300km brevet met Milan SL.

 

Bakje koffie op de Milan.

Deze Milan SL heb ik nu 2 maanden in mijn bezit en als test wou ik zien hoe het bevalt in deze fiets tijdens een lange afstand. Laatst met de Alpha 7 een 300km rit gereden samen met Tom, rondje Friesland en nu met deze, kijken wat de verschillen zijn.

Heb tijdens de rit de stroomlijnkappen niet gebruikt, hierdoor is het lekker luchtig in de Milan, alleen bij een regenbui is het net een badkuip, je pakt redelijk wat water zo. Wat geluid betreft is hij redelijk rustig, ik kan de muziek weer gewoon horen via de dopjes, dat is in de Alpha 7 wel anders, ook is hij prettiger geveerd, en bij een snelheidsdrempel springt hij niet met het achterwiel. 

Tot nu toe zitten er nog geen snelle bandjes onder en het ovale tandwiel zit er nog niet in, dus echt aangepast zoals de Alpha 7, dat ontbeert hij nog. Maar komende vakantie kan daar maar zo verandering in komen. Standaard is hij uitgevoerd met 140mm cranks, 65/39 voor en achter met 11/36 11 speed. Dus er moet dan een 62 ovaalblad in komen wat 18% ovaal is. Ik fiets alles op het grote blad nu, en heb regelmatig 11 tands achter nodig, dit geeft al aan dat er meer snelheid in zit.

De volledige route vanuit Strava gezien.

Wat ik al wel gemerkt heb met deze Milan is dat hij blijft gaan, in de zin, zit ik op toeren, en schakel hoger, dan zit je even later weer op toeren, en als je dan weer hoger schakelt zit je weer op toeren. Met de Quest en Alpha 7 voel je dat je op een gegeven moment tegen een muur (weerstand) op rijdt, dat is bij de Milan veel minder, de kruissnelheid met ontspannen rijden, is rond de 43/45, wat met de Alpha 7 en Quest beduidend lager is geweest. Zeker tijdens brevetten.

Hij stuurt prettig en is niet meer windgevoelig als de Quest, door de 140mm cranks rijdt je wel de hele tijd met een hogere cadans, want het vermogen wat nodig is om te rijden is nog steeds hetzelfde. en aangezien de crank/arm korter is, moet een hogere cadans het verschil compenseren.

Ik heb ook een nieuwe GPS, want de oude wordt niet meer herkend door de computer, het is een Garmin Edge 1030 plus. Ook dit is wennen, af en toe meer bezig met de gps dan met fietsen. Hij zet niet altijd de koers naar boven, en slaat soms aan het berekenen. Hierdoor is de 300 geen 300 geworden, want hij snijdt hier en daar de boel een beetje af.

Maar goed, de eerste 100km zijn eigenlijk best wel snel voorbij gegaan, terwijl daar wel de meeste hoogtemeters in zitten, ook de hoogste snelheid van 98,3 wordt daar gemeten door Strava, ik laat de Milan gewoon lopen en dat doet hij dan ook.

Het Nederlandse gedeelte is nagenoeg vlak, in Zwolle pik ik nog een regenbui mee, en heb mezelf een bak patat beloofd in Mariënberg. 

ff tanken.

Nou dit wordt ook gescoord hoor, reken maar, er is genoeg vet verbrand dus er kan wel weer getankt worden. Het laatste stuk gaat weer via Duitsland, er staan geen controles bij de grenzen. 

Bij thuiskomst wordt er gekeken wat de data te zeggen heeft van Strava en de kilometerteller.

Er zit wat verschil in, en controle heeft nu geleerd dat de teller een te kleine wielomtrek heeft, die kon 3cm omhoog, waardoor het verschil verklaarbaar is.

Een gemiddelde van 37,3 heb ik nog niet eerder gehad tijdens een brevet, dat was altijd rond de 33km

Ben om kwart over 7 weggereden en was om 5 uur terug, dus totale tijd zit ook binnen de 10 uur. Dus al met al nog 2 uur stil gestaan, wat ook voor gedeelte door de GPS kwam, want in Duitsland in het dorp met de meeste hoogtemeters reed ik verkeerd, omlaag het dorp weer uit waar ik net omhoog geklommen was, dus die klim heb ik 2 keer gedaan )-:

Al met al is de test met de Milan me heel goed bevallen, enigste nadeel is dat de stoel aan de bovenkant vrij breed is, waardoor de schouderbladen in de knel komen. 

Het verlies in conditie en fitheid door leeftijd, wordt in ruime mate gecompenseerd door deze Milan SL. En dat is wel een leuk gegeven vond ik zelf.

Saluut.