Dag 4, terug naar Londen.

Incl. medaille.

 

De trip van 250km terug naar Londen, begint s'morgens al vroeg, plan was om 6 uur op te staan, maar dat is vanwege het geluid in de slaapzaal toch al half 6 geworden.

Tot mijn verbazing is Heiner al klaar om in de velomobiel te stappen en op weg te gaan, ik wens hem succes en zie hem vast terug bij de finish. Het ontbijt is nog niet klaar en ik moet ff wachten, zonder brandstof is het slecht fietsen dus hierop wachten is niet erg. Al met al ben ik om half 7 klaar voor de laatste 250km, controles zijn nog in Boston, Northstowe, en Saffron.

Dus regelmatig krijgen we de kans om ff bij te tanken onderweg, Vlak voor Boston stapt Heiner net weer in zijn  Milan, hij heeft een lekke band gehad, de controle in Boston is na 30 min  weer verlaten door me, stempeltje en eten, water bijvullen en weer door, nu krijgen we het vlakke stuk tot aan Northstowe, kunnen we lekker doorrijden en fietst heel anders dan de bulten, nu moet je constant druk op de pedalen houden, en als je heel lang in de bulten heb gezeten voelt het duidelijk anders.

Maar ook dit went snel en met snelheden tegen de 40 haal ik veel randoneurs in op dit stuk, Heiner zie ik al na een paar kilometer, en ik ga erop en erover en door. Lekker mijn eigen tempo knorren. Is ook wel leuk voor de ontspanning. In Northstowe is de controle in een vrij nieuwe school en die staat in een nieuwe wijk. Dus dat kan ook in Engeland, de locatie is ook vlak bij Londen, en het zuiden van Engeland is duidelijk wat rijker dan het noorden, dit zie je wel in meer landen.

De laatste 100km naar Londen zit weer vol bulten en halverwege is er nog een controle in Saffron, hier zit ik nog ff lekker bij te kletsen met een paar Engelse en een Zwitser. Daarna is het uitrollen naar de finish. 
Om kwart voor 6 ben ik binnen, en het is er best wel druk met fietsers en familie, het is aangenaam weer dus we zitten lekker buiten en laten ons fotograferen. Heiner komt 45 min. later binnen en we drinken er nog eentje op. 
Van de organisatie krijgen we nog een voedselbon, om nog te eten voor we naar bed gaan. Alleen dit duurt nog tot half 9 voor de catering klaar is met koken, de algehele stemming is dat we er niet veel van snappen, dat dit op deze manier moet gaan.

We besluiten om de dagboot van Stena te boeken en gaan lekker slapen in de tent die er nog staat, want morgen is het weer vroeg dag, we moeten voor 8 uur bij de haven zijn voor de inscheping, en het is 1 uur rijden, en voordat we gaan rijden moet alles nog in de auto geladen worden, dus dat wordt nog niet uitslapen Peter.
Saluut. 

Dag 3, LEL wordt LFL!

 
De 7 uur slaap in York heeft ons goed gedaan, pas om half 9 uit bed, en dat tijdens een brevet met een tijdslot. 
Maar door het ingrijpen van de organisatie, genoodzaakt door de Storm Floris is alles anders nu, we zijn van de route af en al een beetje naar het zuid westen gefietst om in York te komen, het plan is vandaag om tot aan Louth te fietsen en daar weer te slapen.

Na veel gepraat van Heiner zijn kant, vertrekken we pas om kwart voor 11, het moet op het laatste moment, want de weg wordt afgesloten vanwege werkzaamheden aan de weg. Ik wil wel rijden maar Heiner maakt er een vakantietoer van, als we goed op weg zijn, blijkt hij een leegloper te hebben, dus die eerst nog aan de juiste luchtdruk helpen.

We gaan op Hessle aan, die controle ligt vlak voor de Humbler brug, en dan naar Louth. 
We stoppen nog voor 2 x koffie drinken en komen om 5 voor 3 aan in Hessle, waar we de mededeling horen dat er een kans bestaat dat om 3 uur het fietspad van de brug dichtgaat vanwege de wind.

We vliegen snel de Snoek weer in om de brug te bereiken voordat dit gaat gebeuren. Gelukkig is het loos alarm blijkt achteraf, maar het blijft een tocht met verrassingen. We hebben niet gegeten dus na de brug zoeken we iets, en vinden een supermarkt waar we wat kopen om in ieder geval de maag weer te vullen.

Naar Louth is het maar 55 km, met de nodige hoogtemeters, maar door de schakelproblemen van Heiner neemt het toch nog de nodige tijd in beslag, we zijn erom half 7, na douchen en eten gaan we de stad in.

ff ontspannen met een Engelse pot bier.

 Het is niet zover lopen, en dan zien we de eerste Pub al, we zijn niet de enige die een beetje vertier zoeken na de ontberingen, tijdens de ontspanning geef ik aan bij Heiner dat ik de laatste dag naar Writtle, alleen wil fietsen, en het op mijn eigen manier wil doen. Hij snapt het en we spreken zo af. Tegen 10 uur zijn we bij de hal waar we kunnen genieten van het gesnurk van 400 fietsers, wat een consert.

Ik heb mijn pasgemaakte oordoppen mee, en die zorgen ervoor dat al dat geluid naar de achtergrond gaat, het digitale spul aan de powerbank om bij te tanken en ik op het luchtbed, welterusten, morgen weer een dag.

Saluut.

Dag 2 LEL, we hebben een waarschuwing gekregen.

Goede moed op de afloop.

We hebben geslapen in Malton en dat was  nog niet eens zo slecht, wel met oordoppen in, zodat je niet teveel geluid opvangt van de snurkers, Na eten gaan we verder met afstellen derailleur cassette.

Ondertussen is de regen gearriveerd en hebben we een waarschuwing van de organisatie dat het wel een hard kan gaan waaien in het noorden van Engeland.
Gelukkig staan onze velomobielen onder een schuin afdakje, waar het nu erg druk is met mensen die het ook willen gebruiken.

Na de nodige inspectie zien we dat de laagste versnelling gescheurd is, hierdoor staat een tand wat krom en dat denken we, veroorzaakt het probleem, we besluiten om de 1ste versnelling uit te schakelen door het instel schroefje helemaal in te schroeven. Na controle en nog een controle gaan we op pad naar Richmond, dit is 95km verder, we spreken af om na 50km te stoppen bij een koffiestop.

We zijn niet de enige die er zo over denken, de wind is best wel aanwezig maar we hebben er niet veel last van. We zijn om kwart voor 2 in Richmond en bij het oprijden van het terrein horen we al snel dat we niet door mogen, "je meent het" zeg ik. We gaan snel naar binnen en horen het aan dat de storm te sterk is om verantwoord verder te fietsen en we horen meer om half 4.

beetje vol.

Eerst maar eten dan en wachten op half 4, ondertussen komen er steeds meer deelnemers binnen en dit gaat nog wel een tijdje door, om half 4 horen we dat het half 8 wordt voordat we meer horen.
Ondertussen doe ik een lange tuk in de Snoek met oordoppen en een trui over het hoofd zodat ik lekker in mijn coconnetje zit. tegen half 6 ga ik nog 1 keer eten en bedenk me, waar leg ik vanavond mijn hoofd neer op te slapen. Om half 8 komt het nieuws dat de tocht gecanceld is, en iedereen morgenvroeg om 7 uur terug mag gaan fietsen naar de start.
Dit nieuws komt hard binnen, zolang voorbereid en uitgekeken om de tocht helemaal te rijden en dan op hetzelfde punt als in 2013 moet ik terug rijden.

genoeg mensen om even mee te praten.

 
Toen was het mijn eigen keuze vanwege te zwaar verzet, nu heb ik een mooi licht verzet en voel ik me goed.
Ga er maar even goed voorzitten om dit een plekje te geven.
Heiner is ondertussen bezig om een slaapplek te krijgen bij vrienden in York, en om 9 uur weet hij dat dit kan.
Het is 77km naar het zuid westen, dus dat ligt al een beetje op de route naar Londen.
Om half 10 gaan we die kant op en het is droog en een heldere nacht, wel behoorlijk wind, later horen we dat er mensen van de weg af geblazen zijn in het noorden, en een rijder heeft daarbij  zijn sleutelbeen gebroken.

Aankondiging.

We zijn net na 12 uur in York en na kennis maken, douchen en eten, spreken we af om 7 uur te slapen en om half 9 aan het ontbijt te gaan.

Saluut.

We gaan starten met LEL 2025

start LEL, 05:30, groep G

Na een rustige nacht is het zover dat we los gaan voor LEL, het is kwart over 4 en we zorgen dat we aangekleed, gegeten en met onze velomobiel op tijd bij de start staan, uiteraard nadat we aangemeld zijn in het computer systeem.

Gudo, met een Milan SL, stond ook bij de start maar had zich niet aangemeld, oeps dat gaat niet goed.

Elk kwartier gaat er een groep van 50 rijders van start, dit zou 12 uur lang zo doorgaan, dan heb je 2400 deelnemers, met de laatste die start om 4 uur middags. Gelukkig konden wij eerder weg.

Het weer is goed en al vrij snel zijn we de langzame rijders voorbij, met 2400 deelnemers zie je altijd wel iemand voor je rijden, net als met PBP, maakt het wat gezelliger, de eerste controles Northstowe, Boston en Louth gaan we snel voorbij, en voordat we in Hessle zijn moeten we de grote brug over, wel een mooi gezicht. Genaamd de Humber brug.

Na Hessle komen de serieuze beklimmingen aan bod, af en toe zie ik 13% of hoger op mijn gps verschijnen en het verzet 30/46 komt goed tot zijn recht, ben er blij mee, kan lekker blijven draaien.
Heiner heeft ook 30/46 erin maar een andere soort systeem, vond het wel een dure versie.
Doordat hij een hendel voor het schakelen heeft, die niet gecentreerd is per versnelling is het zaak dat je goed weet wat je ermee mee doet, anders komt de ketting op de cassette te liggen en niet in het gewenste tandwiel, dat dit niet altijd goed gaat hoor ik door de grote knallen die uit zijn Milan komen.

We hebben het doel om de eerste dag tot aan Malton te komen, daar liggen ook onze eerste bags, en dan hebben we 373 km gehad, is een goed begin van LEL, hierna nog 3 x 275, nog 1 x 373 en we zijn terug in Writtle.
Op een gegeven moment tijdens aanvang van een klim in een klein dorpje weer een grote knal en hij staat stil. Nog een paar pogingen en daarna niks meer. We stappen uit en kijken wat er gebeurt is met de ketting en de cassette, het blijkt na veel proberen, kijken en schakelen dat de haak waar de derailleur aan hangt verbogen is en dat het kransje van de 1ste versnelling gescheurd is, waardoor 1 tand uit het lood staat.

Grrrrrr, het kost ons 1,5 uur om de boel weer werkend te maken, ik begrijp ook niet waarom hij geen gecentreerde shifter heeft, ook zit er geen fijn afstellen op, waarmee je de kabel meer of minder spanning kunt geven. Dit maakt het allemaal niet makkelijker op in het donker, een meisje die komt kijken vraagt of we koffie willen, uiteraard graag.
Gelukkig regent het niet, en gaan weer rijden naar Malton alwaar we tegen half 2 aankomen.

Eerst controle, eten en douchen (koude douche, waar het water niet weg liep) en dan slapen, we besluiten om 6 uur weer te eten en dan de derailleur beter af te stellen bij daglicht.
Saluut.  

Vrijwilliger voor LEL 2025.

1 Duitser, 1 Hollander en 2 Italianen.

 Deze winter me aangemeld als vrijwilliger voor LEL, met in mijn achterhoofd, dan heb ik een gegarandeerde startplek, maar die vlieger ging op.
Maar gelukkig werd ik ingeloot, en daarna heb ik de toezegging gestand gedaan.
Donderdagmorgen aangekomen in Engeland, en we waren een van de eerste die aanwezig waren op de startplek in Writtle.

De eerste 2 dagen zijn we met veel  hekken bezig geweest om alles af te zetten, want niet alles moest toegankelijk zijn :-)

We sliepen met zijn vieren in een tent, zo was Europa goed vertegenwoordigd.
Op de zaterdag heb ik meegeholpen met het in ontvangst nemen van de bag's die deelnemers konden inleveren zodat ze op controle's schone kleren hadden en datgene wat ze denken nodig te hebben.
Ze mochten niet zwaarder dan 2,5kg zijn, en dat was niet altijd makkelijk voor menig deelnemer.
Per startnummer kreeg je vanuit de organisatie 2 bags, en als je wilde kon je er meer bijkopen bij aanmelden.
Bij de meeste controle's kom je 2 keer, dus dat was ook wel erg makkelijk.

Deze uitvoering was in het begin het aantal deelnemers op 2000 gezet, maar uiteindelijk is dat 2500 aanmeldingen geworden. Zoveel belangstelling is er voor, en ze komen overal vandaan, vooral Asia was sterk vertegenwoordigd, uit Nederland 39 stuks, maar er was geen coördinatie vanuit Randoneurs.nl  
Wel een beetje jammer, bij Parijs Brest Parijs is dat wel aanwezig, met gezamenlijke foto en shirts.

Maar goed, het was de hele zaterdag erg druk met mensen die de bags kwamen brengen, en tegen 6 uur was het bijna klaar. Om 5 uur ben ik dingen voor mezelf gaan regelen, want de start was 5:30 zondagmorgen, en als vrijwilliger moest ook op tijd bij de pot met eten zijn om voldoende te krijgen, want op zaterdag kwamen ook alle vrijwilligers binnen, in totaal 1000 mensen, die op de zondag verspreid werden over de controleposten.
Wel grappig want menigeen waarmee je samen gewerkt heb die 3 dagen, kom je tegen op een controlepost. Geeft toch wel een binding.
Vrijwilliger zijn geeft ook afleiding, want anders loop je de hele dag rond, en kunnen de zenuwen alleen maar meer toeslaan.

Zondagmorgen starten, dus vroeg naar bed nadat we alles klaar gezet hebben.
Wel hebben we als deelnemer een mail gezet over de storm Floris, dus dit was voor menig aanwezige een punt van discussie.
Saluut.

Doorgaan ondanks tegenstand, volhouden. rest 3 aug, en deel 4 aug 2025

 Zo is de mentaliteit van een Frys, doorgaan en niet zeuren, alhoewel Peter geen geboren Frys  is, heeft hij er al wel zeker 48 jaar mee te maken, en hij kent het klappen van de zweep. Hij geeft niet snel op. Is een mooie karakter eigenschap. Waarom begin ik hiermee? Er was pech onderweg... maar goed ik loop op de zaken vooruit. Eerst wil ik even vermelden dat de 3 e etappe gisteren 54,80 km opleverde met 398 m hoogteverschil, waar ze 2 uur, 16 min en 48 sec over hebben gedaan. De gemiddelde snelheid was 24.0 Ze waren toen in Boston om 17.39 uur . 

Om 20.46 uur waren ze in Hessel( Heiner en Peter) , de 4 e etappe, de afstand was 56,69 hoogteverschil 437 m, in 2.21.58 uur met een gemiddelde van 24.0 . Er moest toen nog maar 70 km gefietst worden, maar toen ging het mis.....Heiner zijn fiets had problemen met het schakelen. de 5 e etappe van 69,21 ging met tegenslag, de afstand was 69,21 km met 744 hoogteverschil, in 3 uur 27 min en 46 sec en gemiddelde van 20 km per uur. Toen was het al lang en breed bedtijd: 03.15 uur van dag 2 was aangebroken, volgens mij kon je de haan bijna horen kraaien toen Peter sich hin legte of te wel ging slapen

3 uurtjes later weer aan de bak, de fiets werd gerepareerd, een tandwiel v d eerste versnelling was gebroken, de derailleur zo ingesteld dat hij niet meer gebruikt kon worden.  Later in Lattrop de boel maar beter repareren, heb je weer wat te doen, het houd je van de straat:)

Het plan is om vandaag dus tot 654 km te komen in totaal. we wachten het rustig af in het gemutliche Lattropia onder het genot van de latte. morgen meer..... oant sjen

Het avontuur begint: Londen Edinburg Londen, gedeelte dag 1 op 3 Aug 2025

 Het avontuur begint: Londen Edinburg Londen. Halleluja

Goedemiddag, aan mij, Grytsje, de eer om een verhaaltje te schrijven over het avontuur van mijn Bullie:),vandaar dat ik op deze ietwat druilerige zondagmiddag, mij eens ga verdiepen in dit aparte gebeuren, wat vanmorgen begon in Writtle om half 6. In Engeland is het een uurtje vroeger als hier, maar ik noem de tijden die ik lees op mijn telefoon. Om 06.21 stond Petrus keurig vooraan bij de startlijn, hoe kan het ook anders, haha, altijd vooraan staan, goed zo Bullie.

Om 10.21 had hij er 89,55 km opzitten,  482 m hoogteverschil, eerste etappe. Op de kaart komen in de route wat plaatsen voorbij zoals Chelmsford en Cambridge.

Om 14.10 heeft hij 101,61 km gefietst,179 m hoogteverschil, de 2 e etappe, het gaat goed, alleen zijn voeten branden wat, nou gaat vanzelf over toch:). Heiner zijn fietsmaat had een lekke band, panne unterwegs. Verder veel bewolking en wind, nou hier ook . Op de kaart zie ik de plaats Peterborough voorbij komen, en rechts van hun route March en Wisbech. 

Het doel is om vandaar 373 te rijden, volgens de planning die op mijn papier staat. Spannend!!!hahaha

Morgen meer lieve mensen.  Ajuuu

Londen Edingburgh Londen, 2025.

Morgen vertrekken Heiner Neumann en ik naar Engeland om LEL volgende week te fietsen.
We gaan morgen al op pad zodat we donderder, vrijdag en zaterdag als vrijwilliger mee kunnen helpen met de opbouw van de start locatie in Writtle.

Als deelnemer krijgen we 128 uur (5,3 dagen) de tijd om de afstand te overbruggen.

Bij elke controle kunnen we eten krijgen, en zijn er bedden beschikbaar. (zit bij het startgeld in)

We starten om half 6 zondagochtend en als het lukt om de bovenstaande planning te rijden zouden we eind donderdag of vrijdagmorgen vroeg weer terug zijn in Writtle.

Al met al weer een behoorlijke uitdaging, ben te volgen via Strava, en mijn vrouw Grytsje zal elke dag een klein berichtje op de blogspot schrijven, zodat je kunt volgen hoe het gaat.

In 2013 ook deelnemer geweest, maar vanwege een te zwaar licht verzet, 32 - 32 is dat toen niet gelukt om hem uit te rijden.

Nu heb ik in de Snoek-L een licht verzet van 30 - 46 gemonteerd, gisteren in Gildenhaus een helling van 17% gereden, en kon ik nog een goed cadans draaien, snelheid is dan nog tussen de 4 en 5 km per uur.

30 : 46 = 0,65.

Om de 11 speed cassette 11/46 werkbaar te krijgen in de Snoek-L heb ik wel even moeten puzzelen met de lengte van de ketting, omdat anders de derailleur kooi klem loopt tegen de body.

Dit keer zijn er 2000 deelnemers, en in totaal 1000 vrijwilligers aanwezig om alles in goede banen te leiden.

Saluut.

Huidige voorraad Velomobielen, Mango's, Quest, E-Orca en Strada.

 

Op dit moment heb ik 8 velomobielen op voorraad voor de verkoop, vandaar maar samen op 1 foto.
Heb je belangstelling voor 1 van deze jongens, dan stuur ik je op verzoek meer foto's en een uitgebreide specificatie toe.

Super Mango:
Voorste helft van de top kan omhoog en naar voren, hierdoor een zeer ruime instap.
Top incl. stroomlijnkap die eraf kan met mooi weer.
4x8 speed met een tussenstand met vrijloop.
Voor en achter F-lite banden.
Complete verlichting en achter voorzien van tiloog.
Vraagprijs 3250,00

Quest nr. 100:
Body blaauw metalic, top is wit gespoten.
3x20", 2 x 9 speed
Schuimdeksels, nieuwe banden, nieuwe lagers, nieuwe ketting.
Alles is los geweest en daar waar nodig is onderdelen vervangen.
Voorzien van knipperlichten, remlicht, claxon, binnenverlichting, en tiloog.
Vraagprijs 1950,00

Strada nr 85:
Kleur Geel, 3x9 speed, velomobiel tasje, fietspomp.
Een standaard Strada, met tiloog, 2 spiegels en tiloog.
Geheel nagekeken.
Vraagprijs2150,00

E-Mango nr. 0912221: Verkocht.
Bouwjaar sept 2009, opknapper.
Kan zo gekocht worden.
Vraagprijs in overleg.

E-Mango Plus nr. 1105289:
Bouwjaar mei 2011
Witte body, rode top.
km stand 6450.
1x10 speed, nekrol, velomobieltasje, tiloog.
Accu is nog goed, met 50% ondersteuning, gem. 30km, actie radius 70km.
Vraagprijs 3150,00

Quest XS nr. 051: verkocht.
Opknapper.
Kan zo gekocht worden.
Vraagprijs in overleg.

E-Orca, nr. 1301021
Bouwjaar 2013.
Voorzien van Flevo dakje, en afsluit schuimdeksel, tiloog
E-Orca heeft een compleet reservewiel, met binnen en buitenband.
250 watt motor, accu 38,4 volt, 13,2 Ah.
Vraagprijs 6750,00, prijsverlaging 6000,00

Milan GT, nr MK7 080, verkocht.
Bouwjaar jan, 2022.
Body onderkant blaauw, bovenkant geel.
1x11 speed, km stand 14518
2 spiegels met stroomlijnkapjes, nieuwe banden, hoes voor over Milan GT, reservebanden.
Bagagevakken links en rechts, elleboog steunen, schuimdeksels.
Vraagprijs 7250,00

Zoals aangegeven, wil ik graag bij belangstelling meer foto's en info verstrekken.
Voor proefrijden stellen we de velomobiel af, zodat je een goed besluit kan nemen voor aanschaf.
Saluut.

De 41ste keer Fiets Elfstedentocht samen met schoonzoon.

 

Afgelopen winter besproken met Dirk Jan hoe we in 2025 te Elfstedentocht zullen gaan rijden, het leek hem wel leuk om een rug aan rug tandem van Flevobike te gebruiken hiervoor. Ik had zo mijn twijfels, heb er 1 keer mee gereden en het is best wel lastig om hem in de hand te houden.

Maar goed, je gunt de jeugd ook wat, niet waar. Fietsvriend Heinner in Nordhorn heeft er eentje en dat is niet ver weg, na het datum prikken is het op naar Nordhorn om een keertje proef te rijden.

Het resultaat is een /Weber enkelbandletsel, of te wel onderste stukje van het kuitbeen heeft een breukje, grrrrrrr
We zijn gevallen met de rug aan rug tandem, waarbij de enkel in de verdrukking kwam, dit was in ieder geval einde wandel Elfstedentocht en afwachten in hoeverre de fiets Elfstedentocht gereden kan worden.

Eerste 2 weken rust houden, is het advies en dan na 3 weken, wat meer gaan bewegen met een enkelband brace. Na 2,5 week al weer wat voorzichtig gefietst met een aangepast pedaal, zodat ik niet mijn enkel hoef te draaien met het inklikken.

Kracht zetten met de geblesseerde enkel, bij wegrijden lukte niet, maar gewoon meetrappen wel.

Na 4 weken schoonzoon lief weer gevraagd , wat gaan we doen, nu met de
Haze Pino tandem, ja, is goed is de reactie, we gaan weer proefrijden, alleen heeft het net geregend en in een bocht met klinkers gaan we plat op de geverfde delen, met als gevolg een paar vervelende schaafplekken erbij.

Ook de rechterenkel heeft een tik gekregen want die kleurt ook aardig, maar die is na een weekend weer pijnvrij.

Je zou haast denken, we kunnen maar beter thuisblijven dit keer, want tja, al 2 keer onderuit met een tandem, daar wordt je niet vrolijk van. Vrouw en kinderen adviseren dan ook van, pas maar op, straks lig je weer.

Maar de aanhouder wint denk ik dan wel eens, dus bij het opwachten bij de finisch van de wandel  Elfsteden, afgesproken dat we in Sneek kunnen overnachten voor het fietsen.

Zo gezegd zo gedaan, zondag naar Sneek, en maandagmorgen los op de tandem naar Bolsward, om half 8 is de start dit jaar.

Zoals gewoonlijk is het erg druk, maar het is goed weer en de mensen zijn vrolijk en gaan ervoor. Doordat we laat starten is het soms lang wachten bij de controle posten en Dokkum spande de kroon dit keer, koste meer dan 30 minuten op bij de stempelaars te komen.

Normaal lukt het altijd om voor 6 uur te starten en dan heb niet zoveel fietsers bij de controles, en als je wat door fietst ben je bij Leeuwarden de langzame wel voorbij.

Maar goed, veel positieve reactie op de tandem want zo vaak zie je ze niet. Dirk Jan is een goede stoker, dus we schieten lekker op, en vaak schuilen er hele groepen achter ons, als we tegen wind hebben.

De hele dag is het droog en af en toe schijnt de zon, op bekende plekken ff bijkletsen met mensen die we kennen, dus al met fietsen we maar 8 uur en 30 minuten van de 11 uur die we onderweg zijn.
De reactie onderweg maken het wel goed dat je met een Pino langzamer bent, vooral sommige fietsers schrikken als je voorbij rijdt want normaal zien ze eerst een wiel, maar nu alleen eerst het kettingblad en trappers, en men verwacht niet ingehaald te worden door zo'n malle tandem.

Al met al weer een Elfsteden kruisje erbij voor de verzameling, enkel heeft geen problemen gegeven, maar was de volgende morgen wel wat extra stijf.
Op naar de volgende, proberen de 50 vol te maken.
Saluut

Brevetten "Rondje Veluwe en Rondje Friesland

 

Zo kun je er wel weer even tegen, na het eten.

Ff lachen mannen!

Zoals je ziet gaat ze dat goed af als er genoeg eten voor ze staat. We hebben er met zijn drieën er net 100km erop zitten en hebben best wel trek.

De bedoeling was om om 9 uur te starten in Zwolle voor het 200km brevet, maar er lagen nog fietsschoenen van iemand op de thuisbasis dus de start werd 10 uur.

Nou dat hoeft geen probleem te zijn als je velomobiel rijder bent, gewoon goed door trappen dan ben je best nog wel voor het donker thuis?

Eva de organisator van het brevet was nog aanwezig om de brevetkaarten te overhandigen zodat we Zwolle 1 uurtje later konden verlaten, het is een nieuwe route met allerlei verschillende landschappen en vergezichten, er wordt best tijd in gestoken om leuke stukjes in de route te krijgen. 
20 jaar terug waren het vaak routes die geschikt waren voor velomobielen, omdat G. Schotman zelf ook een Quest had, dus je kon altijd lekker door rijden, nu zitten er vaak ook verharde bospaden in, die het tempo best wel drukken, vooral als het mooi weer is, maar in februari ben je vaak een van de weinigen die er gebruik van maken.

In ieder geval de late start mocht de stemming niet drukken en met zijn drieën hebben we best wel lol gehad, na 100km haalde we de langzamere deelnemers in en dat werden er steeds meer, voor mijn gevoel hebben we bijna elke hoogtemeter op de Veluwe wel gehad deze rit, want ik heb klimmetjes gezien die ik nog niet kende, zelf eentje waar het kleine blad 30tands bij nodig was, en ik heb al aardig wat ritten gehad op de Veluwe :-)

Al met al waren we nog voor het donker terug in Zwolle, snel de fietsen op de auto en afstempelen bij Eva. Deze zit dus weer in de pocket.

Tja, vol is vol.

Tijdens het 300km brevet moeten we al snel op het pontje bij Genemuiden, dus die staat helemaal vol met fietsers, want het deelnemers aantal is dit keer net iets meer dan 100. De langzamere rijders moesten zelf wachten op de volgende afvaart, want vol is vol.

Dit keer uiteraard wel op tijd gestart, om 8 uur wel te verstaan, het is mooi weer, maar net deze dag staat er best wel een dikke vette wind OZO, windkracht 6 met hardere stoten. 

Op de slinger dijk van Vollenhove tot aan Kuinre konden we het goed merken en de SnoekL zeilde zelfs zodanig dat ik hele stukken kon uitrusten of trappen met 50 tot 80watt, wat natuurlijk makkelijk fietsen is dan.

Tot aan Stavoren hebben we veel wind van opzij of achter dus erg vermoeiend is het dan niet, het gemiddelde in Stavoren stond op 37,5 km.
Hierna gaat het naar boven naar het noorden, dus toen werd het wel trappen, maar ook stukken dat we de wind weer van opzij hadden en dan merk je het goed dat de body of zeil effect je helpt.
Tom vond het wat lastig om een brevet van 300km, met een snelheid van 40km te rijden, oke, jij op kop volg ik wel. 
Na een tijdje rijdt hij zelf ook 40km, wel afhankelijk vanuit welke hoek de wind komt uiteraard. Ik heb er wel schik om.
In Raerd staat de warme bami klaar bij Tom thuis, dus dat gaat er goed in, Tom zijn vrouw wordt hartelijk bedankt voor de geleverde inspanning, Top.

Tot aan Kollum hebben we regelmatig wind tegen, maar na Kollum moeten we nog 120km naar Zwolle, maar ook dit stuk vinden we weer stukken waarbij de wind ons helpt om lekker door te trappen. al met al is de best wel stevige wind, vaak een vriend, voor ons, tijdens dit brevet, maar daar denken de racefietsers anders over, dat kun je je, denk ik, wel voorstellen.

We zijn als een van de eerste terug in Zwolle, weer eerst de fietsen op het dak en als we goed en wel afgemeld zijn bij Eva, komen de eerste racefietsers binnen, die wat meer energie hebben moeten leveren. We zijn10 uur en 20min onderweg geweest, en het gemiddelde bleef hangen op 34,2km.

Later de archieven van alle brevetten nog eens bekeken (door Tom), en we hebben in 2015 een 300km brevet sneller gedaan dan deze. Het gemiddelde vermogen bleef hangen op 91watt, maar doordat ik hele stukken niet getrapt heb of bijna geen kracht hoefde te leveren, verklaart wel het lage gemiddelde.

Al met al 2 leuke gezellige brevetten waardoor de smaak naar meer is toegenomen.
Saluut.

 

Friese winter fiets Elfstedentocht

Altijd onderweg even koffie drinken bij dochter.

Afgelopen zondag weer de Friese winter fiets Elfstedentocht voor de 11de keer gereden.
En dit was dus een echte winter fietstocht, wat me de uitspraak ontlokte bij de finisch. "In 1985 was het warmer toen we de schaats versie reden", het regende namelijk tijdens de tocht der tochten in 1985.

Nu was dat duidelijk anders, mist en vrieskou, wat ervoor zorgde dat je zelfs in een velomobiel extra kleren nodig had, ik had de geitenwollen sokken van mijn schoonvader als overschoen aangetrokken, waardoor de tenen nog op temperatuur bleven :-).

In Hindelopen doen ze de controle in klederdracht.

Omdat we de kaarten al in huis hadden, zijn we vanaf Raerd vertrokken en de route opgepikt voor Sneek. Je hoeft namelijk niet te stempelen bij de start, het eerste stempeltje krijg je in Sneek, of liever gezegd ze knippen je deelnemerskaart.

Het eerste uur is het nog donker en met de mist is het wel oppassen geslagen, maar zolang er strepen op de weg staan is het goed te doen, anders lijkt alles op elkaar, weg en berm. We hebben in totaal 2 andere velomobielen gezien, en dat is ook wel anders geweest, belangstelling loopt in dit geval schijnbaar terug.

Controle, broodjes en bouillon.

Bij de controles hoefde we niet uit de fiets, de knipjes werden elke keer buiten gezet, dat is wel luxe. Je komt eraan rijden stoppen, kaartje omhoog, knipje erin, kaartje weer opbergen en weer verder. Alleen in Bolsward en Stiens eruit want daar krijg je broodjes en snert naar behoefte. Vooral de snert ging erin als koek.

Dit jaar ook een nieuwtje dat we gewoon op kruissnelheid ingehaald werden door een groep op de racefiets, ze rijden je gewoon voorbij als je 35/36 km kruissnelheid op de teller hebt staan, knap hoor bij deze omstandigheden, want ook voor hun geldt dat het koud en mistig is. Maar ze rijden wel kop over kop, hierdoor helpen ze elkaar om de snelheid vast te houden.

Snert in Stiens.

Tom rijdt meestal op kop omdat hij de wat langzamer rijder is. (zegt hij). Daar heb ik niet zoveel van gemerkt hoor. De avond ervoor zijn Quest nog nagekeken en remmen en ketting een behandeling gegeven wat die werkte niet naar behoren. Ik kan wel merken dat hij 1,5 decennia jonger is, tijdens optrekken heb ik wel werk van om bij te blijven.

We rijden zo met een redelijk tempo door Friesland en komen om half 3 aan in Leeuwarden, met een gemiddelde van 32km, wat toch weer niet onaardig is. We gaan getrouw op de foto met de ronde miss en nemen even de tijd om de warme hutspot te nuttige, ook hier zie je terug komen dat je minder krijgt voor het zelfde geld, net zoals in de supermarkt. Andere jaren kreeg je nog gewoon een bord vol, nu is het een patat puntzakje waar de inhoud niet boven uit komt.

Nog even op de foto.

Nog een stukje naar Raerd en dan is de route/rondje compleet, na een bakje koffie en wat nakletsen kan met de Snoek-L op de auto, de terugreis begonnen worden. Bij Coevorden ontsnap ik nog aan een frontale botsing, doordat een tegenligger in de mist een vrachtwagen gaat inhalen terwijl we daar rijden, een flinke ruk naar rechts voorkomt dit gelukkig, het gaat zo snel dat ik geen tijd heb om te schrikken. Weet niet wat er verder met de tegenligger gebeurt is, want door de mist zie je niet zoveel voor en achter je.

Al met al weer een bewogen dag, en om half 7 ben ik veilig thuis, alwaar een
warme maaltijd voor me klaar staat.

Saluut.

De laatste Questen geleverd door Velomobiel.nl

Even een statie portret.

Vorig jaar hebben we 2 Questen besteld toen het nog kon, het resultaat daarvan is dat het de laatste van een Iconisch velomobiel zijn, die door Velomobiel.nl nieuw geleverd zijn.
Met recht kun je zeggen dat de Quest een beeldbepalende velomobiel is geweest en zal blijven. Er zijn er ook tenslotte 1000 van gemaakt, om precies te zijn 1077.
Zelf heb ik de eerste in 2002 nieuw afgehaald en tot 2020 questen gereden. De 3x20” zelf 80.000km en ook PBP in 2007. Daarna volgden de serienummers elkaar snel op, denk dat het er wel 6 zijn geweest.
Na 2020 heb ik verschillende andere modellen gehad en geprobeerd, die

Klaar voor de aftocht.

allemaal wel iets hadden maar niet wat de Snoek L nu heeft in totaal.
Maar dat is ook wel logisch want de ontwerpers van de Quest zijn ook de ontwerpers van de Snoek en Snoek-L.
Denk dat de Quest nog steeds een wens is van een bepaalde doelgroep, makkelijk in onderhoud, met redelijke inspanning een best wel een heel bijzondere snelheid, en niet te vergeten het comfort en mogelijkheden die dit model biedt, er kan zelf een complete kampeer uitrusting in mocht je voor langere tijd op pad gaan.

De opvolger geflankeerd door de oudjes.

Al met al wel jammer dat hij niet meer leverbaar is, naar mijn mening, maar de mallen gaan niet naar de bekende
schroothoop, dus wie weet blijven ze in de toekomst toch nog leverbaar via een omweg. Al met al een hele prestatie van Velomobiel.nl, en ook wat nostalgische gevoelens die dit model teweeg brengt bij de mensen van Velomobiel.nl. 

Saluut maar weer.