Fiets Elfstedentocht 2018.

Fietsers met ondersteuning van?

Er is weer 1 jaar voorbij en de traditionele Fiets Elfstedentocht staat weer voor de deur.
Het wordt haast een traditie:-)
Vorig jaar helemaal vergeten om gebruik te maken van de voorinschrijving, maar via de website van de vereniging zijn er nog genoeg kaarten in de aanbieding en het lukt zelfs om genoeg kaarten te krijgen, en gr. 5 is de laatste kaart, dus we kunnen mooi op tijd van start.
De samenstelling verandert elk jaar, nu zijn er verschillende sportvrienden van mijn dochter Tirza die graag meerijden. We zijn met zij'n 5en, 3 kerels en 2 meiden. Allemaal zwaar in de training geweest, heb zelf nog 550 km rondgereden op zo'n klein zadeltje om er aan te wennen.

Het is en blijft in mijn ogen een martelwerktuig, maar goed, het is maar voor even.
Het wordt een droge dag met veel wind uit het oosten, gelukkig is meestal de wind s'morgens aardig rustig, dus daar hebben we niet zoveel last van op weg naar Holwerd. In het eerste stuk is het altijd onrustig fietsen, dit komt door de vele fietspaden en de langzame fietsers die je voorbij moet. Na Dokkum is dit veel beter, je bent dan de langzame jongens voorbij en je rijdt meer op de wegen omdat de bekende paden ontbreken. Bij het binnenrijden van Harlingen een lekke band, die we gezamenlijk repareren. Daarna door en gaan we op Franeker aan. Na Franeker rijden we vlot door en komen door de drukte aan de linkerkant van een vluchtheuvel terecht, wat wel vaker gebeurt, maar er komt een busje aanrijden.

De voorste fietser en ik ook, denkt dat hij wel zal afremmen, maar waarschijnlijk heeft de man slecht zin, want hij drukt gewoon door. Dit geeft wel een hachelijke situatie, waarbij we als fietsers elkaar raken en ik zelf even twijfelde of we wel rechtop konden blijven tijdens het passeren van elkaar. Het gebeurt ook allemaal in een flits en je voelt dat degene die achter je rijdt, tegen je achterwiel aanzit, je moet remmen, omdat je zelf tegen degene aanzit die voor je rijdt, maar je wilt niet teveel, want er zit eentje achter je, gelukkig gaat alles goed, en iedereen blijft rechtop zijn fiets zitten. We moeten even bekomen van de schrik.

Technische dienst in actie.

Door de drukte op de stempelposten en lekke band zijn we later in Dokkum dan we dachten en dit zet zich door in de rest van de dag. Dames moeten ook af en toe naar de wc, en die worden druk bezocht langs de route. Het tempo ligt lekker hoog want iedereen heeft voldoende km's in de benen dus het groepje wordt door veel mensen gevolgd. Het is warm, dus het nodige vocht wordt verbruikt. Na Dokkum hebben we veel wind mee, dus het schiet lekker op, in Winsum kunnen we sportdrank krijgen en daar wordt gretig gebruik van gemaakt, ik sta stil met mijn linkervoet ingeklikt en opeens verplaatst mijn middelpunt zich naar links, maar mijn been strekken voor steun lukt niet, en het volgende moment lig je dan op de grond. Jammer maar helaas, genoeg mensen om weer op te staan, knie wat open en wat stuurlint kapot.

Voor de rest geen mankementen, In Bolsward weer de bekende soep en de macaroni wacht op ons in IJlst. En ook de bekende stoppauze's vanwege bekende die we zien en even bijpraten, al met al ook een sociale bezigheid, door Friesland fietsen. Vooral het plaatsje Jutrijp passeren kost de nodige tijd, omdat we daar 17 jaar gewoond hebben. De macaroni die met liefde is bereid gaat erin als koek en geeft weer de nodige energie uiteraard.

Het stuk naar Spanneburg is pittig vanwege de wind maar hierna is het tot aan Stavoren wind mee, en op de dijk is dit wel lekker, normaal gesproken heb je altijd daar de dikke wind tegen.
Betekend wel dat de 30 km na Stavoren wind tegen zijn, dus er moet nog wat gebeuren voordat we thuis zijn, gelukkig hebben de jonge knapen nog wat energie over, want vlak voor Hindelopen moet ik zelf even lossen en flink eraan trekken om hierna weer bij te komen. Een gelletje en banaan geven weer energie om  weer vrolijk mee te doen.

Net na 4en zijn we terug en genieten na, met een pilsje in de schaduw, we moeten nog terug naar Nijland waar de auto's staan van de jeugd en ik moet nog terug in de wind naar Sneek, maar dan is het ook genieten van een warme douche.

Al met al, een leuke tocht, gemiddelde was toch nog 29.3, wat hoger zou zijn, als je elke keer bij het wandelen voor de controle de teller van de houder zou halen.
Het aparte is ook, dat als het wat druk is mensen niet gaan fietsen na de stempel, maar blijven lopen, hierdoor duurt het vaak een hele tijd voordat je er weer op zit. Ook zie je veel mensen op de weg/fietspad staan als er een lekke band is of iets anders, dit veroorzaakt weer dat er geremd wordt en de hele boel staat dan weer stil. Ik verbaas me daar weer elke keer over, stap 2 meter opzij en niemand heeft last van je. Maar ja, wie ben ik. Volgend jaar maar weer, moet de boel wel in ere houden.
Saluut.