We gaan starten met LEL 2025

start LEL, 05:30, groep G

Na een rustige nacht is het zover dat we los gaan voor LEL, het is kwart over 4 en we zorgen dat we aangekleed, gegeten en met onze velomobiel op tijd bij de start staan, uiteraard nadat we aangemeld zijn in het computer systeem.

Gudo, met een Milan SL, stond ook bij de start maar had zich niet aangemeld, oeps dat gaat niet goed.

Elk kwartier gaat er een groep van 50 rijders van start, dit zou 12 uur lang zo doorgaan, dan heb je 2400 deelnemers, met de laatste die start om 4 uur middags. Gelukkig konden wij eerder weg.

Het weer is goed en al vrij snel zijn we de langzame rijders voorbij, met 2400 deelnemers zie je altijd wel iemand voor je rijden, net als met PBP, maakt het wat gezelliger, de eerste controles Northstowe, Boston en Louth gaan we snel voorbij, en voordat we in Hessle zijn moeten we de grote brug over, wel een mooi gezicht. Genaamd de Humber brug.

Na Hessle komen de serieuze beklimmingen aan bod, af en toe zie ik 13% of hoger op mijn gps verschijnen en het verzet 30/46 komt goed tot zijn recht, ben er blij mee, kan lekker blijven draaien.
Heiner heeft ook 30/46 erin maar een andere soort systeem, vond het wel een dure versie.
Doordat hij een hendel voor het schakelen heeft, die niet gecentreerd is per versnelling is het zaak dat je goed weet wat je ermee mee doet, anders komt de ketting op de cassette te liggen en niet in het gewenste tandwiel, dat dit niet altijd goed gaat hoor ik door de grote knallen die uit zijn Milan komen.

We hebben het doel om de eerste dag tot aan Malton te komen, daar liggen ook onze eerste bags, en dan hebben we 373 km gehad, is een goed begin van LEL, hierna nog 3 x 275, nog 1 x 373 en we zijn terug in Writtle.
Op een gegeven moment tijdens aanvang van een klim in een klein dorpje weer een grote knal en hij staat stil. Nog een paar pogingen en daarna niks meer. We stappen uit en kijken wat er gebeurt is met de ketting en de cassette, het blijkt na veel proberen, kijken en schakelen dat de haak waar de derailleur aan hangt verbogen is en dat het kransje van de 1ste versnelling gescheurd is, waardoor 1 tand uit het lood staat.

Grrrrrr, het kost ons 1,5 uur om de boel weer werkend te maken, ik begrijp ook niet waarom hij geen gecentreerde shifter heeft, ook zit er geen fijn afstellen op, waarmee je de kabel meer of minder spanning kunt geven. Dit maakt het allemaal niet makkelijker op in het donker, een meisje die komt kijken vraagt of we koffie willen, uiteraard graag.
Gelukkig regent het niet, en gaan weer rijden naar Malton alwaar we tegen half 2 aankomen.

Eerst controle, eten en douchen (koude douche, waar het water niet weg liep) en dan slapen, we besluiten om 6 uur weer te eten en dan de derailleur beter af te stellen bij daglicht.
Saluut.