje niet los, en heb geen tangetje bij me, ook niet iets scherps waarmee ik de band echt kan lek prikken, want hij is te slap om verder te rijden, maar te hard om hem eraf te krijgen, vet balen dus. Maar er komen 3 mannen aanlopen van Turkse of Marokkaanse afkomst en ik vraag of ze iets bij zich hebben, uiteindelijk heeft eentje het idee wat helpt en het probleem is opgelost, snel nieuw materiaal erop en Peter kan weer verder, ik bedankt de mannen hartelijk in het Nederlands.

Als ik Almere achter me laat en in een rechte lijn naar Nijkerk fiets komt er een hagelbui aan met flink wat windstoten, het lukt me om 50 te rijden zonder bijna te trappen, af en toe neigt de fiets naar pootje lichten, maar door de ervaringen gaat het goed en het zwaartepunt help om op 3 wielen te blijven rijden. Als ik de polder uitga wordt het een stuk makkelijker, en komt de wind meer van achteren, kans op kantelen is weg, dus nu kan ik ook wat herstellen van de inspanningen tegen de wind in.

Op de Veluwe liggen de fietspaden vol met takken, dus het is constant slalommen om de takken heen en ook de 2de lekke band dient zich aan. Al met al heeft dit toch wel 45 min tijd gekost, voor donker terug in Boekelo is hiermee verkeken. In Otterlo neem ik een cola, en ga snel weer door nadat het thuisfront een apje gehad heeft hoe het gaat.

Ik passeer het Veluwe natuurpark aan de zuidkant, waar we 4 weken terug ook langs fietste en gaan op de postbank af via Arnhem, hier moet het nodige klimwerk verricht worden. Dit gaat redelijk en de afdalingen gaan op 2 plekken nog net goed. 1 keer op 2 wielen door een linkerbocht en 1 keer me bijna verremd. Ik kom hier voor de 2de keer, en de weg is wat gladder door de regen. Volgende keer wat beter opletten.

Avondzicht bij Zutphen.

Na de postbank gaat het op Zutphen aan, en is het eigenlijk freewheelen naar Boekelo, wind in de rug en het zijn lange rechte stukken die voor de fiets verschijnen, ondertussen wordt het donker, en ik laat mijn dagrij verlichting zo lang mogelijk aanstaan, geeft nog aardig licht in het donker, zo kun je mooi wat oefenen met het sparen van je accu.
Al met al ben ik 5 voor 8 terug in Boekelo, waar ik net een uitvaller tref die op de knardijk zijn Waterloo gevonden heeft, niet te doen zei hij, hij had ook een racefietser zien schuilen achter een auto, maar daar wordt je ook niet warm van zei hij.
Teller staat op 310 km, met 9 en half uur fietstijd komt het gem. uit op 32.6, gezien de omstandigheden en de hoogtemeters ben ik niet ontevreden.
Saluut.

En weer verliet een tevreden klant het pand.

Weer als in nieuwstaat.

De laatste tijd een paar keer een velomobiel voorzien van een nieuw laagje verf, bijgespoten op de beschadigingen die veroorzaakt worden bij een schuiver op de zijkant, maar nu een aanvraag voor een body reparatie en overspuiten van een hele Strada.
De eigenaar had een ongeluk gehad met een tweewieler waarbij de fietser rechtsvoor binnenkwam in de Strada.

Na het bekijken van het foto materiaal een afspraak gemaakt en begonnen aan de klus, naast het herstellen van de body ook gelijk groot mechanisch onderhoud, want ja de top moet er toch af, en dan kun je gelijk overal makkelijk bij.
Het lastige van de reparatie is dat de randen, van zowel de body als de kop kapot zijn en aan de onderkant mist een stuk.

Al met al een hele klus, maar met een paar extra vrije senior dagen van het werk, is het gelukt om het in een redelijk korte tijd te klaren. Gelijk ook de Strada voorzien van dagrijverlichting, wat een duidelijke wens was van de eigenaar.

Net na de aanrijding.

Op de foto van net na de aanrijding is goed te zien dat de neus redelijk veel schade en scheuren heeft.
Heb je schade of is je velomobiel toe aan onderhoud, neem gerust contact op.
Saluut.

Tip top.