Trainingsrondje "Rondje Flevopolder".

Altijd lekker

Afgelopen zaterdag een trainingsrondje gereden ter voorbereiding voor de tocht van augustus.
Stond ik het vorige weekend te vroeg klaar in Amsterdam, besloot ik nu vrijdagavond dat het 300 brevet van Boekelo "Rondje Flevopolder" wel een goed alternatief zou zijn, want met het aanrijden en terug zou het totaal ook bijna 400 km worden.

Ik had de route bij wijze van spreken op de plank liggen, dus de gps geladen en de bevoorrading in de Quest en zo kon ik zaterdagmorgen mooi vroeg weg. Had alle reservespullen voor een lang brevet nog in de Quest liggen.

Het grote voordeel is dat je geen auto nodig bent, om eerst naar de start te rijden, want start en finish zijn bij je op de stoep. 20 over 7 de oprit af en hop, gaan met die banaan, de zon schijnt en het is lekker rustig op de weg, ondertussen is de route naar Boekelo wel bekend, en vanaf daar doet de gps goed zijn werk. Het oude beestje laat mooi cadans, hartslag en nog te rijden afstand zien, en een mooie paarse streep om te volgen nu ik hem op automovie  heb staan. O, ja, ook de hoogtemeters zien we mooi afgetekend.

Onderstaande tekst staat op de website over Rondje Flevopolder:

Nederland heeft een zeer groot scale aan landschappen te bieden. Dat is het centrale idee achter dit brevet. Vanuit Boekelo gaan we via het Twenste cultuurlandschap naar het westen. Bij Deventer maakt het coulisselandschap plaats voor rivieren en dijken. Na een kort stukje over de dijk duiken we echter uiterwaarden in. Na Vaassen maakt gaan de akkers over in bossen. Dat de bossen de glooiingen in het landschap aan het oog onttrekken neemt niet weg dat het vlakke wat het grootste deel van deze route zal kenmerken onderbreekt. Harderwijk zorgt dat de overgang naar de polder niet al te plots is. Nu zullen vele kilometers rechtdoor volgen. Links de bloemen velden, later de Oostvaardersplassen. Wanneer we de polder verlaten zullen we via de Veluwe richting de Posbank gaan. Hier zullen de enige echte klimmetjes zich laten zien. Met een prachtige afdaling verlaten we ook de wouden en gaan we weer door de uiterwaarden richting Zutphen, waar we de IJsel over zullen steken. Vlak na de Ijssel is de laatste controle. Via de achterhoek zullen we weer terugkeren in Boekelo.

Bovenstaande klopte aardig met datgene wat ik aan landschappen voorbij zag glijden, heel gevarieerd, waarbij de doorgang door Deventer heel snel ging, een snelfietspad. Hierna kwam het eerste gedeelte Veluwe, waarbij de hoogtemeters wel voorbij kwamen, maar hier had ik al vaker gefietst. Het begon al aardig warm te worden, maar de kilometers schoten goed op en veel last had ik er nog niet van.  Harderwijk was wat lastiger passeren en is de laatste jaren aardig uitgebreid, veel nieuwbouw tot aan de randmeren toe.

Onverwacht pontje.

Hierna zit je ineens in de Flevopolder, ruim, uitgebreid en eenzaam, bijna geen fietsers meer om je heen en vele grote vlakken landbouw, of bos.  tot aan de eerste controle/rustpunt volg je de dijk tussen de Flevopolders, en dat is na de veluwe, saai, ruw en verlaten, ik vond het een lastig stuk, slecht onderhouden fietspad en veel stukken met klinkers. Bij Hajo, langs de snelweg koffie met appelgebak genomen, de eerste 155 zaten erop. Na de koffie weer de dijk op tot ik linksaf moest, want recht voor me ligt het IJsselmeer en dat lukt niet met een Quest. Ik merk ineens dat mijn achterderailleur over slaat, ik schakel wat heen en weer en door de stelknop aan het stuur te verdraaien komt de derailleur weer tot rust, het schiet door me heen, had je dat de vorige week ook al niet dat je dit moest doen, ja klopt. O, nee he, is de kabel aan het breken bij de derailleur. Tijdens het 1200 km brevet in Belgie gebeurde dit ook. Eerst wat bijstellen en daarna gaat het snel. Gelukkig is dit brevet voor het grootste gedeelte vlak.

De dijk naar Almere is ook recht en vlak tot de route weer linksaf gaat om de Oostvaardersplassen heen, ik heb wel geteld 1 paard gezien, terwijl men zegt dat er teveel zijn. Ook hier weer hetzelfde liedje, smalle fietspaden en weinig mensen in de natuur, terwijl het toch echt wel mooi weer is, het is ondertussen na 12 uur en de temperatuur begint redelijk drukkend over te komen.

Na Almere is het recht toe rechtaan, (goed voor het gemiddelde) rijden naar Nijkerk. De brug bij Nijkerk ligt eruit en voor de fietsers is er een pondje in de vaart gelegd zodat we toch over kunnen. Het pondje vaart net weg, dus een mooi rustmoment. Na Nijkerk gaan we weer de veluwe op en gelijk overal weer mensen die wandelend en fietsend genieten van het weer en omgeving.
Na Putten voor de 2de keer de Veluwe, maar nu is het een veel langer stuk, dit heb ik wel vaker gereden met het 200 km brevet van Zwolle, maar dan tot Arnhem, nu gaan we rechtdoor de snelweg Arnhem Apeldoorn over en komen we in het gedeelte Veluwezoom.

ff lekker varen.

Hier heb ik nog niet eerder gefietst en wordt verrast door de natuur, de bulten, haarspelbochten, stijging wegdek en de veelvoud aan fietsers en motorrijders. Later zag ik dat de postbank ook in de route zat. Heel afwisselend, een echte aanrader om een keer te rijden. Al met al had ik al 300 km in de benen, dus de stijging wegdijk vond ik natuurlijk wat minder, maar gelukkig het ovale tandwiel met 27 tandjes bracht de uitkomst. Met een soepele cadans kon ik de Quest naar boven draaien, en tot mijn verassing hadden de racefietsers er een hele kluif aan, om me in te halen. Zo, die investering is zijn geld waard geweest. Hier ga ik van de zomer in de Alpen nog veel meer plezier aan beleven.

De afdaling naar Laag Soeren is lang en recht, dus de snelheden lopen daar hoog op. Hierna zitten we op het vlakke naar Zutphen. Ook deze omgeving is mooi om te rijden en bij Zutphen  steken we voor de laatste keer de IJssel over, ondertussen heb ik al een aardig vloeistof tekort opgebouwd en de eerste de beste winkel waar het kan, koop ik een halve liter Cola, om vocht en suiker tot me te nemen.
Het is vochtig en benauwd warm, begin er de laatste 100 km behoorlijk last van te krijgen, ook heb ik allerlei pijntje in voeten en benen.

Ik besef me dat de pedalen en schoenplaatsje nog maar 2 weken in gebruik zijn, misschien toch te lang met het oude versleten spul doorgereden. Mijn voeten branden, dus als ik een klein kanaaltje zie, en die zijn er niet veel, stop ik, en ga met schoenen aan in het water staan, ik hoor mijn voeten haast sissen. Tjonge wat is dat lekker, als kind mijn voeten verbrand gehad, en met warm weer spelen ze soms behoorlijk op. Hierdoor koelen we lekker af en hierna gaat het een stuk beter. om half 8 ben ik terug in Boekelo en geef aan het thuisfront door dat ik half 9 thuis ben. Dit klopt bijna op de minuut, en ik stap gelijk in een warm bad om de spieren tot rust te laten komen. Het melkzuur kan goed afgevoerd worden hierdoor, want door de warmte gaan ze open staan. Gelukkig is de derailleur kabel heel gebleven, ondertussen een nieuwe gemonteerd.

Al met al 385 km gefietst, gemiddeld 33.6 km, 11.5 uur gefietst en totale tijd is 13 en 10 minuten. Heb maar 1 uur en 40 min stil gestaan, normaal gebruik ik wel meer dan 2 uur voor zulke tochten, maar ik denk door het alleen fietsen je minder rust.

In juli nog een 600 in de planning en dan moet het eind augustus maar gebeuren.
Saluut.