PBP, dinsdag 22 augustus 2023

 

Bij de zendmast op 300mtr hoogte vlak voor Brest.

Tijdens de 2de nacht heeft Heiner een haze slaapje nodig, gelukkig niet zo lang. Het is koud en vochtig en wanneer het licht wordt beginnen we aan de lange klim naar het hoogste punt van de route, het gaat rustig omhoog, maar wel een lange klim. Vlakbij de rotonde kijken we nog ff bij de zendmast en kijken uit over de omgeving, er hang veel mist in de valleien.

Daarna volgt de lange afdaling richting Brest, in totaal wel 15 kilometer, als we een dorp binnenrijden zien we plotseling een drietal snoeken staan, Jos en Eva, met een kennis, hebben daar geslapen en we nemen even de tijd om bij te praten, wij pakken wat koffie en koek daar en Jos en Eva gaan verder. Hierna loopt de route duidelijk anders, we moeten over de noordkant Brest benaderen en dat betekend eerst de controle en daarna pas de brug. Ze hebben de boel aardig omgegooid. Voor de controle kopen we bij een bakker eten zodat we niet zoveel tijd kwijt zijn bij de controle.

Op de bekende brug. :-)

We zijn er om half 11, maar al met al is het wel half 1 voordat we verder gaan. Hierna komt een nieuwe route die veel op zuid Limburg lijkt, veel op en af zonder vlakke stukken, het is erg warm en Heiner heeft er veel last van. De eerste 30 km doen we in 2 uur over, echt niet best. Had ik voor Brest een slaapaanval die ik kon parkeren, 10km voor Carhaix lukt me dat niet meer en ik stop, ff 15 minuten de ogen dicht.

Hierna ben ik er vanaf, om 6 uur zijn we in Carhaix, we beseffen dat alles veel meer tijd kost, ik haal eten voor ons beide en na het eten gaan we ff in het gras liggen. Als ik weer op kijk, geeft Heiner aan dat zijn hartslag niet klopt, hij besluit om naar de EHBO te gaan, waarna hij het advies krijgt om te stoppen, in eerste instantie besluiten we dat ik doorga, maar ik ben Carhaix nog niet uit, en ik besluit om bij hem te blijven. Samen uit, samen thuis, uitrijden is leuk, maar een mens is belangrijker.

We nemen contact op met de vrouw van Heiners vriend, (die ook PBP rijdt) en ze komt ons halen. Gelukkig kunnen we onze velomobielen parkeren bij de fietsenmaker die PBP rijders helpt met mechanische problemen.

Al met al loopt het dus totaal anders dan verwacht, de woensdag gebruiken we om de auto en aanhanger uit Parijs te halen en de donderdag halen we de velomobielen op en zijn s'avonds weer thuis.

Ze staan er weer op.

Is het jammer dat het niet gelukt is, ja, heb ik spijt van de keuze, nee.

Saluut.