vrijdag 16 augustus 2013

Derde dag LEL

Zo nat kan het zijn.
Ik heb goed geslapen en bij binnenkomst van de kantine herkennen ze me als de man van die ligfiets, ze hebben uit voorzorg mijn Quest zelfs in de kantine gezet, hebben ze er meer kijk op.
Ze overladen me met eten voor ik vertrek en ik ga met nieuwe moed de laatste 250 km terug naar Londen.
Het weer is redelijk en de wind tegen, maar daar heb ik geen hinder van. Ik herken veel punten die ik gezien heb op de heenreis, en gedurende de dag geniet ik echt van het fietsen, ontspannen fietsen en rustig naar Londen. 250 km is zeker in Engeland nog een hele afstand, maar het is half 6 in de ochtend als ik op weg ga, dus ik heb alle tijd.
In Kirton zie ik Jan van Osch weer, en vertel de reden dat ik daar ben, ook hoor ik dat Anco de Jong op kop ligt, en een goede kans maakt om als eerste terug te zijn.
Ook in Kirton al om verbazing dat ik terug fiets naar Londen, maar als ze de Quest zien snappen ze het.

Hierna volgt het vlakke stuk naar St. Ives, waar ik rond 2 uur in de middag ben, bij binnenkomst denken ze dat ik de eerste ben, ook hier weer tekst en uitleg. Ik bel met Stena Line, ik kan alleen nog de dagboot van woensdag krijgen als eerste en enige mogelijkheid om eerder terug te varen naar Hoek van Holland, oké dan neem ik die, dat betekend als ik in Londen ben, tent inladen, eten en slapen en dan vannacht  om 2 uur in de Quest, naar Harwich. Nou moet kunnen. Ik ligt het thuisfront in dat ik woensdagmiddag om 5 uur in Hoek van Holland sta.

De Engelse automobilisten hebben de gewoonte als je aan de rand van de weg fietst, je te passeren als het eigenlijk niet kan, dus ik fiets de hele tijd in het midden van de rijstrook, komen ze ook niet in de verleiding om gekke dingen te doen, leuk vinden ze het niet, dat laten ze wel merken, maar ik wil veilig thuis komen, en dan vind ik het niet erg dat ze moeten wachten :-))
De laatste 100 km is weer bult op, bult af, ik besluit om dezelfde route te nemen als na de start, deze is wat korter. Het valt me op dat ik deze bulten veel beter verteer, alleen als ik echt kracht zet, dan speelt de maag op, maar zodra ik boven ben, trekt het ook weer weg. Moet mijn zwager eens vragen wat daar de oorzaak van kan zijn, hij is tenslotte dokter. Bij een spoorwegovergang kruizen twee treinen elkaar, precies op de overweg komen ze elkaar tegen, en doordat ze even lang zijn zijn ze ook gelijk weer weg. Op het ene moment heb je twee treinen voor je, het volgende moment zijn ze allebei ook weer weg. Heel apart.

Tegen 6 uur ben ik terug bij de start, en overleg met de mensen van de organisatie of ik kan eten en slapen, dit is allemaal mogelijk en ik ga mijn campingspullen halen, en hierna terug naar de start alwaar ik eten krijg en een slaapplek na een heerlijke douche.
Ik spreek nog wat met een Duitse deelnemer die vanwege de knieën gestopt is, met fiets en al op de trein gestapt en twee uur later was hij weer terug in Londen, tja ik heb er 36 uur overgedaan.

Ik spreek af dat ze me om 1 uur wakker maken, zodat ik tegen 2 uur op pad kan gaan naar Harwich, het is 125 km fietsen, dat moet te doen zijn in 5 uur, ben ik rond 7 uur daar, want het inschepen is van half 8 tot kwart over 8. nou dan heb ik ongeveer 1 uur speling, liever te vroeg dan net te laat, ja toch, niet dan.
Om 9 uur ga ik slapen, kan ik toch nog 4 uurtjes plat.
Saluut.


2 opmerkingen:

  1. Mooi geschreven Peter, Het blijft een prachtige prestatie, ondanks het laatste stuk.. Wie doet dat jou nu na, met zoveel kilometers en een brak lichaam.
    Groet cees

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi je ervaring van deze LEL te lezen. Toch petje af. Je voorbereiding kan het niet aan gelegen hebben lijkt me. Des temeer jammer dat dan het tekort aan goede slaap de dagen vooraf je nekken.

    Groet,

    BeantwoordenVerwijderen