Overzicht Velomobielen voorraad.

Onderstaande velomobielen zijn beschikbaar voor verkoop, heb je interesse, neem gerust contact op via mijn website velomobielservice.nl.

Verkocht.

E-Orca serienummer 1301021, 2013, met Flevobike accu, elleboogsteunen, extra reservewiel, vloer voorzien van Ventisit matten, 2019 voorzien van nieuwe ketting en tandwielen. Remlicht, knipperlichten en dubbele koplamp, claxon. Ondersteuning is afhankelijk van trapvermogen, en heeft stand soft, medium en high. Met reflectiestroken valt deze E-Orca echt op in het verkeer.

Verkocht.

Carbon Quest serienummer 710, 2014, 13.500 km, 90mm remmen, 2 accu's, nekrol, risse demper Astra 5, 2 spiegels met stroomlijnkapjes, elleboogsteunen, knipperlichten, remlicht, claxon, velomobieltas en fietspomp.

Verkocht.

Carbon Strada serienummer 73, 2016, 15.579 km, 90mm remmen 2 accu's, nekrol, velomobieltas, fietspomp, dubbele koplamp, leds in stroomlijnkappen spiegels, knipperlichten, claxon, tilbeugel en remlicht.

Strada wordt gespoten in kleuren van de klant.

Verkocht.

Strada serienummer 42, 2010, 57.000 km, nieuwe ketting, cassette en tandwielbladen, Flevobike dakje met nieuw venster, dubbele spiegels, dubbele koplampen, fietspomp velomobieltas, knipperlicht, remlicht, tilbeugel, en leuke reflecterende bestikkering.

Milan GT, MK5 serienummer 004, 25.000 km, met veiligheidsmodule Kellermanelektra 12 volt, 90mm remmen, 2 x 11 speed, cassette en ketting 4900 km gereden. knipperlichten, remlicht, met BM kap, en beschermhoes.

Verkocht

 C-Alleweder 1999, laatste die door J. Vrielink is gemaakt. Haal ik volgende week op, en dan in overleg verkoop gereed maken.

Bij interesse graag email naar peter@velomobielservice.nl zodat we de velomobiel kunnen aanbieden.

Saluut

BRM 200 km rondje radio Kootwijk.

Stempelkaart afhalen.

We hebben weer wat tijd om een rondje te fietsen, de keuze is gevallen op een route die nieuw is, tenminste voor mij. Vanuit Dronten de veluwe over naar Arnhem en dan weer terug (over een klein stukje veluwe) naar Dronten terug. 

Er staan zo'n 70 deelnemers aan de start waaronder 3 velomobielen, dat is wel eens meer geweest! Maar goed, we starten weer met zijn allen tegelijk, wat ook wel leuk is. 

Buiten Dronten raak je de racefietsers toch wel gauw kwijt en is het weer de eenzame ligfietser die de route volgt. de eerste 45km gaan langs de randmeren en de luxe huizen die daar gebouwd zijn, uiteraard met zicht op het water. Bij Nijkerk gaan we het oude platte land op, en is het meer keren en draaien, wat ik toch wel leuker vind.

Lijkt erop, maar kan beter.

Tegenwoordig is het stempelen niet meer zo nodig, met al die selfies, er wordt meer gefotografeerd dan gestempeld :-) Dus uit de fiets bij de genoemde plaatsnaambord en proberen een zo'n goed mogelijk beeld te krijgen van jezelf en het bord. Nou voor de eerste keer kan het ermee door. 

Bij het instappen controleer ik toch maar even de bandenspanning en die is rechtsvoor niet denderend, het ging al niet zo snel. Na enige barren erbij gaat het gelijk een stuk beter. maar we zijn net Garderen uit en linksvoor lek. :-(

Gelukkig heb ik 2 setjes 20" nieuw in de krochten van de Milan gelegd, dus de eerste kan er om heen.

Duimen dat het hierbij blijft, want het is wat vochtig op de weg en temperatuur laag. Wat wel erg hinderlijk is dat we de hele morgen naar het zuiden rijden met volle zon, je ziet soms geen bliksem op de GPS omdat je tegen de zon in moet kijken.

Maar goed we gaan de veluwe op en Eva heeft alle paadjes die er zijn in de route opgenomen dus het gemiddelde maakt ook een vrije val. Na wat gekronkel en smalle paadjes met tegenliggers komen we bij radio Kootwijk, en ik besluit maar weer eens de bandenspanning te controleren.

Radio Kootwijk.

Nou mooi mis dus, slappe hap, ook hier een nieuw setje erom. Nu maar hopen dat het bandenverhaal nu heel blijft. Ondertussen merk ik wel dat met 3 keer fietsen in de week van 40 km woon werk, totaal op 1 dag, de conditie ook niet meer is wat het geweest is. Pff het valt niet mee en de bulten bij Arnhem moeten nog komen.

Maar goed gewoon doordraaien, ben alleen dus ik hoef me niet op te blazen. Na 100 km zijn we bij Arnhem en de eerste bult van 100mtr hoogte dient zich aan en daarna is het koffie bij cafe Woodz.

Een collega velomobielrijder vraagt hoe het gaat en ik geeft aan dat wel redelijk gaat, maar door mijn binnenbanden heen ben, ik krijg er eentje te leen van hem, wat in dank aanvaard wordt natuurlijk. Hierna blijven de banden heel, en kan ik goed doorrijden, ook de wind helpt mee. Op een gegeven moment moeten linksaf op de route en het fietspad is in groot onderhoud, dus er staat een groot hek dwars over het fietspad. Maar ervaring leert dat je er altijd nog wel langs kunt, en het is zaterdag. Dus de onderhoudsploeg heeft weekend.

Een collega randoneur doet het hek opzij zodat we er door kunnen, en we gaan erlangs, is goed te doen, zelf met de driewieler, aan het eind weer een hek en een gaatje waar ik door kan, op het zelfde moment komt er een groep racefietser aan die vraagt of ze over het fietspad kunnen, Ja hoor, als het mij lukt, lukt het jullie ook, mooi zeggen ze en gaan een voor een door het gaatje waar ik net gebruik van zou willen maken. Nou voordat de hele groep er door is, dat duurt wel ff, er is er niet eentje die het in zij'n bol krijgt om mij voorrang te geven als eenling, moet er wel op lachen.

Hierna schieten we het platteland weer op waar ik mooi door kan halen, terug naar Dronten, en wat racefietser kan inhalen die wat sneller over de bulten gaan. In Epe weer een selfie.

deze is beter gelukt.

Zo dat is ook gelukt, nog een stukje veluwe en dan langs Kampen over een sluis de polder in.

Bij de boerderijen zie ik de karakteristieken schuren staan die de landbouwschuren kenmerken in de polder. Van die betonsegmenten die bijna vierkant zijn. Toch een apart gezicht, ook omdat ik op zo'n boerderij geboren ben in de NOP.

Al met al ben ik tegen half 5 terug in Dronten, en kan daar voldaan afstempelen bij de organisatie na het tonen van mijn selfies.

Totale afstand is dit keer 203km en het gemiddelde volgens GPS en kilometer teller is 31km, aantal hoogtemeters 504mtr. Een droge tocht met 3 pomp activiteiten, de eigenaar van de binnenband was ook nog aanwezig dus ik kon het geleende spul in originele toestand mooi terug geven.

Saluut.

Gereden route.

Te koop, Milan GT MK5 extra licht.

 Een mooie jonge Milan GT, met veel extra's en modificaties.

De GT MK5 heeft serienummer 004 en is een superlichte uitvoering.

Hij heeft schade gehad en dit is gerepareerd door Velowerk, hierdoor wel 200gram zwaarder.

Op dit moment zijn er een paar gebruikssporen te zien.

 

De zwakke punten van MK5/6 serie zijn gecorrigeerd door Velowerk en VelomobileSH.

Veiligheidsmodule met Kellerman elektra 12volt.

90mm remm, Originele wielen Fratelli, 32 spaken.

Ginkgo wielen met koeltorens en 28 bladspaken kunnen erbij geleverd worden tegen meerprijs.

Milan GT is voorzien van SRAM 2x11 speed, voor 77/33 en achter cassette 11/42, Cassette en ketting hebben ongeveer 4900 km gedraaid

Ventilatie opening aan de voorzijde met lucht door de trapasmast.

BM kap heeft geen overlap met de kuiprand, voordeel is dat de kap zijdelings geplaatst kan worden voor extra ventilatie tijdens klimmen.

Kilometerstand is 25000 km

Vraagprijs standaard Milan met hoes €8000,00 

Meerprijs Ginkgo wielen met koeltorens € 500,00

Meerprijs batterijpakket van @titanwolf € 200,00

Voor een proefrit, bel of mail me, en we maken een afspraak.

Ps. vanwege de superlichte uitvoering is 100kg lichaamsgewicht wel het maximale.

Saluut.

Der GT ist MK5, 004 super light. Ich hatte einen Unfall, die Schäden in der Karosse sind vom Velowerk repariert worden, er wurde neu lackiert (+200g). Es sind wieder ein paar Kratzer und kleine Sprünge im Carbon entstanden.
All das ist im Forum gut dokumentiert.

Die Schwächen der MK5/6 Serie wurden vom Velowerk und VelomobileSH korrigiert. AxelH ist ihn einige Wochen zur Rennvorbereitung gefahren und hat ihn 2021 getunt.

Safetymodul mit Kellermanelektra 12V.
90er Bremsen. Originallaufräder Fratelli,  32 Speichen. Nach neue Eibspeichen durch Helge praktisch nicht gefahren.
Ginkgo Laufräder mit Kühltürmen und 28 Messerspeichen vorhanden (Aufpreis)

Schaltung SRAM 2×11: 77/33 auf 11/42. Kassette und Kette ca. 4.900km gefahren. Dabei fehlen Gänge zwischen 10 und 15km am Berg.
Lüftungsöffnung in der Front mit Luft durch den Tretlagermast.

BM Haube (Prototyp ohne Überlappung mit dem Süllrand, so dass sie seitlich aufgestellt werden kann)
Laufleistung insgesamt 25.000km.

Preisvorstellung Milan GT standard € 8000,00
Mit Ginkgo Laufrädern € 8500,00
Mit Ginkgo Laufrädern und Batteriepack von @titanwolf € 8700,00

Te koop, Mooie complete Mango Toer, + Apha 7 stroomlijnkap. Allebei verkocht.

Een mooie Mango, strak in de lak en met veel extra's.

s/n is 1109300

Strak in de lak, geen gebruikssporen.

3 x 10 speed met flippers op de uiteinde van het stuur,

zowel links als recht.

Claxon.

Nekrol.

Knipperlichte, alarm licht.

Remlicht.

Risse demper met pompje.

Velomobieltasje.

Schuimdeksels en wieldoekjes.

70 mm trommelremmen.

Bescherming op de randen.

Dagrij verlichting met leds voorop.

2 spiegels.

Voor degene die interesse hebben, stuur een mailtje of bel voor een proefrit, Mango wordt afgesteld bij aflevering aan nieuwe eigenaar.

Deze mooie Mango is te koop voor € 3660,00.

1 winter gebruikt, witte Alpha 7 stroomlijnkap.

Voor degene die belangstelling hebben voor deze mooie stroomlijnkap zodat je de winter droog en beschermd doorkomt, stuur een mailtje of bel. Kap zit al in zijn verpakking om te versturen.

Deze mooie kap is te koop voor € 450,00.

Nieuwe kost bijna € 900,00.

Saluut.

Weer eens een reactie op Ovaal.

110bcd, 53t, 5 gats

Nu ik een poosje de Rond (ovaal!) gefietst heb, ben ik er zo blij mee.
Wat een verschil. Die soepele en natuurlijke….tred. Waarschijnlijk heb je het al zo vaak gehoord en zelf ervaren natuurlijk.
Je voelt hem afrollen met een natuurlijke afnemende druk die bij je beschikbare kracht hoort. Ik snap niet wat mensen daarop tegen kunnen hebben.
Heeft niks met geloof in het systeem te maken. Of het werkt of niet. Je voelt het gewoon. Het voelt fijn.

Het iets kleiner blad is ook precies goed. Alles bij elkaar kan ik lekker rondtrappen in alle versnellingen zonder de boel over te belasten. Ik draai nu ook weer makkelijker meer toeren, dus minder belastend voor mijn knieën. Wel ging ik de eerste dagen als vanzelf veel harder fietsen. Omdat ik gewend was kracht te zetten.
Kruissnelheden tussen 35 en 40, vaak ook 40+. Dat is niks voor mij. Hoewel goed vol te houden, moet ik extra goed opletten op het overige verkeer en bij uitritten e.d. Nu kruis ik weer 28-33 km. Maar met duidelijk minder inspanning als voorheen.

Heuveltjes voel ik nauwelijks. Tegenwind evenmin. Dijkjes klimmen gaat vlot zonder stoempen bovenaan. Dat is fijn. Ik heb nogal vaak dijkjes in mijn ritten. De lange ‘klim’ (30 mtr stijging over 2 km)naar huis is bochtig en smal door bos, maar kan ik met gemak 35+ aanhouden. Dat was voorheen met grote inspanning en als ik er nog puf voor had.

Zoals ik je al gemeld had is terugschakelen ook minder nodig. Ik kan soepel bij teruggevallen toerental weer op gang komen. Voorheen moest ik dan 1 of 2 tandjes terug schakelen. Dat houdt in de praktijk in dat ik iets hogere bochtensnelheden aanhoud. M. kan me daar niet meer bijhouden met haar roeifiets klaagde ze. Ook dat is duidelijk een verschil.
Zal allemaal wel weer gaan wennen met de tijd, maar voorlopig voel ik duidelijk positieve verschillen met de ovaal. Ik hoef ik niet te wennen. Het voelt meteen goed vanaf de eerste meter.
Ik ben natuurlijk al de Raptobike met ovalen gewend. Deze ovaal is ook duidelijk minder stijl als die op de Rapto. Toch voel je zijn onmiskenbare werking. Maar er is meer aangepast aan de DF.

Groet, een tevreden gebruiker,

Saluut.

300 km brevet vanuit Boekelo.

Afgelopen zaterdag weer eens een brevet vanuit Boekelo gereden. Bleek ook een jubileum tocht te zijn met een speciale medaille. Precies 100 jaar terug werd het eerste 300km brevet gereden in Frankrijk. Nou een ding weet ik zeker, ik was er niet bij. :-)

De route.

De start is om 9 uur, en er zijn ongeveer 50 deelnemers, waaronder 2 velomobielen bleek achteraf.
Het is mooi weer, met zon en een redelijke wind, vanuit het Zuid Westen. Ik heb besloten vanwege het weer om zonder de kappen te rijden, maar niet gedacht aan zonnebrand, beetje dom, want al snel worden de knieën al wat rood. Want die komen elke keer net boven de rand van de Milan uit.

In Vierhouten duik ik een plaatselijke supermarkt in, zonder resultaat, later in Harskamp kan ik wel scoren, maar dan zijn ze na 200km al aardig verkleurt. Maar het voelt wel goed als ik ze insmeer met factor 50.

Controle Haye.

Het eerste stuk via Deventer en over de Veluwe trapt lekker weg, wel tegenwind, maar door alle bossen en begroeiing heb je daar weinig last van. De racefietsers was ik al snel kwijt, maar later is er eentje die net zo snel is. Het is de 3de keer dat ik dit brevet fiets, en Gerd heeft de route hier en daar aangepast, zodat we wat meer door de natuur rijden, voor een velomobiel is dat wat lastiger omdat je minder gezien wordt door het bermgras wat hoger staat dan je zelf bent. Dus extra waakzaamheid is geboden, vooral waar het slingerpaadjes betreft.

Controle Otterlo.

Daar in tegen is de Flevopolder met recht, recht toe, recht aan. Kilometer na kilometer is het 1 streep. Weinig variatie en nul beschutting, dus de kleur van de bewegende knieën zie je bijna veranderen.
Maar goed bij de snelweg Almere Lelystad is het bij Haye goed toeven en een broodje gezond gaat er goed in, als ik verder ga, zijn de eerste racefietsers er ook al.

Nu nog een stukje op de dijk tegen de wind in naar Almere en daarna is het hup terug naar Boekelo. Ergens in de Flevopolder gaat de drinkzak los van de binnenkant Milan, en gaat op de trekkende ketting liggen, ik heb dat niet zo in de gaten, maar na Nijkerk moet je veel meer optrekken en afremmen, en ik vind dat het wat zwaarder gaat. Ik kan er ook niet meer uit drinken, dus stoppen en kijken wat er aan de hand is. Tja, denk ik, dus dat is de boosdoener, klittenband is losgegaan.

Hierna gaat het weer zoals ik gewend ben en kan ook weer uit de drinkzak drinken. Als ik in Harskamp uit de supermarkt komt met zonnebrandolie, komen de eerste racefietsers al voorbij, tjonge die rijden strak door. Als ik bij ze ben blijf ik er een tijdje achter hangen en daarna ervoor bij. We moeten ook nog over de postbank, een mooi natuurgebied.

Op de Postbank

Na de postbank is het eigenlijk uitrijden naar Boekelo toe, in Vorden nog een stempel regelen. Wat opvalt is dat als je een restaurant binnen loopt en aan het jonge personeel vraagt om een stempel of handtekening met tijd, dat ze heel verbaasd kijken, en eerst de baas erbij roepen. Ze vinden het maar vreemd, staat er ineens een fietser met een kaartje. lijkt haast of de verantwoordelijkheid te zwaar is voor ze.

Redelijk kleurverschil.

De baas is niet zo benauwd en na een kriebel ben ik weer op pad, heb de baas wel appasant verteld dat er nog 50 stuks komen voor een kriebel, dus hou de pen maar bij de hand.

Om kwart over 7 ben ik terug in Boekelo, en de eerste was om kwart voor 7 al terug. Snelle racefietser hoor, mijn gemiddelde stond op 32,9. over 306km.

De beloning.

Na bijgepraat te hebben met Gerd weer op huis aan, waardoor het totaal op 375km kwam voor de dag.
Binnenkort een 400km brevet vanuit Boekelo, kijken hoe dat gaat.
Saluut.

Elfstedentocht, 2022.

Na 2 jaar is het weer zover dat we de reguliere Elfstedentocht kunnen fietsen vanuit Bolsward. Via de voorinschrijving heb ik een startkaart groep 5, dus kan mooi op tijd weg, half 6 in dit geval. De jeugd laat het afweten, dus dit keer in mijn uppie.

Start Bolsward.

Nu 1 dochter in Tjerkgaast woont, kan ik mooi daar slapen en hoef ik niet zo vroeg op om vanuit Lattrop naar Bolsward te rijden.  De weerverwachting zijn voor zondag slecht en de maandag wat beter. Nou mooi niet dus, de zondag was nog redelijk, maar de maandag spande de natte/winderige kroon.

De hele nacht hoorde je het gekletter op het dakraam van de regenbui die om 7 uur s'avonds was begonnen, en de wind deed ook aardig zijn best. Dit beloofd wat voor de tocht. Om half 6 staan we bij de start en gaan we ervoor, vlak ernaar gaat het regenen en dit duurt tot aan Dokkum, er staat een straffe windkracht 6 uit zuid/west, dus maak je borst maar nat voor het stuk naar Stavoren.

Het regent zo hard dat het water met stralen van de ketting afschiet als die bij het derailleur wieltje omhoog moet, wat een water, je wordt net zo nat van onder als van boven. Gelukkig heb ik voldoende lagen kleren met een regenjackje, waardoor ik niet koud wordt. Maar ik zie genoeg andere die hebben gerekend met droger en warmer weer.

Dokkum tijdens regenbui.

De eerste controle bij Harlingen is nog redelijk druk en moet je lopen naar de stempelaar, maar bij al de andere controles kon je zo doorrijden tot aan de stempelaar, in Stavoren en de rest was ik bijna de enige die om een stempel kwam vragen. De tegenwind zorgde er soms voor dat de teller niet meer dan 18km aangaf als snelheid, en doordat de wind erg wisselend was, was het in de groep ook de hele tijd onrustig. Zelf fiets ik alleen de Elfstedentocht op de racefiets, en dan merk je hoe makkelijk het is als je met een driewieler rijdt, wat stabiliteit betreft.

Tijdens de rit herken ik nog een oud klasgenoot, Yep K. en we kunnen ff bijpraten, vaak treffen we elkaar tijdens de Elfstedentochten, hij rijdt stevig door zodat we nog redelijk tempo hebben. In Sneek heb ik het rijk alleen, geen fietser te bekennen, en op weg naar IJlst komen er weer een paar voorbij, zodat we weer ff uit de wind kunnen rijden.

Droog Bolsward, maar erg winderig.

Na IJlst ga ik koffie drinken bij mijn dochter en schoonzoon, een andere dochter wil juist aan de weg gaan zitten om mij aan te zien komen, maar zijn net een paar minuten te laat, "ben je er nu al", is de verbaasde uitspraak. Ze heeft wat droge fietskleren bij haar, die ik dankbaar aan trek. Na een klein uurtje ga ik weer verder, het is wat drukker met de aantallen fietsers, maar niet zoals bij normaal weer.

Door Gaasterland fiets ik veel alleen met soms iemand achter me. In het bos naar Oudemirdum komt er een randonneur naast me fietsen en we kletsen wat over de tocht. In Oudemirdum staan een paar fietsers langs de kant, waarschijnlijk wachten op een groep om aan te haken.

Leeg Stavoren.

In Stavoren zie je bijna geen kip, ook geen publiek wat er normaal wel staat, wat we ook niet krijgen is de traditionele karnemelk, drink het nooit, alleen in Stavoren tijdens de Elfstedentocht. Had me er zo op verheugd. Van Stavoren naar Bolsward is 30km wind mee. En dat is erg lekker, een Duitser komt naast me rijden, en zo gaan we via Hindelopen en Workum terug naar Bolsward. Lekker wind mee, maar wel weer in de regen, bar en boos.

Om half 4 ben ik binnen, moe maar voldaan, dat het gelukt is. Kijk ik naar het gemiddelde, dat is nog nooit zo slecht geweest, maar de omstandigheden zijn idem dito.

Later hoor ik dat er maar 11.700 deelnemers van de 15.000 gestart zijn, en vandaag dat er meer dan 1800 afgestapt zijn. Dus maar 2/3 van de deelnemers komt over de finish.

Ook wordt er gesproken over de "hel van 22" met verwijzing naar de "hel van 63" tijdens de schaatstocht.

ff kijken bij de finish of alles het nog doet!

Al met al een tocht die gezien wordt als de zwaarste tot nu toe. Er zijn veel uitvallers door de combinatie, wind, regen en te lage temperatuur, waardoor mensen onderkoeld raken. Ook nog nooit meegemaakt dat de stempelposten zo leeg zijn, en dat je zoveel alleen rijdt.

Gelukkig viel de hoeveelheid zadelpijn mee :-)

Saluut.