Oliebollentocht 2016.

Mooi blauw is niet lelijk.

Na de oliebollentocht 2015 komt er ook een versie 2016. Die voor mij wat voorbereidingen betreft een stuk makkelijker was.
Want met uiteindelijk een 200 plus aantal deelnemers komt er aardig wat op je af, en dan hadden ze het gemak dat er geen betalingsverkeer aanwezig was. Intercitybike heeft het hele evenement gesponsord. Petje af hoor, want met dit aantal en dan de slapers ook nog voorzien van eten en drinken, dan moet er wat gebeuren en dan heb je ook nog de variabelen, mensen die zich niet aanmelden of niet afmelden.


Een diepe buiging voor een ieder die zich ingezet heeft om dit mogelijk te maken en ook voor degene die het stokje overneemt, want het kan maar weer zo zijn dat je 200 gasten krijgt.

Oke, mijn verhaal is dat ik dezelfde dag heen en weer gefietst ben, en 2 keer de lange route gedaan heb. Het weerbericht was eigenlijk wel rustig met kans op mist en misschien vorst in de morgen.
Nou dan de kap erop. Ben om half 7 vertrokken en de routeplanner gaf aan dat het net iets meer dan 100 km zou zijn, dus dan zou ik rond half 10 binnen zijn, dan heb ik nog een uurtje om mensen te ontmoeten en dingen te bekijken.

Al snel na vertrek merk ik dat de fiets wat softer fiets, maar hij rolt wel lekker, dus ik let er niet zoveel op. Doordat het snel mistig wordt en blijft, moet het vizier open en dat geeft een hoop kou, ik kan dan ook maar net warm worden, echt zweten is er niet bij, zelfs niet als ik wat doortrap, want dan komt er ook meer kou binnen. De route kan ik dromen, want ik ga via Zwolle en daar rijden we ook veel brevetten, waar ik fietsend naar toe ga. In Zwolle neem ik een koffie pauze bij het tankstation en een oudere man in een dikke vette auto zit hoofdschuddend naar me te kijken als ik uitstap.
Ik glimlach en doe lekker hetzelfde naar hem toe :-)

Na de koffie is het nog 1 uurtje fietsen naar Dronten, ik verwacht na Kampen veel velomobielen te zien, maar ik zie er geen één. Wel is het nog steeds koud en erg mistig. De banden zijn wat zacht en ik neem me voor om ze op te pompen voor we de route gaan rijden.

Nog wat andere kleuren.

Ben mooi op tijd om rustig koffie te drinken en mensen te ontmoeten, dat is ook eigenlijk de basis van de oliebollentocht, mensen ontmoeten en bijkletsen, het fietsen neem je op de koop toe.
Om kwart over tien roept Ymte dat we los gaan en ik doe lekker rustig aan, het zijn er ook zoveel.
De meute is weg als ik in de laatste groepen meega, en goed aangekleed in de fiets stap.

Toch is het nog te weinig, want vlak voor Kampen doe ik er nog een ijsmuts bij. Ik doe de lange route en we rijden lekker door, rond de 30 km en dat bevalt goed. We gaan over het oude land via slingerdijkjes en dat is veel mooier dan de strakke rechte wegen in de polder. Ondanks de mist zie je toch nog wat van de omgeving.

Vlak voor de pauze plaats besluiten een paar mannen dat ze moeten aftappen en ze doen dat in een bos, gevolg, een nieuw wereldrecord file, bestaande uit alleen maar velomobielen. Iets voor Guinness book of records??

De lunch is goed geregeld en lekker warm, wel veel schaatsers daar, dat had ik niet verwacht.
De route terug is kort en niet veel over te zeggen, fietsen is saai in de polder, en dan met deze mist is het nog saaier. Ben er geboren en getogen maar kan er niks anders van maken. Terug in Dronten is het lekker warm en met de oliebollen en soep is het verhaal compleet, om half 5 ga ik naar buiten en moet eerst linksvoor vervangen want die staat plat.

Koud he:-)

Na de lunch heb ik de banden op spanning gezet en dat voelt toch wel beter. Hij rolt net wat makkelijker door. De terugweg is ook nog steeds erg koud, alleen de ijsmuts kan nu af. Ik merk wel dat het wat minder makkelijk gaat en dat de winterconditie toch anders is dan de zomerconditie.
Maar tegen 8 uur thuis en een warm bad voelt als een weldaad.
290 km in totaal net binnen de 9 uur gefietst.
Niet slecht voor deze omstandigheden.
Saluut.