Fiets Elfstedentocht 2017

Mooie carbon fiets van mijn dochter Tirza gekregen.

Pinksterweekend 2017 en dan is het weer zover, dit keer de 35ste keer, volgens de officiële telling van de vereniging. Vlak voor het weekend geeft de buurman aan dat hij niet mee kan, want zijn werkgever wil dat iedereen werkt op 2de pinksterdag, omdat er veel vraag is naar de banden die ze produceren, jammer want het is altijd leuk als hij meegaat.

Dit keer dus met zijn 4en, en na wat aankopen via internet kunnen we met groep 6 starten, het lukt elk jaar weer om voldoende vroege kaarten te bemachtigen. Het wordt een droge dag, rond de 20 graden, en weinig wind zegt Piet Paulusma, de eerste 2 dingen kloppen, maar weinig wind hebben we niet had, zeg maar rustig een stevige tot harde wind uit het zuid, zuidwesten.

Net tegen 6 uur hebben we de eerste stempel, en kunnen we los. Dit keer op een echte carbon racefiets, dus dat belooft wat. De jeugd geeft aan dat 31 genoeg is, en dat ze niet veel kopwerk zullen doen. De buurman is er niet bij (Jan) dus nu moet ik het zelf doen, het motto is dan ook, een leuke groep zoeken en niet te gek.

Tot aan Holwerd is het voor de wind, en dan is iedereen een echte racefietser, het schiet lekker op en we zijn zelf precies op tijd in Dokkum, we mogen gelijk door de tijdcontrole en vlak ernaar gaan we koffie drinken, ff zitten, en bijkomen. De koffie gaat erin met een appelgebak met slagroom, dus dat gaat wel goed. Na Dokkum komt altijd een lang recht stuk en nu is het tegenwind, er zijn weinig groepjes, en die er zijn, gaan niet hard, ik ga op kop en de jeugd erachteraan. Door niet te zwaar te trappen kan ik een lekker tempo draaien en het kopwerk valt me niet tegen.

Na Bartlehiem komt er een collega fietser naast me rijden en vraagt "zal ik helpen", dat slaan we niet af, en zo gaan we afwisselend op Leeuwarden aan. Ondanks de harde wind, schiet het toch nog lekker op. Bij de controle krijg ik nog bedankjes voor het kopwerk. Na Leeuwarden blijft de jeugd wat hangen in een grote groep, en als ik me laat afzakken, gaat er ineens vlak voor ons een fietser liggen. Mijn dochters en ik kunnen nog net de dans ontspringen maar mijn schoonzoon ligt er tussen. Gelukkig mankeert hij niks en zijn fiets ook niet. Alleen zijn middelvinger is wat pijnlijk. Na controle van de fiets gaan we weer verder, maar we spreken af niet meer in zo'n grote groep te gaan  rijden, want iedereen klets en er wordt niet echt opgelet.

Met zijn 4en op een rij.

Dan kun je beter in een kleine groep rijden, zo gezegd zo gedaan. Ik neem het voortouw en de rest er achteraan, de sliert is soms best wel lang, en iedereen vindt het wel best met deze harde wind. In Winsum krijgen we gratis sportvoeding, en in Bolsward weer de bekende soep. Naar Sneek toe is het zijwind, en na IJlst gaan we eten in Sneek, ff van de fiets af en genieten van een bord warme macaroni.

Alleen hierna moet je weer op de fiets, de kont doet wat zeer en de benen zijn wat stram maar na een half uurtje draait het spul weer als vanouds, Sneek/Sloten is ook open en een lang recht stuk, dus heel hard gaat het niet meer tegen de wind in . Hierna het bosrijke gebied in Gaasterland, en dat geeft beschutting, alleen vlak voor Oudemirdum heb ik een flinke dip, ik zie voor het eerst het achterwiel van de jeugd en moet ff passen. In Oudemirdum ff een banaan en wat druivensuiker, en hierna ben ik er weer.

Judith die naast me fiets als het omhoog gaat na het bordje Oudemirdum, Pé weet precies waar dat is, drukt me omhoog en ontvangt veel applaus van het publiek, dat vond ik nou erg lief van haar :-)
Hierna krijg je het stuk langs de dijk en later het stuk op de dijk naar Stavoren toe. We gaan draaien met zijn 4en, en niet langer dan 30 seconden op kop, er komen nog 2 andere fietsers bij, en hierdoor kunnen we nog een leuk tempo maken tegen de wind in. De "rode klif" is voor Judith net ff te hoog, dus moet ze ff passen.

Maar we weten na Stavoren is het zeilen voor de wind en kunnen we uit trappen naar Bolsward toe.
En nou dat doen we dan ook, we komen zelf tot onze verbazing weer boven de 30 uit. Tjonge, dus het kan toch nog :-)

Om 5 uur zijn we terug en hebben een laag gemiddelde, 26,2 maar erg leuk en gezellig gefietst met zijn 4en. Volgend jaar weer, en dan zal de jeugd wat meer trainen, want ik wil ook wel eens in een zetel naar de finish rijden. :-)
Saluut.