 |
Bovenstaande is de data van hoe de tocht verlopen is in cijfers, duidelijk is te zien dat er na Loedeac de klad erin gekomen is met als dieptepunt het stuk van Brest naar Carhaix wat door de warmte en problemen hartritme erg langzaam verlopen is.
Was ik in 2007 en 2015 na 31 uur in Brest, nu was dat na 41 uur, op zich niet erg, want er waren meer mensen die 40 uur nodig hadden om in Brest te komen, en dan nog heb je 50 uur over om terug te rijden. Maar het nieuwe stuk terug naar Carhaix heeft de meeste hoogtemeters en mede door de warmte is het teveel geweest, waardoor we gestopt zijn in Carhaix.
Gelukkig konde we de boel zo regelen dat we opgehaald werden, de fietsen goed gestald, en we konden donderdag naar huis, waar we om 11 uur thuis aankwamen. Samen uit samen thuis. Bij leven en wel zijn hebben we in 2027 een herkansing!
 |
| Na afhalen documenten, we gaan ervoor. |
 |
| Toch nog een medaille. |
De zaterdag na thuiskomst werden we allebei verrast door de familie omdat ze snel een medaille hebben laten maken, met opschrift, Parijs Brest 2023. We vonden het geweldig, de foto zegt genoeg.
Saluut.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten