Cycle Vision 2015 IJsselstein.

Na een flink aantal uren voorbereiding zijn we dan in IJsselstein bij de wedstrijden van CV aanbeland. Dit jaar alleen de uur's race want de zaterdag liep over van de afspraken. Grytsje wou ook graag mee, vanwege de mogelijkheid van spinning, dus mooi gelijk 2 vliegen in een klap kun je zeggen.

Al gelijk mensen ter herkenning, maar jammer genoeg wel veel dezelfde, niks verkeerd aan, maar geeft wel een beetje aan, dat er weinig beweging in zit, en dit is wel jammer want er waren veel extra dingen georganiseerd. Dus daar ligt het dan niet aan, jammer genoeg zijn de fiets gerelateerde producten volop aanwezig en laten de ligfiets producenten het wat afweten, die zijn in de minderheid. Wel apart.

Al om 20 voor 10 ga ik de baan op om wat warm te trappen en gelukkig lopen de stroomlijnkappen van de wielen niet aan. Het is de eerste keer dat ik ermee fiets, en de bochten zijn aardig krap, dus enige uitslag is wel gewenst. Vorig jaar was er de massa start, dit jaar blijkt dat we om de 30 sec. starten, beetje vreemd, want er zijn iets meer dan 30 deelnemers, dat betekend wel meer dan een kwartier wachten voor de laatsten. De reden voor deze manier is mij ontgaan, want bij een massastart verdeelt het veld zich binnen een ronde, en is het voor het publiek veel leuker, nu rijdt iedereen ook voor zichzelf.

Als je dan staat te wachten en de eerste komen langs rijden, dan voel en hoor je duidelijk het verschil van velomobiel als ze langs rijden, vooral de 50 plussers hebben een aardige luchtverplaatsing en dat merk je wel als ze langs komen. Na 17 min oefenen in geduld mag ik dan eindelijk weg, en binnen een ronde zit ik op snelheid, de eerste ronde's met een cadans van 110, en na 3 of 4 ronde's schakel ik omhoog, want 110 rpm hou je niet 1 uur vol.

De eerste ronde's gingen ook met 58 km en nadat ik wat in cadans kom, blijft het rond de 54 km hangen. Good old W. Schermer zit net voor me en langzaam loop ik op hem in, als ik erachter zit, blijf ik wat hangen en gelijk loopt er iemand naar me te zwaaien bij de startlijn, oeps, denk ik, dat mag dan niet, klopt, ik ga Wim maar voorbij, en zie wel wanneer hij terug komt.

De baan is eigenlijk gewoon slecht voor dit soort wedstrijden, grof asfalt waarbij in de bochten elke keer de steentjes in de wielkasten rammelen, dus schoon is de baan ook niet, de bochten zijn dusdanig krap dat ik regelmatig een wieltje optil, waarbij ik een keer zie dat link 45 km aangeeft en rechts 53 km aangeeft. Tja als je links optilt dan gaat het wiel steeds langzamer draaien.
Je voelt de fiets in elke bocht wringen en hoop dat de F-lite rechts het volhoudt, want die krijgt het wel te verduren.

Mijn hartslag ligt rond de 170, wat ik niet verwacht had, maar ik kan het goed verdragen en de benen draaien lekker rond. Gelukkig heb ik een klein flesje water mee, zodat ik af en toe een teugje kan nemen. Na 30 min kak ik wat in, en moet wat werken om de snelheid erin te houden, dat gaat goed, na 45 min kijken wat het gemiddelde is, en dat blijkt op 53+ te staan, ik probeer dit omhoog te krikken naar de 55 toe, maar ik merk dat dat er niet inzit.

Wel ga ik vlak voor dat het uur om is de strijd aan met een DF rijder, die elke keer terug komt als ik hem voorbij ben, weet alleen zijn nr. niet. Ook ben ik vlak voor het einde Wim gepasseerd, dus die heb ik gelapt, best cool:-)). Maar petje af, ik hoop met die leeftijd ook die snelheid te halen.
Zelf verwacht ik rond de 7de plek te hebben gereden, en dat klopt later met de uitslag, alleen de afstand op de uitslag, daar heb ik nog vraagtekens over, omdat mijn eigen teller boven de 53 stond.

Na de wedstrijd gaat het flink regenen, ondertussen heeft Grytsje zich omgekleed voor de spinning, maar dat loopt jammer genoeg in de soep, want de instructeur komt niet opdagen, vreemd want de jongens die erbij staan weten ook niks, en kunnen niet zeggen wanneer het begint, we laten het voor wat het is, en gaan naar de standhouders, kijken wat we daar kunnen vinden. Ik neem de Quest mee want ik heb behoorlijk speling in de achterbrug op de achteras en Allert geeft me een andere achterbrug mee ter vervanging, alleen weten we niet of het aan de achterbrug ligt of aan de as.

Daarna is het douchen, nog wat kletsen met de afvaardiging uit het Noord Hollandse, en dan de Quest op het dak van de auto, en we gaan weer richting Lattropia, het weer is ook niet geweldig.

Ondertussen heb ik de achterbrug vervangen, de bussen waren uitgesleten, de as past nu weer perfect en zit goed opgesloten, niet te strak en geen speling, de Quest stuurt ook weer strakker door de bocht, de as is ook wel lang in verhouding met de lengte van de bussen. Maar de huidige DF's  Questen en Strada's hebben allemaal deze constructie. Tenminste de carbon uitvoeringen.
Wel heb ik de laatste maanden aardig wat hoogtemeters gemaakt, maar dat doen er meer, dus daar kan het niet aan liggen.

Over 2 weken Belgie/Frankrijk vanuit Herentals, hoop dat het weer ook wat beter is dan de laatste dagen.
Saluut.