300 km brevet Zwolle, totaal 455 km.

He, he de titel staat, het is weer een heel eind geweest. Eigenlijk een beetje gekkenwerk. Wie gaat er op één dag 455 km voor zijn lol fietsen. Het aan en af rijden is toch wel een behoorlijk stuk van het totaal. En de auto staat thuis niks te doen, maar goed, we hebben het weer gefikst.

Om 6 uur in de fiets om 2 uur later er weer uit te stappen bij het pompstation om de traditionele zak apenkoppen te kopen. Bij binnenkomst in de kantine zitten er al verschillende fietsers koffie te drinken, en we hebben een half uurtje om wat te eten en te drinken voor de start. Tom Hospes is er ook, en ook komen fietsen, hij moet 10 km meer rijden dan ik. Verschillende vertrouwde gezichten en tegen half 9 gaan we naar buiten voor de start. Het is nog droog maar het zal een dag worden met verschillende lange buien, en toch redelijk veel wind.

Al gelijk na de start zetten we goed door en dit keer kunnen we vlot langs al die verkeerslichten, een beetje een groene golf zorgt ervoor dat we maar 2 keer ff moeten wachten. Al snel zitten we op het snelfietspad naar Kampen. We rijden strak door, net onder de 40 en het schiet snel op. In de NOP hebben we het eerste saaie rechte stuk. Maar met deze snelheid schiet het wel op. Na de polder over de dijk naar Friesland, vlak voor Bantega, (het geboorte dorp van mijn vrouw) een lekke band, en zoals zo vaak is het linksvoor. Apart dat het bijna altijd links is, terwijl je rechts vaak meer vuil hebt op de weg of fietspad.

In mijn hoofd zit dat we met 75 km bij het Snekermeer zijn, maar dit blijkt na 95 km te zijn. dat is wel een misrekening met het eten, waardoor ik gelijk al tegen een kleine hongerklop aanloop, beetje dom, want ik denk bij 70 km, O, ben zo bij de controle, maar dat valt tegen. Soms zitten je gedachten je dwars, want de werkelijkheid is anders, maar goed de koffie en appelgebak smaken er niet minder om, en nog snel een boterham en banaan erbij doen veel goeds.

We gaan op Leeuwarden af en als we een stuk tegen de wind in moeten, merk ik toch wel dat het niet soepel gaat. We draaien langzaam naar het oosten en met een zuid westen wind is het goed fietsen.
Af en toe een bui, gelukkig is het niet zo koud als 2 jaar terug, De meeste tijd rijden we met zijn drieën, Tom Hospes, Dirk Drost en ik, Jan Herrema cirkelt de hele tijd wat om ons heen, Hij pauzeert korter, maar rijdt weer iets langzamer, zo dat er steeds een kat en muis spelletje ontstaat. Maar hij trapt goed door in zijn Strada, en als we hem zien duurt het altijd vet lang voordat je hem eindelijk te pakken hebt :-))

In Holwerd zijn we op de helft en Tom heeft zowaar een bakje macaroni voor mij mee genomen, vet goed Tom, bedank je vrouw nog ff voor me, echt tof, dit gaat er wel in. Als we de dijk oversteken komt er een dikke vette bui uit het westen opzetten, we waaien bijna van de weg af, wat een wind en regen, brrr niks aan daar bij de waddenzee.

Om half 2 gaan we weer terug en als je weer binnen de dijken bent is het wat rustiger. het is 90 km naar Appelscha en toch wel een heel stuk. We rijden door de bocht waar Tom 2 jaar terug crashte door de gladheid, en ook het stukje waar vorig een over stretchte bestuurder me uit de fiets trok fietsen we voorbij. Het eten wil niet echt lekker verlopen en tussen Zevenhuizen en Appelscha loop ik toch wel tegen een beste dip aan. De benen voelen zwaar en ik moet echt werken om de trappers rond te krijgen en de fiets op gang te krijgen. Maar ik heb mijn blik op Appelscha en wil nog niet afleggen. Tom wil in Appelscha graag doorrijden, maar ik zeg, prima maar deze jongen moet ff zitten. Ik heb overal last van, zere kop, last van mijn rug en dikke benen, ik kijk eerst of de wielen wel goed lopen. Ja, er is niks mis mee, banden op spanning, ze draaien vrolijk rond.

Ik bestel koffie en gebak met slagroom, drink nog een cola en dan weer de fiets in. Misschien was het racefiets pesten en los rijden met 50 toch wel teveel van het goede. Maar goed, ik voelde me goed, en dan is het altijd leuk om te kijken wie het snelst is, en dit was wel een snelle jongen, want hij reed 40 alleen.

We moeten nog 60 naar Zwolle, we rijden flink door, steeds tegen de 40 aan en het lukt om, doordat we stevig doorrijden om de tocht binnen 10 uur te rijden. In Zwolle heeft de organisatie warme soep en broodjes klaar staan, en dat gaat er wel in. Ook het restant van de macaroni eet ik op, en dan zit er ook weer brandstof in mijn maag, want die 75 km moeten ook nog weggetrapt worden, ik geef aan het thuisfront door dat ik rond 9 uur thuis ben. Eindelijk is de zon doorgebroken en dat fietst toch wel een stuk prettiger. De wind is nagenoeg gaan liggen, dus het fietst prettig, wel merk ik dat het wat minder gaat en het licht langzaam uitgaat, Hetzelfde had ik met het 200 km brevet, maar vaak is de ervaring dat hoe lang de tocht ook is, aan het eind gaat vaak het lichtje uit, en dan denk je dat een langere tocht niet mogelijk is :-)). Het menselijk lichaam is toch een wonderlijk iets.  Maar goed, net na 9 uur thuis en de teller wijst 35,6 gemiddeld aan.

Het volgende brevet is met het pinksterweekend, 400 km, en dan is ook de Elfstedentocht daar. Ik denk dat ik dan maar met de auto naar Zwolle ga, want anders wordt dat wel veel kilometertjes in een weekend, maar het is 3 jaar terug ook gelukt.
Saluut.